ما در کنار طبقه کارگر و مردم مصر هستیم
مصاحبه رادیو پرتو با رحمان حسین زاده (پنجشنبه دهم فوریه)
رادیو پرتو : فضای سیاسی در تمام دنیا تحت تا ثیر خیزش انقلابی در مصر قرار دارد، دنیا به وقایع مصر چشم دوخته که چگونه رو به جلو راه خودش را باز خواهد کرد و چه اتفاقی می افتد،در سراسر دنیا، به ویژه درخاورمیانه و از جمله درایران هم این فضا دارد خودش را منعکس می کند، تاکید من در رابطه با فضای سیاسی ایران و سرنوشت طبقه کارگر و حرکت مردم در ایران و تاثیری که از مصر می پذیرد، متمرکز هست، در این مورد بخصوص، سئوالاتی را پیش روی رحمان حسین زاده قرار میدهم، از این شروع میکنم که فضای سیاسی در ایران از هر لحاظ چگونه می تواند تحت تاثیر و از چه زوایائی تحت تاثیر وقایع مصر قرار دارد ؟
رحمان حسین زاده : به نظر من این اوضاع و این تحول عظیم انقلابی که در مصر و قبلتر در تونس شروع شد، در فضای سیاسی ایران مستقیما و به دلایل مختلف تاثیر میگذارد:
اولا: اعتراض بر حق میلیونی که علیه فقر، فلاکت و گرانی است و علیه آن شرایط سختی است که به جامعه تحمیل شده خود یک سمپاتی وسیعی را در جهان و از جمله در ایران هم جلب میکند. چون این درد مشترک طبقه کارگر و مردم آزادیخواه و مردم تحت فشار ایران هم هست و میبینند هم سرنوشتانشان و هم طبقه ای هایشان به چیزی اعتراض دارند که مسئله شب و روز آنها هم هست. در عین حال این یک تحرک عظیم است علیه استبداد، علیه دیکتاتوری، علیه رژیمهای فاسدی است که چندین دهه خون مردم را در شیشه کرده اند و در ایران هم الان بیش از سه دهه است که جمهوری اسلامی خون مردم ایران را در شیشه کرده است. درنتیجه یک تحول عظیمی را میبینند و همه برای بهتر شدن زندگی و بهتر شدن معیشت شان و برای گشایش سیاسی علیه استبداد و علیه دیکتاتوری، می خواهند آنها را بیندازند و این مبارزه پُرشور است همانطور که در کشورهای مختلف به آن امید بسته اند و به آن چشم دوخته اند در ایران هم به همین شکل است. عکس العملها را میبینیم، درنتیجه من هم فکر میکنم تاثیر میگذارد و طبقه کارگر و مردم آزادیخواه قطعاً قلبشان برای این حرکت می تپد و قابل مشاهده است که سران جمهوری اسلامی هم هراس و نگرانی خودشان را از این وضعیت دارند، درنتیجه من فکر میکنم مستقیماً تاثیر می گذارد.
رادیو پرتو : اگر فرض کنیم و به این امید باشیم که مردم مصر موفقیت هائی را آنگونه که خودشان اسم گذاشته اند سرنگونی حکومت مبارک را به دست بیاورند و تغییراتی در وضعیت زندگی خودشان در هر سطحی به وجود بیاورند این چه تاثیری را در منطقه می تواند در فضای سیاسی ایران و جمهوری اسلامی داشته باشد ؟
رحمان حسین زاده : ببینید تحرک در تونس که بن علی را فراری داد و الان هم در مصر رژیم مبارک را تحت فشار قرار داده است، تا همین لحظه تاثیرات بزرگی را در منطقه گذاشته است. در همه کشورهای عربی شاهد هستیم، سران آن دولت ها وعده های اقتصادی و سیاسی را میدهند، سوبسیدها را دوباره می خواهند جاری بکنند، حتی بعضاً کابینه عوض میکنند، کل کشورهای خاورمیانه و بخصوص کشورهای عربی به شدت از این وضعیت تاثیر گرفته اند و تا همین الان عقب نشینی به دولتهای بورژوایی آنجاها تحمیل شده است. در ایران هم اتفاقاً تاثیرش را از همان عکس العمل سران جمهوری اسلامی می شود دید، احمدی نژاد و خامنه ای ادای دایه دلسوزتر از مادر را برای مردم مصر به خود گرفته اند، که اصلا به آنها مربوط نیست، خود آنها مشابه مبارک هستند، مشابه بن علی هستند و کارگر و مردم مصر و تونس و ایران هم اینها را میدانند،میخواهند به