اعتراض رادیکال تونس، سیلی محکم مردم آزادیخواه به دیکتاتورهای جهان عرب است!
کشورهای شمال آفریقا (آلجزایر، تونس، مراکش، لیبی و مصر) که در اواسط قرن بیستم از بند مستعمرات گسیختن، بعد از دهه ها سکوت اکنون نسلی از آزادیخواهان دوباره دیکتاتور هارا در منطقه به مصاف می طلبند. شمال آفریقا بعنوان مستعمرات فرانسه و انگلیس در اواسط قرن بیست دست خوش تحولات جدی شدند. مبارزات دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ نتجیه اش آزادی از یوغ کولنیالیسم قدیم بود. مبارزات مردم الجزایر، مراکش ، لیبی و نهایتا کودتای عبدالناصر در مصر سر فصل جدیدی رابه اوضاع سیاسی این منطقه داد. اکنون مردم تونس بعنوان پیشقراول دوری جدید از مبارزه علیه دیکتاتورها و نئو کولونیالیسم در منطقه وارد میدان شده اند.

تونس از سال ۱۸۸۰ تا سال ۱۹۵۶ جزو مستعمرات فرانسه بود که ، بعد از جنک جهانی دوم و اعتراضات مردم در این مناطق با موج استقلال خواهی این کشور و دیگر کشورهای شمال آفریقا مثل الجزائر و مراکش یکی بعد از دیگری استقلال یافتند. تونس امروز با جمعیتی بیش از ۲۶ میلیون نفر کانون نا آرامی هاست و مردم با قدرت متحد خود توانستند دیکتاتور تونس را به فرار وادارند. تا سال ۱۹۸۷ تونس کشوری آرام بنظر میرسید که مردمانی فقیر به وضع موجود قناعت میکردند در سال ۱۹۸۷ زین العابدین بن علی رئیس سازمان امنیت و جاسوسی تونس با یک کودتای نظامی علیه پادشاه تونس حبیب بورقیبه سرکار آمد. بن علی رئیس جمهور فراری تونس که حالا ۷۴ سال دارد ۲۳ سال پیش  بعد از کودتای نظامی با یک سیستم دیکتاتوری فضای کنترل پلیسی را بر جامعه گستراند و کمتر کسی از آنچه در درون این حکومت میگذرد آگاهی دارد. طبق نظر کارشناسان غربی تونس هم از نظر رشد سیاسی و هم از نظر اقتصادی توانسته است بیشتر از الجزایر و حتی بیشتر از مغرب (مراکش) خود را با جهان امروزی هماهنگ کند. از دوران دستیابی به استقلال تا به امروز حکومتهای تونس در حفظ رابطه دوستانه و همکاری سیاسی، اقتصادی و فرهنگی با فرانسه بسیار فعال بودند و حتی تعطیلات کشور تونس همانند فرانسه روزهای شنبه و یکشنبه است و این یکی از مهم هاست که تونس را از کشورهای عرب و مسلمان جدا میکند.. 

مردم معترض دیکتاتور را بمصاف می طلبند

اعتراضاتی که از دو هفته پیش تونس را لرزانده پس از خودسوزی جوانی ۲۶ ساله دانشگاه دیده به اسم محمد بوعزیزی که با دستفروشی روزگار خود و خانواده اش را میگذراند. در روز ۱۷ دسامبر دست بخود سوزی زد بدلیل اینکه ماموران انتظامی مزاحم جدی کسب و کار و دستفروشی او شدند. در اعتراض به اقدام پلیس خود را به آتش کشید و حدود سه هفته بعد در پنجم ژانویه در بیمارستان از شدت سوختگی در گذشت. مردم آزاده تونس ر اعتراض به مرگ این جوان و همچنین اعتراضات به حذف یارانه و گران شدن ارزاق عمومی به خیابانها ریختند. بعد از حرکتهای مردم در ۵ ژانیه دانشجویان و دانش آموزان و کارگران و پیشه وران دراکثر شهرهای تونس و پایتخت آن به خیابانها ریختند. در درگیری بین مردم و نیروهای نظامی و امنیتی دهها نفر تا حال کشته شده اند. اما اعتراضات کماکان ادامه دارد.

دولت تونس سقوط کرد و رئیس جمهور زین العابدین بن علی به عربستان صعودی فراری شد، درست یک روز بعد از اینکه در تلویزیون این کشور به مردم معترض در خیابانها پیام داد و گفت صدای انقلاب شمارا شنیدم و وزیر کشور را از سمت خود عزل نمود همچنین دستور داد که قیمت شکر، شیر و نان در این کشور کاهش یابد.. آری وقتی گاری به سربالایی میرسد ، اسبها همدیگر را گاز میکیرند.

