مصاحبه با جوانان کمونیست با فرشاد حسینی پیرامون محاکمه سران جمهوری اسلامی در دادگاه بین المللی جنایی لاهه
جوانان کمونیست: شما به مناسبت ۱۷ جولای روز جهانی عدالت جزایی از طرف کمیته بین المللی علیه اعدام نامه سرگشاده ای به دادگاه بین المللی جنایی لاهه تحت عنوان متن کامل کیفر خواست علیه سران جمهوری اسلامی به جرم نسل کشی و جنایت علیه بشریت صادر کرده اید. اهمیت صدور چنین نامه ای در چیست؟
فرشاد حسینی: این نامه در واقع یک نوع مانیفست کیفرخواست علیه سران جمهوری اسلامی است. نامه حاصل چکیده ای از جنایتهای جمهوری اسلامی در طول حیات سیاسی خود میباشد. چکیده ای از نامه ها و فرمهای شکایت ارسال شده به ما و کوهی از اسنادی که در خصوص جنایات جمهوری اسلامی تا کنون منتشر شده است. یکی از موارد مهم عهد نامه روم که بر اساس آن میتوان دولتی را متهم به نسل کشی کرد جنایتهای سیستماتیک این دولت علیه بخش معینی از جامعه است. در این نامه سعی کردیم تیتر وار نشان دهیم که چگونه درطی سی سال حیات جمهوری اسلامی یک نسل کشی سیستماتیک برنامه ریزی شده و هدفمند برای حذف و سرکوب کلیه مخالفین جمهوری اسلامی انجام گرفته و همین امروز هم در حال اجراست. این نامه میخواهد توجه مقامات قضایی دادگاه بین الملی لاهه و افکار عمومی دنیا را به این موضوع جلب کند که لیست موارد اتهامات جمهوری اسلامی حتی تنها به کشتار و اعدام و زندان شکنجه محدود نشده و یک جنایت وسیع و سازمان یافته در تمام ابعاد زندگی سیاسی اجتماعی فرهنگی بشری را شامل میشود. از تحمیل یک سیستم آپارتاید جنسی و بردگی جنسی تا تعرض و سرکوب و استبداد فرهنگی جمهوری اسلامی در عرصه های فرهنگی و هنری از محروم کردن مردم جامعه از پروسه انتخابات بعنوان حق ابتدایی حقوق مدنی تا تحمیل یک سیستم پلیسی کنترل بر زندگی فردی مردم و مخالفین حکومت. تمام اینها موارد اتهاماتی مطرح میشود که تا کنون جزو اتهامات جمهوری اسلامی جایی عنوان نشده است.
صدور این نامه و مانیفست در عین حال یک خاصیت مهم دیگری هم دارد و آن این است که برای خواست و پروسه محاکمه سران رژیم شاخص و میزان قضایی جدیدی را تعیین میکند. شاخصی که اتهامات جمهوری اسلامی را در یک ابعاد به مراتب وسیعتر و گسترده تر مطرح میکند. شاخصی که میگوید نه تنها اعدام و شکنجه و کشتار مردم جرم است حتی تحمیل کردن حجاب و نوع پوشش به مردم و ممنوع کردن جوانان از گوش دادن و تولید موسیقی و فیلمهای دلخواه خود نیز به همان اندازه جرم است و جنایت محسوب میشود. محروم کردن کارگران از حق تشکل و اعتراض جرم است و مصداق جنایت است. کنترل پلیسی در زندگی شخصی افراد جامعه جرم است و مصداق جنایت محسوب میشود. بعبارتی میخواهیم بگوییم جنایت تنها حذف فیزیکی نیست. حذف اجتماعی فکری فرهنگی مردم از برخورداری از کلیه حقوق شان جنایت محسوب میشود و در کنار اعدامها و کشتارها و شکنجه ها یک تصویری کامل تر و دقیقتری از مصادیق جنایت علیه بشریت و نسل کشی را ارائه میدهد.
قطعا اتهامات وارد شده در این نامه تمام موارد جنایات جمهوری اسلامی را هنوز در برنمیگیرد. اما تلاش شده سرتیتر مهمترین موارد اتهامات را در بربگیرد. البته برای تمام این موارد کوهی از اسناد نوشتاری صوتی و تصویری هست که همه را به دادگاه ارائه میدهیم.
