در جریان برگزاری مراسم روز جهانی کارگر سال ۱۳۸۳ در شهر سقز هفت نفر از فعالین کارگری بازداشت شدند بعد از ۱۱ روز اعتصاب غذا و و با فشار های بین المللی نهادهای حقوق انسان و اتحادیه های بین المللی کارگری واعتراضات کارگران در ایران رژیم مجبور به آزادی این فعالین گردید. در طی یک پروسه طولانی و با گذشت بیش از ۱۸ ماه دادگاه حکم به چهارده سال زندان و سه سال تبعید برای پنج نفر از فعالین کارگری و برائت دو نقر صادر نمود.اما در مرحله اعتراض حکم دادگاه بدوی رد و ۵ نفر باقیمانده نیز تبرئه گردیدند. اما در اقدامی دیگر باز هم دادگاه با ابلاغ اتهامات جدید و برگزاری جلسه دیگری برای محاکمه ۵ نفر از فعالین کارگری سقز محمود صالحی به ۴ سال زندان و جلال حسینی و من (برهان دیوارگر) و محسن حیکمی به دو سال زندان محکوم گردیدند و محمد عبدی پور تبرئه گردید.
احکام صادره در مرحله دوم باز هم مورد اعتراض قرار گرفت ودر دادگاه تجدید نظر شعبه هفتم در شهرستان سقز مورد رسیدگی مجدد قرار گرفت. جالبترین مورد در جلسه دادگاه تجدید نظر عوض کردن قاضی به بهانه مرخصی و دادن ریاست جلسه به قاضی صادقی میباشد. قاضی صادقی در زمان بازداشت فعالین کارگری در روز اول مه در سال ۱۳۸۳ دادستان سقز بود و حکم بازداشت و اجرای احکام زندان درمراحل اولیه بوسیله وی صادر شده بود ولی باز هم ریاست جلسه دادگاه تجدید نظر را به عهده داشت و قرار است که حکم خود را صادر نماید.
رژیم جمهوری اسلامی برای اینکه فضای خفقان و و سیاست سرکوب خود را هر بیشتر بر فعالین کارگری و علیه مردم بیشتر نماید با طولانی کردن پروسه دادگاهی فعالین کارگری شهر سقز و فشار روحی روانی هر چه بیشتر بر فعالین مذکور سعی دارد آنها را از ادامه فعالیت انسانی خویش منصرف نماید و ثابت نماید که صدای هر اعتراضی را خفه میکند و با تهدید و ارعاب کارگران و فعالین این عرصه را از اعتصاب و اعتراض باز دارد. هر چند تا کنون در راستای خفه کردن کردن صدای اعتراضات مختلف از تمام توان خود بهره گرفته ولی ناکام مانده است.
اعتراض نهادها و اتحادیه های کارگری و حقوق انسان چه در بعد داخلی و چه در بعد بین المللی در زمان بازداشت و در پروسه طولانی محاکمات فعالین کارگری شهر سقز فشار مضاعفی را بر رژیم و دستگاه قضایش وارد نمود وفضای جامعه را بکلی تغییر داده است . محاکمه فعالین کارگری به یک جدال
میان مردم آزادیخواه و رژیم تبدیل شده است محاکمه و صدور حکم زندان برای فعالین کارگری تهدیدی علیه همه فعالین کارگری میباشد و نباید اجازه داد که رژیم به سیاستهای ضد انسانیش دامه بدهد. مردم و کارگران مبارز بخصوص شهر سقز باید با تجمع و اعتراض خود به این پروسه محاکمه و دادگاهی کردن بی دلیلی و واهی به سردمداران جمهوری اسلامی اعلام کنند که از فعالین کارگری دفاع خواهند کرد و اجازه نخواهند داد که فعالین کارگری را به زندان محکوم کند و به غیر از آزادی آنها به چیز دیگری رضایت نخواهیم داد.
این شامل دیگر فعالین کارگری نیز خواهد شد اگر رژیم بتواند به فعالین کارگری سقز حکم زندان را بدهد به دیگر فعالین کارگری هم رحم نخواهد کرد و این پروسه ننگینش را ادامه خواهد داد، پس باید متحد و منسجم به محاکمه فعالین کارگری سقز اعتراض کرد و اجازه ندهیم که رژیم فعالین کارگری را به زندان محکوم نماید.
من شخصا به عنوان کسی که از اولین لحظه بازداشت توسط مامورین اداره اطلاعات به جرم برگزاری مراسم اول ماه مه مورد این تعرض بوده ام ، ضمن محکوم کردن محاکمه دوباره فعالین کارگری شهر سقز اعلام میکنم که برگزاری مراسم روز جهانی کارگر تحت هر شرایطی حق هر کارگری میباشد و برپائی اعتراض و اعتصاب تنها سلاح کارگران میباشد. رژیم جمهوری اسلامی با محاکمه کردن و زندان و شکنجه و اعدام فعالین کارگری نه تنها نمیتواند مانع برپائی مراسم روز جهانی کارگر و اعتصاب و اعتراضات کارگری بشود، بلکه فعالین عرصه کارگری را بیشتر و مصمم تر خواهد کرد.