عروج جنبش هویت انسانی در سوریه ٬ در حاشیه تظاهرات سراسری “روز هویت انسانی” در سوریه

مقدمه:

بالاخره سونامی انقلاب به جامعه سوریه رسید و بطور واقعی تکانهای تند در سوریه آغاز شد. اگر در ژاپن، سونامی نتیجه زلزله در جای دیگر بود، در سیاست خاورمیانه ، شاید برعکس باشد! سونامی انقلابی از خیابانهای تونس شروع شد و مرزها را در نوردید و هر جا باعث زمین لرزه سیاسی و اجتماعی گردید. در سوریه ، ماجرا طبق معمول همه انقلابها از یک اتفاق کوچک شروع شد: چند دانش آموز ۱۵ ساله را در شهری کوچک بنام درعا در جنوب سوریه بخاطر شعارنویسی روی دیوار دستگیر کردند. بعدش مردم خشمگین آمدند بیرون و به این دستگیری اعتراض کردند و با تیراندازی جانیهای حکومتی سوریه ۶ نفر از مردم و سه نفر از پزشک و پرستاری که به یاری زخمیها آمده بودند کشته شدند . این شد که زمین لرزه سوریه از هفته پیش حالا تبدیل شده به یک زمین لرزه سراسری و دمشق و سایر شهرهای بزرگ سوریه امروز ، جمعه صحنه فراخوان سراسری برای راهیپیمائی اعتراضی هستند بنام “روز هویت انسانی”.

جالب نیست؟ مردم سوریه نه برای اسلام و حزب الله و فلان ایدئولوژی بلکه برای هویت انسانی شان به خیابات آمده اند. در طی روزهای گذشته شعارشان این بوده که نه حزب الله می خواهند و نه حاکمان ایرانرا ! مردم در سوریه شرافت انسانی می خواهند، فقر نمی خواهند، بیکاری نمی خواهند و مهمتر از همه اینها آزادی می خواهند! با دستگیری آن چند دانش آموز آزادیخواه و کشتار مردم معترض توسط حکومت سوریه، زمین زیر پای حاکمان “سوسیالیزم عربی-بعثی” در دمشق هم می رود که داغ شود و دومین حکومت ایدئولوژیک و “ضد امپریالیست” باقی مانده از دوران حاکمان دروغین منتصب به خلق رو به سقوط بگذارد. اجازه بدهید ماجرا را بیشتر بکاویم:

(۱)انقلاب در سوریه روی همان منطق استوار است که سایر انقلابهای خاورمیانه

همه انقلابها و همین انقلابهای خاورمیانه روی یک منطقی شروع می شوند. فرمولی کلی و عمومی را می شود با مشاهده تاریخ همه انقلابها پیدا کرد. طبقه حاکمه ای که مردم و قدرتشانرا بر نمی تابد و سرکوب می کند، فقر و بیکاری و بیرون افتادن اکثریت جامعه از زندگی و مزایایش و شادی و امید به آینده، تلاشی ساختار حکومتی که دیگر نمی تواند مثل گذشته ادامه بدهد و ریزشش شروع شده و مردمی که به هر علتی زمانی دیگر مردن برایشان ساده تر از زندگی کردن می شود. اینها که کنار هم قرار گرفتند، بقیه اش با یک “اتفاق ساده” شروع می شود و عجیب است که با اینکه همیشه انقلاب در تاریخ جوامع طبقاتی تکرار شده،باز دوست و دشمنش را غافلگیر می کند!

گاهی به رغم اینکه همه چیز آماده است انقلاب نمی آید و گاهی وقتی هم می آید، ناز می کند و کارش را تمام نمی کند! همه اینها را ما در تاریخ دیده ایم و انقلاب شناسی را کار ساده ای نیافته ایم حتی ماها که دوست دارش هستیم!

از این کلیلات که بگذریم، می رسیم به آن نقطه و لحظه که شاید اسمش را “اتفاق ساده” باید گذاشت. در تونس یک دانشجو که کنار خیابان بساط داشت بعد از گرفتن بساطش و تحقیرش ، خودش را سوزاند این شد شروع انقلاب. در سوریه چند دانش آموز را دستگیر کردند اینهم شد آن “اتفاق ساده”. اما انقلابها زمینه های عمیقتر داخلی دارند. در سوریه هم انقلاب زمینه دارد.

