چرا دوستان دروغین مردم، جمهوری اسلامی را در کردستان اشغالگر نمیدانند؟
چرا فقط و فقط حملە جمهوری اسلامی را محکوم میکنند؟
مگر جمهوری اسلامی (دولت ایران)حق داشت بە شیوە مسالمت آمیزی وارد کردستان شود؟
با انقلاب ١٣۵٧ و سقوط حکومت پادشاهی در ایران، کردستان برای مدتی عملا از چنگ نیروهای اشغالگر ایران آزاد شدە بود. دولت ایران این بار بە رهبری خمینی فاشیست برای اشغال مجدد کردستان و سرکوب انقلابش، و در راستای سرکوب نهائی انقلاب ناتمام مردم ایران در ٢٨ مرداد ١٣۵٨، یک جنگ خونین تمام عیار را با کردستان آزاد آغاز کرد.
در این جنگ نیروهای زمینی و هوایی جمهوری اسلامی شرکت داشتند، کە با مقاومت جسورانە وسیع مردمی و نیروهای پیشمرگ در سرتاسر کردستان روبرو شدند. جمهوری اسلامی در این حملات جنایتکارانە شهرها و روستاهای کردستان را بە خاک و خون کشید و در مناطق اشغال شدە، آیت الله خلخالی، با محاکمەهای نمایشی چند دقیقەای، تعداد زیادی را از جملە در شهرهای پاوە، سنندج، سقز، کرمانشاه و مریوان بە گلولە بست. جمهوری اسلامی در قارنا و قلاتان نسلکشی کرد و حمام خون بە راه انداخت.
امسال هم بە روال سالهای گذشتە، در سالگرد ٢٨ مرداد افراد و نیروهای ایرانی اپوزیسیون جمهوری اسلامی طی بیانەها و مقالاتیحملە جمهوری اسلامی بە کردستان را محکوم کردند. و اما فقط حملە، و آن هم حملە جمهوری اسلامی، نە حملە دولت ایران. یکی از این جریانات، گروههای موسوم بە کمونیسم کارگری و حکمتیست بودند کە با محکوم کردن ظاهری حملە جمهوری اسلامی، ژست انقلابی گرفتە و بدین ترتیب در تلاشند جا پای را برای خود در کردستان پیدا کنند. در هیچ کدام از این محکوم کردنها نفس حضور رژیم ایران در کردستان محکوم نمی شود، چرا کە همە اینها کردستان را جزء لاینفک ایران می دانند.
اینجا و در این نوشتە کوتاه صحبت من با پان ایرانیستهایی نیست کە با ناسیونالیسم ایرانی خود افتخار کردە و با صدای بلند سرود مرز پر گوهر را خواندە و “تجزیە طلبان” کردستان را دشمن مشترک خود و جمهوری اسلامی می دانند. چرا کە اینها مستقیما در جبهە دشمنان قسم خوردە مردم کردستان قرار دارند. صحبت و انتقاد من از افراد و جریاناتی است کە با اینکە خود را چپ و کمونیست و انترناسیونالیست معرفی می کنند، اما بە بهانە مخالفت با ناسیونالیسم، در واقع از ناسیونالیسم فارس و ایرانی دفاع کردە و بە اندازە جمهوری اسلامی مخالف استقلال کردستان هستند.
امروزە جریانات موسوم بە کمونیسم کارگری و حکمتیست جنبش انقلابی کردستان را جنبش قومپرستان مرتجع می نامند. این جریانات چپ نما با تمام وجود مخالف استقلال کردستان هستند و بە بهانە خرافی دانستن مقولە ملت، وجود ملت کرد را انکار کردە و کردستان را غرب کشور قلمداد می کنند. منصور حکمت رهبر تئوریک این جریان پان ایرانیست، مقولە حق تعیین سرنوشت لنینی را ناسیونالیستی دانستە و حتی خودمختاری یا سیستم فدرالی را تعدد زوجات می دانست. این جریانات با سواستفاده از نام کمونیسم در تلاش برای حفظ تمامیت ارضی ایران هستند. بە همین دلیل است کە این دوستان دروغین مردم فقط حملە جمهوری اسلامی بە کردستان را محکوم می کنند نە اشغالگری جمهوری اسلامی را.
جریانات نامبردە به خوبی می دانند کە حملە جمهوری اسلامی ایران بە کردستان فقط و فقط برای اسلامیزە کردن کردستان لائیک و چپ نبود. اینها خوب می دانند کە یورش نظامی این رژیم بە کردستان فقط برای تسخیر آخرین سنگر انقلاب ایران نبود. اینها آگاهند بر اینکە رژیم عظمت طلب و اشغالگر ایران در صورت غیرە اسلامی بودنش هم بە کردستان حملە می کرد. بە چپ چرخیدن جامعە کردستان، متشکل شدن مردم در تشکلهای تودەای مختلف، آزادی ستیزی رژیم اسلامی و … از دلایل حملە رژیم ایران بە کردستان هستند، اما ترس از استقلال کردستان و کوچک شدن ایران بزرگ یکی از دلایل اصلی این حملە بود.
در پایان می خواهم بە دوستان دروغین مردم کردستان بگویم: لطفا همانند پان ایرانیستها، علنی تر و صادقانە تر در مورد مسئلە کردستان حرف دل خودتان را بزنید. شما می دانید کە کمونیستها طرفدار حق ملل در تعیین سرنوشت خود هستند. از نظر کمونیستها،کردستان اشغال شدە باشد یا نباشد، در کردستان ستم ملی وجود داشتە باشد یا وجود نداشتە باشد، مردم کردستان حق دارند در مورد تشکیل دولت خود، خود تصمیم بگیرند.
سۆران زکی
٨ سپتامبر ٢٠١١