برادران اسلامیشان پیام بدهند،اما قبل ازاین حرفها احمدی نژاد ابتدا قول کاهش قیمت هارا از اول سال جدید میدهد، میداند در همان کشورها هم اعتراضها علیه گرانی بوده است، علیه بالا رفتن قیمتها اعتراض داشته اند، این هراس را نشان میدهد و بعدا هارت و پورتی هم میکند. خامنه ای هم در نماز جمعه ابتدا از یارانه ها میگوید و بعداً هم پیام جهل و اسلام را بیان میکنند. این ماجراآنها را ترسانده است. از طرف دیگر ما کارگر و مردم آزادیخواه در ایران می بینیم که اعمال اراده طبقه کارگر و مردم زحمتکش و مردم معترض آن کشورها احیا شده است، اعمال اراده و آن فشار از پائین و آن اعتراض از پائین و آن خروشی که الان در مصر وجود دارد به همه آزادیخواهان ایران قوت قلب میدهد و کارگر در ایران قوت قلب میگیرد. و یک بار دیگر این را نشان میدهد، پس شدنی است، پس می شود به خودمان متکی باشیم، آگاه و روشن بین به میدان بیاییم، علیه استبداد باشیم، علیه گرانی باشیم، علیه فقر باشیم، ممکن است دوباره استبداد را کنار زد، رژیم حسنی مبارک سی سال سرکار بود با یک ارتش نیم میلیونی با حمایت غرب، امروز در مقابل فشار مردم دارد پودر می شود، خیلی روشن است کارگر و مردم ایران هم بگویند می توانیم خامنه ای و احمدی نژاد را پودر کنیم و میتوانیم کل بورژوازی ایران را تحت تنگنا و فشار قرار بدهیم، این ازجمله جزو تاثیرات آن است.
رادیو پرتو : نکته مهمی را اشاره کردید در فضای سیاسی مصر برای تمام دنیا چشم گیر این هست که از یکطرف بازیهای دیپلماتیک و سیاسی از اوباما و کاخ سفید تا احزاب رنگارنگ سیاسی بورژوائی شناخته شده و همچنین سنتی شان در تلاش این هستند که یک زدوبندی را به وجود بیاورند ولی در مقابل همه اینها همه چشم دوخته اند که ببینند طبقه کارگر در آن جامعه چه تصمیمی میگیرد و چگونه می تواند مهر خودش را در این اوضاع میزند، شما فکر میکنید این روند چه چیزی را دارد به مردم و کارگر ایرانی نشان میدهد ؟
رحمان حسین زاده : در همین شروع ما میبینیم طبقه کارگر و کارگر در مصر وزن بسیار بالا و قوی در این حرکت و در این اعتراضات دارد، خواست علیه گرانی، علیه فقر برای بهبود زندگی را طبقه کارگر مصر و مردم تحت ستم صدا زدند و مطالبه خودشان کردند، به طورعملی ستون فقرات همین اعتراضات، کارگر و نسل جوان ششم آوریلی و مردم تحت فشار آنجا است در میدان تحریر قاهره و الان در اسکندریه و شهر های دیگر و همین امروز اعتصابات کارگران در کانال سوئز شروع شده است، یعنی می خواهم بگویم هم با مطالبه و شعارها، هم به لحاظ عملی و حضور طبقه کارگر و نسل جوان مترقی آنجا به میدان آمده اند و این اولین پیامش به طبقه کارگر ایران و به نسل جوانش و به مردم آزادیخواه در ایران است که ما هم میخواهیم از این وضعیت سخت، تحت فشار بیرون بیائیم و بهبودی ایجاد بشود و میخواهیم تا ته جمهوری اسلامی را بزنیم و و کلیّت رژیمش را کنار بزنیم، پس میتوانیم تجربه هم سرنوشتانمان و هم طبقه ایهایمان را در مصر و تونس اینجا هم تکرار کنیم. رژیمهای مصر و تونس خیلی بسته تر و به آن معنی سرکوبگرتر بوده اند و انواع خرافه و ناسیونالیسم را علیه طبقه کارگر آنجا به دست گرفته بودند. اما مردم و کارگر آنجا توانستند این وضعیت پُرشور و انقلابی را درست کنند. ما هم با تجربه ای که از انقلاب پنجاه و هفت هم داریم و کل مبارزات این سالها، کارگر و مردم آزادیخواه هم در ایران می توانند اعمال اراده کنند و به میدان بیایند و به نظرم این اولین درس آن است و اولین تجربه اش است و اولین پیامی است که از این حرکت می گیریم .
