مقدمه :
نمونه هایی از سازمانها وشخصیتهای ضد انقلاب در آپسوزیون ایرانی :
۱-رضا شای دوم ۲- حزب مشروطه ۳- مرحوم داریوش همایون ۴- دکتر مهندس میرحسین موسوی۶۷٫ ۵-آیت الله کروبی- رئیس سابق مجلس اسلامی-بنیاد شهید-شکنجه گر۶-سازمان مجاهدین خلق ۷- حزب توده ۸- اکثریت ۹-شیرین عبادی۱۰- محسن سازگارا- بنیانگزار سپاه پاسداران. ۱۱- علی افشاری-حزب الله سابق دفتر تحکیم وحدت حوزه علمیه ودانشگاه ( وحت آخوند ودانشجو) ۱۲-حزب دمکرات کردستان۱۳-مرحوم گربه نره ولیعهد سابق امام- بنیانگزار ولایت فقیه.۱۴- سازمانهای جمهوریخواهان لایئک ومسلمان.۱۵- سازمانهای ناسیونالیستی جدایی طلب وهوادار کورش کبیر.

اسامی رمز ضد انقلاب وطنی:
جنبش سبز موسوی ۲-|پرچم سه رنگ شیرخورشید وشمشیر نشان۳- دمکراسی۴-ملی اسلامی ۴-ناسینالیزم عظمت طلب وجدایی طلب۵-…..

میوه دمکراسی به مردم منطقه وجهان
۱-حکومت رضا خان قلدر-محمد رضا آریامهرو خمینی در گوادالوپ
۲- حکومت اسلامی-نظامی ضیاء الحق- طالبان –القاعده
۳-حکومت جمهوری اسلامی افغانستان وعراق فعلی ( مالکی-کرزای)
۴- حکومت جمهوری مبارک- بن علی-  ملک حسین وعبدالله دراردن
۵-حکومت اسلامی –فاشیستی عربستان- بحرین –یمن-قطرو…..
۶- ژنرال سوهارتو- ژنرال پینوشه- ازهاری وغیره
۷- دهها وشاید صدها کودتا در آسیا –خاورمیانه ،آفریقاو آمریکای جنوبی
۸- خودتان میتوانید به این لیست اضافه کنید.

ارتجاع وضد انقلاب در دهه های اخیر وبخصوص بعد از فروپاشی شوروی با تمام قوا از طریق میدیای نوکرش واز طریق جیره خوران سیاسی در دولتها وهم از طریق ایدوئولوگهای ریز ودرشتش وبهر رو هر جا که میتوانست این ایده را بزعم خود به مزد بگیران ومردم ستمدیده جهان القاء کرده بود که دیگر تاریخ به پایان رسیده، دیگر دوران انقلاب سپری شده، دیگر همین  هست که هست. باید با همین بردگی وبیحقوقی وظلم وستم سرمایه داری ساخت، راه گریزی نیست. حداکثر اگر اعتراضی دارید سعی کنید بطریقی اگر امکانش بود صدای خودرا هر ۴ الی ۶ سال یکبار به نمایندگان سرمایه داری برسانید.
در ایران خودمان کل ارتجاع از سلطنت گرفته تا ملی اسلامی، از احمدی نژاد وخامنه ای گرفته تا حزب توده واکثریت ودیگرجمهوریخواهان ودر یک کلام کل ارتجاع وضد انقلاب در یک چیز باهم توافق داشتند وآن اینکه دوران انقلاب وسرنگونی ارتجاع بسر رسیده وباید باهمین سیستم ساخت وکنار آمد.
بعد از خیزش انقلابی سال ۸۸ ایران، کل ارتجاع سرمایه داری جهانی ووطنی یکباره شوکه شدند.جناح غالب ارتجاع در حکومت اسلامی با بیرحمی تمام به جان مردم افتاد تا بهر وسیله این انقلاب را در نطفه خاموش کند.در جبهه ضد انقلاب در خارج حکومت یک ائتلاف عظیمی بر علیه انقلاب صف آرایی شد.
از طیف سلطنت طلب رضاشاهی وداریوش همایونی تا موسوی ۶۷ تا آخوند کروبی تا گربه نره  ، از مجاهدین خلق تا ملی اسلامی وحزب توده واکثریت ودیگر طیفهای جمهوری خواهی در یک ائتلاف مقدس ، دست به دست هم دادند ودر مقابل انقلاب صف آرایی کردند. همه با تمام اختلافهایشان  سر یک چیز باهم به توافق رسیدند. وآن اینکه این انقلاب راهر چه زودتر به شکست بکشانند ویااصلا منکرش شوند. اسم رمز این ائتلاف مقدس ضد انقلابی را جنبش سبز نام نهادند. وهمگی در آستانش سجده کردند. یکی میگفت رنگ بسیار زیبایی است اصلا این بهترین رنگ بود وما تابحال متوجه نبودیم. حتی از مجموعه رنگ سرخ وسفید وسبز ،سبز برتر است. یکعده اصلا پرچمشان سبز شد. دیگری میگفت این هم نشانه اسلام است وهم نشانه ایران وپرچمش.
