جمال کمانگر
۱۱ژوئن ۲۰۰۷
احمد زید آبادی در مطلبی تحت عنوان" حضور رهبران آمریکای لاتین و دردسر چپگرایان ایرانی" در سایت بی بی سی به سفردانیل اورتگا به تهران پرداخته است. ایشان برای بی اعتبار کردن نفوذ کمونیسم در دانشگاهها، دانشجویان را "حامیان پرو پا قرص چاووز و اورتگا و فیدل کاسترو" مینامد.
اینکه از نظر آقای زید آبادی و بی بی سی هگوو چاوز و اورتگا "قهرمانان" دانشجویان چپ ایرانی هستند نه تنها حکم نادرستی است بلکه خاک پاشیدن به چشم کسانی است که در این سالها در دانشگاههای کشور پرچمی متفاوت از"دمکراسی و لیبرالیسم" مورد نظر آقای زید آبادی و سوسیالیسم خلقی نوع چاوزو اورتگا را بلند کرده اند. من اینرا قبول میکنم که بقایای چپ سنتی در دانشگاههای ایران و کسانی که قبله آمالشان مائو و استالین و امثال چاوز و اورتگا است معدود طرفدارانی دارند. اما طیف وسیعی از دانشجویان سوسیالیست و چپ ، مارکسیسم را نه از سوسیالیسم خلقی و پوپولیستی حاکم در آمریکای لاتین بلکه مستقیما از مارکس و لنین و منصور حکمت یاد گرفته اند. نسل جدید و جوان مارکسیست هائى که در این دوره پرورش یافته اند اهمیت مساله را کاملا درک نموده اند. عطش بى حد و حصرى که در جنبش جوان کمونیستى به متون کلاسیک وجود دارد و پروسه غنى فراگیرى اى که در جریان است، خود سهم زیادى در افشاء کردن پوسیدگى چپ پوپولیستی دارد.
اگر برای آقای زید آبادی حضور امثال اورتگا و دست در گردن شدن با جنایتکارانی مثل احمدی نژاد فرصتی میدهد که به کمونیستها و چپها حمله کند و آنها را به باد انتقاد بگیرد، در عین حال برای دانشجویان مارکسیست فرصتی است که بقایای چپ سنتی در دانشگاه را حاشیه ای تر کنند.نفوذ چپ در دانشگاه را به قول صاحب نظران بی بی سی "حرکتی عموما احساسی و سطحی" میداند.و برای بی اعتبار کردن این نوع چپ رجزخوانی هایی انجمن اسلامیهای را شاهد میگیرد که نفوذ چپ در دانشگاه را "یک برنامه طراحی شده از طرف حکومت برای تضعیف دانشجویان هوادار دمکراسی و لیبرالیسم" میداند.
زید آبادی انگار حرف دلش را انجمنیها زده اند و با تکرار آنها تناقض در تحلیلش بیشتر نمایان میشود. از طرفی میگوید که به دنبال شکست اصلاحات اسلامی "گرایش به تفکرات چپگرایانه از نوع ارتدوکسی آن در دانشگاه های ایران افزایش یافته" و از طرف دیگر آنها را با چپ آمریکای لاتین درهم می آمیزد.اگر دانشجویان آنگونه که زید آبادی معرفی میکند باشند( که هستند) " چرا که برخورد و ادبیات آنها به اندازه‌ای رادیکال و ارتدوکسی است که افراد اهل اندیشه را بیشتر می ترساند تا اینکه آنها را جذب کند." پس نباید از نوع چپی باشند که از حضور امثال هگوو چاوز و دانیل اورتگا در ایران دچار "دردسر" شوند! این سئوال که اینگونه سفرها برای کدام گرایش چپ در دانشگاهها "درد سر" بوجود آورده است، زیاد مد نظر وی نیست. مهم این است که فرصتی پیش آمده است که چپ را مورد حمله قرار دهد. برای چپ موجود در دانشگاه این واضح است که بورژوازی و و رسانه هایش مبارزه علیه ایده های برابری طلبانه مارکسیستی را تا حد هنر ارتقاء داده اند. و این تحلیل زید آبادی و بی بی سی هم در همین متن میگنجد.
زمانی که بی بی سی تب ضد کمونیستیش بالا میرود نشان از نفوذ نوع دیگری از کمونیسم دارد که لیبرالهای عزیز چشم دیدن آنها را ندارند. این تلاشی برا ی منحرف کردن اذهان دانشجویان برای نپیوستن به گرایش کمونیستی در دانشگاههاست. حضور اورتگا و چاوز و دیگر رهبران آمریکای لاتین در کنار احمدی نژاد پوپولیسم آنها را به همه نشان داده است.و درجه ای از توهم اگر هم باشد از بین میرود و فضا کاملا به نفع کمونیسم مارکس قطبی میشود!
چپ خلقی در ایران ۳۰سال پیش این چنین مورد نقد منصور حکمت قرار گرفت این نقد امروز به طریق اولی شامل حال پوپولیستهای امریکای لاتین نیز میشود!
" در وهله اول باید توجه داشت که سوسیالیسم خلقى ایران خود نه بازتاب اعتراض پرولتاریاى تحت استثمار در نظام سرمایه دارى ایران، بلکه انعکاس اعتراضاتى است که در طول قرن بیستم بر علیه حاکمیت امپریالیسم انگلستان و آمریکا بر ایران، برخاسته است. مبناى تاریخى و مادى سوسیالیسم خلقى ایران نه مبارزه یک طبقه معین -پرولتاریا- بلکه مبارزات ملى و دموکراتیک در ایران بوده است. سوسیالیسم خلقى لفافه اى براى دموکراتیسم خرده بورژوائى است، لفافه اى که موفقیت عظیم جنبش کمونیستى جهانى در رهبرى مبارزات دموکراتیک و ضد امپریالیستى بر دموکراتهاى خرده بورژوا و دموکراتیسم خرده بورژوائى بطور کلى تحمیل میکند. بدیهى است که "سوسیالیسم" به مثابه لفافه دموکراتیسم خرده بورژوائى، ناگزیر از طرف سوسیالیست هاى خلقى (دموکراتهاى خرده بورژوا در جنبش کمونیستى) تنها در لفظ میتواند تائید گردد و هر آنجا که صرف این تاکید در لفظ پاى احکام اساسى مارکسیسم و منافع طبقاتى مستقل پرولتاریاى ایران را به میان میکشد، سوسیالیستهاى خلقى با تحریف این احکام و پرده پوشى از این منافع در عمل به مانعى بر سر راه جنبش واقعا سوسیالیستى و مارکسیسم انقلابى بدل میگردند". (م حکمت .سه منبع و سه جزو سوسیالیسم خلقی)
چپ دانشگاه امروز با سلاحی که مارکس و لنین ساخته و توسط منصور حکمت در طی این ۳۰ سال اخیر صیقل داده شده است مجهز هستند.امروز دانشجویان چپ به راحتی به متون کلاسیک مارکس و لنین دسترسی دارند. دهها نوشته با ارزش و تئوریک از کمونیسم منصور حکمت را در اختیار دارند.
زید آبادی یک اتهام دیگر را به دانشجویان چپ و مارکسیست میزند وی آگاهانه از مظلوم نمایی دانشجویان "هوادار دمکراسی و لیبرالیسم" مورد نظرش در دانشگاه در مقابل چپ ها سخن میگوید که گویا جمهوری اسلامی فعالیت چپ های دانشگاه را که "نشریه و ت