خبرگزاری الجزیره اعلام کرد که اعتصابات کارگری شروع شده است و این “نگران کننده ترین” خبر برای رژیم است. رسانه های رسمی دول غرب هم در این احساس تلویزیون الجزیره شریک شدند. همه اینها مجبور شدند این خبر را به مثابه خبری مهم اما نگران کننده اعلام کنند. این انعکاس نگرانی طبقه حاکم مصر است. این انعکاس نگرانی بورژازی جهانی است.  آری طبقه کارگر به میدان آمده است. خبری نگران کننده. در عین حال خبری شوق انگیز. این اتفاق، همانقدر که برای بورژوازی مصر و حامیان جهانیش نگران کننده است، برای انقلاب تهیدستان در مصر، برای انقلاب کارگران و جوانان در مصر، برای خود طبقه کارگر بی تردید خبری شور انگیز است.
حضور هزاران چهره تکیده از استثمار سالیان دراز در میدان تحریر گواه این بود که کارگران تا همین لحظه هم در میدان بوده اند. کارگران، به همراه نسل جوان انقلاب در میدان بوده اند اما امروز کارگران در قامت متفاوتی به میدان آمده اند: با مهمترین، براترین و کوبنده ترین ابزارشان یعنی اعتصابات کارگری وارد انقلاب شده اند.
کارگران وزارت بهداشت و درمان، در کنار پارلمان، این “قلعه بزرگ فساد حکومت” به خیابانها ریختند و به مثابه بخشی از یک طبقه با انقلاب اعلام همبستگی کردند.  هزاران کارگر خدمات عمومی اعتصابشان را شروع کردند. کارگران نساجی در سوئز ابزارها را بر زمین گذاشتند. کارگران نساجی “محله”، یکی از مراکز مهم کارگری جاده ها را بستند. ۵۰۰۰ جوان بیکار، (بخش کوچکی از ارتش ذخیره بیکاران) یک ساختمان دولتی را اشغال کرده و خواستار استعفای فرماندار شدند. کارگران داروسازی به اعتصاب پیوستند. چند هزار کارگر شرکت شیمیایی “کوک ” در استان حلوان در جنوب مصر دست به اعتصاب زدند. ۱۵۰۰ کارگر شرکت “پترول ترید ” دست به تظاهرات زدند. کارگران راه آهن تهدید به اعتصاب کردند. کارگران کشتی رانی کانال سوئز اعتصاب کردند. کارگران فولاد، دست به اعتصاب زدند. کارکنان روزنامه دولتی الاهرام در اعتراض به سیاستهای سردبیری روزنامه، سیاست دروغ پردازی علیه انقلاب اعتصاب کردند و تهدید کرند که در صورت ادامه تحریف حقایق انقلاب به میدان تحریر خواهند رفت! زاغه نشینان بندر سوئز، در اعتراض به بیخانمانی، یک ساختمان دولتی را اشغال کردند و بعدا به آتش کشیدند.  بیش از ۲۰ هزار کارگر برای تحقق “یک زندگى بهتر” دست به اعتصاب زده اند. کارگران وارد صف انقلاب شده اند .  کارگران اعتصابى در تجمعاتشان خواهان بر کناری فورى مبارک از قدرت شده اند.
یکی از سازماندهان اعتصابات نساجی در مصاحبه ای علنا اعلام کرد که: ما فقط برای خواسته های صنفی وارد اعتصاب نشده ایم. ما با اعتصابمان از همرزمانمان در میدان تحریر برای تغییر رژیم حمایت میکنیم. کارگران برای سرنگونی رژیم وارد میدان شده اند. طبقه کارگری که در طول بیش از نیم قرن، مورد تهاجم خونین حکومتهای ناسیونالیست بورژوازی عرب بوده است، به یمن انقلاب سر بلند کرده است و همان انقلاب را بی تردید در موقعیت بسیار نیرومندی قرار داده است.
تا روز ۱۵ انقلاب مصر، هنوز باید از شبح کارگران بر فراز انقلاب مصر حرف میزدیم. امروز، روز ۱۶ ام انقلاب مصر، کارگران با جسم و روح و آگاهی خود وارد میدان شده اند. این براستی برای صف ضد انقلاب حاکم هراسناک است. این براستی برای صف انقلاب خبری شعف انگیز است. *