تروتسکیستها و نگرانیشان برای “تمام طبقات” در انقلاب مصر!

نگاهی دوباره به پیشنهادات آرش عزیزی(بابک کسرائی)

مقدمه:

آرش عزیزی(بابک کسرائی) همان جوانی که چند ماه پیش هم می گفت که باید حزب طبقه کارگر تازه تشکیل شود و همه را فراخوان می داد که حول پرچم آلن وودز و تروتسکیزم جهانی گرد آیند و رهبر ونزوئلا را بخاطر مقداری اشتباهات مثلا اتحاد استراتژیک با احمدی نژاد ببخشند . جنبه های عمیقا خلقی و ضد امپریالیستیش را حمایت کنند. همان جوانی که از شیرین عبادی کلی تعریف و تمجید کرده (شاید بخاطر جنبه های عمیقا خلقی و دموکراتیک او!) این روزها مقاله ای نوشته (۱) و خط سیاسی تروتسکیزم در انقلاب مصر را روشن کرده که لابد ماها کمونیستهای ایران بفهمیم که چه باید بکنیم و مردم مصر هم بفهمند چه نباید بکنند (یا بکنند!).

یک راه شناخت خطوط سیاسی همین پیچهای تند سیاسی است. مثلا دوران عروج انقلابها. ماهیت و خواستگاه طبقاتی نیروهای سیاسی این نیست که گاها ادعا می کنند. بلکه موضع گیریهای مشخصشان در سر پیچهای تاریخی می تواند روشنگر باشد.

سر پیچ جنبشهای انقلابی منطقه خاورمیانه، گرایشات “چپی” که سنتا نمایندگی طبقات میانه (خرده بورژوازی و بورژوازی) را بنام کمونیزم نمایندگی می کنند، دوباره عیار واقعیشانرا نشان دادند. برای شناختن اینها همین موضع گیریهای اخیرشان می تواند معیار شود:

(۱)نمونه حزب کمونیست “برادر” در مصر(۳)

حزب کمونیست مصر که از ابوابجمعی احزاب “برادر” مثل حزب توده است، در جریان انقلاب مردم مصر از خودش یک اطلاعیه داده و خواستهایش را روی کاغذ آورده. از میان این خواستها می خوانیم:

“      تشکیل یک دولت ائتلافی به منظور ادارۀ کشور در دورۀ موقت.

     فراخوان تشکیل یک مجلس مؤسّسان منتخب برای تدوین قانون اساسی کشور، بر اساس اصل حاکمیّت ملت و تضمین قدرت انقلاب در چهارچوب یک حکومت عدالت‌خواه، دمکراتیک و مدنی.”

همانطور که خواننده گرامی شاهد است، این نوع کمونیزم غیر کارگری، مسئله اش اینست که از بالا و شرکت در اتحادهای با بورژوازی به شکل دولت ائتلافی و مجلس موسسان، خودش را یک جوری قاطی بازی کند. در عراق هم همین حزب “الشیوعی” (حزب توده شاخه عراق) همین پروژه دولت ائتلافی را از پیش برد و در برخی نواحی جنوب عراق با جریانات شیعی و حکومت آمریکا ساخت و پاخت کرد و تکه ای مانده و بی مصرف هم از قدرت را جلویش برای مدتی پرت کردند. این یک نوع و خط شناخته شده از کمونیزم غیر کارگری است اما همه آن نیست!

(۲) “طرح آرش عزیزی و تروتسکیزم جهانیش به رهبری آلن وودز”!

تروتسکیستها به رغم دعواهای تاریخیشان با استالینستها ، در عمل گرایش راست دیگری در کمونیزم را نمایندگی کرده اند. خصلت کاملا ایدئولوژیک و رنگ باخته اینها به همراه سنتی که از همان زمان تولدش، ریشه در درک ضد مدرن از کمونیزم و مخالفت جدیشان با آزادی بوده، اینها را به دوقلوهای سیامی استالینیستها تبدیل کرده. تروتسکی در تمام جنایات حکومت لنین بر علیه آزادی و فعالین کارگری شرکت مستقیم داشت و در یک جنگ بر سر قدرت بعد از مرگ لنین از استالین شکست خورد و تازه یاد “دموکراسی” و از این جود تعارفها افتاد!

تروتسکیزم موقعیت سیاسی و اجتماعی مهمی در هیچ جای دنیا کسب نکرده و بیشتر باید ازش بعنوان یک جریان قهوه خانه ای در غرب نام برد.

اجازه بدهید ببینیم اینروزها آرش عزیزی برای مصریها چه نسخه ای می پیچد(۱):

• “ فراخوان به مجمع موسسان از تمام طبقات و گرایشات مردم برای پیش‌نویس قانون اساسی جدید و انتخاب شوراهای مردم بدون انتظار برای مذاکرات با رژیم سابق “

همانطور که خواننده شاهد است، آرش عزیزی این وسط که جنگ طبقاتی به شدت و در موقعیت انقلابی در جریانست، خیلی نگران “تمام طبقات و گرایشات” مردم است و راه چاره را در تشکیل مجلس موسسان دانسته که بالاخره این “تمام طبقات” حقشان خدای نکرده ضایع نشود!