تمام این ائتلاف برسر این بود که هر جور میتوانند انقلاب را به شکست بکشانند. ودر این امر هیچ اختلافی باهم نداشتند. بعد از ۲۲ بهمن ۲۰۰۹ که با تبانی جنبش سبز انقلاب فروکش کرد، اینان نفس تازه ای کشیدند . هم ضد انقلاب در حاکمیت وهم در آپزوسیون بزعم خود انقلاب را فراری دادند واز شرش راحت شدند.
انقلاب جهانی میشود
هنوزضد انقلابیون وطنی ما خیالشان از انقلاب ایران آسوده نگردیده بود که آتش انقلاب در کشورهای عربی در عرض چند هفته شعله هایش  به خیابانهای ایران کشیده شد، وتا کنون ۲ حکومت ضد انقلاب را به کام خود فروبرده واین حریق انقلابی در صدد سوزاندن کل ارتجاع منطقه میباشد
ضد انقلاب سرمایه داری-دمکراسی جهانی همانند ضد انقلابیونی وطنی ما یکدفعه سرگیجه گرفتند وشروع به پرت وپلاگویی کردند.
بعداز کشتار وسیع نیروهای تحت تعلیم ۳۰ ساله آمریکا در مصردر چند هفته وعقیم ماندن سرکوب انقلاب،دولت آمریکا اعلام کرد که مبارک باید بیشتر دمکرات شود .انقلاب ،مبارک، این دست پرورده دمکراسی آمریکارا به کام خود فرومیبرد.دولت آمریکا از ارتش مزدورمبارک حمایت میکند . واسم رمزش دمکراسی است. قرار است به کمک  پنتاگون وسازمان سیا وارتش مصر همراه با البرادعی واخوان المسلمین  در چند ماه آینده در مصر دمکراسی پیاده شود.
 در بحرین ، یمن وعربستان که مستقیم تحت سیاستگزاران پنتاگون وسازمانهای جاسوسی آمریکا  در دهه های اخیر اداره میشدند، دولت آمریکا اعلام میکند که گویی غلظت دمکراسی در این کشورها به اندازه کافی نبوده وشروع به تغلیظ کردن دمکراسی در این جوامع میکند.این در حالیست که حریق انقلاب از سر وروی نوکران آمریکا در منطقه بالا میرود. دیگر خیلی دیر شده. گویی که انقلاب حداقل در منطقه خاورمیانه بزرگ میرود که همه این حکومتهارا یکی بعد از دیگری ساقط کند. دمکراسی آمریکایی وغربی ” نوش دارو بعد از مرگ سهراب است”.
در لیبی که قذافی هر آن در معرض سقوط است، کشورهای اروپایی از این واهمه دارند که ممکن است بعد از سرنگونی انقلابی قذافی صدور نفت به کشورشان مختل شود. این منادیان دمکراسی تا دیروز از قذافی جنایتکار حمایت میکردند،واو را قهرمان ملی مینامیدند، برایش فرش قرمز پهن میکردند.
بیداری مردم منطقه وانقلاب عظیمش تا همینجا بزرگترین تئوریسن ها وسیاستمداران دمکراسی غربی را در بحران عظیمی فروبرده وتمام رشته های دمکراسی اشان پنبه شده. واین تازه اول آزار جهان افروز است.
ابعاد این انقلاب در چه حد واندازه هایی گسترش خواهد یافت موضوع بحث وجدل انقلابیون وضد انقلابیون جهانی است . میلیاردها نفر مردم محروم ومحکوم وگرسنه جهان از این انقلابها دارند تجربه می اندوزند تا شاید اینان نیز برای احقاق حقوق از دست رفته خود بپا خیزند.
در ایالت ویسکانسین آمریکا دهها هزار نفر بخاطر قطع حقوق انسانی خود توسط دولت سرمایه داری با الهام از مردم انقلابی مصر با پتو ولحاف وهمراه با خانواده خود ۲۴ ساعت شبانه روز به تحصن وتظاهرات نشستند. یک مغازه پیتزا فروش به این خانواده ها غذای مجانی تحویل میدهد. مردم از مصر وچین و۳۵ کشور دیگر دنیا ودیگرایالات آمریکا به این مغازه کمک مالی میرسانند که به غذای مجانی دادنش ادامه دهد.
این یک همبستگی جهانی است . این انقلابات میتواند در ادامه اش به سرنگونی کل ارتجاع سرمایه داری وحامیان اقلیتش  در ایران ومنطقه منجر شود. تا همین جای کار درکل تاریخ بینظیر بوده. باید به حمایتش شتافت. باید متشکل شد. باید به صف انقلاب پیوست.
صف جهانی ضد انقلاب وارتجاع سرمایه داری جهانی
در عوض در این سو،ضد انقلاب هم شبانه روز بیدار است وبا تمام قوا مشغول سم پاشیدن وخاموش کردن شعله های انقلاب است.
