حکومت آپارتاید جنسی در ایران باید بر چیده شود

حاکمیت سیاه جمهوری اسلامی در بیش از سه دهه گواه وجود آپارتاید جنسی در ایران تحت حاکمیت مذهب است. سرکوب و اختناق، ترور و ایجاد تحمیل بیحقوق به نیمی از افراد و آحاد جامعه ایران یعنی توحش و حاکمیت سیاه جمهوری اسلامی . این شرایط مانع بزرگی سر راه همبستگی و همکوشی انسانها در زندگی اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است. از بدو سر کار آمدن جمهوری اسلامی کوشید، از نظر سیاسی ، تعدادی از زنان مسلمان را بعنوان وسیله و تایید قوانین اسلامی خود در جامعه مورد استفاده قرار میدهد، در تظاهرات در اول صف اعتراضات بنفع رژیم شرکتشان میدادند، تا قوانین علیه حرمت و انسانیت خودرا تقویت کنند، یعنی زنان مسلمان مجبور شوند علیه حرمت خود حرکت کنند. چگونه در زمان آپارتایید نژادی در آفریقا؛ کارگران سیاه پوست در آفریقای جنوبی، بوتسوانا و نامیبیا در تولید جامعه شرکت داشتند و تمام نعمات را تولید میکردند اما درنهایت فقر و تبعیض نژادی بسر میبردند. یا دولتهای سفید پوست سیاه پوستان را اجیر میکردند برای سرکوب سیاهان دیگر. در آپارتاید جنسی جمهوری اسلامی هم به همان سان از زنان مسلمان علیه زنان مبارز و آزادیخواه استفاده میکردند و هنوز هر جا بتوانند این کار را میکنند.
جمهوری اسلامی با ایجاد قوانین تبعض جنسی تلاش کرد عملابرای شرکت زنان در فعالیتهای اجتماعی و سیاسی و اقتصادی، مانع تراشی کند. مبارزات جدی در جامعه از بدو سرکار آمدن جمهوری اسلامی، زنان را به شرایط و موقعیت سیاسی اجتماعی دیگری راند. اما در بیست سال گذشته و با توجه به بالا رفتن آگاهی سیاسی در کل جامعه، زنان “حتی مسلمانها هم که مزدور رژیم نبودند” علیه فشار و اختناق آپارتاید جنسی ایستاده اند. علیه قوانین ضد بشری تعدد ذوجات ایستادند. کمپین یک میلیون امضا راه انداخته اند. در ایران زنان عملا در کلیه عرصه ها فعالیت خودرا شروع کردند مثلا بیش از شصت در صد زنان و دختران در دانشگاه ها حضور دارند، در نتیجه همین فشار مبارزات زنان و مردم جمهوری اسلامی مجبور شده زنان را در فعالیتهای جامعه شرکت و دخالت دهد اما با ایجاد قوانین تبعیض جنسی در مسیر پیشرفت آنها مانع تراشی میکنند. برای اثبات این مسائل اشاره میکنم به قوانین ضد زن جمهوری اسلامی و نظر شمارا به قوانین ضد انسانی در حکومت مذهبی جلب مینمایم. لازم میدانم نظر شما را به قوانین رسمی جمهوری اسلامی در مورد فعالیت زنان در جامعه جلب کنم تا متوجه عمق و موضع ضد بشری اسلام علیه زنان و برابری انسانها شد. همین جان میتوان به روشنی آپارتاید جنسی را لمس کرد، دید و بوضوح نشان داد.

در بازار کارو فعالیتهای اقتصادی/ اجتماعی!

