مقدمه: فرقه حکمتیست وسوت پایان انقلاب در لیبی وهمه جا
بعد از سرنگونی دولت قذافی ، فرقه حکمتیست اخیرا چند اعلامیه از طرف رهبری جدید فرقه – رحمان حسین زاده وخود فرقه منتشر کرده .
در یک نوشته رهبری فرقه- رحمان حسین زاده به مردم هشدار داده که آنچه در لیبی اتفاق افتاد یک انقلاب نبود. او مدعی است که تا آنموقع آن یک جنبش انقلابی وقابل حمایت بود که امپریالیستها ( آمریکا-سارکوزی-انگلیس ) در آن دخالت نکرده بودند. وی مدعی است که به محض دخالت امپریالیستی ،این فرقه همانجا اعلام کرد که دیگر این انقلاب بدرد نمیخورد وقابل دفاع نیست وامروز هم معلوم شده که فرقه حکمتیست ارزیابیش در ست از آب در آمده، چون سارکوزی وکامرون هردو در طرابلس برای مردم لیبی سخنرانی کردند. از این نتیجه میگیرد که حمید تقوایی میخواهد ” انقلاب” سواری کند .
او وحزبش طرفدار سارکوزی وآمریکا هستند وحمید تقوایی دارد روز شماری میکند که ناتو مانند لیبی به ایران حمله کند وهمین اتفاق در ایران وسوریه بیافتد.
اولا چه کسی گفته که انقلاب شکست خورده؟ نه آمریکا نه ناتو ونه سارکوزی این ادعا را نکرده اند. اینان دارند شبانه روز سخنرانی میکنند، نقشه میکشند، کمک مالی میکنند، ارتش ، سازمان سیا ومزدور استخدام میکنند که انقلاب را بشکست بکشانند. از طرف دیگر مردم انقلابی در لیبی، به خصوص، فکر نمیکنند که انقلاب کاملا شکست خورده . مردم باسرنگونی قذافی به یکی از آرزوهای دیرینه انقلابی خود رسیده ودارند برای نان وآزادی که قذافی از آنان دریغ کرده بود مبارزه میکنند. حمید تقوایی هم در صدد است که مردم لیبی در این لحظه از انقلاب به خواستهای انسانی خود که همانا نان وآزادی وبرابری است برسند. میبینیم که هر سه ( امپریالیستها، مردم انقلابی لیبی و حمید تقوایی) در یک نقطه باهم اشتراک نظر دارند وآن اینکه این انقلاب هنوز شکست نخورده، امپریالیستها وضد انقلابیون در صدد شکست کامل این انقلاب هستند ومردم لیبی وحمید تقوایی خواهان ادامه وپیشبرد انقلاب تا رسیدن به خواستها واهداف انسانی مردم لیبی.
اینجا فقط فرقه حکمتیست است که از چند ماه قبل سوت پایان انقلاب را بصدا در آورده بود وشکست کامل مردم لیبی را بهمه جهانیان اعلام کرده بود. واکنون دارد انقلابیون در لیبی وحمید تقوایی را سرزنش میکند که چرا از همان اول دست از مبارزه نکشیدند وخانه نشین نشدند.
. آگر آمریکا،ناتو وسارکوزی بدانند که فرقه حکمتیست میتواند آنچه که خودشان قبول دارند به مردم انقلابی لیبی به قبولانند- یعنی شکست کامل انقلاب- ، مطمئنا رهبری فرقه حکمتیست را بعنوان تئوریسینها وکارشناسان ارشد -شکست انقلابیون از اول انقلاب- به استخدام خود در میاوردند. اما بدبختی حکمتیستها این است که نمیتوانند حتی به امپریالیسها بقبولانند که انقلاب شکست خورده .هیچکس اینان را جدی نمیگیرد. نه مردم انقلابی لیبی نه امپریالیستها، چون دارند پرت وپلا میگویند.
ببینیم واقعا فرقه ” سوپر انقلابی-کارگری” حکمتیست چه میگوید.
