انقلاب در منطقه وقذافی” ضد امپریالیست”

بیداری مردم در منطقه خاورمیانه  وکشورهای عربی وبپاخاستن آنان جهت سرنگونی حکومتهای ارتجاعیشان تاکنون در تاریخ انقلابات جهان، تا همینجا، در این مدت کم شاید بینظیر بوده است.در یکطرف صف مردم انقلابی قرار دارند که با چنگ ودندان دارند بزرگترین نمایندگان سرمایه داری ومنافعشان را ریشه ای در خطر میاندازند ویکی بعد از دیگری دست نشانده های وطنی ، از شیخ وشیوخ تا آیت الله ،سرهنگ وتیمسار ودرجه دار وکراواتی ومبارکی را سرنگون میکنند.

در این میان نوبت کشور لیبی رسیده که سرهنگ قذافی بیش از ۴۰ سال است که دمار از روزگار مردم لیبی در آورده. سرهنگ قذافی در دهه ۷۰ با یک کودتای ارتشی بقدرت رسید،خود را طرفدار عبدلناصر میدانست. ومثل ناصر این کودتای نظامی را انقلاب نام نهاد. پس فعلا مردم لیبی ودنیا با یک انقلابی طرف هستند که کوچکترین اعتراضی را با انگ ضد انقلابی سرکوب ومتلاشی میکند.
اما قذافی ناسیونالیست هم هست. ناسیونالیست عرب. پس تا اینجا حساب قذافی میشود ناسیونالیست انقلابی. اما مانند رهبران جمهوری اسلامی حکومت لیبی از بدو تاسیسش یک حکومت اسلامی بود. پس تا اینجای کار میشود ناسیونالیست انقلابی اسلامی. اما بنا بگفته چپهای ضد امپریالیست وضد آمریکایی وبه گفته خود قذافی ، قذافی یک” ضد امپریالیست” هم محسوب میشود.
 قذافی با اکثر حکومتهای اروپایی از قبیل فرانسه، انگلیس، اسپانیا ، ایتالیا و آلمان روابط حسنه داشته ومیلیاردها دلار ثروت خود وخانواده اش توسط این کشورها پس انداز وهیچ اختلافی هم از این نظر با قذافی ندارند. دولتهای چین وروس وغیره هم هیچ مسئله ای با حکومت قذافی نداشته. دولت آمریکا هم چند سال پیش در زمان بوش اختلافاتش را با حکومت قذافی حل کرد ودوست جدیدی در منطقه پیدا کرد. ناگفته نماند که قذافی وحکومتش از نظرقصاوت وانسان ستیزی اگر از حد واندازه های جمهوری اسلامی بیشتر نباشد کمتر نیست. وهم این روست که نیروهای” ضد امپریالیست” وطنی وجهانی  ( اتحاد چپ جهانی) هم از حکومت قذافی وهم از حکومت خمینی واحمدی نژاد در مواقعی ویا همواره حمایت میکردند ( بخاطر خصلت ضد امپریالیستی- ناسیونالیستی این جانوران اسلامی).
انقلابات منطقه وحکومت قذافی :
خیزش انقلابی مردم تونس که توانست در عرض چند هفته حداقل بن علی را سرنگون کند وپس از آن نوبت مبارک رسید که در عرض چند هفته سرنگون شد. وبلافاصله نوبت دیگر کشورهای عربی رسید که آماج حمله انقلابیون ومردم بپاخاسته قرار گرفتند.در لیبی در عرض چند روز مردم توانستند بیش از نیمی از کشور را از دست حکومت قذافی خارج کنند. حکومتهای غربی که از تحولات منطقه وسرعت انقلابات ودستاوردهای آن سرگیجه گرفته بودند خود را در همه جا طرفدار انقلاب ( جنبش دمکراسی ) خواهی جا میزدند، وحداقل بناچار در ظاهر هم که شده خودرا طرفدار مردم جا میزدند.
در روزهای اول اشغال شرق لیبی توسط انقلابیون، کشورهای غربی فکر میکردند در عرض چند روز حکومت لیبی سرنگون میشود وحتی دولت فرانسه حکومت انقلابیون جدید را برسمیت شناخت. اما بعد از اینکه قذافی اعلام کرد که در مقابل شورشیان مقاومت میکند وتا آخرین نفر وآخرین نفس این انقلاب ومردم بپاخاسته را بی رحمانه سرکوب میکند، دولتهای غربی که تا روز قبل قرار بود از شورشیان در مقابل قذافی حمایت کنند به بازنگری سیاستهای چند روز گذشته خود افتاده وبخصوص با کشتار وسیعی که قذافی در شهرهای اشغالی راه انداخته وقسمتی از این شهرهارا دوباره متصرف شده ، به این فکر افتادند که نبایست خیلی زود از جنبش انقلابی حمایت کامل کنند. قذافی عنصری است که میتواند با بیرحمی تمام انقلابات را به شکست بکشاند.
