حکم اعدام حبیب لطیفی که برای روز یکشنبه ۵ دیماه اعلام شده بود با اعتراض گسترده خانواده و دوستان حبیب و زنان و مردان آزادیخواه سنندج و حمایت کارگران و همراه با اعتراض مجامع و نهادها و شخصیت های مترقی داخل و خارج کشور به تعویق افتاد. اما همچنان سایه شوم اعدام بر سر حبیب و دیگر محکومین به اعدام که متعاقبا جمهوری اسلامی اعلام کرده باقی مانده است.
در همین مدت کوتاه، در تاریخ دوشنبه ٢٩ آذر٬ ١١ نفر در زندان زاهدان و متعاقبا دو نفر به اسامی علی صارمی و علی اکبر سیادت در زندان اوین اعدام شدند. همچنین و همزمان با اعلام تصمیم رژیم به اجرای حکم اعدام حبیب، احکام اعدام دیگری از جمله حبیب گلپری پور، زانیار و لقمان در کردستان ابلاغ شده است. به این ترتیب حربه اعدام و کشتار و انتقامجویی های جمهوری اسلامی هیچ حد و مرزی نمی شناسد.
اعدام و کشتار انسان از جانب رژیم، ملیت و جنس و یا منطقه خاصی نمی شناسد. جمهوری اسلامی، رژیم سرمایه داران و طبقات دارا و دشمن طبقه کارگر و میلیون ها زن و مرد و جوان آزادیخواه در سراسر ایران است. به همین دلیل، مبارزه برای لغو اعدام، به هیچ مرز منطقه ای و یا ملی و قومی محدود نمی شود. لغو اعدام بدون یک مبارزه سراسری و در پیشاپیش آن طبقه کارگر ایران امکان پذیر نیست.
اعتراض مردم مبارز سنندج و خانواده های اعدام شدگان و زندانیان سیاسی و زنان و مردان آزادیخواه، از جمله آن تلاش های انسانی است که باید در سراسر ایران تکرار و تکثیر شود.
این اعتراضات به علاوه تلاش های بین المللی، مانع اجرای حکم اعدام حبیب در بامداد یکشنبه سوم دیماه شد.
این عقب نشینی مسوولین قضایی و اداره زندان های استان کردستان یک موفقیت است. تلاش های انسانی در این زمینه قابل ستایش و تقدیر است. از این مبارزه باید درس گرفت و درجهت تکثیر و تداوم آن تا لغو اعدام در سراسر ایران تلاش نمود.
این وظیفه طبقه کارگر آگاه و همه زنان و مردان و جوانان آزادیخواه و همه کسانی است که خواهان آزادی و امنیت و حرمت انسانی اند. برای میلیون ها شهروند جامعه ما این بربریت غیر قابل تحمل است. مردم از خبر روزمره اعدام و کشتار انسان به بهانه های مختلف، بیزار و متنفر و به ستوه آمده اند. حاکمیت سیاه مشتی جلاد و جنایتکار و نمایندگان حریص سود و سرمایه، بر ده ها میلیون انسان کارگر و زحمتکش مدافع و خواهان و آرزومند زندگی آزاد و شاد و مرفه و متمدنانه، غیر قابل قبول است.
به این سیکل جنایت و کشتار باید خاتمه داد. اعدام، این شیوه جنایت و قتل عمد و انتقامجویی وحشیانه، باید یک بار و برای همیشه لغو گردد. دستگاه های اطلاعاتی و قضایی و قانونگذاری و اجرایی رژیم خود مجرم اند و این طبقه کارگر استثمار شده و برده کار ارزان و زنان اسیر آپارتاید جنسی و جوانان محروم از شادی و خوشبختی و رفاه اند که باید کل این سیستم جنایتکارانه را در دادگاه های عادلانه و منصفانه و انسانی شان محاکمه و مجازات کنند. دادگاه هایی که برای این نمایندگان ستم و استثمار و تبعیض و بربریت و کشتار، حکم اعدام صادر نخواهد کرد.
در سیستم و قوانین حاکمیت کارگران، اعدام به هر بهانه، اعدام مخالفین، قانون قصاص و انتقام و تحریک انسان ها به انتقامجویی از همدیگر در صورت وقوع جرم وحتی جنایت، جایی ندارد.
طبقه کارگر و همه زنان و مردان و جوانان تشنه آزادی و برابری ایران شایسته ایجاد جنین جامعه ای هستند. تلاش و مبارزه برای لغو اعدام، جزیی از تلاش طبقه کارگر و مردم در جهت بنیاد چنین جامعه ای است.
اعدام، همچون ترور و زندان و شکنجه و سرکوب و قوانین کار و خانواده و اسلام و شریعت، حربه ای است در دست حاکمان سرمایه برای حفظ نظام و سیستم سرمایه داری و بازار و سود سرمایه هایشان. حربه ای است برای ارعاب و علیه طبقه کارگر و همه زحمتکشان و حقوق بگیران جامعه. این حربه جرم و جنایت و قتل عمد را باید از دست جنایتکاران جمهوری اسلامی گرفت.
نجات جان حبیب لطیفی و دیگر محکومان به اعدام، در گرو اعتراض سراسری و مبارزه بی امان و بی اما و اگر از جانب طبقه کارگر و همه انسان های آزادیخواه نه تنها در شهر سنندج و دیگر شهرهای کردستان، بلکه در همه ابعاد جامعه از کارخانه و مدرسه و دانشگاه و محله است.
این پتانسیل مبارزاتی و اعتراضی در جامعه و در میان کارگران و زنان و مردان و جوانان، علیه جمهوری اسلامی و کل قوانین ضدانسانی آن، وجود دارد.
کارگران و زحمتکشان کردستان تجربه مبارزه و اعتصاب عمومی سراسری علیه جنایات جمهوری اسلامی را دارند. و این تجربه ای است که هر زمان لازم شد باز و باز به آن دست خواهند برد.
جمهوری اسلامی در مقابل این موج اعتراض و مبارزه و تنفر از سیستم سرکوبگرانه و اعدام و قصاص و انتقامجویی هایش هیچ چاره و گریزی ندارد. یکی باید در این راه پیروز شود. با تحمیل لغو اعدام به جمهوری اسلامی این پیروزی باید نصیب کارگران و زحمتکشان و آزادیخواهان در سراسر ایران بشود.
شانس بقای جمهوری اسلامی در تداوم کشتار و سرکوب و ایجاد رعب و وحشت و ایجاد تفرقه میان مردم با قوانین اسلامی و شرعی و قصاص و غیره است. و در مقابل، شانس بقا و زندگی آزاد و مرفه و شاد و حفظ حرمت انسانی شهروندان جامعه هم، در گرو لغو این قوانین و از جمله قانون کثیف و ضد انسانی اعدام است.
هم اکنون تعدادی از مبارزین و معترضین به اعدام و ازجمله حکم اعدام حبیب لطیفی، در شهر سنندج، در پشت میله های زندان اند. این انسان ها باید فورا آزاد شوند. احکام اعدام همه محکومین در سراسر ایران باید لغو گردد. این حکم طبقه کارگر و همه زنان و مردان آزادیخواه در سراسر ایران است. جنایتکاران جمهوری اسلامی باید در مقابل این خواست تسلیم شوند. باید این خواست را به زور مبارزه و اعتراض و اعتصاب عمومی به کرسی نشاند.
مظفر محمدی
دی ماه ۸۹