اینان معتقدند چون آمریکا وناتو در انقلاب لیبی دخالت کردند وباهواپیمابه شهرطرابلس ودیگر نقاط تحت تصرف قذافی حمله کردند دیگر نباید در انقلاب شرکت کرد وباید مانند فرقه حکمتیست خانه نشین شد.
طبق این رهنمود حکمتیست در انقلاب مصر هم نبایست انقلابیون شرکت میکردند ، چون از اول ماجرا، آمریکا وارتش دست نشانده مصر داشتند بر علیه انقلاب مردم دسیسه میکردند وکردند وپیروز هم شدند. یعنی آمریکا مبارک را کنار گذاشت وارتش مبارک را سر کار گذاشت. چرا در مورد مصر فرقه حکمتیست دادش در نمیاید که از اول تا آخر دسیسه آمریکا وناتو وارتش دست نشانده مبارک بود که زمام امور را بدست داشتند.؟ مردم اینجا چه نصیبشان شد ؟هیچی. جزء همان فقر وفلاکت وزندان وشکنجه دوران مبارک. چرا فرقه حکمتیست، حمید تقوایی را در موردانقلاب مصر سرزنش نمیکند؟ مگر حمید تقوایی از انقلاب مصر تا همین امروز هم حمایت نمیکند.؟ چرا فرقه حکمتیست نمیگوید که حمید تقوایی میخواهد ایران مثل مصر بشود؟ مثل تونس بشود؟هم در مصر وهم در لیبی انقلاب مردم در عمل شکست خورده وهنوز مردم به خواسته های خود نرسیده اند. در هر دو کشور حکومت طرفدار غرب دارد ومیخواهد حکومت کند.
در انقلاب تونس هم همین اتفاق افتاد. مردم انقلاب کردند وبن علی را سرنگون، ولی حکومت هنوز در دست ضد انقلابیون باقی است.
در انقلاب ۵۷ ایران هم همین اتفاق افتاد. مردم انقلاب کردند حکومت در کنفرانس گوادولپ به دست خمینی سپرده شد. هنوز هم ادامه دارد. در انقلاب روسیه همین اتفاق افتاد مردم انقلاب کردند، استالین وخروشچف انقلاب را دذدیدند.
انقلاب خالص و بدون دخالت دست امپریالیستی فرقه حکمتیست:
فرقه حکمتیست، امپریالیستها را به کیش خود پندارد
حکمتیستها گویا در انقلابی شرکت میکنند وقابل حمایت میدانند که در آن انقلاب دست امپریالیستها ، ناتو، سارکوزی وشرکاء،ودیگر ارتجاعیون کوتاه باشد.
مثلا اینان در خیزش انقلابی سال ۸۸ ایران هم شرکت نکردند وتحلیلشان این بود که چون موسوی وجنبش سبز در آن شرکت کردند واحیانا دست بالا داشتند.
آیا محض نمونه میشود یک انقلاب ویک جنبش انقلابی در طول تاریخ مثال زد که ارتجاع وضد انقلاب در آن شرکت مستقیم نداشته باشند؟ مسیر انقلاب را کج نکرده باشد؟ انقلاب را از درون وبیرون به شکست نکشانده باشد؟ از انقلاب اسپارتاکوس تا انقلاب کبیر فرانسه، ازکمون پاریس تا انقلاب اکتبر از انقلاب ۸۸ ایران تا مصر ولیبی. در کدام یک از این انقلابات محض نمونه ارتجاع، امپراطوری وضد انقلاب مانند حکمتیستها خانه نشین شده بودند وعنان انقلاب را بدست انقلابیون سپرده بودند؟
حکمتیستها فکر میکنند ارتجاع ، امپراطوری وامپریالیستها مثل خودشان باید خانه نشین شوند تا این آقایان وخانمها به انقلاب به پیوندند.