حکومت سوریه که یک حکومت دیکتاتوری از نوع ایدئولوژیک است و از سال ۱۹۷۱ قدرت خاندان اسد(حافظ اسد برای ۳۰ سال) واین یکی فرزند چشم پزشکش، بشار اسد بنام حزب بعث و سوسیالیزم عرب و از اینجور مزخرافات سرکار آمده اند، نمایندگان طبقه حاکمه هستند. حزب بعث سوریه یکماه بعد از بقدرت رسیدن بعثی ها در عراق به حکومت در سوریه رسید و دوران طلائی اوایل دهه ۷۰ را با حمایت حکومت شوروی و بلوک شرق، خودش را بعنوان بخشی از رهبری “جنبش ضد امپریالیستی” خاورمیانه به مردم منطقه فروخت. این حکومت دیکتاتوری و توتالیتر در طی نزدیک به چهل سال از سوریه جامعه ای ساخت تحقیر شده و اسیر . دهسال گذشته با چرخش اقتصادی این حکومت فقر و بدبختی، جمعیت جوان سوریه را که ۶۵% آن زیر ۳۵ سال است دچار بی آیندگی بیشتر کرد. در حالیکه بانک جهانی و صندوق بین المللی پول داشتند برای حکومت سوریه کف می زدند که رشد اقتصاد را در حدود ۵% نگه داشته، آمارها نشان می دهد که نزدیک به ۲۰% جمعیت قادر بکار سوریه بیکارند و فقر زندگی ۳۰% مردم سوریه را در خود بلعیده است و بنا به آمار، ۱۱٫۴% مردم سوریه زیر فقر شدید زندگی می کنند. وضعین مناطق کشاورزی سوریه از جمله درعا بسیار بدخیمتر است.

مردم سوریه نان ندارند، فقیر شده اند ، بیکارند، اجازه مخالفت ندارند و سرکوب می شوند و رئیس جمهور مادام العمر هم نمی خواهند! همانطور که می بیند، داستان انقلاب همانست. اسامی و تاریخها عوض شده اما فرمول انقلاب عوض نشده. آن “اتفاق ساده” در سوریه بالاخره افتاد و زمین لرزه سوریه شروع شد!

(۲) خلاصه اخبار وضعیت سوریه

امروز، جمعه ۲۵ مارس فراخوان تظاهرات سراسری مردم سوریه تحت عنوان روز هویت انسانی داده شده است. گزارشهای اولیه حاکسی است که سیل جمعیت مردم در دمشق، ، درعا(جنوب سوریه)،حامس،بانیاس(شرق سوریه)،آلپو، آلقامیشی در شمال سوریه در خیابانها براه افتاده است. حکومت سوریه که از موج اخیر اعتراضی کاملا شوکه شده به بسیج نیروهای لباس شخصی و نظامی اکتفا نکرده و ۴۰۰۰ نفر نیروی اضافی را هم به دمشق فرستاده است.

مناطق کرد نشین شمالی سوریه که سالها صحنه مبارزه مردم بر علیه حکومت مرکزی بوده و در سال ۲۰۰۴ یک سرکوب خونین را دیده در حال پیوستن به جنبش اعتراضی هستند. مناطق جنوبی سوریه که سنتا هوادار حزب بعث بوده اند از جمله همین مردم شهر درعا، با دیدن جنازه دختر ۱۲ ساله که توسط مامورین جنایتکار بشار اسد کشته شده بیشتر مخالف رژیم سوریه شده اند.

مردم سوریه آزادی ، کار و زندگی می خواهند و در تظاهراتشان رسما اعلام کرده اند که حزب الله و مامورین رژیم اسلامی ایرانرا نمی خواهند. این احتمال هست که رژیم سوریه از عوامل مزدور رژیم اسلامی ایران در سرکوب مردمش استفاده کند که حتی کرده باشد.

