دولت نتانیاهو اولین هدف جنبش اعتراضی در اسرائیل ٬ در حاشیه گسترش امواج اعتراض در اسرائیل

مقدمه:

رهبران جنبش اعتراضی در اسرائیل فراخوان گسترش اعتراضات به شهرهای اسرائیل را داده اند. تظاهرات شهر تل آویو روز شنبه گذشته به رکورد ۳۰۰ هزار نفر دست یافت و حالا در شنبه این هفته هدف جنبش اعتراضی اینست که در شهرهای کوچک تجمعات مردم تشکیل شود. زمین در حال لرزش است در اسرائیل و موج های اعتراضی بیشتری در راهند.(۱)

دیگر برای همه ناظرین این نکته جا افتاده که مردم اسرائیل در حال اعتراض به همان سیاستهائی هستند که در بقیه جاهای دنیا عامل قیام مردم بوده. اسرائیل ثابت کرد که هیچ “جزیره آرامشی” در نظام جهانی شده سرمایه معنی نمی دهد. خصوصی سازیها و آزاد سازیها و سقوط دولتهای رفاه ، پائین افتادن وسیع سطح زندگی انسانها را بدنبال دارد و دولتها در همه جای دنیا دارند از زیر بار حمایتهای عمومی شانه خالی می کنند.

رهبران اسرائیل از ابتدای عروج انقلابهای خاورمیانه اصرار داشتند که اسرائیل با بقیه خاورمیانه فرق دارد. مدعی بودند که حکومت “دموکراسی” در اسرائیل از سقوط مصون است. تکانهای عظیم اجتماعی در اروپا اینگونه استدلالها را زیر سوال برده بود و حالا نوبت اسرائیل است که ثابت کند که این شتر در خانه همه جوامعه خوابیده و بن بست حهانی نظام سرمایه در انتظار گشوده شدنست زیر پای جنبشهای اعتراضی و انقلابی.

در مقاله قبلیم توضیح دادم (۲) که جنبش اعتراضی در اسرائیل مثل همه موارد مشابه با خواستهای بسیار مشخص و ظاهرا اقتصادی شروع شده. از مخالفت با قیمت بالای مسکن تا بیکاریها و فقر و عدم دسترسی به بهداشت و آموزش. اما مثل همه موارد مشابه نمی تواند در این سطح بماند و باید اهداف کوتاه مدت و بلند مدت سیاسی را هم در بربگیرد. از سال ۲۰۰۳ که حزب لیکود و راست گرایان اسرائیل به حکومت رسیده اند تمام تلاششان این بوده که با اتکا به نظامی گری و سرکوب فلسطینیها از یک سو و گسترش سیاستهای اقتصادی راست از سوی دیگر ، کنترل خود را در سیاست حفظ کنند. اما حالا عروج جنبش اعتراضی در مقابل ناتانیاهو قرار گرفته و با گسترش این جنبش اولین سنگرهائی که باید فتح شود حکومت نتانیاهو ست. از همین الان عکسهای نتانیاهو را مردم در خیابانها حمل می کنند و از او می خواهند استعفا بدهد.

جنبش اعتراضی اما نمی تواند در این نقطه متوقف شود و حکومت اسرائیل را دست بدست به “حزب کارگر” و لیبرالها تحویل بدهد. این مشابه چیزی است که در مصر اتفاق افتاد و رفتن نتانیاهو هم دیگر پاسخگوی مسائل مردم اسرائیل نیست. سوال اینجاست که اسرائیل دارد به کجا می رود؟

(۱)تلاش برای گسترش اعتراضات به همه اسرائیل و هدف قرار دادن دولت نتانیاهو:

در خبرها می خوانیم:

“رهبران جنبش اعتراضی در اسرائیل فراخوان داده اند که تاکتیک بعدیشان گسترش اعتراضات به مناطق بیرون شهرهای تل آویو و بیت المقدس است. در سومین موج اعتراضی قرار است حداقل ۱۲ شهر صحنه تظاهرات قرار گیرند.تجمع اصلی قرار است در شهر بیرشبا در جنوب اسرائیل انجام شود اما شهرهای حیفا(سومین شهر بزرگ اسرائیل)، ناتانیا، آفولا، بیت شین، الیات و دیمونا قرار است به صحنه تظاهرات اعتراضی تبدیل گردند.

خانم استاو شفیر از رهبران اعتراضات اخیر می گوید: ” زندگی در شهرهای کوچک اسرائیل بمراتب مشکلتر شده است و وظیفه ما دفاع از حقوق مردم این مناطق است.” . وی همچنین هرگونه مذاکره را با نتان یاهو ، نخست وزیر اسرائیل مردود دانسته و گفت:” برلی یکماه تمام نتانیاهو تلاش داشته که ما را تحقیر کند، از هم جدا سازد و زمان بخرد. او هیچ کاری انجام نداده است.”

