نام دکتر اردشیر امیر ارجمند برای کسانی که اخبار و رویدادهای مربوط به ایرانیان در اروپا را دنبال می کنند به واسطه گردشهای علمی شان در دانشگاهها و مراکز فرهنگی سیاسی اروپا و عنوان مشاورت ارشد میر حسین موسوی، نامی آشناست .
این نام یکبار دیگر در آفیش و اطلاعیه های رادیوهای محلی درشهر گوتنبرگ توجه مرا به خود جلب کرد ، خصوصا زمانی که متوجه شدم برای شنیدن سخنرانی سیاسی وی که در کتابخانه مرکزی گوتنبرگ با موضوع ” جنبش سبز، دموکراسی و حقوق بشر ” برگزار خواهد شد هر نفر باید ۵۰ کرون سوئد ( با حساب امروز بیشتر از ۸۰۰۰ تومان) بپردازد.
اما طبیعی است که با توجه و اعتقاد به اصل آزادی بیان و عمل ، به حضور و سخنرانی وی و شرکت کنندگان احتمالی  در این جلسه احترام گذاشته و به عنوان یک فرد ، به ایشان خوشامد هم می گویم.
اما:
قصدم از این نوشته اساسا  اشاره به مصاحبه ای  است که وی روز دوشنبه ۳۱ ژانویه با “سایت کلمه” داشته و در آن به عنوان تئوریسین سیاسی جناح مدعی قدرت در ایران مواضعی را بیان داشته که چند سوال و نکته مبهم را در ذهنم ایجاد کرده که خواستم با خوانندگان این سطور و شاید خود ایشان  در میان بگذارم.
این مصاحبه  دارای بخشهای مختلفی است که عمده ترین اشاره آن ناشی از خوش خیالی دکتر ارجمند در احتمال وجود صداقت و راستی در نظام جمهوری اسلامی است ، که وی بر مبنای آن  پیشنهادی برای راستی‌آزمایی صداقت حاکمیت در مخالفت با استبداد و دیکتاتوری ارائه کرده و چنین اضافه کرده :” اگر این آقایان راست می‌گویند و مخالف دیکتاتوری هستنند، به مردم ایران و جنبش سبز در آستانه‌ی انقلاب شکوهمند ۲۲ بهمن اجازه راهپیمایی و تظاهرات مسالمت‌آمیز بدهند” .
به نظر می رسد آقای ارجمند یا خیلی فراموشکارند و یا بیش از اندازه خوشبین که کلاهی را که مافیای قدرت با حیله و دزدی بر سر دوستان ایشان و خیانت و جنایتی را که در حق مردم در ۲۲ خرداد ۸۸ روا داشتند فراموش کرده اند ، سوال من از ایشان اینست آیا خود شما به عنوان بخشی از حاکمیت دیروز و مدعی مردمسالاری امروز که همیشه در قدرت و یا در کنار آن بوده اید، آیا قادر هستید فقط یک نمونه کوچک از صداقت و راستی هیات حاکمه را از زمان بر سر کار آمدن این رژیم تا امروز ارائه کنید که ما هم به آن استناد کنیم؟
آقای ارجمند به اعتقاد من پروسه دروغ  ، عوامفریبی و عدم صداقت با مردم از نوفل لوشاتو در پاریس آغاز شد و از آن پس هم در پروژه حذف نیروهای سیاسی ، ۸ سال جنگ ، اصلاحات و سازندگی ، دولت گفتگو و فضای به ظاهر باز سیاسی و در نهایت در دولت نهم و دهم خصوصا با استفاده از ابزار مذهب در قالب چاه بی آب و هاله نور به اوج خود رسیده است ، به نظر شما آزموده را آزمودن جز تلف کردن وقت  و اهدای فرصت به دشمن مردم و نوعی خرید وقت و خدمت به بقای ظلم نتیجه ی دیگری در پی خواهد داشت؟ مضافا اینکه مگر نسخه شما هم کاملا بوی مذهب می دهدکه جز فرزند خلف همان دوران و تفکر و روشی است که همیشه از آن به عنوان دوران طلایی خود یاد می کنید دورانی که از نظر من خصوصیات فوق عمده ترین ویژگی آن بوده است.
