اکتبر: برزمینه فقر و بیکاری و تبعیض و نابرابری و با الهام از انقلابات و جنبش های انقلابی کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا، کارگران و زحمتکشان و جوانان انقلابی عراق و بویژه در کردستان عراق جنبش اعتراضی و آزادیخواهانه آغاز شده است. خواستهای این جنبش آزادی و رفاه و انتقال قدرت به مردم است. اولین سوال این ا ست که بر اساس مشاهدات تا کنونی ظرفیت و ابعاد این جنبش و تحقق خواستهایش را چگونه می بینید؟
صالح سرداری : همانطوریکه شما اشاره کرده اید اعتراضات در کردستان عراق تحت تاثیر تغییر و تحولات در کشورهای عربی بوده است اما تفاوت هایی از لحظ مطالبات و نیروهای درگیر در آن دارد. حزب کمونیست کارگری کردستان و دیگر کمونیستها از نیروهای دخیل در این اوضاع هستند.مردم در کردستان عراق از دست احزاب حاکم که بنام آنها به حکومت رسیدند به ستوه آمده اند . از یکطرف سرمایه داران طبق اذعان جلال طالبانی صاحب ثروت های افسانه ای شده اند و از طرفی دیگر جوانان در کردستان در بیکاری بسر می برند و برای خود آینده ای نمی بینند بهمین دلیل صدها هزار نفر از آنها برای تامین زندگی خود به کشورهای اروپایی پناه برده اند. این درحالیست که به نسبت جمعیت کردستان عراق در حال حاضر جزو ثروتمندترین مناطق بحساب می اید.
به این دلیل مردم شهرهای کردستان عراق به خیابانها ریخته و علیه این حاکمیت به اعتراض پرداخته و همچنان ادامه دارد. تا به حال در رسیدن و متحقق شدن خواست هایشان به درجه ای موفقیت بدست آورده اند. اگر روزهای اول این اعتراضات انها را به گلوله بستند اما وقتی عزم جزم مردم و جوانان را برای ادامه اعراض دیدند و کوتاه نیامدند این سران احزاب حاکم هستند که هر کدام به نوبت در رسانه هایشان ظاهر می شوند و وعده و وعید به مردم می دهند تا مردم را ساکت و به خانه هایشان بفرستند. در پارلمان و حکومت و نشست های احزاب حاکم انواع و اقسام طرح پیشنهاد می دهند. اما مردم در شهرهای کردستان تا به حال هیچ طرح و پلاتفرمی را از حاکمیت قبول نکرده ا ند و گفته اند باید این حکومت برود.
اینکه آیا در این امر موفق می شوند بستگی به رهبری درست و بجا تصمیم درست گرفتن و سازماندهی مردم معترض دارد. برای نمونه من فکر می کنم تنها بسنده کردن به اعتراض در یک نقطه از شهر کافی نیست باید در عین حفظ مکان هایی چون میدان آزادی سلیمانیه، باید اعتراضات را در دانشگاهها، مدارس و کارگاه ها و دیگر محلات شهر برد یا نباید فقط به شهر سلیمانیه اتکا و بسنده کرد. باید رهبران این اعتراضات کاری کنند که شهرهایی چون اربیل و دهوک و زاخو نیز وارد این اعتراضات شوند.
اکتبر: دو دهه است که احزاب بورژوایی و ناسیونالیست درکردستان عراق بر سرکاراند. در آغاز، این حاکمیت، خودی نامیده شده و از پشتیبانی قابل توجه مردم متوهم برخوردار شد. آیا جنبش عتراضی توده ای کنونی به معنی پایان این توهم و یا اساسا، پایان حاکمیت احزاب بورژوایی و ناسیونالیست در کردستان عراق است؟
صالح سرداری : واقعیت این است که مردم کردستان عراق سالهای سال زیر ستم و استثمار و سرکوب سبعانه رژیم صدام حسین بوده اند ودر تمام دوران جکومت صدام این مردم هیچ وقت احساس امنیت نکرده اند کمتر خانواده ای است که یکی از اعضای خود را از دست نداده باشد. احزاب حاکم کردستان عراق بر علیه رژیم صدام سال ها در جنگ و مبارزه بوده اند بهمین خاطر مردم وقتی صدام سرنگون شد فکر می کردند که احزاب به قدرت رسیده از خود آنان هستند و در سایه حکومت اینها به رفاه و آسایش می رسند اما این فقط یک توهم بود. این یک حکم مارکسیستی است که در دوره حاضر مبارزه احزاب ناسیونالیست برای شریک شدن در قدرت می باشد و غیر از این فقط یک توهم است . نمونه کردستان عراق به روشنی درستی این حکم را نشان داد.
اما با توجه به امکانات و رسانه ها و قدرتی که داشتند بیست سال تمام توانستند این توهم را در میان مردم نگه دارند و بگویند که حکومت ما هنوز قوام نگرفته و ….. اما دیگر مردم بحان آمده و جوانان بی آینده در کردستان عراق وقتی تغییر و تحولات دنیای عرب و به زیر کشیدن دیکتاتورها را دیدند به میدان آمده و برای زندگی و آینده ای بهتر بپا خااسته اند. اینکه آیا این پایان توهم به ناسیونابسم کرد است من اینجور فکر نمیکنم چون هنوز در این اعتراضات یک بخش از جریانات ناسیونالیستی مانند جنبش ” گوران” نقش بازی می کنند که اکنون در اپوزسیون قرار گرفته است که ماهیتا هیچ فرقی با احزاب حاکم ندارد.