تئوریسین های سرمایه داری چه در داخل وخارج حکومت دارند به دولتهای غربی هشدار میدهند که نبایست از شورشیان در این مرحله حمایت کرد. بلکه باید گذاشت اگر قذافی بتواند این انقلاب را در لیبی به شکست بکشاند ممکن است کل انقلاب را بتوان در منطقه هرچه زودتر به شکست نشاند ودامنه آنرا هرچه محدود تر کرد ودر نهایت به مردم منطقه وانمود کرد که کاری از شما ساخته نیست. بیخود خودرا بکشتن ندهید. دولتها مثل قذافی بیرحم وقوی هستند. انقلاب وشورش برعلیه دولت بیفایده وبی ثمر وگران قیمت است .بهتر است که به خانه های خود برگردید ومثل سابق زندگی (مردگی) کنید وبگذارید ما سرمایه داران هم راحت ثروتهای خودرا از پارو بالا ببریم.
 در این میان دولت آمریکا واروپا برای ” منطقه بدون پرواز هوایی لیبی” دارند وقت تلف میکنند تا اگر شد دولت قذافی انقلابیون را سرکوب کند ولیبی را دوباره یکپارچه برای منافع امپریالیستی مثل قبل از انقلاب آماده سازد.
 کارشناسان نظامی وسیاسی آمریکا واروپا بارها در چند روز اخیر به دولتهای متبوع خویش گوشزد کرده اند که از حمایت انقلابیون دست بردارند ، وعملا این دولتها هیچ کمکی به انقلابیون نکرده اند. البته به احتمال قوی پشت درب های در بسته به قذافی چراغ سبز نشان داده که تا میتواند سرکوب کند وقذافی هم مانند سگ هار که تقریبا خیالش از جانب کشورهای بزرگ راحت است مشغول سرکوب است. کارشناسان نظامی وسیاسی آمریکا معتقدند که اگر وضع به این منوال بگذرد قذافی پیروز از آب در میاید. در حقیقت این خواست خود سرمایه داری جهانی است که دارند پیشگوئیش میکنند. همانطور که ما انقلابیون پیشگوییمان شکست قذافی وپیروزی انقلابیون است.
اما بهر جهت لیبی میتواند یک نقطه عطف در انقلاب منطقه باشد بسته به اینکه چه نیرویی به پیروزی برسد. در حال حاضر حمایت دولتهای غربی عمدتا در عمل بنفع قذافی کشانده شده اما در حرف از جنبش دمکراسی خواهی مردم تلویحی حمایت میکنند که نه سیخ بسوزد ونه کباب.
اگر قذافی پیروز شد بگویند ما طرفدار دمکراسی هستیم ودیکتاتور را مذمت کردیم .واگر انقلاب پیروز شد آنوقت بگویند که ما همواره طرفدار دمکراسی بودیم ومخالف قذافی ومبارک . واز این طریق انقلاب را به بیراهه بکشانند.  فقط سه هفته طول کشیده که تصمیم بگیرند” منطقه  غیر پروازی” را برفراز لیبی عملی کنند وهنوز این دست آـن دست میکنند واحتمالا اگر وضع به این منوال باشد هیچکاری انجام نمیدهند جز حمایت عملی از قذافی برای شکست انقلاب در لیبی وبعد از آن در منطقه.  دولت آمریکا میگوید ما بدون ناتو وسازمان ملل دست به هیچکاری نمیزنیم. اگر منطقه غیر پرواز اعلام کنیم در حقیقت اعلام جنگ به لیبی داده ایم. اروپا میگوید با ید طرفین پای میز مذاکره بنشینند. قذافی سفیرانش را به پاییتختهای اروپا ،مصروکشورهای عربی میفرستد. در عمل دارند برای قذافی وقت میخرند که انقلابیون را تار ومار کند.
اما این انقلابات علیرغم خواسته های
کشورهای سرمایه داری بوقوع پیوسته وادامه دار شده واحتمالا باید روی پای خودش به جلو رود . جنگجویان لیبی در تعجبند که چرا غرب به آنان کمک نمیرساند وچرا فقط در حرف از آنان حمایت میکنند ودر عمل از دولت قذافی. واینرا بارها جنگجویان لیبیایی در چند روز اخیر اعلام کرده اند.
 شاید این انقلابیون بدلیل فقدان یک رهبری وتشکل وتئوری  انقلابی که بتوانند راه انقلاب وضد انقلاب را از هم تمیز دهد سرگردانند. شاید این انقلابیون بی تجربه دارند از راه سخت تجربه کسب میکنند. چندین هزار ومیلیون نفر باید کشته شوند تا این تجربیات بدست آید.
 بهر جهت مردم آزاده وانقلابی جهان برای پیروزی انقلابیون در لیبی در این مرحله آرزوی موفقیت میکنند. سرمایه داری جهانی در این مرحله آرزوی پیروزی قذافی” ضد امپریالیست “را دارد تا انقلاب در نطفه خفه شود.