بن علی تلاش کرد ریاضت اقتصادی را به مردم تحمیل کند و با اعلام حکومت نظامی جلو مردم گرسنه را بگیرد. اما اعتراضات سریعا همه جا را گرفت و با بر کناری وزیر کشور مردم جدی تر شدند. همزمان در الجزائر هم اعتراضات اوج گرفت. باید گفت حوادث منطقه و دگرگونی هائی که در این کشورها به وقوع خواهد پیوست از دو جنبه میتواند برای مردم ایران جالب باشد.

تونس جرقه اعتراضات مردم به فشار بحران اقتصادی موجود است.

بحران اقتصادی که دامن گیر سرمایه داریست، تلاش میکند که فشار وارده بر خودرا بر مردم فقیر کشورهای آسیایی ، آفریقایی و آمریکای لاتین سرشکن کند. در همین رابطه نیاز سرمایه در این کشور هاست که برای همنوایی و پاسخگویی به نیاز سرمایه جهانی تلاش میکنند با حذف سوبسید های اقتصادی آخرین تکه نان سفر مردم را بگیرند. ترفند حذف یارانه ها که (بنام هدفمند کردن یارانه میخواهند قالب جامعه کنند) حربه ای است برای سرشکن کردن بار بحران بر مردم جامعه و باز پس گرفتن آخرین امکانات رفاهی در جامعه. در چند ماه اخیر حرکتهای اعتراضی در گوشه وکنار جهان دیده شده که حرکت اخیر مردم تونس را میتوان اوج این اعتراضات دانست. مردیم یونان، ایرالند، بولیوی در این دور جزو کشورهایی بودند که مسئله اقتصادی فشار جدی  وضعیت و معیشت مردم آورده. یونان با وام اروپای واحد هنوز نتوانسته است کوچکترین اقدامی برای کم کردن بحران اقتصادی در جامعه انجام دهد. مردم بولیوی با اعتراضات قدرتمند خود توانستند دولت را به عقب نشینی وادارند و اکنون مردم تونس با ادامه اعتراضات خود تلاش میکنند اجازه ندهند دولت با جابجایی مهره ها مردم را گول بزند.. وضعیت کنونی این است که رژیم سابق سقوط کزد با اعتراضات رادیکال مردم و دولت جدید هم با توجه به تمام تلاشهایش هنوز مورد تایید نیست. اعتراضات در خیابانها هنوز ادامه دارد. این اعتراضات به جاهای دیگر دنیای عرب در جریان است و روز دوشنبه یک مرد ۴۰ ساله در اعتراض به فشار دولت در مورد کسب و کارش در جلو پارلمان مصر خودرا آتش زده (که یک راننده تاکسی اورا نجات دا و به بیمارستان رسانده). در همین رابطه صد ها نفر در اعتراض به برنامه ریاضت اقتصادی دولت اردن در عمان پایتخت این کشور در مقابل پارلمان دست به اعتراض زده اند. خبر نا آرامی های الجزایر اقدامی است مبارازاتی در اعتراض به موج کرانی ارزاق و مایحتاج مرد در این کشور است. اگر به روند این مسئله نگاه کنیم بارقه یک حرکت گسترده اجتماعی در شمال آفریقا در جریان است. قدرت اعتراضات مردم و کارگران و روشنفکران تونسی توانسته تا آنجا پیش رود که امروز قول آزادی کلیه زندانیان سیاسی را از دولت گرفته اند. کارگران و اتحادیه های کارگری خواستار منحل کردن تمام تشکلهای اتحادی وابسته به حزب حاکم در دولت قبلی هستند و همچنین خواستار برکناری کلیه وزیران و روئسای بازمانده از دولت بن علی میباشند. این ها نمونه های موفقی است که قدرت مبارزات چند روزه اخیر مردم آزادیخواه و کارگران مبارزه تونسی را نشان میدهد.

اینجاست که طبقه کارگر باید بعنوان پیش قراول این حرکت رادیکال و اعتراضی پلاتفرم خودرا بعنوان تلاش ایجاد دنیایی بهتر در تونس را به مردم اعلام نماید و پلاتفرم اداره کشور رابا همکاری جریانات رادیکال دیگر در جامعه اعلام نماید. کارگران و مردم تونس با مبارزات خود در شمال آفریقا میتوانند سر فصل جدید و جدی در تاریخ مبارزات مردم شمال آفریقا به نمایش بگذارند و همچنین نوید بخش اعتراضات کارگران و مردم برابری طلب در خاورمیانه و آمریکای لاتین و دیگرذ کشورهای آفریقایی و آسیایی باشند.

زنده با مبارزات برابری طلبانه کارگران و مردم آزادیخواه در تونس