۱/ در سطح علمی و تحصیلات مثلا کار وکالت و در سطح کارشناسی قضایی، در ماده ۴۵۹ قانون مجازات عمومی؛ زنان کارشناس با مردان کارشناس فرق دارند. این قانون میگوید گواهی دو کارشناس خبره مرد برای تشخیص جرم کافیست.در غیر اینصورت اگر یک کارشناس خبره مرد و دو زن خبره کارشناس نظر بدهند نیز تشخیص قابل قبول است. اینجا به عینه علم و دانش توانایی علمی زنان، تخصص و تحصیلات آنها ارزش مساوی با مردان در همان سطح ندارد و دانش زنان نصف مردان بحساب میاید. مضاف بر اینها آپارتاید جنسی زنان را مجبور میکند (مثل سیاهان در آمریکا که حق نداشتند بغل دست سفید پوستها در اتوبوس بنشینند) در بخش عقب اتوبوس سوار شوند و در همه محلهای عمومی در جامعه ایران زنان باید پشت سر مردان بصف بایستند.
۲/ از نظر اقتصادی و شرکت در فعالتهای اقتصادی، قوانین جمهوری اسلامی میگوید؛
براساس بند چهار از اصل چهل و سوم و بند شش از اصلهای نوزدهم، بیستم و بیست و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی:” اجبار افراد به کار معینی و بهره کشی از دیگری ممنوع است. مردم ایران از هر قوم وقبیله ای که باشند از حقوق مساوی برخوردارند.رنگ، نژاد، زبان و مانند اینها سبب امتیاز نخواهد بود. همه افراد از زن و مرد در حمایت قانون قرار دارند. هر کس حق دارد شغلی را که بدان مایل است و مخالف اسلام و مصالح عمومی و حقوق دیگران نیست برگزیند”
اولا در این قانون از برابری جنسی صحبتی در میان نیست. ثانیا دست صاحب کار را باز گذاشته تا تحت نام مخالفت با شئونات اسلامی یا مصالح عمومی هر بلایی را سر کارگر زن بیاورد. مثلا اگر زنی شوهرش مخالف کار کردنش باشد هیچ کس بهش کار نمیدهد. طبق ماده ۱۱۰۵ قانون مدنی “مرد رییس و سر پرست خانواده است” حتی جدیدا برای صاحب کارانی که زن هستند قانون وضع کرده اند که زنان صاحب رستوران باید یک مباشر مرد داشته باشند. طبق ضوابط جدید اداره نظارت بر اماکن عمومی ؛ زنان برای مدیریت رستوران باید یک مباشر مرد داشته باشند. در غیر اینصورت از فعالیت آنها جلوگیری خواهد شد. رئیس اتحادیه صنف رستوران داران میگوید: “طبق ضوابط جدید زنان علاوه بر گذراندن تمام مراحل قانونی و ارائه مدارک لازم باید یک مرد را بعنوان مباشر خود معرفی کنند. در غیر اینصورت اجازه کسب نخواهند گرفت” بقول مسئول نیروی انتظامی با نبودن مباشر مرد، امنیت اجتماعی منطقه بخطر میافتد.
اینها قوانین و مقرارات تبعیض جنسی و چهارچوبه اداری آپارتاید جنسی در ایران را نشان میدهند. اینها نمونه های روشن و بارزی است که درست آپارتاید جنسی در ایران جمهوری اسلامی را رسمیت بخشیده و بهمین خاطر نصف انسانهای جامعه ایران در پرتو ضد انسانی بودن قوانین مذهبی و اسلامی جزو شهروندان درجه دوم هستند.

.جایگاه هشت مارس
اکنون از صد وسه سال پیش زنان و مردان آزادیخواه در یک تعرض وسیع و اجتماعی برای برابری زن و مرد در کلیه عرصه های زندگی بشر تلاش کردند. تاریخا هشت مارس پیام آور حقوق برابر انسانها صرفنظر از جنسیت، تعلقات ملى یا مذهبى است که به یمن مبارزات زنان و مردان آزادیخواه برپا شد. تاریخا هشتم مارس با جنبش کارگرى، حرکتهاى مردم آزادیخواه علیه بیحقوقى و نابرابرى در جهان شناخته شده است. بنابراین بجاست در صدو سومین سال این روز فرخنده “هشتم مارس” با پرچم آزادى و برابرى و ایجاد یک دنیاى بهتر بمیدان آییم. در روز هشت مارس امسال باید علیه این توهین به بشریت ایستاد. جمهوری اسلامی، جمهوری قتل و کشتار و تحمیل بیحقوقی به انسان و نیز زنده کننده دوران توحش و تجاوز به حقوق برابر انسانهاست. باید علیه قوانین آپارتاد جنسی در ایران متحد و یکپارچه شد. صف مبارزات آزادیخواهانه و برابری طلبانه در هشت مارس باید به مارش مبارزه علیه آپارتاید جنسی در ایران تبدیل شود. باید همصدا علیه کلیه قوانین تبعیض جنسی و حجاب ایستاد. جمهوری اسلامی با تحمیل قوانین تبعیض جنسی و آپارتاید جنسی در ایران توانسته است صف مبارزات مردم برای سرنگونی را دچارانشقاق کند. باید در هشت مارس همکوش و همدوش علیه این وضعیت و علیه حاکمیت سیاه جمهوری اسلامی با تمام اعوان و انصارش ایستاد. اگر بتاریخ هشت مارس و مبارزات پیگیر زنان و مردان آزاده برای برابری نگاه کنیم ، بوضوح پیداست که هیچ جامعه ای نمیتواند آزاد و انسانی باشد مگر مسئله برابری انسانها را عملا به پلاتفرم زندگی روزانه مردم درجامعه تبدیل کرده باشد.

گرامی باد هشت مارس