از همین الان دارند توسط میدیای نوکر وجیره خوار خود تبلیغ میکنند که گویا مردم برای دمکراسی خواهی دارند شورش میکنند ودولتهایشان را سرنگون میکنند.
از قضا مردم دارند این دمکراسی را که سرمایه داری غربی به این کشورها به ارمغان آورده یکی بعد از دیگری سرنگون میکنند.
دمکراسی در حقیقت اسم رمز سرمایه داری بوده وهست. دمکراسی آمریکا ، هندوستان،ترکیه ،یونان ،مصر،عراق وافغانستان ودمکراسی اسلامی ایران در حقیقت روبنای سرمایه داری موجود در این جوامع است.در آمریکا این دمکراسی ،یعنی آزادی برای یک اقلیتی که بتوانند باسرمایه هایشان اکثریت مردم آمریکا را به مزدبگیرانی تبدیل کنند که برای یک لقمه نان ومسکن ودرمان  به کارگزارانشان در دولت رای دهند. سهم این دمکراسی در مصر یعنی مردم مصرشرکت در پارلمان مبارک  وبه دست نشانده های مبارک واربابان سرمایه دارش در آمریکا رای دادن است . اگر دمکراسی آمریکا رهبرش بوش ،ریگان واوباما است این دمکراسی در عراق وافغانستان ،مصروپاکستان ، حمید کارزای ، مبارک، مالکی ومشرف است.
آگر در دمکراسی آمریکا مردم رای میدهند تا بیش از ۵۰ میلیون گرسنه باشند وبیش از ۸۰ میلیون بدون بیمه درمانی وصدها بدبختی دیگر، در دمکراسی سرمایه داری مصر بیش از نصف جمعیت نصیبش گرسنگی وفقر است. وهمین دمکراسی با توافق آمریکا وحمایتش، مبارک را مادام العمر رئیس جمهور میکند.
این دمکراسی آمریکایی در عراق وافغانستان حکومت جمهوری اسلامی تشکیل میدهد و بیش از ۹۰% مردم را زیر خط فقر نگه میداردوبیش از ۱ میلیون میکشد و۵ میلیون آواره میکند.
 اینها همه از مزایای دمکراسی سرمایه داری است که دهها سال در خاورمیانه بزرگ ودیگر مناطق جهان برای میلیاردها مردم به ارمغان آورده شده.
از قضا مردم بخاطر همین دمکراسی در مصر وتونس وغیره بپا خواسته اند ودارند سرنگونش میکنند.
اخیرا در میدیای غربی دارند تبلیغ میکنند که در بحرین دعوا بین سنی ها وشیعه ها است. یعنی بین طرفداران عمر وعلی.  اگر این تز درست باشد، پس چرا در ایران که هم دولت وهم ملت شیعه وطرفدار علی هستند دارند حکومت علی را بزیر میکشند. ویا چرا در مصر که مردم سنی ومسیحی هستند باهم دارند حکومت  عمر را سرنگون میکنند. واقعا دارند جوک وپرت وپلا میگویند.
سوسیالیزم یا بربریت
آنچه مسلم است این است که مردم برای دمکراسی سرمایه داری انقلاب نکردند.
مردم برای نان ، مسکن، آزادی وشرافت انسانیشان که از طریق دمکراسی سرمایه داری از آنان سلب شده بود بپا خاستند. بپا خواستند که بگویند
گرسنگی، بی حقوقی، بی خانمانی، بی حرمتی انسان، زندان وشکنجه وجنگ وجنایت وفقر اکثریت وثروت مشتی مفت خور وسود جو وجنگ افروز دیگر بس است. مردم بپا خواستند که بگویند دیگر بردگی وبردگی مزدی بس است.
مردم نمیخواهند شاه برود وخمینی را برایش حواله دهند. مردم نمیخواهند دمکراسی مبارکی جانشینش دمکراسی البردعی ویا اخوان المسلمین باشد ، که دولتهای غربی وآمریکا در صدد راه اندازی آن بکمک ارتش مبارک هستند.
مردم از این شارلاتان بازی دمکراسی واقعا خسته شده اند.
 این مردم دنبال نان ومسکن وآزادی وشرافت واقعی انسانی خود هستند. این مردم نمیخواهند برای سود سرمایه دار کار کنند ومزد بگیرند. این مردم میخواهند در شوراهای واقعی خود  نمایندگان واقعی خود را انتخاب کنند که برای منافع خودشان دل بسوزانند.مردم میخواهند سر به تن این نظام دمکراسی ضد مردمی نباشد که باعث بدبختی وفقر وبیحقوقیشان شده است. سرمایه داری با سوغات دمکراسیش باید به زباله دان تاریخ سپرده شود.
مردم دو راه بیشتر ندارند یا سرمایه داری ودمکراسیش یعنی بربریت. ویا آزادی کامل انسان از تمام قید وبند سود وسرمایه ، یعنی سوسیالیزم.  این انقلابات راه گشاه ونوید دهنده آزادی انسان و سوسیالیزم است.