در خفقان سنگین سالهای سیاه دیکتاتوری، دلیر مردانی از تبار آزادگان عزم جزم کردند به جنگ تاریکی روند، تا به ارمغان آورند خورشید آزادی را
چهل و یک سال پیش در پائیز  ۱۳۴۸ جمعی جوان کُرد با آرمانهای سوسیالیستی تشکلی را پی ریختند که بعدها در جریان قیام توده‌ای ۱۳۵۷ با شهید شدن کاک محمد حسین کریمی آن را با نام کومه‌له علنی کردند. در نتیجه فعالیت چند ساله اعضای گروه در شهر و روستاهای مختلف کُردستان و بعضاً ایران تعدادی دیگر از مبارزین راه آزادی و سوسیالیسم به آنها پیوستند.
قیام مردمی ۵۷ از یک طرف زمینه علنی شدن این جمع را فراهم آورده و از طرف دیگر مسئولیتی بسیار خطیر را بر دوش آنها نهاده بود.کومه‌له جوان به رهبری کاک فواد به خوبی از عهده پاسخ‌گوئی به نیازهای آن مقطع از جنبش ملی ـ دمکراتیک بر آمده بود. وجود کادرهای قابل اعتماد و شناخته شده، پاسخ درست به نیازهای جنبش، عکس‌والعمل بموقع و صحیح در مقابل رویدادها و جهان‌بینی سوسیالیستی کومه‌له باعث رشد سریع و تأثیر بسزایی این تشکیلات جوان بر جنبش بود.
کومه‌له به سازمان کارگران، زحمتکشان و آن عده از جوانانی تبدیل شد که آماج‌شان تنها و نهایتا دست یابی به حق تعیین سرنوشت نبود. کومه‌له در عین مبارزه برای احقاق حقوق ملی ملت کُرد فعال جنبش عدالت خواهی، آزادی و سوسیالیسم بود. کومه‌له در مبارزات سُنتی خودمختاری خواهانه، افق تازه‌ای باز کرده بود. در عین بسیج کارگران و زحمتکشان برای مبارزه علیه نیروهای سرکوبگر حکومت مرکزی و تلاش برای دست یابی به حقوق ملی تلاش داشت سیر تحولات را به نفع آنها (کارگران و زحمتکشان جامعه) رقم بزند.
با علنی شدن کومه‌له ده‌ها مبارز از دیگر نقاط ایران به صف پیشمرگان پیوستند و در مبارزه‌ای نابرابر با رژیمی تا دندان مسلح به مبارزه برخواستند. طی چندین سال مقاومت دلیرانه در برابر هجوم نیروهای سرکوبگر هزاران تن از پیشمرگان جان باختند و عده‌ای بسیاری برای همیشه زخم توحش رژیم فاشیستی جمهوری اسلامی بر جسم‌شان نشست.
در نتیجه مبارزات و جانفشانی رهبران، اعضا، کادرها و پیشمرگان، کومه‌له خود تبدیل به جنبشی فکری ـ سیاسی شده است. بعد از گذشت بیش از سه دهه از علنی شدن کومه‌له و پشت سر گذاشتن فراز و نشیب‌های بسیار، هنوز هم مبارزین راه آزادی، برابری و سوسیالیسم در کُردستان به کومه‌له منتسب می‌شوند. اگر جوانی که سالها بعد از قیام سال ۵۷ بدنیا آمده، از حقوق زنان دفاع کند، به زحمتکشان عشق بورزد، صادق باشد، شجاع و پیشرو باشد، آزادیخواه و عدالت خواه باشد و در یک کلام نظام سرمایه‌داری را لایق انسان امروزی نداند، مردم او را کومه‌له‌ای می‌خوانند حتی اگر با تشکیلاتهای به نام کومه‌له ارتباطی نداشته باشد.
جریان فکری کومه‌له‌ جدا از جدائیهای سیاسی که بر سر این تشکیلات آمده است، نهایتاً راه خود را می‌پیماید و یقیناً ظرف مناسب خود را هم بوجود خواهد آورد.
زنده باد آزادی
زنده باد سوسیالیسم
مرگ بر رژیم فاشیستی جمهوری اسلامی        
۲۴ بهمن ۱۳۸۹