رادیو پرتو : نان و علیه بیکاری و از طرف دیگر آزادیهای سیاسی و آن فضای سیاسی که بشود در آن نفس واقعی که ارزش انسانی دارد،محور اصلی حرکات اعتراضی را تشکیل داده است، این همان چیزی است که امروز در سالگرد انقلاب بهمن در ایران نگاه میکنیم و همینطور سی ساله اخیری که مردم در ایران مبارزه کردند، مخرج مشترک مشابه ای را نشان میدهد، فکر میکنید آیا جا دارد که مبارزه مردم ایران بتواند تاثیر مستقیمی، در زمینه حرکت انقلابی مصر برای خودش تعقیب بکند ؟
رحمان حسین زاده : شما زیبا اشاره کردید، اعتراض و مبارزه ای که علیه رژیم سلطنت در ایران راه افتاد، برای رفاه وآزادی و سعادت بود، برای بهبود وضعیت زندگی کل طبقه کارگر و مردم آنجا بود، مبارزات انقلابی وسیعی که نهایتا توانست رژیم سلطنت را بزند و سرنگون کند وگامهای بزرگی را به جلو بردارد. اینکه در این ماجرا جنبش ارتجاعی اسلامی به میدان آمده و خود قدرتهای امپریالیستی غربی کارهایی کردند، تا آنها را به قدرت برسانند، میدانیم که بر اساس سرکوب انقلاب ایران توسط ضد انقلاب اسلامی، جمهوری اسلامی را حاکم کردند این به جای خود، اما خود آن انقلاب و مبارزه و آن اعمال اراده در سال پنجاه و هفت طبقه کارگر ایران و مردم آزادیخواه را خیلی پخته کرد، خیلی با تجربه کرد و خیلی صاحب اراده کرد و به همین دلیل هم جمهوری اسلامی در همه این سی سال با همه ی سرکوبش نتوانسته این مردم را به تمکین بکشد و جوانه این اعتراض و مبارزه هر زمان و هر لحظه در گوشه و کنار این کشور و در بخشهای کارگری می بینیم، اعتراضات و اعتصابات کارگری را می بینیم و با تکیه به تجارب تاکنونی و تجربه کنونی مبارزه در تونس و مصر تحرک عظیم کارگری و توده ای به میدان می آید، به نظرم طبقه کارگر و مردم آزادیخواه ایران هم به این فکر میکند، که چگونه میشود ما هم به میدان بیاییم و متحد بشویم و متشکل بشویم و شعار و مطالبه خودمان را داشته باشیم. علیه فقر و بیکاری باشیم و میدانیم علیه فقر و بیکاری گره میخورد به اینکه جمهوری اسلامی باید برود، گره می خورد به اینکه تا زمانیکه اینها سرکار باشند، فقر و بیکاری را هر بار تحمیل میکنند. این جزو سیستم سرمایه است و جزو سیستم این نظام است اینها را باید کنار زد. اگر بخواهیم گشایش جدی بوجود بیاید حتی در بهبود زندگی و بویژه برای آزادیهای سیاسی، اینها را باید کنار بزنیم، به نظرم الان باید آن خوشبینی و آن تجربه اعمال اراده کارگر و مردم که بار دیگر میتوانیم به میدان بیائیم و سرنوشت خودمان را به دست بگیریم آن درسی است که تا الان از تجربه تونس و از تجربه مصر باید گرفت و به میدان آمد و تقابل کرد با رژیم حاکم و سیستم فاسدی که هست .