خیر آقایان حسین زاده و حاج محمدی، اگر امپرطور رم مثل شما خانه نشین میشد همانموقع قدرت بدست اسپارتاکوس میافتاد واگر امپریالیستها وخمینی وشاه در انقلاب ۵۷ مثل شما خانه نشین بودند انقلابیون ممکن بود پیروز میشدند ومنصور حکمت هم رهبر انقلاب میشد.
اما متاسفانه دنیا اینطورنبوده و نیست ودر لیبی هم این اتفاق نیفتاد. امپریالیستها حی وحاضر در صحنه بودند که انقلاب را به شکست بکشانند.
مورد انقلاب لیبی
بعد از انقلاب مصر نوبت مردم لیبی شد که حکومت قذافی را سرنگون کنند. امپریالیست ها در حالت عادی وبخصوص در شرایط انقلابی چند ماه قبل ،خواهان سرنگونی هیچ حکومتی واز جمله حکومت قذافی نبودند. مردم لیبی بصورت میلیونی به پا خاستند وچندین شهر شرقی لیبی واز جمله بن غازی را آزاد ساختند. قذافی با سلاحهای ساخت غرب بیرحمانه بمردم یورش برد. حتی با هواپیماهای جنگی وبمب افکن وتانک وتوپ به تظاهرات وپیشرویهای نیروهای مخالف پاسخ گفت. ارتش قذافی همراه با مزدوران خارجی وداخلی شروع بکشتار وقتل عام مردم انقلابی کردند .تا اینجای کار امپریالیستها هیچ دخالتی نکردند.
انقلابیون، با سلاحهای سبک وصحراهای باز منطقه جنگی وبمباران های هوایی شبانه روزی، دو راه بیشتر برایشان باقی نمانده بود. انقلابیون حتی قبلا بارها اعلام کرده بودند که به کمک کشورهای بزرگ احتیاج ندارند وخود میتوانند قذافی را سرنگون کنند. از این ببعد یا باید تسلیم قذافی میشدند وقذافی از مردم وانقلابیون انتقام میگرفت ویک حمام خون ونسل کشی به راه میانداخت ویا باید از کشور های دیگر واز جمله ناتو وآمریکا کمک میگرفتند. انقلابیون با تمام کمی وکاستی های جنبششان ترجیح دادند که راه دوم را انتخاب کنند تا بتوانند فعلا زنده بمانند وزنده ماندند..
سیاست امپریالیستها
امپریالیستها وبخصوص آمریکا بعد از انقلاب مصر به این نتیجه رسیده بودند که دیگر نمیشود از حکومتهای مستبد حمایت کرد. اوباما رئیس جمهور آمریکا بعد از سرنگونی حکومت مبارک در یک نطق مهم، استراتژی آمریکارا اینطور فرموله کرد: که دیگر دنیا دنیای قدیم نیست . از امروز شرایط جهانی عوض شده وآمریکا باید حمایتش را از دیکتاتوریها حذف کند و با لباس حمایت از انقلاب ودمکراسی ظاهر شود واکنون در مصر ولیبی مشغول پیشبرد همین سیاست هستند. بر طبق این استراتژی جدید امپریالیستی بود که غرب وآمریکا اوضاع را مناسب دیدند وبه اصطلاح از انقلابیون “حمایت” بعمل آوردند. ودر حقیقت میخواستند به مردم منطقه بگویند که ما همراه انقلاب شما هستیم، ما ضد دیکتاتور بودیم وهستیم. فقط قبلا اشتباه میکردیم که از شاه، مبارک وقذافی حمایت میکردیم. این سیاستی بود که به امپریالیستها این امکان را میداد که در تحولات بعدی، بعد از سقوط دیکتاتورها، در این کشورها بتوانند نقش ایفا کنند. واین بهترین موقعیت برای امپریالیستها بود که خاطره صدها ساله حمایت از دیکتاتور را از ذهن مردم منطقه ودنیا زدوده کنند.
