جمهوری اسلامی مظهر سفاکیت و فاشیسم عصر حاضر است، این جکومت جنایتکار بر حمام خونهای دهه ۱۳۶۰ خورشیدی و نیز ترور وحشت بر جامعه استوار است. مبارزات مردم بجان آمده از رژیم سفاک مذهبی از بدو سرکار آمدن رژیم شروع شد. رژیم جمهوری اسلامی با علم به این تنفر سیاسی مردم در ایران جنایاتی را خلق کرد که در تاریخ سیاسی ایران و خاور میانه ثبت است “حمله به کارگران بیکار در اصفهان در اسفند ۱۳۵۷ حمله به کردستان، ترکمن صحرا در فروردین و اردیبهشت سالهای ۱۳۵۸ و ۱۳۵۹ ، کشتار خونین زندانیان سیاسی در خرداد ماه ۱۳۶۰ و شهریور ۱۳۶۷٫ اینها برای رژیم حیاتی بودند و بدون هیچ تاملی سند جنایت و ترور اختناق را به پلاتفرم و اساسنامه حکومتی خود تبدیل کرد و بر این اساس به حاکمیت خود ادمه میدهد. در تمام سالها بدون وقفه مبارزات مردم مورد تجاوز و تعدی رژیم هار مذهبی سرمایه در ایران قرار گرفته، ولی این تجاوز و تعدی بارقه ای از مبارزه و تقابلات سیاسی جدی در جامعه را نیز بیان میکند.
اکنون ۲۳ سال از حمله و یورش جنایتکاران رژیم به زندانیان سیاسی در زندانهای ایران میگذرد. این دومین تجاوز و کشتار دسته جمعی زندانیان سیاسی، در دوران حاکمیت جنایتکارانه حکومت اسلامی بود. اولین بار در خرداد ماه ۱۳۶۰ بود. بار دوم مرداد ۱۳۶۷ یعنی در فاصله ای کوتاه رژیم ضد بشری اسلامی در زندانهای کشور حمام خون به راه انداختند و بیش از صد هزار زندانی سیاسی جانشان را از دست دادند.
حال قریب به ۳۳ سال است که رژیم جنایت و ترور بر ایران حاکم است رژیمی که هویتش ضد بشر بودن و تار و پود دستگاه جنایتش ترور و شکنجه است. گفتن از اینکه این حکومت جنایتکار است کفاف همه جنایتها و قصاوتهایش نیست. اما پرداختن به آن در هر برهه ای بازگو کننده یک سیر و روند تاریخی است که احتیاج دارد بازگو شود. تا همهگان بدانند و فراموش نشود، چگونه جمهوری اسلامی حاکمیت سیاه خودرا برقرار کردند و ادامه میدهند. از نظر زمانی و موقعیت تاریخی و مبارزاتی این دوران جزو دورانهای سیاه تاریخ بشر مدرن در ایران است. اگر به فضای سیاسی امروز دنیا نگاه کنید. حاکمانی جنایتکار و دهها جیر خوار دیگر بر دنیا دارند حکم میرانند. همپالگی های جمهوری اسلامی در سوریه، لبنان، فلسطین، مصر و لیبی حمام خونها راه انداخته اند و مردم به جان آمده از جکومت بشار است روزانه در خیابانهای حما ، دمشق و حلب قتل عام میشوند. اینها نمایندگان نظم نوین و جنایتکار سرمایه اند.
اگر زمانی مردم با دیدن صحنه جنگ ویتنام به خیابانهای پاریس ، لندن و برلین میریختند. امروز از قبل فضای سیاسی سیاه حاکم، کشتار جمعی هم زیاد تکان دهنده نیست. کانالهای رادیو تلویزیونی هر روز صحنه تکه پاره شدن مردم در دنیا و بخصوص در خاورمیانه است. آری این فضای سیاهی است که امروز بر اوضاع سیاسی دنیا حاکم است و جمهوری اسلامی و دهها حکومت جنایتکار مثل جمهوری اسلامی فرزند خلف این فضای سیاسی و ضد انسانی در جهان هستند.
کارزار و مبارزه سیاسی در ایران در طول حیات ننگین جمهوری اسلامی هر روزه وجود دارد و داشته و هر دوره گسترده تر میگردد. زندانیان سیاسی حاصل این مبارزه هستند و جمهوری اسلامی برای رها شدن از خوشستهای مبارزات مردم “که سرنگونی جمهوری اسلامی است” هر روزه دست به جنایت و ترور میزند.این کشمکش سیاسی تا سرنگونی حاکمیت جمهوری اسلامی ادامه خواهد داشت. رژیم سفاک اسلامی سرمایه برای ماندن خود به هر جنایتی دست خواهد زد. کشتار جمعی زندانیان سیاسی در مرداد ۱۳۶۷ جزو پرونده سیاه این جنایتکاران است. یاد جانباحتگان مرداد ماه ۱۳۶۷ همیشه در خاطره ها خواهد ماند. سندی زنده از جنایات حاکمان ضد بشر بر ایران است.
بیا دوباره باغ را
به نغمه آشنا کنیم
پنجره های خانه را
،که باد سرد بسته است-
به روی نور واکنیم
چو کودکان
به کوچه ها
برای آفتاب ما
دعا کنیم
بیا که مرغ عشق را
از این قفس رها کنیم
شعر از
“عباسعلی منشی رودسری”
عزیزان یادتان همیشه گرامیست
زندانی سیاسی آزاد باید گردد!
اسماعیل مولودی