رادیو پرتو : هر روز که از اعتراضات که در مصر میگذرد, هر روز که بیشتر معلوم می شود که تشبسات نیروهای مختلف سیاسی آنجا، ارتش و خود حسنی مبارک و دولت اوباما و غیره راه به جائی نمی برد و هر روز بیشتر معلوم می شود که نقش مردم بخصوص طبقه کارگر و مردم زحمتکش برجسته تر می شود در فضای سیاسی دنیا براساس این چکار می شود کرد برای همبستگی و برای تقویت این حرکت چه کاری می شود کرد ؟ شما گفتید در دستور کار طبقه کارگر ایران هم باید باشد، فکر میکنید چه راه حلی دارد؟ چگونه می خواهید همبستگی طبقاتی خودش را با یک جنبش که سرنوشت هایش از یک طرف و چیزی که در مقابل زندگی خودش هم تاثیر دارد چه نقشی میتواند ایفا کند ؟ چه انتظاری می شود داشت ؟
رحمان حسین زاده : خیلی روشن باید از این تحرک عظیم توده ای و انقلابی که در مصر هست و اتفاقی که در تونس افتاده است باید حمایت کنیم. طبقه کارگر ایران و مردم آزادیخواه و مردم تحت ستم و همه ی آنهایی که درد کارگر و مردم مصر و تونس دردمان است، باید اعلام همبستگی و اعلام حمایت کنیم و این پروسه الان در سطح دنیا در جریان است. از طبقه کارگر کشورهای مختلف، جریانات چپ و آزادیخواه، نهادهای مدافع حقوق انسانی، ما شاهد هستیم در اروپا و آمریکا و در سطح جهانی، حمایت میکنند و اعلام همبستگی با این مبارزه میکنند، به نظرم طبقه کارگر ایران هم دقیقاً سرنوشت کارگر و مردم مصر و تونس را به خودش مربوط میداند و درنتیجه اعلام حمایت و اعلام همبستگی خیلی موضوعیت دارد و برای این به نظرم دست طبقه کارگر ایران باز است و میتواند خیلی کارها بکند. از جمله من فکر میکنم تشکلهای موجود کارگری و مراکز کارگری در ایران میتوانند پیامهای حمایت و همبستگیشان را خیلی علنی نسبت به اعتراض برحق توده کارگر و مردم در مصر و تونس اعلام بکنند. با بیانیه هایشان، با نوشته هایشان، و از طریق مدیای امروزی، همه دنیا میگویند فیسبوک و شبکه های انترنت و غیره دنیا را به مصر وصل کرده است و کارگر و مردم ایران هم وصلند تا پیامشان، صدایشان را برسانند و حمایتشان را اعلام بکنند و به نظرم این ممکن است و این اولین کاری است که از همه مراکز کارگری ، رشته های کارگری و تشکلهای موجود، پیامهای پُرشور همبستگی از کارگر در مصر و تونس ، بویژه الان در مصر که نبرد و مبارزه را ادامه میدهند اعلام بکنند. این یک واقعه خیلی علنی است و خیلی واقعی است در دنیا دارد اتفاق می افتد. در ایران هم همین کار را می شود کرد. در شرایطی که خود خامنه ای و احمدی نژاد و غیره به برادران اسلامی شان پیام میدهند, طبقه کارگر ایران هم به رفیق و برادر کارگرش و به هم طبقه ایهای کارگرش، به هم سرنوشتانش به مردم آزادیخواه آنجا پیامش را میدهد. باید گفت مبارزه تان مبارزه ما است و خواست تان خواست ما است و حرکت تان حرکت ما است. ما هم این تجارب را داشتیم و از اعتراض و مبارزه شما الهام می گیریم، میشود به ابتکارت دیگر در محیط و مراکز کارگری فکر کرد. آیا نمیشود به حرکات سمبولیک حمایتی فکر کرد؟ بویژه در سطح خارج کشور انواع نهادها و کمیته های متعلق یا متعهد به جنبش طبقه کارگر ایران وجود دارد خیلی دستشان بازتر است. از این طریق هم صدای کارگر را رساند. ما به عنوان حزب حکمتیست، و بخشی از کمونیسم طبقه کارگر، پیاممان را هفته گذشته به کارگران مصر اعلام کردیم. اعلام کردیم طبقه کارگر ایران و کمونیستها در کنار شما هستند و به این مسیر می رویم و ابتکارات دیگری که خود کارگران و پیشروان کارگری و فعالین کمونیست کارگری در داخل می توانند در دستور کار بگذارند. به هرحال بی ابهام و بی اما و اگر باید از این حرکت عظیم کارگری و توده ای در مصر و تونس و غیره حمایت کرد .