در حقیقت سیاست جدیدشان مثل همیشه این بود که انقلاب را از درون تهی کنند. در همان روزهای اول عوامل خودشان را شناسایی کردند وبر سر کار گذاشتند. وطوری عمل کردند که در نهایت مثل همیشه انقلاب را از دورن تهی کنند ودارند میکنند . اما امپریالیستها قدرت مطلق العنان وآقای تاریخ نیستند این یک مبارزه زنده وادامه دار وجزیی از مقابله بین صف انقلاب وضد انقلابیون است.
مگر نه این است که مبارزه طبقاتی موتور تاریخ است.
گویا از نظر فرقه حکمتیست مبارزه طبقاتی به ترمز تاریخ تبدیل شده.
اینجا مانند هرانقلاب دیگری عامل مردم وانقلابیون را نبایست نادیده گرفت. جنگ بین انقلاب وضد انقلاب در لباسهای مختلف است. امروز حکومت قذافی بعد از ۴۲ سال جنایت وکشتار توسط همین مردم سرنگون شده. باید این را به فال نیک گرفت. نبایست ناله کرد که بایستی قذافی میماند وسرنگون نمیشد، چون امروز سارکوزی در لیبی سخنرانی میکند. نبایست ناراحت بود که چرا قذافی حمام خونش را براه نیانداخت ومردم را قتل عام نکرد، بلکه برعکس باید بمردم نشان داد که سارکوزی ها دهها سال از قذافی حمایت کردند. باید بمردم لیبی مانند مردم مصر( با همه کمی وکاستی ها) بخاطر سرنگونی دیکتاتور افتخار کرد. باید بمردم مصر ولیبی گوشزد کرد که انقلاب به پایان نرسیده. باید بمردم نشان داد که قذافی ، مبارک ، اوباما وسارکوزی سر وته یک کرباسند.
تا ظلم وجنایت،تا گرسنگی وبیحقوقی، تا حکومت اسلامی ونیمه اسلامی هست که هست مردم میدانند که انقلابشان ادامه دارد.
رجز خوانیهای فرقه خانه نشین شده حکمتیستها را هیچکس در دنیا جدی نمیگیرد.حتی خودشان هم دیگر خودشان را جدی نمیگیرند.
انقلاب در ایران
فرقه حکمتیست از همین الان فاتحه انقلاب ایران را خوانده. اینان اعلام کردند که امپریالیستها با پیروزی در لیبی میخواهند همین کار را در ایران وسوریه تکرار کنند. فرض کنیم که این حرف درست باشد. آیا شما چه فکر کرده اید؟ فکر کرده اید امپریالیستها در خانه اشان مینشینند تا مردم وفرقه حکمتیست انقلاب کنند؟ خیر عزیزان من. از همین الان تمام نقشه هارا کشیده اند ومیکشند که در ایران مردم انقلاب نکنند واگر کردند بشکستش بکشانند. همین امروز احمدی نژاد را با سلام وصلوات به نیویورک روانه میکنند. از موسوی وجنبش سبزیها قهرمان دمکراسی میسازند. بامریم رجوی، سیمین بهبهانی وشیرین عبادی لاس میزنند، با مجاهدین وقومپرستان مردم را ترور میکنند وممکن است با فانتوم ووخمپاره به طهران حمله کنند ودر غیاب انقلابیون وحمید تقوایی ها، مریم رجوی نیمه مسلمان و محسن سازگارای تازه سکولار را سرکار بگذارند.
میبینید که مبارزه خیلی سخت وپیچیده است. شما بهتر است که در خانه هایتان بمانید وانقدر مردم وانقلابیون را سرزنش نکنید. مردم خودشان در نهایت راه خودشان را پیدا میکنند وآخرین چیزی که احتیاج دارند سرزنش و رجز خانی های ضد انقلابی شما است.
شما از همین الان انقلاب در یونان ، سوریه، ایران ، یمن،بحرین، وبالاخره در همه جای دنیا را شکست خورده فرض کردید. اگر جدا بتوانید این تئوریها را به امپریالیستها بقیولانید از شما تا ابد ممنون میشوند وبشما جایزه هم میدهند.