انقلاب در مصر، اصلاح در حزب حاکم!

یک توضیح: این یادداشتها را از روز دوازدهم انقلاب مصر مینویسم. ۱۲ روز در دوره انقلاب به اندازه ۱۲ سال در دوره آرام سیاسی است. مخصوصا که در ۱۲ روز گذشته، انقلاب مصر لحظات سرنوشت سازی را از سر گذرانده است. چهارشنبه خونین یکی از این لحظات است.اما انقلاب مصر هنوز  ادامه دارد و  همه روزها و همه لحظه های این انقلاب مهم هستند. همه لحظه های انقلاب، جزوی مهم از تاریخ انقلاب که خود یک اتفاق تاریخی مهم است میباشد. به این اعتبار، تا زمانیکه انقلاب مصر ادامه دارد، هر لحظه اش را باید ثبت کرد. هر لحظه اش سرشار از آموزش برای صف انقلاب در سطح جهان است! 

***

 همین الان رسانه های جهانی، خبر استعفای دسته جمعی رهبری حزب حاکم را اعلام کردند. نه تنها این خبر را دادند بلکه این خبر را در بوق وکرنا کردند. حتی با آب و تاب گفتند که جمال مبارک هم در میان استعفا دهندگان است! همچنین گفتند که پسر استعفا داده است اما پدر همچنان رهبر حز حاکم است! گفتند که حسام بداوی که در حزب حاکم به  لیبرال بودن مشهور است جای دبیر اول قبلی را گرفته است!

معنای این خبر برای انقلاب چیست؟ عقب نشینی؟ امتیاز؟ آیا این خبر انقلاب را فریب داده است؟ میتواند فریب دهد؟ آیا این خبر میتواند انقلابی که برای آزادی و برابری در مصر به راه افتاده است را با “لیبرال” بودن رهبر جدید حزب حاکم، حزبی که سه دهه تمام، در راس دیکتاتوری نظام حاکم بوده است را راضی کند؟

به نظرم بهترین و تیزترین پاسخ را یک نفر از صف انقلاب در تویتر داد: “به خاطر نمی آورم که استعفای اعضای رهبری حزب حاکم جزو خواسته های انقلاب بود!” آری انقلاب مصر که نظام حاکم را هدف قرار داده است، به خاطر نمی آورد که خواستار تغییر مهره های داخل حزب همان نظام حاکم بوده است. اما یک چیز را به خاطر می آورد: همین چند روز پیش، مقر حزب حاکم در قاهره در شعله های آتش انقلاب دود شد و به هوا رفت. معلوم میشود که ضد انقلاب به همان اندازه که خشن است، احمق هم هست!

این طنز انقلاب در مقابل شعبده بازی ضد انقلاب است. این به سخره گرفتن آشکار بازیهای مسخره و مستاصلانه با انقلاب است. انقلابی که اولین و بلافاصله ترین هدفش رهبر حزب حاکم است را میخواهند با تغییر مهره های اعضای رهبری حزب حاکم بازی دهند؛ انقلابی که هنوز مشت گره کرده اش علیه پدر را پایین نیاورده است میخواهند با استعفای پسر فراری فلج کنند؛ انقلابی که ندای آزادی از پایین سرداده است را میخواهند با نجوای لیبرالیسم در بالا بازی دهند!

همین خبرگزاریها در کنار همین خبر، از واکنش همین میدان  سخن گفتند:  معترضین میدان تحریر بعد از شنیدن این خبر، بر خواست لحظه  کنونیشان مصمم تر شدند : مبارک باید برود.

آیا این خبر نشان نمیدهد که این طنز گزنده در تویتر، انعکاسی از صدای گزنده تر انقلاب در میدان تحریر است؟  انعکاسی از فضا و روح ومطالبات دنیای واقعی میدان تحریر در دنیای مجازی اینترنت است؟ انعکاسی از روحیه میدانی است که فعلا تنها سخنگوی واقعی انقلاب است؟ میدانی که هنوز سنگفرشهایش با خون انقلاب در “چهارشنبه خونین” رنگین است؟

اگر میدان تحریر فعلا سمبل انقلاب است، پس هنوز سمبل انقلاب را نتوانسته اند با احمقانه ترین تحرکات در درون سمبل ضد انقلاب بازی دهند. نتوانسته اند سر انقلاب را شیره بمالند و نباید گذاشت با حرکات پیچیده تر از اینها انقلاب را بازی دهند.

 این خبری غم انگیز برای صف ضد انقلاب است. این خبری شادی بخش برای صف انقلاب است.*

بعد از ظهر ۵ فوریه  ۲۰۱۱ به وقت قاهره