رادیو پرتو : اینجا سئوالی که مطرح می شود این است که جمهوری اسلامی، شما به خامنه ای و احمدی نژاد اشاره کردید و همه ی اعوان و انصارشان، جمهوری اسلامی وقتی به اوضاع مصر نگاه میکنند و به اصطلاح سنگ آنها را به سینه می زنند اهداف خودشان را تعقیب میکنند، جریانات اسلامی و حرکت دیگری را تعقیب میکنند و به همان اندازه واضح است که کارگر در ایران نخواهد به هیچ عنوان از هر حرکتی در دفاع از مردم مصر ،در کنار جمهوری اسلامی قرار بگیرد این مواردی که شما اشاره کردید، چگونه می شود این مرز را تفکیک کرد ؟ حرکت مستقل خودش را داشته باشد و از مردم مصر و حرکت انقلابی آنها دفاع کند ؟
رحمان حسین زاده : ببینید پیام کارگر و مردم آزادیخواه ایران خیلی متفاوت است، خامنه ای و احمدی نژاد میایند و به دروغ از اینکه این انقلاب اسلامی است صحبت میکنند. دنیا روزانه میبیند این حرکت و تعرضی که به مبارک و به رژیمش در جریان است یک حرکت مترقی و آزادیخواهانه است. میدانم جریانات اسلامی هم آنجا هستند و جست و خیز خودشان را دارند و اخوان المسلمین هم هست، در کل یک حرکت عظیم توده ای هست و همه میدانند نسل جوان ششم آوریل ومترقی آنجا و طبقه کارگر مصر و فدراسیون های کارگری که الان تشکیل شده اند و اعتصابات کارگری در کانال سوئز به راه افتاده است، ستون فقرات این مبارزات است. خواست و مطالبه ای که این مبارزه دارد با حرفهای احمدی نژاد و خامنه ای و اینها زمین تا آسمان فرق دارد آنها دارند از اسلامشان می گویند، طبقه کارگر ایران دارد می گوید، طبقه کارگر مصر مردم آزادیخواه در کنار شما هستیم یعنی در کنار دفاع از مطالباتتان علیه گرانی علیه فقر علیه بیکاری و علیه استبداد علیه مبارک علیه ارتش و این سیستم هستیم درنتیجه به نظر من در این زمینه نباید دو دلی نشان داد. در دنیا اینقدر آگاهی هست و آنقدر هوشیاری هست، پیامهای متفاوت را می بینند و حرف متفاوت را میشنوند، حرف کارگر ایران با حرف جمهوری اسلامی و حرف احمدی نژاد خیلی متفاوت است. کارگر مصری و مردم آزادیخواه در مصر این را قاطی نمی کنند. این واضح است. در مضمون پیام و در نوع حمایت، درنتیجه تازه خود کارگر تونسی و مصری و مردم آزادیخواهش می دانند خامنه ای و احمدی نژاد مبارک های ایران هستند، بن علی های ایران هستند .
رادیو پرتو: ضمن همین رابطه به یک مسئله دیگر بپردازیم. مسئله اعلام حمایت و تظاهرات و اکسیونی بود که کروبی و موسوی فراخوانش را داده اند به جمهوری اسلامی و ظاهرا رنگ مخالفت با رژیم را به آن زده اند و دفاع از مردم مصر را، میخواستم نظر شما را در مورد از شم بپرسم؟
رحمان حسین زاده : اصلا اعتراض مردم تونس و مصر به موسوی و کروبی چه مربوط؟ اینرا همان مردم تونس مصر هم میدانند. ولی در ایران و در دنیا هم بنظر من میدانند که اینها دنبال بزنس خودشان هستند. اینکه در مقابل احمدی نژاد چهره اپوزیسیونی گرفته و از “رهبر” قهر کرده اند، از یاد کسی نبرده موسوی و کروبی جزو بر پا کنند گان نظام مستبد اسلامی بودند، جزو یک حاکمیتی که استثمار شدید را به طبقه کارگر ایران تحمیل کردند و جزو سرکوبگران مردم در ایران بودند.فعلا آن دوره به کنار، همین دو سال اخیری که ظاهرا جنبش سبز راه انداختند. همه میدانند همین جنبش سبزی که آنها راه انداختند، کوچکترین ربطی به منفعت کارگر ایران، به منفعت مردم آزادی خواه ندارد و حتی در همان حرکتشان نه صحبتی علیه گرانی بود، علیه فقر بود، علیه بیکاری بود و نه علیه استبداد بود. بهر حال تمام صحبتشان علیه دیکتاتوری مورد نظرشان یعنی خود احمدی نژاد است. میخواهم بگویم بویژه در ایران و طبقه کارگر ایران و مردم آزادی خواه ایران آنها را میشناند. اینها همپالگی احمدی نژاد وخامنه ای هستند. از خامنه ای و احمدی نژاد تا موسوی و کروبی و خاتمی و رفسنجانی اینها ربطی و هیچ مناسبتی با اعتراض بر حق و میلیونی و توده ای در تونس و مصر و اینها ندارند، بلکه اتفاقا در صف مقابلش بودند در صف ارتجاعی بودند که سرکوبگری و استبداد جزو خصوصیاتشان بوده، جزو نظامشان بوده و تحمیل فقر و بدبختی و فلاکت در یک جامعه ۷۰ میلیونی جزو خصوصیاتشان بوده، همچنین میخواهم بگویم اینها دنبال بزنس احیای سبز خودشان هستند، اعتراض در مصر به آن ها مربوط نیست و طبقه کارگر ایران و مردم آزادیخواه اینها را جزو صفی حساب نمی کنند که گویا حقیقتی در اعلام حمایتشان است. اینها در شکاف های خودشان، در کشمکش خودشان با جناح حاکم می خواهند پز دیگری بخودشان بگیرند .