نظر سنجی تلویزیون کانال ۱۰ اسرائیل نشان داد که ۸۸ در صد مردم اسرائیل از جنبش اعتراضی اخیر حمایت می کنند و ۵۳ در صد اعلام کرده اند که در جنبش اخیر فعالانه شرکت خواهند کرد.

شنبه هفته گذشته بیش از ۳۰۰ هزار نفر در تظاهرات اعتراضی در تل آویو شرکت کردند که با شعار ” عدالت اجتماعی” و “برگشت حمایتهای دولتی” به میداتن آمده بود. زیر فشار مردم، نتانیاهو اعلام کرد که حاضر است در مورد سیاستهای خصوصی سازی اقتصادی تجدید نظر کند و خواست تظاهر کنندگان را در نظر بگیرد.او کمیسیونی را تشکیل داده که “رفرمهای لازمه برای بهبود وضعیت مردم” را طی یکماه به دولت اعلام کند.”

همانطور که ملاحضه می کنید رهبران جنبش اعتراضی با درایت در حال گسترش اعتراضات به تمامی اسرائل هستند و شهرهای کوچکتر را اینبار مورد هدف قرار داده اند. دولت نتانیاهو که مدتی وجود این اعتراضات را منکر می شد و مدتی هم تلاش داشت با وعده هائی واهی دانشجویانرا از بقیه معترضین جدا کند و به آنها وعده “مسکن ارزان بدهد” حالا بطور گسترده تری مورد اهداف این جنبش قرار دارد و سقوطش بسیار محتمل شده است.

دولت نتایاهو هم در واقع اعلام کرده که “صدای انقلاب مردم را شنیده” و کمیسیون رفرم تشکیل داده! و از سوی دیگر هم رهبران اجتماعی جنبش اعتراضی همه گونه همکاری با او را مردود اعلام کرده اند و مشغول سازماندهی مردم هستند. دولت اسرائیل با پیوستن شهرهای اسرائیل و شروع اعتصابات سراسری فروخواهد ریخت سوال اینست که بورژوازی تا چه اندازه تحمل “دموکراسی” را خواهد کرد و سرکوب مستقیم را بر علیه شهروندان اسرائیل از چه زمانی شروع خواهد کرد؟ نظام “دموکراسی اسرائیل بسیار شکننده تر از نظامهای دموکراسی اروپائی است. رهبران اسرائیل همه از جنایتکاران ارتشی هستند و استعداد بالائی برای سرکوب دارند و معلوم نیست تا چه حد توان شرکت در بازی دموکراسی را داشته باشند!

(۲)جنبش اعتراضی مردم اسرائیل باید به جنبش ضد آپارتاید تکامل پیدا کند

همانطور که در مقاله قبلیم توضیح دادم (۲) جنبش اعتراضی موجود برای تقویت پایه های مادی خودش نیاز دارد به جنبش ضد آپارتاید بپیوندد . کشور اسرائیل به جهت سیاسی و فرهنگی یک کشور بر پایه آپارتاید هست. جدای نژادی-مذهبی در اشکال مختلف زندگی دو گانه را برای انسانها به دردی روزمره تبدیل کرده است. نیمی از مردم ساکن اسرائیل در حال حاضر “غیر یهودی” هستند و در ابعاد مختلف زندگی از ازدواج تا حق داشتن زمین و شغل تا حق تعیین محل زندگی و بسیاری از حقوق شهروندی، انسانهای درجه دوم شناخته می شوند. در میان “یهودیها” هم بین مهاجرین اروپائی و آمریکائی با مهاجرین آفریقائی یهودی نابرابری عمیقی مشاهده می شود. بسیاری از چادرنشینان ساکن اسرائیل از مهاجرین افریقائی هستند.

جنبش اعتراضی موجود برای گسترش خود نیاز دارد به موضوع آپارتاید برگردد و حذف آنرا رسما به خواست خود تبدیل کند. مشکل اینجاست که ضمن نیاز به چنین تحولی، فشار اقتصادی و بیکارسازیها ، نژاد پرستی و “خارجی ستیزی” را هم به اسرائیل وارد کرده. حکومت اسرائیل سنتا با وارد کردن مداوم یهودیان مهاجر تلاش داشته تا موازنه جمعیتی بین یهودیان و غیر یهودیان را نگه دارد اما این راهگارها به شکست انجامیده و جمعیت غیر یهودی اسرائیل و جمعیت مهاجر یهودی غیر غربی اسرائیل هر دو به سرعت در حال افزایش است. این تحولات جمعیتی به نوعی در کوتاه مدت بر علیه سازماندهی متحد جامعه اسرائیل عمل می کند و مبارزه بر علیه آپارتاید و تبعیض نژادی را مشکل می کند اما از سوی دیگر نیاز قرار دادن شعار محو آپارتاید و حکومت مذهبی می تواند حمایت وسیع جنبش فلسطین برای سازماندهی کشور مستقل فلسطینی را به همراه داشته باشد.

