سال پیش رو برای جامعه ی ما اما یک مسئله تازه هم جلوی پایمان قرار داده است. مسئله خطر جنگ! در چنین شرایطی باید جدی تر و البته واقعی تر با مسائل بر خورد کرد. ما نه نیاز به "اتحاد" های دروغین بر اساس هویت های موهوم و دست ساخته داریم و نه "انسجام" هایی بر اساس کلیت های انتزاعی بنده وار هزاران ساله! ما نیاز به یک کنش رادیکال داریم. کنشی که به ریشه ها باز گردد. در این جا نیز ریشه برای انسان خود انسان است! ما نیاز به بازگشت به خود انسانیت ناب داریم.

در اولین روز بهار! امید وارم که بهاران خجسته برای تمام انسان ها خرامال در راه باشد. تا بند بندگی و بار فقر و جهل را در سرتاسر جهان به هر شکل و صورتی که هست نگون و گسسته سازد! تا به نام آزادی عشق و نان! جهان بهتری را به ارمغان بیارود. این امر تنها در گرو کنش جمعی آگاهانه تک تک انسان هاست. این کنش جمعی آگاهانه سازنده ی سال جدیدی است که سال نان، صلح، آزادی خواهد بود!

بهار انسانیت خجسته باد!