چشم در برابر چشم، عقل بی عقل

بار دیگر بیدادگاهی در جمهوری اسلامی بر مبنا و منطبق با اصل وحشیانه انجیلی و قرآنی “چشم در برابر چشم، دندان در برابر دندان” حکم دیگری مبنا بر کور کردن یکی از چشمان و بریدن بخشی از یکی از گوشهای جوانی را صادر کرده است۱.

روزنامه حکومتی “شرق” در گزارشی نوشته است که این دادگاه حکم قصاص چشم مردی را که با پاشیدن اسید روی صورت مردی دیگر او را کور کرده است تایید کرده، اما همزمان تاکید نموده که این حکم باید بدون استفاده از اسید اجرا شود. بدینگونه اولین حکم قصاص اسیدپاشی که برای جلوگیری از وارد آمدن آسیب به مجرم حین اجرای حکم، برای کور کردنش از پاشیدن اسید به داخل چشم او اجتناب می‌شود، صادر شده است.

حکم بر این پایه صادر شده که جوانی به نام حمید پنج سال پیش در پارک مجیدیه تهران به اشتباه بر روی صورت جوان دیگری به نام داوود اسید پاشیده و بدینگونه باعث از بین رفتن یک چشم و کم بینایی چشم دیگر و آسیب‌دیدگی یکی از گوشهای او شده است. به موجب گزارش این روز‌نامه جوان اسیدپاش که در طی تحقیقات از جمله گفته است که در دوران دانش‌آموزی در مدرسه مورد آزار گروهی از همکلاسیهایش قرار داشته و حتی یک‌بار هم مورد آزار جنسی آنها قرار گرفته بوده، فرد مصدوم را با کس دیگری که یکی از آزاردهندگان می‌انگاشته اشتباه گرفته است.

در این مورد که بخشی از هموطنان ما در چنان تحجر فکری قرار دارند که با پاشیدن اسید بر روی این یا آن (و این بار به اشتباه) از آنها انتقام می‌گیرند و خشم خود را به اینگونه فرومی‌نشانند، شکی نیست. ما با چنین وحشیگریهایی حتی در خارج از کشور مواجه بوده‌ایم.  در این هم که جمهوری ننگ و نیرنگ اسلامی، حکومت داروشکنجه بیش از ۳۲ سال است که در ایران، توده‌های ما را مورد هجوم وحشیانه خود قرار داده، شکنجه کرده، سنگسار نموده، نقص عضو کرده و به چوبه دار و یا جوخه تیرباران سپرده است نیز تردیدی نیست۲. در تمامی دوران حکومت این سگان زنجیری سرمایه جهانی با چنین مواردی مواجه بوده‌ایم.

جالب این است که وکیل مدافع حمید – محمدرضا قندهاری – پس از صدور رای قصاص از سوی جنایتکاری به نام عزیز محمدی رییس شعبه ۷۱ و مستشارانش نه غیرانسانی بودن این حکم وحشیانه را، بلکه این امر که ممکن است در حین اجرای حکم برای حمید مشکلی ایجاد شده و قسمت‌های دیگری از بدنش سوزانده شود، را مورد اعتراض قرار داده و از اینرو قرار شده که کور کردن چشم متهم و قصاص یک‌چهارم لاله گوش او بدون ریختن اسید و تحت نظر پزشکان و با یک اقدام پزشکی انجام شود. او در گفتگویی با خبرنگار روزنامه حکومتی شرق بیان داشته: “این اولین حکم قصاص چشم است که بدون ریختن اسید و با تدابیر پزشکی صادر شده است. این در حالی است که موکل من با اسید شاکی را سوزانده بود. اگر حمید با اسید کور می‌شد، امکان داشت دچار مرگ مغزی یا سوختن قسمت‌های داخلی مغزش شود زیرا پاشیدن اسید به صورت آن هم با فاصله، با چکاندن اسید به داخل چشم متفاوت است.”

به راستی که صحبت از رافت و انسانیت اسلام و اسلامی، دین و جهالت دینی است. در جایی که سفیه، فقیه است، نادان، رئیس‌جمهور و محافظان ارتجاع، پاسداران انقلاب باید هم که بریدن دست و کور کردن چشم با تدابیر پزشکی نمایی از انساندوستی این وحشیان دوران باشد. شاید بزودی تدبیری هم برای انسانی کردن سنگسار بیندیشند! به راستی که جای جرج اورول خالی که ببیند چه جنایاتی را تحت نام انسان و انسانیت به انجام می‌رسانند.

سخن گفتن از انسانیت، برابری و آزادی روزی که بساط سرمایه‌داری جهانی و سگهای زنجیریش برچیده نشده باشد امکان‌پذیر نیست. در ایران نیز نخستین گام در این راه سرنگون کردن جمهوری اسلامی با تمام جناح‌های آن می‌باشد.

سرنگون باد رژیم وابسته به امپریالیسم جمهوری اسلامی ایران!
مرگ بر سرمایه‌داری جهانی و سگهای زنجیریش!
درود بر کمونیسم! زنده باد آزادی!

استکهلم، ۱۱ خرداد ۱۳۹۰ (اول ژوئن ۲۰۱۱)
نادر ثانی
 
ضمیمه‌ها:

۱) کپی بریده یکی از جراید جمهوری اسلامی در مورد حکم این بیدادگاه در زیر آورده می‌شود.

 

۲) صحنه‌ای دردناک و تاسف‌بار که نشاندهنده از حدقه درآوردن چشم جوان دیگری در سال ۱۳۸۷ در جمهوری جنایت و ننگ جمهوری اسلامی است.