اکتبر: برزمینه فقر و بیکاری و تبعیض و نابرابری و با الهام از انقلابات و جنبش های انقلابی کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا، کارگران و زحمتکشان و جوانان انقلابی عراق و بویژه در کردستان عراق جنبش اعتراضی و آزادیخواهانه آغاز شده است. خواستهای این جنبش آزادی و رفاه و انتقال قدرت به مردم است. اولین سوال این ا ست که بر اساس مشاهدات تا کنونی ظرفیت و ابعاد این جنبش و تحقق خواستهایش را چگونه می بینید؟
رحمت فاتحی: چند ماهی است که از اعتراضات و جنبشهای انقلابی کارگران و جوانان، زنان و مردم آزادیخواه و برابری طلب کشورهای که شما به آن اشاره کردید میگذزد. مبارزات بر حق آنها تا هم اکنون هم کلی دستاود داشته است و تا کنون دیکتاتورهای فاسد کشورهای تونس و مصر را سرنگون کرده است و اعتراضات آنها همچنان برای آزادی و داشتن رفاه وزندگی انسانی در این کشورها همچنان ادامه دارد. درکشورهای دیگر از جمله در یمن، الجزایر، بحرین، سوریه و عراق مبارزات انقلابی آنها برای رسیدن به همین خواسته ها بشدت در جریان است. مبارزات کارگران و مردم آزادیخواه و برابری طلب این مناطق سزاوار بیشترین حمایت و پشتیبانی از طرف ما کمونیستها و کارگران است.
این جنبشهای انقلابی همچنانکه در جریان عمل هم خود را نشان داده است از ظرفیت و توان بالایی برخوردار است و همچنانکه در بالا هم اشاره کردم تعدادی از این دیکتاتورها را بزیر کشیده است و کارگران و زنان برابری طلب هم چنان برای رسیدن به خواسته های دیگرشان در حال مبارزه هستند. موقعیت بقیه دیکتاتوهای دیگر در منطقه را بطور جدی بخطر انداخته است. دیکتاتورهایی که تا قبل از این کوچکترین و ابتدایی ترین خواست این مردم را با وحشیانه ترین شیوه سرکوب میکردند در حال حاضر به گدایی و آستان بوس همین مردم حق طلب شده اند و در قبال خواست مردم” خیلی دست و دلباز شده اند”. در مورد کردستان و عراق هم همین صادق است. ما درکردستان و عراق سالها است که مردم در جوار بقیه خواستهای انسانیشان برای خواسته ناچیز و ابتدایی مانند آب و برق که در قرن حاضر جزء ناچیزترین و ابتدایی ترین خواست است، مقامات و سران احزاب حاکم دراین کشور با شانه بالا انداختن و گاها سرکوب، مردم جواب میگرفتند. با همان لوجیک هم وقتیکه اعتراضات کارگران و جوانان آزایخواه و برابری طلب با تاثیر از انقلابات کشورهای عربی در شهر سلیمانیه شروع شد مردم با سرکوب وحشیانه نیروهای مسلح حزب دمکرات کردستان و با نظاره گری اتحادیه میهنی کردستان روبر شدند. این احزاب بعد از قتل و عام و سرکوب وحشیانه جوانان و کارگران، تهدید و حکومت نظامی را اعلام کردند. ادامه اعتراضات آنها احزاب حاکم را سر عقل آورد و سعی کردند با عوامفریبی و تهدید و گاها فرستادن هیئتهای ناسیونالیست خود به میان مردم اعلام کردند که از اول هم این احزاب برای رفاه و آسایش مردم برنامه داشته اند. ولی جوانانی که تقریبا ۲۰ سال است آنها رامیشناسند نه تنها به وعده های توخالی آنها وقعی نگذاشتند حتی اجازه حضور آنها را به تجمعات اعتراضی خود ندانند.
واقعیت این است که نیروی محرک این جنبش انقلابی در کردستان عراق مانند بقیه کشورهای عربی کارگران و جوانان انقلابی و زنان آزادیخواهی هستند که برای آزادی و کار و نان و مسکن به خیابان ها آمده اند و تا روزی که به این خواستهای انسانی خود نرسند حاضر نیستند که میدان مبارزه را خالی کنند. انسانهایی که با پوست و گوشت خود و به لحاظ عملی عوامفریبی و شیادی احزاب ناسیونالیست کرد را بمثابه نمایندگان سرمایه دار در کردستان حس کرده اند و به موازات فقر و تهی دستی میلیونها انسان در مدت کوتاهی دیده اند که تعداد معدودی میلیون میلیون دلار را به جیب زده اند و دیگر گول حکومت خودی و کردی را نمیخورند. ولی پیروزی و رسیدن به این خواسته ها در گرو این است که کمونیستها و نیروی دخیل و فعال به نفع کارگران و زنان وجوانان به چه میزان میتواند به آلترناتیو قابل اتکا و مورد حمایت جوانان و کارگران تبدیل شوند. در همین مدت کوتاه کمونیستها و فعالین کارگری و جوانان انقلابی و در صدر آنها حزب کمونیست کارگری کردستان تلاش و ظرفیت زیادی را از خود نشان داده و قابل تقدیر و بیشترین حمایت هستند. البته به غیر از کمونیستها و درمقابل آنها جریان ارتجاعی و ناسیونالیست رفرم (گوران) به رهبری نوشیروان مصطفی در این اعتراضات نقش جدی دارد که لازم است پابپای مبارزه برای رسیدن به خواسته ها، این جریان را افشا و رسوا کرد. در نتیجه لازم است که کمونیستها به عنوان حزب رهبر و مبتکر و نماینده خواسته های کارگران، زنان و جوانان انقلابی به ستون اصلی این حرکت انقلابی تبدیل شوند و رهبران آن قابل دسترس و پلاتفورمشان روشن باشد.
