با رخش سپید
بتاز
در شب سیاه 
بر کویر بی فرهنگی ما
گلدسته های که
می پراکند
نفرت را
در هر کوی وبرزنی
با آوای
مهر ومحبت آشنا کن
در پس
کوچه های تاریک ذهن
این فرهنگ مریض
بنشان
درختان نور عشق را
تا هر سحرگاه
با آوای عشق
بپاخیزند
انسان ها.
۲۰۱۱٫۷٫۳
اکبر یگانه