دعوت به همسرنوشتی!
جمع شدن و دعوت از کارگران در محل کار و تولید، همسایه ها و کسانیکه با آنها شب نشینی و نشست و برخاست داریم، برای با شکوه کردن و توده ای کردن مراسمهای اول ماه مه از ملزومات تدارک این روز است.
بیان این حقایق و اصرار برای جمع کردن روابط پیرامونی امری روتین و احتمالا برای تعداد زیادی از فعالین کارگر و کسانیکه در فکر تدارک روز کارگر هستند، از بدیهیات پایه ای است. اما باید اذعان کنیم که با توجه به مشقات زندگی و اینکه گرفتاری و مصیبت های زندگی از فشار مالی گرفته تا خستگی کارهای دو و سه شیفتی و از طرف دیگری ناباوری و اینکه در روز اول ماه مه که کاری از ما ساخته نیست و سنگی روی سنگ نگذاشته ایم، دلائل و بهانه هایی برای عدم شرکت در میان بخشی از کارگران و خانواده ها است، و وجود دارد. اینجا باید به کاری آرام و متین دست زد. تماس نزدیک و توضیحات کافی اهمیت مهمی دارند. برای ایندسته از کارگران باید روح و فلسفه اول ماه مه را بروشنی بیان کنیم. و برایشان از هم سرنوشتی با دیگر هم طبقه ای ها یمان و راه عملی رهایی مان بگوییم، بر وجدان کارگریشان انگشت بگذاریم و همین گرفتاریهای روزانه و مشقات تامین این زندگی سخت و بی رحم و مشکلاتی که گلوی آنها را میفشارد انگیزه ای برای شرکت فعالتر و مصمم ترشان در کنار کارگران دیگر خواهد شد. دعوت به همسرنوشتی برای کارگران بدور از خط و مرز گرایشات و وابستگی و دلمشغولی هایی است که طبیعتا در میان محافل کارگری وجود دارد، انجام شود. این همسرنوشتی طبقاتی است و برای امری طبقاتی که قدرت و نیروی طبقه کارگر و مزدبگیران جامعه را به نمایش میگذارد ضروری است. کسی از آحاد و شهروند جامعه در سطح طبقه و اقشار اجتماعی در شهرها نیست که با اول ماه مه و روزکارگر آشنا نباشد. روز کارگر همچنانکه روز جهانی زن روزهای شناخته شده و محبوبی هستند. دولت، کارفرما و بورژواها در روز کارگر ضمن گرفتار شدن به درد شدید و ترس از متحد و همبسته شدن کارگران تلاش میکنند با “مراسمهای” فرمایشی روز کارگر را سمبل کنند، و با اینکار اندکی از درد و ترس خود را برای جلوگیری از متحد شدن کارگران و به منظور کم کردن رادیکالیسم طبقاتی مطالبات و خواستهای روز جهانی کارگر، بکاهند. بورژواها و دولت از همسرنوشتی طبقه کارگر و روزی که این همسرنوشتی به نیروی مادی به تجمعات مختلف و به روز کیفرخواست و مطالبات مزدبگیران جامعه تبدیل شود، میترسند. ترس آنها واقعی است. همچنانکه اگر هم سرنوشتی و اتحاد طبقه کارگر در روز جهانی کارگران و در مراکز کار و تولید و در شکل مجمع عمومی و تجمعات و اعتصابات کارگری به واقعیات مادی تبدیل شود، سرنوشت و رابطه کار مزدی و افق اجتماعی جامعه و زندگی میلیونها انسان دگرگون میشود. تاکید بر ایجاد همسرنوشتی و ایجاد یک صف متحد و همبسته برای برگزاری اول ماه مه از مهمترین کاری است که از همین الان باید بفکرش بود. دعوت و مطلع کردن و یا بعبارت امروزی تر پوشش خبری مراسمهای اول ماه مه در تشویق و آمدن و شرکت کارگران و دوستان موثر است. مکانیسم ارتباطات زنده از همه ابزارها موثرتر است. باید برای ایجاد و تحکیم و راه های رسیدن به همسرنوشتی طبقاتی در اول ماه مه از رابطه زنده و فعال استفاده کرد. اگر این تجربه را بخوبی آزمایش و با موفقیت تعداد زیادی از کارگران و خانواده هایشان را برای مراسم روز کارگر بسیج کرده باشیم و از بابت شرکت وسیع مطمئن شویم، وقت اینکه چطور توطئه و بازی های “مراسمهای” خانه کارگر و دولت و البته اخیرا هم جریانات اصلاح طلب حکومتی از جمله سبزها را خنثی کنید، میرسد. مهم این است که خشت اول که همان بسیج و ایجاد صف قدرتمند توده ای و روحیه همسرنوشتی را ایجاد کرده باشیم. در دنیا مجازی امروز توجه به این نوع از کار و بسیج کارگران و خانواده هایشان متاسفانه کمرنگ شده. فضای گرامیداشت اول ماه مه همه جا در سایتها، فیس بوک و تویتر و کلا در فعالیت مجازی بسیار بالا و برجسته است. این نقطه قوت است. فعالیت مجازی و پمپاژ ایده های خوب و دلسوزی برای کارگران و اول ماه مه کافی نیست. هنوز به ابزاری برای بسیج توده ای کارگران در ایران تبدیل نشده است. فعالین کارگری و کسانیکه در فکر برگزاری روز اول ماه مه و بفکر تحکیم و قدرتمند کردن هم سرنوشتی کارگران هستند، فعالیت تبلیغی حضوری، و احساس نزدیکی و اعتماد به کار مشترک ضروری است.
سنت روز جهانی کارگر بر پایه همسرنوشتی جهانی طبقه کارگر و هم سرنوشتی کارگران برای نمایش و مارش و اعلام کیفرخواست و مطالبات فوری و سیاسی پایه ریزی شده است. اگر هم سرنوشتی و جمع کردن کارگران کم رنگ و به هر درجه تحت هر شرایطی صرفا به آکسیون و تجمعات کم قدرت و ضعیف تبدیل شود، یک اول ماه مه هم سرنوشت ساز را از دست داده ایم.
در ادامه به مراسمهای دولتی و چه باید کرد تاکیدی دوباره خواهیم کرد و سپس جایگاه و نقش وجود و دفاع از قطعنامه های رادیکال بعنوان کیفرخواست جنبش کارگری علیه سرمایه و تجارب این قطعنامه ها را مرور خوهیم کرد.
نسان نودینیان ١٢ آپریل ٢٠١١