جوانان کمونیست: آیا اساسا دادگاه بین المللی جنایی لاهه چنین پرونده هایی را بررسی می کند؟ آیا نمونه هایی موجود است؟
فرشاد حسینی: در نامه اتفاقا با دقت و حساسیت زیادی تلاش شده که کلیه اتهامات دقیقا منطبق باشد بر مواردی که در معاهده روم بعنوان جنایت علیه بشریت و نسل کشی محسوب شده و مرتکبین آن را تحت پیگرد قضایی قرار میدهند. طبق این معاهده این پرونده میتواند و باید موضوع کار دادگاه بین المللی جنایی لاهه باشد. مسئله ای که وجود دارد این است که معاهده روم در مرحله اول پرونده دولتهایی را مورد بررسی قرار میدهد که این معاهده را امضا کرده و عضو آن باشند و جمهوری اسلامی جزو دولتهایی است که هنوز این معاهده را امضا نکرده و عضو آن نمیباشد. اما این هنوز به این معنی نیست که جمهوری اسلامی و سران آن بتوانند خیلی راحت از زیر تیغ پیگرد قضایی بین المللی در بروند.
موضوع نحوه پیگرد سران دولتهایی که مرتکب جنایت علیه بشریت شده اما عضو معاهده روم نمیباشند یک موضوع پر مناقشه و مور بحث در سطح قوانین بین المللی است و اخیرا ما شاهد پیشرفتهای عملی و فرصت های جدیدی در زمینه محاکمه سران چنین دولتهایی هستیم. نمونه مشخص آن محاکمه عمر البشیر و قذافی بعنوان سران دولتهایی که جزو معاهده روم نیستند میباشد. هر چند که طبق معاهده روم محاکمه سران دولتهایی که عضو معاهده نمیباشد عموما در حوزه اختیارات شوای امنیت سازمان ملل بوده و این ارگان است که میتواند پرونده ای را برای محاکمه به دادگاه لاهه ارجاع دهد. اما در کنار معاهده روم اختیاراتی را نیز برای دادستان دادگاه بین المللی جنایی لاهه ایجاد کرده که بتواند چنانچه این مقام قضایی تشخیص دهد شواهد و ادله برای محاکمه سران چنین دولتهایی به اندازه کافی وجود داشته باشد مستقیما از شورای امنیت درخواست ارجاع پرونده به دادگاه را کند. ما در حال حاضر از این موقعیت داریم استفاده میکنیم. و تلاش ما این است که با ارائه اسناد و شواهد و ادله دادستانی را قانع کنیم که پرونده جمهوری اسلامی را برای به جریان انداختن در دادگاه به شورای امنیت ارجاع دهد.
جوانان کمونیست: سه سال پیش در سال ۲۰۰۸ شما پرونده ای را به همین منظور علیه سران رژیم اسلامی در دادگاه لاهه باز کردید. آن پرونده امروز در چه وضعیتی ست؟
فرشاد حسینی: این پرونده هنوز در مرحله تحقیقات و مطالعات دادستانی است. ما مدام با هر اتفاق جدیدی که رخ میدهد یا هر شکایت جدیدی که دریافت میکنیم به دفتر دادستانی ارسال کرده و آنها را آپ دیت میکنیم. بعبارتی این پرونده هنوز باز است و دارد کار خودش را میکند. اما همانطور که از روز اول هم گفتیم ما ادامه فعالیتهایمان در این خصوص را صرفا به روال حقوقی کار دادستانی محدود نکرده و در کنار این از ابزارهای سیاسی دیگر برای تاثیر گذاری بر این پرونده استفاده میکنیم. از جمله باز کردن گفتمان و بحث ضرورت محاکمه سران جمهوری اسلامی در این دادگاه در سطح اتحادیه اروپا. این را به ویژه مینا احدی در کلیه روابط خود با مقامات اتحادیه اروپا بطور وسیع و روزمره ای دارد به کار میگیرد. تاکنون نیز پیشرویهایی حاصل شده است که حتما افکار عمومی را مطلع خواهیم کرد. یا مثلا به دنبال اعدام زهرا بهرامی این مطالبه را در سطح پارلمان هلند مطرح کرده و در حال حاضر در پارلمان هلند کمیسیون ویژه ای جهت بررسی چگونگی انجام این کار توسط هلند تاسیس شده و مشغول تحقیقات است. ما سعی میکنیم هر جا و بر هر نهاد و ارگانی که برای این کار در هر سطحی فعالیت کند تاثیر گذاشته و در هر موقعیت سیاسی ایی این ضرورت را روی میز سازمانها و نهادهای دولتی و بین المللی قرار دهیم.