دوست عزیز خواست مردم مدتهاست که از” ترجیح دادن یک دیکتاتور با شعور به دیکتاتوری بی شعور” عبور کرده و نظر مردم را حتی اگر کار به رفراندم هم برسد، نه در صندوقهای رای نظام با شورای نگهبان و وزارت کشور خود فروخته اش بلکه در خیابانها و میادین سراسر ایران باید به دست آورد.
دکتر ارجمند هر چند به بزرگترین راهپیمایی اعتراضی در منطقه در ۲۵ خرداد ۸۸ اشاره کرده ولی تحلیلی از دلایل عدم پایداری آن ارائه نکرده است و خوی جنایتکار و ماشین سرکوب نظام واز طرفی سستی و محافظه کاری کسانی را که خود را بر موج نارضایتی مردم سوار و ادعای سردمداری جنبش اعتراضی مردم را با صدور انواع تحرکات و اطلاعیه های واپسگرا تضعیف کردند اشاره ای ننمده است.
 مجوزی دولتی که شما به آن اشاره کرده اید تا توسط وزارت کشور جمهوری اسلامی برای تظاهرات مردم در روزی مانند ۲۲ بهمن صادر شود فقط منافع بخشی را تامین خواهد کرد که در معامله با جناح حاکم سهم خود را طلب می کنند وگرنه خواست و منافع عمومی زمانی تعیین کننده خواهد بود و مردم می توانند بر سرنوشت خود چیره شوند که با اذن خود بیرون بیایند و برای مطالبات خود شعار دهند نه با اجازه جمهوری اسلامی …راهپیمایی با اجازه رژیم تکلیف و نتیجه اش روشن است و این نوع بازی رندانه هر دو سرش یک برنده دارد که آنهم کلیت نظام حاکم است.
به نظر می رسد نسخه شما برای “حذف دیکتاتوری” به روشی که به آن اشاره کرده اید رویایی بیش نیست ، کدام دیکتاتور را سراغ دارید که خود  فضای آزاد سیاسی بوجود آورده و در این فضا قدرت را رها کرده باشد ، پیشنهاد شما بیشتر به شوخی شبیه است شوخی که در آن روی سکه اش همان سکوت مرموز و محافظه کاری و عدم صداقت  گروه موسوی با خواست اصلی مردم به چشم می خورد و بدانید اگر نتوانستید مردم را در صحنه نگه دارید به این دلیل بود که مدل سیاسی که ارائه دادید اشکال داشت و فکر می کنم مردم نخواستند اینبار نیز اشتباهی را مرتکب شوند که در آن یک بار دیگر مجبور به انتخاب بین بد و بدتر باشند.
مایوس کننده ترین بخش از گفته های شما  اشاره  به انقلاب شکوهمند ۲۲ بهمن است حتما به عنوان یک پژوهشگر و استاد دانشگاه می دانید که نتیجه این شکوه را باید بتوان برشمرد و ارائه کرد، اما اگر بخواهید من به راحتی می توانم برای شما دهها مورد را بشمارم که خلاف ادعای شما را ثابت می کند ، فقر ، گرسنگی ، اقتصاد بیمار، نظام اداری فاسد ، فقر فرهنگی ، افتضاح بین المللی ، رتبه اول اعدام ، نفرت جهانی، سرآمد سرکوب و شکنجه ، تجاوز جنسی به زندانیان ، افزایش جرم وجنایت ، نظامی گری وترویج خشونت ، سنگسار و توهین به حریم افراد ، تبدیل شدن به بزرگترین زندان فعالین سیاسی اجتماعی و روزنامه نگاران و ….دهها  شکوه و سربلندی از این نوع !! . کاش می گفتید که این شکوه را در کدام پژوهش علمی  به اثبات رسانده اید.
وقتی  انقلاب اسلامی را که از همان ابتدا مملو از دروغ وعوامفریبی بوده است و در کارنامه خود جز ۳۲ سال اعدام ، زندان ، سرکوب، دزدی و جنایت و مافیای قدرت و یکی از مخوف ترین دیکتاتوری های منطقه ، چیزی ندارد اینگونه شکوهمند تصویر می کنید من به عنوان یک ایرانی آینده کشورم را با چه تضمینی  به تئوری شما و میر حسین  بسپارم و نگران نباشم که باز شاهد یک اقدام شکوهمند !! دیگر نباشم .
لینک مصاحبه دکتر ارجمند در سایت کلمه
http://www.kaleme.com/1389/11/11/klm-45765/