(۳)تاثیر فراخوان برای به رسمیت شناختن کشور مستقل فلسطینی در ماه آینده در جنبش اعتراضی مردم اسرائیل

جنبش اعتراضی مردم اسرائیل در شرایط بسیار حساسی در حال گسترش است. این جنبش پایه های دولت دست راستی اسرائیل را دارد سست می کند. تاثیرات بسیار مهمی هم در آنسوی دیوارهای نوار غزه روی حاکمان عقب افتاده حماس خواهد داشت و جریانات اسلام سیاسی را ضعیف خواهد کرد. جنبش سکولار و انسانگرای مردم فلسطین هم از تبعات این حرکت عظیم مردم اسرائیل سود خواهند برد. به دید من در اسرائیل یک دامینوی بسیار زیبا در حال شکل گیری است که برنده اش براحتی می تواند انسانیت منطقه خاورمیانه و جهان باشد. تشکیل دولت مستقل و سکولار در فلسطین و پایه ریزی یک اسرائیل سکولار و آزاد و برابر افقی است که این جنبش اعتراضی در اسرائیل می تواند جلوی چشم بشریت قرار دهد و نقطه پایانی باشد بر بحرانی ترین ژئوپولیتیک دنیای معاصر!

(۴)نتانیاهو چه کارتهائی برای بازی دارد؟

بنظر می رسد کارتهای نتانیاهو برای جداسازی شاخه های جنبش اعتراضی موجود تا همینجا سوخته و رهبران جنبش به صراحت اعلام کرده اند که فریب او را نخواهند خورد. از جمله وعده های او ساختن ۱۰ هزار آپارتمان جدید و اجاره دادنشان به دانشجویان بود و ساختن ۱۶۰۰ واحد جدید مسکونی در سرزمینهای اشغالی که مخالفت و نگرانی رهبران اتحادیه اروپا را هم به همراه داشته! نظامی کردن و سرکوب در اسرائیل بر علیه شهرواندان “خودی اسرائیل” تا بحال در تاریخ اسرائیل اتفاق نیفتاده ولی از سوی دیگر هم جنبشی به چنین قدرت در مقابل حکومت نایستاده. حکومت اسرائیل به هر حال حداقل درون اسرائیل سنت “دموکراسی” را بازی کرده هر چند که دموکرایسش نژاد پرسنانه هم هست! خود جنبش اعتراضی توان نیروهای راست درون اسرائیل و نیروهای تروریست اسلام سیاسی را تحلیل خواهد برد همانطور که در کشورهای عربی شاهد تحلیل جریانات تروریست اسلام سیاسی بوده ایم. لذا من فکر می کنم نتانیاهو کارتهای زیادی برای بازی دستش نیست و با تکانهای سنگینتر جنبش خیابان مجبور است استعفا دهد و راه را برای پله های عمیقتر تغییر باز بگذارد. این گزینه ها و سناریوها از دید من محتمل تر است هر چند که چرخشهای سیاسی تا زمانی که جنبش اعتراضی سازمان کامل سیاسیش را نیافته برگشت پذیرند و شکننده و با توطئه های ارتجاع پرتجربه داخلی و خارجی حکومتی می توانند به عقب کشیده شوند.

(۵)افق پیش رو در اسرائیل؟

همانطور که گفتم اسرائیل نقش بسیار مهمی در ژئوپولیتیک مبارزه بشریت با اسلام سیاسی و ارتجاع پروغرب ایفا می کند. اسرائیل سرپل تقاطع همه سه انتخاب مهم بشریت است. موازنه این محورها و بردارها بخاطر تحول مادی و طبقاتی ناشی از بحران جهانی سرمایه در حال تغییرات کیفی است. مبارزات مردم اسرائیل در حال حاضر به نقطه تعیین کننده دیگری در تاریخ جهان تبدیل شده است. جنبش طبقه کارگر در اسرائیل برای سازماندهی اعتصاب عمومی راه را برای پیروزی هموار خواهد ساخت.

به امید پیروزی مردم در اسرائیل و نابودی دژ نژاد پرستی دیگری در جهان که قطعا نفش مهمی در نابودی اسلام سیاسی هم ایفا خواهد کرد!

منابع دیگر:

(۱)فراخوان رهبران جنبش اعتراضی در اسرائیل برای تظاهرات گسترده در سطح اسرائیل

http://www.persian.rfi.fr/print/64421?print=now

(۲)سعید صالحی نیا: افق بحران در اسرائیل در مواجهه با موج انقلابهای دوران اخیر

http://rowzane.com/fa/articles-archiev/80-saeed-salehi/7538-1390-05-15-21-53-27.html

فرشاد حسینی: اسرائیل در بحران, کالبد شکافی عروج طوفان اجتماعی در جزیره ارامش

http://rowzane.com/fa/articles-archiev/127-farshad-h/7587-b.html

اصغر کریمی: از مانیفست جوانان غزه تا اعتراض توده ای در تل آویو

http://rowzane.com/fa/articles-archiev/41-asqar-k/7578-b.html

اسرائیل: اینبار جنگ برای رفاه (محمد رضا پویا)

http://rowzane.com/fa/articles-archiev/55-reza-p/7556-1390-05-19-19-55-20.html