اکتبر: دو دهه است که احزاب بورژوایی و ناسیونالیست درکردستان عراق بر سرکاراند. در آغاز، این حاکمیت، خودی نامیده شده و از پشتیبانی قابل توجه مردم متوهم برخوردار شد. آیا جنبش عتراضی توده ای کنونی به معنی پایان این توهم و یا اساسا، پایان حاکمیت احزاب بورژوایی و ناسیونالیست در کردستان عراق است؟
رحمت فاتحی : واقعیت این است که احزاب حاکم در کردستان عراق محصول یک قیام ناسیونالیستی هستند که دو دهه بیش از امروز مردم فقیر و زحمتکش با توهمات ناسیونالیستی خود تحت عنوان حکومت خودی و کردی روی دوش های خود و بر سرنوشت خود سوار کردند و این یکی از پیچیدگیها و یا تفاوت آن با انقلابات دیگر در کشورهای عربی است. وجود همین گرایش ناسیونالیستی و ارتجاعی هم است که جریان مرتجع و ضد کارگر و زن رفرم(گوران) را به یکی از نیروهای اصلی این اعتراضات تبدیل کرده است. در نتیجه متاسفانه اعتراضات شهرهای کردستان نه مبارزه علیه کل نظام سرمایداری و ناسیونالسیم به عنوان جنبشش بلکه علیه احزاب میلشیای حاکم است و اگر کمونیستها و کارگران و جوانان انقلابی و معترض مواظب نباشند میتواند به نردبان ترقی جریان بشدت مرتجعتر و بیشتر ضد کارگرو زن، گوران تمام شود و این جریان را بقدرت برساند. هر چند اگر انقلاب در کردستان عراق از احزاب میلشیا سلب قدرت کند ضربه سنگینی را به جریانات ناسیونالیست خواهد زد ولی در عین حال اگر قرار باشد به نفع جریان گوران که تنها خواستش سهم خواهی بیشتر از قدرت و ثروت و سامان جامعه که محصول کار و رنج کارگران و زحمتکشان است تمام شود، جوانان انقلابی و کارگران نه تنها نفعی از مبارزات خود نخواهند برد بلکه ممکن است که شرایط زندگی آنها را از موقعیت فعلیشان بد تر نماید. کارگران و جوانان انقلابی در کردستان عراق با یک اقبال و شانس روبرو هستند آن هم وجود حزب کمونیست کارگری کردستان که تنها حزبی است خواسته ها و آرزوهای کارگران، زنان و جوانان انقلابی را نمایندگی میکند و دو دهه مبارزه انقلابی به نفع طبقه کارگر را پشت سر خود را دارد. طبعا اعتماد و پشت بستن و حمایت کردن از این حزب به درجات زیادی میتواند این انقلاب را به پیروزی برساند و رسیدن به خواسته هایشان را تضمین کند. در نتیجه پیروزی جنبش انقلابی در کردستان در گرو این حمایت و از آن خود کردن این حزب بوسیله نیروی فعاله این اعتراضات است.
اکتبر : جنبش اعتراضی کردستان عراق تاثیر مستقیمی بر کردستان ایران خواهد داشت. ابعاد این تاثیر در میان کارگران و مردم زحمتکش کردستان ایران که خود با جمهوری اسلامی درگیر مبارزه ای چند ده ساله هستند چگونه است؟
آیا اعتلای جنبش های اعتراضی و انقلابی کارگران و مردم زحمتکش، زنان برابری طلب و جوانان کردستان ایران هم در راه است؟
رحمت فاتحی : کارگران و جوانان انقلابی و زنان برابری طلب در کردستان ایران بیش از سه دهه است که برای رسیدن به خواسته هایشان با رژیم هار و ضد بشر حکومت جنایتکار اسلامی در حال مبارزه هستند و در این راه صدها کشته و اعدام را داده اند در همین رابطه هزاران نفر زندان رفته، شکنجه شده اند، شلاق خوره اند آواره شده اند و ……. با این وصف ما روزانه شاهد ادامه همبن اعتراضات از طرف طبقه کارگر و جوانان انقلابی برای رسیدن به خواسته یشان هستیم. طبعا نسیم انقلابات در شمال افریقا، کردستان عراق هم دیر یا زود به آنجا خواهد رسید. بخصوص بدون شک تاثیرات جنبش انقلابی در کردستان با توجه به همجواری آن با کردستان ایران مراودت مردم این دو بخش بطور روزانه و تاریخا تاثیراتی که همیشه این دو بخش روی هم داشته اند شاید زودتر از بخشهای دیگر ایران باشد. در حال حاضر هم جنبش انقلابی در کردستان عراق به کارگران و جوانان انقلابی در کردستان ایران قوت قلب داده و علی القاعده باید از همین حالا فعالین کارگری، جوانان انقلابی و زنان آزادیخواه خود را برای این مصاف ها آماده کرده باشند که به شکل سازمان یافته برای هدایت آن جنبش انقلابی که در راه است شرکت کنند. بدونه شک سران جمهوری اسلامی هم از مدتها پیش اقدامات پیشگیرنده خود را برای آن کرده اند.