اما می توان گفت که در این اعتراضات و مبارزه بخش زیادی از مردم توهم شان به دو حزب اصلی حزب دمکرات کردستان و اتحادیه میهنی ریخته شده است.
اکتبر : جنبش اعتراضی کردستان عراق تاثیر مستقیمی بر کردستان ایران خواهد داشت. ابعاد این تاثیر در میان کارگران و مردم زحمتکش کردستان ایران که خود با جمهوری اسلامی درگیر مبارزه ای چند ده ساله هستند چگونه است؟
آیا اعتلای جنبش های اعتراضی و انقلابی کارگران و مردم زحمتکش، زنان برابری طلب و جوانان کردستان ایران هم در راه است؟
صالح سرداری : تاثیرات مبارزات و اعتراضات برحق مردم در کردستان عراق از دو جنبه بر مبارزات مردم در کردستان ایران خواهد داشت . از یک طرف اعتماد به خود و نیروی خود را در مبارزه با رژیم هار جمهوری اسلامی تقویت می کند از تجارب این مبارزات درس خواهد گرفت و نقاط قوت و ضعف آن را در مبارزات آتی خود جمعبندی خواهد کرد.
اما در عین حال به این مبارزات و اعتراضات بر حق و عادلانه دو نوع به آن برخورد می شود. کارگران و کمونیست ها و آزادیخواهان از این مبارزات حمایت می کنند و تلاش می کنند به هر طریقی آن را تقویت نمایند برای آن در میان مردم تبلیعات کنند یکی از و ظایف کمونیستها در کردستان ایران در این رابطه این است که تلاش کند این تبلیغات ارتجاعی را که ناسیونالیست ها علیه این اعتراضات از همان روز اول آغاز کرده اند را خنثی نمایند.
اکتبر : در کردستان عراق مردم دست رد به سینه احزاب بورژوایی و ناسیونالیست کرد و حاکمیت و مشروعیت آن زده اند. آیا این به معنای بی اعتبار شدن و افول جنبش کردایه تی و احزاب نماینده آن در کل منطقه است؟ عکس العمل احزاب راست و قومی و ناسیونالیست، در کردستان ایران نسبت به تحولات کردستان عراق چگونه است؟ “چپ” های چه می گویند؟
صالح سرداری : در همان روزهای اول که این اعتراضات شکل گرفت همه جنبش ناسیونالیستی کردستان ایران برای دفاع از حکومت خودی بسیج شد در چند مورد اطلاعیه مشترک دادند و صراحتا جرات نکردند علیه این مبارزات بایستند اما زیر نام جمهوری اسلامی در این اوضاع دست دارد و باید مواظب بود و ….. عملا علیه این مبارزات به صف شدند و تبلیعات زهرآگینی از جانب این جریانات و احزاب شروع شده است.
بخصوص طیفی از به اصطلاح نویسنده و شاعر و هنرمند که حکومت منطقه ای کردستان در این چند سال امکانات وسیع مالی و مادی را در اختیار آنها گذاشته علیه اعتراضات مردم کردستان عراق شب و روز به عناوین مختلف به سمپاشی مشغولند. می خواهم بگویم جنبش ها و جریانات سیاسی و … بنا به منافع جنبشی خود موضع گرفته اند .
در مورد چپ باید از کومه له نام برد. متاسفانه این سازمان که به خود چپ می گوید تا به حال سکوت اختیار کرده است. گویا یکی از اعضای کمیته مرکزی این سازمان در جایی اظهار نظر کرده است اما هر چه در رسانه ها و سایت ها و نشریات این سازمان نگاه کردیم چیزی دستگیرمان نشد.
جالب این است که این اتفاقات در بیخ گوش کومه له روی داده است. صدای شعارهای اعتراضی جوانان و مردم بجان آمده شب و روز درمقرهای این سازمان شنیده می شود. تظاهرات روز اول که منجر به کشته شدن ۲ نفر و زخمی شدن بیش از ۵۰ نفر شد در ۵۰۰ متری مقر اصلی آنها روی داد. آیا اعضا و کادرهای این حزب نباید از رهبری خود سوال کنند تا چند سال دیگر این سکوت جایز است؟
اکتبر : کمیته کردستان حزب کمونیست کارگری- حکمتیست،برای تامین همبستگی و حمایت عملی کارگران و مردم کردستان ایران از هم سرنوشتان خود در کردستان عراق چکار کرده و می کند؟
صالح سرداری : حزب حکمتیست و کمیته کردستان آن از اولین روزهای این اعتراضات خود را درکنار مردم معترض و رفقای حزب کمونیست کارگری کردستان دانسته و آنچه را در توان داشته برای حمایت و پشتیبانی از این اعتراضات انجام داده است از مردم شهرهای کردستان ایران خواسته تا به هر طریقی که برایشان ممکن است از این مبارزات پشتیبانی کنند تلاش کرده صدای این جنبش را به مردم ایران برساند در مقابل تبلیغات زهرآگین ناسیونالیست ها علیه این مبارزات ایستاده وآنها را افشا کرده است.