کمونیزم کارگری البته اینجور فکر نمی کند. ما کمونیستهای کارگری حرفمان اینست که الان باید دنبال ایجاد قدرت برای طبقه کارگر و حزب سیاسیش بود. “تمام طبقات” نگرانی ما نیستند! سرنوشت تمدن و آزادی و برابری در مصر را “مجلس موسسان تمام طبقات” تعیین نمی کند. بر عکس جایگاه سیاسی یک طبقه یعنی طبقه کارگر است که سرنوشت کلیت جامعه را تعیین می کند. سرنوشت آزادی ، شرافت انسانی، برابری و زندگی انسانی درگروی اینست که تحزب کارگری و سازمانیابی جنبش شورائی به کجا می رسد. حکومت را نمی شود با بقیه طبقات شریک شد باید انقلابی و رادیکال عمل کرد. قدرت سیاسی را باید از پائین تسخیر کرد و در بالا تثبیت کرد. الان شعار مجلس موسسان دادن در عمل یعنی نفی قدرت سیاسی طبقه کارگر.

بگذریم از اینکه بساط دولت ائتلافی و از این جور حرفها را همین الان ارتش مصر دارد جارو می کند! این پروژه بورژوائی را هم بورژوازی برنمی تابد!

شعار “مجلس موسسان” و “دولت ائتلافی” و “قانون اساسی” ناشی از گرد همائی تمام طبقات ، شعارهای کلاسیک کمونیزم غیر کارگری است. از جنس همان سمتگیریهای “غیر سرمایه داری” که توده ایها دهه ها در ایران و همتاهایشان در بقیه جاهای خاورمیانه دنبال کردند و به متحدین ارتجاع تبدیل شدند.

لذا باید به آرش عزیزی گفت که “جوان دیر آمدی اما چه دیر آشنائی؟!”. نسل قبل از ایشان رنگ و لعاب این شعارهای کمونیزم غیر کارگری را نه در تئوری بلکه در عرصه عملی تجربه کرده اند!

(۳)کمونیزم غیر کارگری به دو گرایش بالا خلاصه نمی شود!

یک گرایش دیگر کمونیزم غیر کارگری هم این گرایش “جنبش لغو کارمزدی” است. سابقا حکمتیستها در مورد ایران و انقلابش همینرا گفتند و مدتی خودشانرا از فعالیت واقعی سیاسی محروم کردند. حالا این گرایش “لغو کار مزدی”(۴)!

ماجرا از این قرار است که عده ای که بدجوری کشته مرده “نقش مستقل طبقه کارگر” هستند و متوجه نمی شوند که در انقلاب ها طبقه کارگر با همان لباس سایر مردم می آید بیرون و البته سر بزنگاه هم با اعتصابهای عمومی تکلیف نهائی انقلاب را روشن می کند، منتظر نمی شود که این “عاشقان واله استقلال طبقه کارگر” او را روئیت کنند! آدم یاد ماجرای آخوندها می افتد و شروع و اختتام “ماه رمضان”! گاها یک آخوند هلال ماه را نمی بیند و بطور بامزه ای آخوند دیگر می بیند و آنوقت است که اوضاع واقعا قمر در عقرب می شود!

این “جنبش لغو کارمزدی” هم بدون اینکه اثری در لغو کار مزدی داشته باشد، فعلا هلال ماه را رویت نکرده!

اینهم یک مدل از کمونیزم غیر کارگری! خلاصه صحنه انقلابهای خاورمیانه عیار بسیاری را دارد روشن می کند و تکلیف را برای آنان که فکر می کردند این “جوانان سیاست” قرار است تخم دوزرده ای برای کمونیزم بگذارند!

خلاصه اینکه:

عروج انقلابهای خاورمیانه هم یک محک دیگر است برای اینکه روشن شود کی در این طیف چپ چه می گوید و کجا ایستاده. گرایش توده ای اکثریتی و تروتسکیستی دوقلوهای سیامی همند. هردوشان نگران “تمام طبقات” و “دولت ائتلافی” و مجلس موسسانند. این شباهت همینجا باید در تاریخ ثبت شود. تا بعد!

گفتیم تا نگویند نگفتیم!

 

(۱)پیش به سوی ۲۵ بهمن٬ روز خشمِ ایران , در همبستگی با انقلابِ عرب٬ انقلاب ایران را ادامه دهیم(آرش عزیزی)

http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=24036

(۲)باز هم با بابک کسرائی و تروتسکیزم نخ نما

http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=19488

(۳)بیانیۀ حزب کمونیست مصر

http://www.azadi-b.com/J/2011/02/post_26.html

(۴)یاشار سهندی: لغو کار مزدی پیشکش، انقلاب مردم را تخطئه نکنید!

http://rowzane.com/fa/articles-archiev/76-yashar-s/5833-b.html

 

(نامه سرگشاده به آلن وودز، رهبر “گرایش بین المللی مارکسیستی(سعید صالحی نیا

 http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=15761

(سخنی با رفیق بابک کسرائی(سعید صالحی نیا
http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=3481

سعید صالحی نیا: در آستانه انقلاب مردم در ایران “فوران گرایشات غیر کمونیزم کارگری” در جنبش کمونیزم کارگری (صحبتی با بابک کسرائی) اول ژانویه ۲۰۱۰
http://rowzane.com/fa/articles-archiev/80-saeed-salehi/506-1388-10-09-13-07-23.html