در تلویزیون دولتی سوریه، حادثه درعا را به “اشرار مسلح” نسبت داده اند و مدعی شده اند که این اشرار مسلح به آمبولانس حمله کرده اند و مامورین رژیم به آنها تیراندازی کرده اند در حالیکه به غیر از چهار مخالف رژیم یک دختر ۱۲ ساله و یک زن خانه دار که از درون خانه اش مشغول تماشای تظاهرات بوده توسط اراذل بشار اسد کشته شده اند. در حال حاضر در درعا، حکومت نظامی هست و معابر با ایستگاههای بازرسی کنترل می شوند.

موج دستگیرهای مخالفین در سوریه تشدید شده :

“ روز چهارشنبه ۲۳ مارس، عبدالکریم الرهاوی رئیس گروه حقوق بشر عرب اعلام کرد که چندین فعال برجسته در سوریه طی دو روز گذشته دستگیر شده اند از جمله لوای حسین (نویسنده)، مازن درویش،طیب تزینی که طی روزهای اخیر خواهان تظاهرات مسالمت آمیز برای حمایت از مردم درعا شده بود و گسترش آزادیهای سیاسی

سایر دستگیر شدگان اخیر عبارتند از:سهیر الحسیری، سرین خوری،شهیر الاتسی در حال حاضر در اعتصاب غذا هستند و در زندان دوما(زندان زنان) نگه داری می شوند.”

بشار اسد، در تلویزیونها ظاهر شده و او هم اعلام کرده که صدای انقلاب مردم را شنیده و قول “اصلاحات” داده است! اینهم صحنه ای تکراری است و نشانه لزره افتادن حاکمان در سوریه از حرکت اعتراضی مردم.

در آخرین خبرها رسانه ها رقم کشته شدگان تاکنونی جنبش انقلابی سوریه را ۲۲ نفر اعلام کرده اند.همه چشمها به تظاهرات سراسری امروز در سوریه دوخته شده است.

(۳)حکومت سوریه ، نمونه دوم از برخورد سونامی انقلابی به حکومتهای “ضد امپریالیستی”!

موقعی که بشار اسد با رای ۹۷% به “ریاست جمهور ی” سوریه رسید خیلی ها فکر کردند که این یکی خاتمی است و بر خلاف پدر دیکتاتور و جنایتکارش قرار است تخم دوزرده بگذارد! اما از هیچ دیکتاتوری “رفرم” بر نیامده که از این یکی بر بیاید. فقط ۶ ماه بعد از آمدنش سرکار ، سرکوب آزادیها تشدید شد و آنها که به دستان او برای “رفرم” نگاه داشتند سر از زندان و شکنجه گاه در آوردند. جنبش آزادیخواهی آن سالها که اسمش شده بود “مانیفست ۹۹” در پائیز سال ۲۰۰۱ با بگیر و ببند و شکنجه سرکوب شد. در سال ۲۰۰۴ هم جنبش اعتراضی در کردستان سوریه در هم شکسته شد. جناب بشار اسد از یکس. درخمره را برای حکومتهای غرب باز کرد و با بانک جهانی و صندوق بین المللی پول هم آخور شد از سوی فاصله ای ظاهری با حکومت ایران ایجاد کرد، هر چند که کشورش همچنان محل تجمع ازاذل اسلام سیاسی منطقه از حماس تا حزب الله لبنان است و “برادر رژیم اسلامی ایران”! خلاصه تا قبل از این موج انقلابی مردم خاورمیانه او هم مثل قذافی و مبارک و دیگر شارلاتانهای منطقه هم از آخور می خوردند و هم از توبره تا اینکه مردم یعنی نیروی سوم وارد صحنه شدند و این دیکتاتورها چه نوع “غربی” و چه نوع “ضد امپریالیستیشان” چهره هشان رو تر شد و بساطشان متزلزل. هم خودشان و هم اربابانشان سرگیجه گرفتند و کاسه چکنم در دست دور قصرهاشان ، به دویدن مشغول!