بهر حال همینجا اعلام میکنم کار و فعالیت ما برای به محاکمه کشاندن سران جمهوری اسلامی تا زمان متحقق شدن این امر هرگز متوقف یا تعطیل نمیشود. این یکی از مهمترین کارها و فعالیتهای تعطیل ناپذیر ما در کمیته بین المللی علیه اعدام میباشد و همچنان با شور و حرارات به آن ادامه میدهیم.
جوانان کمونیست: برای پشبرد بهتر این پرونده چه باید کرد؟ آیا مردم عادی و جوانان و دانشجویان می توانند در تسریع و بهبود روند این پرونده دخیل باشند؟
فرشاد حسینی: به نظر من محاکمه سران جمهوری اسلامی در دادگاه بین المللی لاهه یک امر صرفا حقوقی و معطوف به حقوقدانان و مقامات قضایی نیست. این یک حرکت مهم سیاسی است که از سیاست فعال و جاری و از خیابان ریشه میگیرد. این توده های معترض مردم، میلیونها تن از قربانیان و شاکیان نظام هستند که عنصر فعاله چنین حرکتی را شکل میدهند نه حقوقدانان و مقامات قضایی. این مردم هستند که خواست و ضرورت چنین دادگاههای را از خیابانها به کرویدرهای دادگاه ها و اتاق های سازمان ملل میکشانند. بنابراین یک پای مهم این حرکت برای محاکمه سران رژیم، خود حرکت و جنبش زنده مردم علیه رژیم است. محاکمه سران رژیم در حقیقت خیلی قبل از این و با شکایت دختران و پسران جوانی که با شهامت پشت دوربین ها قرار گرفته و برای مردم دنیا از جنایتهای رژیم سخن رانده و آنها را در یوتیوب و سایتهای مختلف و در معرض دید جهانیان قرار داده اند شروع شده است. اما به نظر من برای تاثیر گذاری بیشتر سیاسی بر روی این روند محاکمات باید یک جنبش توده ای به نام جنبش شاکیان نظام راه بیفتتد. هر عنصر جامعه امروز میتواند ادعا کند که شاکی نظام است. هر جوانی هر دانشجویی هر زن و دختری هر کارگری هر کودکی هر زندانی هر خانواده زندانی و اعدامی میتواند بعنوان شاکی نظام قد علم کند. این جنبش میتواند و باید یک جنبش میلیونی باشد. این جنبش بالقوه موجود است. در اعتراض روزمره میلیونها مردم در سینه میلیونها جوان این خواست و آرزو موج میزند. اما این را باید به یک نیرو و فورس عملی معینی بدل کرد. جنبش شاکیان نظام مانند هر جنبش دیگری مانند جنبش زنان، دانشجویان، کارگران و غیره باید به مثابه یک جنبشی که خواست و مسئله اش محاکمه سران جمهوری اسلامی است باید خود را سازمان داده و نقشه مند فعالیت خود را پیش ببرد. حول این جنبش میتوان دهها نهاد و سازمان و نشریه و سایت و چهره و سخنگو ایجاد کرد. حول این جنبش میتوان عقده های فرو خورده میلیونها نفر را به نیرویی برای محاکمه این جنایتکاران بدل کرد. در زمینه سازماندهی این جنبش طرح هایی داریم که حتما به اطلاع عموم خواهیم رساند.
در آخر بطور خلاصه تاکید میکنم که محاکمه سران جمهوری اسلامی امر حقوقدانان و قضات و وکلا نیست امر تک تک ماست که هر یک هزاران زخم از جمهوری اسلامی بر تن داریم. هیچ نیرویی به اندازه خود ما نمیتواند مدعی شکایت از سران جنایتکار جمهوری اسلامی باشد. هیچ نیرویی به اندازه تک تک ما نمیتواند به روشنی ساعتها از جنایات جمهوری اسلامی سخن براند. هیچ نیرویی به اندازه ما نمیتواند مدرک و ادله شهادت علیه سران جمهوری اسلامی عرضه کند. این مائیم که پرونده جانایات جمهوری اسلامی را روی میز دولتها و سازمان ملل و قضات دادگاه بین المللی جنایی لاهه میگذاریم.