تفاوت ایران با مصر و … یک تلگرام

در جهان عرب, به ویژه در مصر کنونی پیکار آزادی به سرعت چهره جامعه را متحول کرده و جنبش خیابانی و حرکت و اقدام نیروها به سرعت  پیش می رود. دوستی درفیسبوک پرسیده چرا در ایران این طور نیست, تفاوت در چیست؟ پاسخ فشرده و تلگرافی من به این پرسش:
یک تفاوت اساسی این است که نظام ولایت مطلقه فقیه از نوع دیکتاتوریهای فالانژیستی (رژیم فرانکو ) و توتالیتر است , نظامی که سراپای جامعه را با خشونت فیزیکی و سموم ایدئولوژیک و سازماندهی فاشیستی پوشانده و هنوز هم تلاش می کند بپوشاند. رژیم بیش از… ۲۰ نهاد و دستگاه فعال سرکوب- از پایین و بالا-  دارد و سی و دو سال تمام ثروت اختصاصی نفت بدون هرگونه کنترل و نظارتی در اختیار بالاترین مراکز قدرت قرار داشته است. با این امکانات بی مثال مالی , با آن سموم ایدئولوژیک, با سازماندهی فشرده و سراسری فاشیستی و با کاربرد حداکثر خشونت فیزیکی و تبدیل شبکه سراسری زندانها به یک ماشین خوف گشتاپویی,  ملک و ملت ایران را سی سال آزگار به صلابه کشانده است. در نتیجه توازن قوای حاکمیت فاشیستی با نیروهای فعال پیکار آزادی  وضعیتی به غایت سنگین برای ملت ایران ایجاد کرده است. خمینی با قربانی کردن نسل جوان دهه ۶۰ در جنگ ۸ ساله ( که ۷ سال آن را عمداً به درازا کشاند) و سپس کشتار بزرگ و وحشیانه زندانیانسیاسی در تابستان ۶۷ تخریب بزرگ صحنه فعال سیاسی در داخل ایران را انجام داد و بعد هم شیادیهای خاتمی  موجب رکود و سرگشتگی شد. با این مختصر می خواهم به بعضی «تفاوت ها» اشاره کنم. ولی از یاد نبریم که در طرف ملت و مقاومت : پیکار آزادی ایرانیها نیز جلوه های بی مانندی بارز شده اند, از ایستادگی بی مثال مجاهدان و مبارزان راه آزادی در زندانها , دراشرف, در خیابانها تا حضور بی همتای دختران و زنان دلاور در همه صحنه ها و حرکتهای دلاورانه دانشجویی , کارگری, خانواده های سیاسی, مادران و همچنین جنبش حقوق زنان و ایستادگی درخشان هموطنان ما در کردستان…- از زندانها تا خیابان و خارج کشور و …
 در واقع امر ولایت مطلقه فقیه بیش از سی سال میخ اصلی ارتجاع قرون وسطایی و تعصّب و بنیادگرایی در جهان بوده است, برای دودهه نیزدرغرب سیاست پرفساد اپیزمنت(استمالت ازدیکتاتوری) به رژیم « امدادغیبی» رسانده است. کندن این میخ از ایرانزمین کاری است کارستان و همانند شکست و خاک کردن هیتلریسم در اروپا, منطقه و جهان را تحت تأثیر قرار خواهد داد. این البته وضیفه ملت و مقاومت همبسته ملی ایرانیان است. بادهای تند تاریخ در جهان عربی تازه آغاز شده, ملت ایران اما پیشگام رنج کشیده و قربانی داده بزرگ پیکار آزادی بوده است و قیامها نشان دادند که از پای نمی نشیند و پیکار آزادی دیرینه را به ثمر می رساند. من به این امر باور دارم و به همبستگی ملی و مبارزه حداکثر فرا می خوانم. پرچم امید و پیکار ضحاک مذهبی ورشکسته و رسوا در اهتزاز است : با اعتقاد به  اتحاد مبارزه پیروزی