دنیای سرمایه دارى بر پایهٔ استثمار و نابرابرى بنا شده است. بنیاد این نظام تنها با درهم شکستن قدرت سیاسى و اقتصادى و ارزشهای وارونه آن٬ ارزشهایی که بر پایهٔ خرافات، مذهب و فرهنگ طبقه حاکم بپا شده امکان پذیر است. هیچکس از هیچ کس برتر نیست. ارزش انسانی یکسان است و هیچ چیز جز عملکرد انسانها آنها را از یکدیگر متمایز نمیکند. تازه این تمایز حق ویژه اى نباید ببار آورد. واضح است که هرچه در هرم قدرت این نظام پایین تر باشیم٬ محرومتریم و ستم بر ما شدیدتر است. در این هرم قدرت اگر زن، سیاه، کارگر٬ مهاجر باشى٬ ستم مشمول حالت میشود٬ و اگر تمام اینها با هم باشی، تحت بدترین ستمها قرار خواهی گرفت.
 
 
ریشه این وضعیت نظامى است که بدون نابرابرى اقتصادى نمیتواند سرپا باشد. این نظام در فرهنگ و سیاست هم تبعیض گر است. در این نظام انسان کالا است مثل کالاهاى دیگر و با آن معامله میشود. فقر اقتصادی و فرهنگی و تلاش مستمر سرمایه داری در اشأعه خرافات مذهبى و شبه مذهبى٬ باید در هم شکسته شود. هیچ کسی به خاطر جنسیت، رنگ پوست، زبان، وضعیت اقتصادى، و … بر کسی دیگر برتری ندارد.
 
 
نه “بهشت زیر پای زنان است” و نه “زن موجودی برتر است”٬ متاسفانه ارزشهای منفی و طبقاتی بارزی که در جوامع سرمایه داری و استثمارگر وجود دارد باعث این خیال باطل در مردم شده که هرچه ستم دیده تر باشی و فروتن تر و باور به قسمت و دوگانگی داشته باشی، پاداشی گرانبها در انتظارت خواهد بود و اینجاست که پای دین چه کلاسیک چه مدرن به وسعت بمیان میاید. در طول تاریخ از “باورهای مردم”، (باورهائی که مرتبا و حتى با زور به آنها حقنه شده) برای کنترل همه جانبهٔ آنها استفاده و سؤاستفاده شده تا همیشه آنها را در حالتی بین بد و بدتر نگاه دارد و به این ترتیب حق انتخاب را از آنها عملا سلب کند. زن در این دایره استثمار استثنا نیست بلکه بنا بر موقعیت فرودستش در جامعه همیشه تحت ستمی مضاعف قرار داشته و دارد. 
 
 
زنان با اینکه عمدتا میدانند چه ستمی بر آنها وارد میشود، در بقای این گونه عقاید نقش دارند. زنی که از ستم شریک زندگى خویش بر خود و دخترانش به ستوه آمده، پسر خود را مانند همان مردی تربیت میکند که از رفتارش تنفّر دارد و آنرا عادلانه نمیداند. با حرکت و سیاستهاى سطحى نمیتوان ستم بر زنان و زن ستیزی را رفع کرد. تنها راه مبارزه سیاسى متحد است. مبارزه اى مبتنى بر آگاهی و افق برابرى و رفع تبعیض. برملا کردن بنیادهاى زن ستیزى و آگاهگرى وظیفه ماست اما براى مقابله با این وضعیت جنبشى سیاسى که ریشه این زن ستیزی را دریافته و با آن مبارزهای به قصد نابودی و تغییر میکند لازم است.
 
 
مشکل جهانی زن ستیزی و سؤاستفاده از زنان با دیدگاههاى فمینیستى قابل حل نیست. در واقع اینگونه ایدئولوژیها که همیشه سعی دارد زن و مرد را بسان دشمن روبروی هم قرار دهد٬ کارى جدى براى رفع این ستم از دستش برنمى آید. مبارزه با زن ستیزی از مبارزه با نابرابری جدا نیست. همینطور نژاد پرستی، آزار کودک، و دیگر ستمهاى موجود را نمیتوان جدا جدا بطور ریشه اى حل کرد. چون نفس وضعیت کنونى تغییر میخواهد٬ تغییری بنیادی. “برای از بین بردن مالاریا نمیشد پشه ها را دانه دانه کشت، باید گنداب را خشکاند”.
 
 
روز زن جبهه اى است برای تغییر و سنگرى براى بنیان گذاشتن یک دنیای بهتر برای تمام انسانها