اکتبر : در کردستان عراق مردم دست رد به سینه احزاب بورژوایی و ناسیونالیست کرد و حاکمیت و مشروعیت آن زده اند. آیا این به معنای بی اعتبار شدن و افول جنبش کردایه تی و احزاب نماینده آن در کل منطقه است؟ عکس العمل احزاب راست و قومی و ناسیونالیست، در کردستان ایران نسبت به تحولات کردستان عراق چگونه است؟ “چپ” های چه می گویند؟
رحمت فاتحی : جنبش انقلابی در کردستان عراق نه تنها دست رد به سینه احزاب حاکم ناسیونالیست زدند بلکه با به میدان آمدن دهها هزار نفر تنفر خود را از نظام سرمایه داری به نمایش گداشتند. اعمال وحشیانه احزاب ناسیونالیست با سرکوب خواسته های مردم و دو دهه فقر و نداری که محصول حکومت آنها بوده تمام توهماتی را که قبلا به حکومت خودی را داشته اند ریخت. در جریان عمل آنها متوجه شدند که لباس و شال و پشم کردی، زبان کردی، فرهنگ کردی و خودی نمیتواند برای آنها نه رفاه و نه هیچ نوع آسایشی را به ارمغان آورد. اینها جرندیاتی بیش نیستد و فقط شیره مالیدن به سرکارگران و زنان برابری طلب بوده و هست. سرمایه دار در هر رنگ و لباسش سرمایه دار است و برای رسیدن به سود و سرمایه اش در هر کجای دنیا باشند دارای یک روش و سیستم هستند و به همین دلیل بدرجات زیادی جنبش کردایتی در منطقه را بی اعتبار کرد. بخصوص وقتیکه احزاب ناسیونالیست و قوم پرست کرد ایران با حمایت از سرکوب احزاب ناسیونالیست حاکم در کردستان عراق در حالیکه نان و امنیت آنها را همبن جوانان انقلابی در کردستان عراق را، آنها تامین میکنند بیشتر از همیشه این جریانات را در میان کارگران و جوانان انقلابی در کردستان ایران و عراق رسوا و بی اعتبار کرد. جریانات قوم پرست و ناسیونالیست در کردستان ایران با حمایت خود از سرکوب جنبش انقلابی بار دیگر به کارگران و جوانان انقلابی و زنان آزادیخواه و برابری طلب نشان دادند که در فردای اعتراضات آنها، حامی و همراه سرمایه دار کرد خواهند بود و بار دیگر ثابت کردند منظورشان از حکومت خودی و کردی این است که آنها هم سهیم باشند در قدرت برای سرکوب و استثمار کارگران و زحمتکشان در کردستان.
اکتبر : کمیته کردستان حزب کمونیست کارگری- حکمتیست،برای تامین همبستگی و حمایت عملی کارگران و مردم کردستان ایران از هم سرنوشتان خود در کردستان عراق چکار کرده و می کند؟
رحمت فاتحی : کمیته کردستان در این مدت با تمام امکانات خود بطور رسمی و علنی از جنبش انقلابی و حزب کمونیست کارگری کردستان عراق حمایت کرد و سیاستهای سرکوبگرانه احزاب حاکم در کردستان را محکوم و افشا کرد. در این مدت بطور روزانه مبارزات آنها را منعکس کرده و تلاش کرده بیشترین همبستگی و حمایتها را به این جنبش جلب نماید. تلاش کرده که صدای جوانان انقلابی و زنان برابری طلب کردستان عراق را به گوش هم طبقه های آنها در کردستان ایران برساند. تا حال از طریق بیانیه ها، نوشته و مصاحبه رهبران حزب حکمتیست در کردستان، کارگران و جوانان انقلابی را تشویق کرده که با برگزاری تجمعات، اعتصابات سمبلیک ، تومار نویسی و یا به هر شیوه دیگر از این اعتراضات حمایت کنند. ما لازم است که پیگیرانه تر همین کارها را ادامه دهیم تا تلاشهای ما به عمل مستقیم مردم و جوانان انقلابی در کردستان ایران برای حمایت از جنبش انقلابی در عراق تبدیل شود.