اما رسیدن موج انقلاب به سوریه را هم باید به همه آزادیخواهان شاد باش گفت. در سوریه ما یکبار دیگر صحنه ویژه درگیر شدن انقلاب را خواهیم داشت با رژیم ایدئولوژیک که احتمالا خون خواهد ریخت و نبرد نظامی را به مردم تحمیل خواهد کرد. رژیم سوریه هم پتانسیل جنایات بزرگی دارد همانطور که قذافی دارد عمل می کند.

در سوریه، سنت چپ قوی تر است. البته نوع “بلوک شرقی” آن در طی چند دهه اخیر گاهی کاملا قانونی بوده و گاهی نیمه قانونی. اما این نوع بلوک شرقی که اسمش “حزب کمونیست سوریه” هست احتمالا مثل آن ۵۲ تا حزب خواهر و برادرش که هنوز هم رسما قذافی را نمی توانند بخاطر جنایتهایش محکوم کنند و در شهامت در کنار انقلاب مردم قرارگرفتن را ندارند، احتمالا فرصت طلبانه فقط “محکوم خواهند کرد”! بالاخره از هر دو سو خوردن را اینها سنت خود دانسته اند! درست مثل توده ایهای وطنی ما در ایران! مواضع ضد امپریالیستی و عمیقا “خلقی” بعثیهای جانی را ستوده اند!

اینست که چپ سوریه را ما می توانیم هم قدرتمندتر از چپ لیبی بدانیم به جهت سابقه کارش و هم غیر کارگری تر به جهت تحزبش! این مشکل انقلاب در همه جاست و خصوصا در انقلابهای خاورمیانه که چپ از انقلاب عقب می افتد و تاوانش را هم متاسفانه مردم باید بدهند.

(۴)افق انقلابهای خاورمیانه

هر چه هست صحنه خاورمیانه نشان می دهد که انقلاب را سر باز ایستادن نیست. گاهی البته اینطور بنظر می رسد اما فردایش سر از جای دیگر در می آورد. گاهی دست به اسلحه می برد، گاهی قیافه “رفرمیستی” نشان می دهد، وقتی دور گرفت شعارش را عوض می کند . گاهی نخست وزیر را نشانه می گیرد و گاهی رهبر را. گاهی کلی حرف می زند، گاهی شخصی می شود. برای فعالین انقلابی این صحنه ها بسیار گرانبها هستند. بسیار آموزنده. به جهت عمقی که این انقلابها در درک انسان قرن بیست و یکم می گذارند و گذاشته اند، راجع به تاثیر بزرگشان برای زدن میخ بر تابوت جنبش اسلام سیاسی، راجع به به گوشه کشیدن دم بدم همین رژیم اسلامی و منزوی کردنش، خیلی چیزها باید گفت. این انقلابها تازه شروع تاریخ قرن بیست و یکم هستند. هنوز مراحل جنینی و نطفه گی را پشت سر می گذارند. خواستهاشان هنوز روی میز است. خیلی حرفهاشانرا نزده اند. اما حرفهای زیادی دارند. درد دل همه بشریت در سینه های انقلابیون خاورمیانه تلنبار شده.

هنوز بشریت همه حرفهای انقلاب خاورمیانه را نشنیده است اما زیباتر از این نمی شد که این جمعه را در سوریه، انقلاب، روز هویت و حرمت انسانی” نام بگذارد!

زنده باد انقلاب در سوریه

سرنگون باد نظام دیکتاتوری حکومت جنایتکار بعثیها در سوریه

زنده باد انقلاب برای هویت انسانی و حرمت انسانی!

منابع دیگر:

(۱)اختبار جنبش اعتراضی در سوریه

http://www.youtube.com/watch?v=s2S6w7kgU-0

http://content.usatoday.com/communities/ondeadline/post/2011/03/20000-syrians-march-at-funeral-for-slain-protesters/1

http://www.heraldtribune.com/article/20110325/API/1103250958

http://www.vosizneias.com/79371/2011/03/23/daraa-syria-update-15-dead-in-new-clashes-in-southern-syria-city

http://americasnewsnow.com/syria-update.html

http://www.frontlinedefenders.org/node/14741