رادیو پرتو: آیا این فراخوان می تواند بنوعی محلی از اعراب داشته باشد برای کارگران و مردم زحمتکش؟
رحمان حسین زاده: بنظر من کارگر و مردم زحمتکش ایران نباید کوچکترین توجهی بکنند به فراخوانشان، نباید کوچکترین تردیدی داشته باشند که این ربطی ندارد به اعتراض بر حقی که در مصر وجود دارد حتی این خدشه ایجاد میکند. اینها گرد و غباری را ایجاد میکنند. بهر حال حمایت مستقلانه طبقه کارگر و مردم آزادیخواه ایران توسط خود طبقه کارگر ایران، توسط تشکلهای موجودش توسط نهادها و سازمان ها و احزابی که به آن طبقه متعهدند، صورت میگیرد. مردم آزادی خواه ایران احتیاجی ندارند موسوی و کروبی به میدان بیایند واز قول آنها صحبت بکنند. اینها خودشان در ایران جزو استثمارگران و جزو دم و دستگاه سرکوبگری بودند که سال های سال علیه کارگر و مردم آزادیخواه در ایران شمشیر زدند. طبقه کارگر ایران باید با همان دید به آنها نگاه کند و کوچکترین توجهی به آنها نداشته باشد.
رادیو پرتو: سوال آخر من این است که شما اشاره کردید به اطلاعیه ها، به فراخوان هایی که از حزب حکمتیست صادر شده است در این مورد، کلا حزب حکمتیست الان تمرکز خود را در ادامه تعقیب روندها در مصر و رابطه اش با مردم ایران چه چیزی را در دستور دارد؟
رحمان حسین زاده : این تحولات که در تونس و مصر اتفاق افتاده است، فکر میکنیم که یک اتفاق بسیار عظیمی در سطح جهان و در سطح منطقه است. تا همین لحظه طبقه کارگر و مردم آزادیخواه و مردم دردمند این دو کشور از آن سود بردند. در شروع مصاحبه هم به آن اشاره کردم، حتی در کشورهای دیگر هم باعث این شده دولت های بورژوایی عقب نشینی های سیاسی و اقتصادی بر خودشان هموار کنند و تحمل کنند. به سر انجام رساندنش بویژه در مصر میتواند گشایش بسیار وسیعتری را در خاورمیانه ایجاد کند. ایران هم جزوش است. به همین دلایل حزب حکمتیست و ما کمونیستهای متعهد به طبقه کارگر ایران با دقت این اوضاع را تعقیب میکنیم. در کنار این اعتراض و مبارزه هستیم. از طبقه کارگر و مردم آزادیخواه و برابری طلب ایران میخواهیم در کنار این اعتراض و مبارزه باشند. به هر شکل و هر ابتکاری که می توانند این پیام همبستگی ما را حمایت کنند. حزب حکمتیست همگام حزب کمونیست کارگری عراق و کردستان فعالیتهای مشترکی را هم در دستور داریم.ما به خودمان حق میدهیم از طرف طبقه کارگر ایران و مردم آزادیخواه ایران به همه آزادیخواهان و مردم معترض و مردم انقلابی در تونس و مصر بگوئیم ما وطبقه کارگر ایران در کنارتان هستیم واین را تقویت میکنیم.
بعد از تحریر :
این مصاحبه یک روز قبل از برکناری حسنی مبارک و این پیروزی بزرگ و شعف انگیز کارگران و مردم مصر انجام شده و به این دلیل در متن مصاحبه به این واقعه اشاره نشده است.
***