امروز سومین روز از ناآرامی ها و اعتراضات مردم مصر را شاهد بودیم. جنبش اعتراضی  به پیش می رود. از انقلاب ۱۹۸۰ که معروف به “انقلاب نان” است تاکنون در مصر چنین تظاهرات ها و اعتراضاتی را شاهد نبوده ایم. رژیم حسنی مبارک بعد ۳۰ سال حاکمیت گورستانی  بر مصر تاکنون شاهد این چنین حرکت های همگانی و سراسر ی در مخالفت با خود نبوده است.
از امروز یک حکومت نظامی اعلام شده، سراسر خاک مصر را فراگرفته است. اعتراضات تمام استان های ۲۸ گانه مصر را در برگرفته است . بخصوص در سه شهر بزرگ مصر، یعنی در قاهره ، اسکندریه و منصوره تظاهرات ها بسیار گسترده و پرجمعیت گزارش شده است. مردم بشدت خشمگین هستند و در گیری ها بسیار گسترده است.
تاکنون بیش از ۹۰۰ زخمی و چندین کشته گزارش شده است. درگیری مردم با قوای نظامی، پلیس و لباس شخصی ها در تمام محلات شهر بویژه در نزدیکی اماکن دولتی ادامه دارد. مردم خشمگین با حمله به اماکن دولتی وبویژه با به آتش کشیدن مرکز اصلی حزب حاکم در شهر قاهره و سوئز خشم و انزجار خود را از رژیم مبارک بخوبی نشان داده اند. نیروهای دولتی از ترس تعرض انقلابی مردم به اماکن دولتی، سفارت خانه های امریکا، انگلیس و اسراییل را در محاصره خود در آورده اند.
درگیری های مردم با نیروهای نظامی در سطح شهر ها ابعاد بسیار وسیعی به خود گرفته است. در عین حال گزارش می شود که بخشهایی از نیروهای نظامی خود را تسلیم مردم کرده اند. عکس بسیار زیبا و گویایی از در آغوش گرفتن یک مادر و یک سرباز در مدیای اینترنتی در سطح جهانی در حال نمایش دادن است. در عین حال گزارشات متعدد ی از تظاهرات های حمایتی از مردم مصر در سراسر جهان عرب و در پایتخت های اروپایی مشاهده می شود. مردم ایران نیز بویژه جوانان در فضای مچازی با حساسیت و سمپاتی فراوانی اعتراضات و حرکت های انقلابی مردم را در مصر دنبال می کنند.
اینکه وضعیت انقلابی در مصر به کجا کشیده می شود. باید منتظر بود و دید که این اعتراضات چگونه و از چه طریقی پیش می رود. آنچه که اکنون مسلم و معلوم شده است. این است که شروع اولیه این حرکت ها با بسیج اولیه جوانان چپ و سکولار و از طریق مدیای فضای مجازی نظیر فیس بوک و تویتر شروع شده است. و بهمین خاطر دستگاه دولتی مبار ک بلافاصله ارتباطات اینترنتی و تلفنی را فعلا با دینای خارج کاملا قطع کرده است. حرکت های تاکنونی –بغیر از امروز- همه نشان ار عدم حضور متشکل تشکیلات مذهبی و سنتی اخوان اامسلین در مصر میدهد که نهضتی-اپوزیسون- قدیمی و غیر قانونی شمرده می شده است.
اما از امروز مشاهدات نشان می دهد که این تشکیلات اعلام آمادگی کرده است که از اعتراضات مردم بر علیه حکومت دفاع کند. ظاهرا محمد البرادعی نیز امروز اعلام آمادکی کرد که بتواند دولت آینده مصر را تا تشکیل انتخابات جدید و دولت جدید هدایت کند.- ناگفته نماند که دول غربی و بویژه امریکا با نگرانی فراوان، تحولات مصر را از نزدیک دنبال می کنند.فراموش نکنیم که رژیم مصر متحد و یار نزدیک امریکا در منطقه است.-  واقعیت این است که حکومت تماما نظامی- امنیتی در مصر طی ۳۰ سال اخیر، وجود احزاب و تشکل های غیر دولتی را کاملا از بین برده است و آنچه فعلا و در ظاهر می شود دید حرکت گسترده و وسیع جوانان و مردم غیر متشکل است که این اعتراضات را رهبری می کند.
اما آنچه بیش از هر چیز حائر اهمیت است این است که خواست مردم مصر بیرون کردن رژیم مبارک و جانشین کردن حکومت مردمی بجای آنست.-در گام اول- به هر درجه ای که بتوان حاکمیت ارتجاعی را به عقب راند خود مردم یک گام به پیش برخواهند داشت. -دقیقا و همان طور که مردم تونس در حال انجام این کار هستند- گامهای بعدی در پروسه پیش برد انقلاب و با بهره گیری ا ز تجربیات موجود –تازه اگر فرض گرفته شود که تشکیلاتی در کار نیست، که قطعا هست- در دستور کار مبارزین قرار خواهد گرفت.
در هر صورت موقعیت بدست آمده قابل برگشت نیست. مردم در خیابان هستند. آنها تازه به قدرت خود، به توانایی خود در حضور جمعی و متشکل در هماوردی کردن با نیروی ارتجاعی حاکم و گرفتن سنگرهایی از آن رسیده اند. فرستادن مردم به خانه و تصور برگشت یک سکوت و سکون جهنمی مجدد بر زندگی اجتماعی غیره ممکن است. تا همین جا دستاوردهایی بدست آمده است که غیر قابل باز پس گرفتن است. باید جلو رفت و فردا را دید. بی تردید فردا از آن مردم مبارز و انقلابی مصر است با هر درجه ای از پیشرفت اگر بتوان یک رهبری با درایت و مسئول را در راس این مبارزات و مقاومت ها قرار داد.
هوشیار سروش ۲۸ ژانویه