جمهوری اسلامی در عرض یک هفته گذشته دست به چند مورد اعدام زد که تنها در یک مورد آن ١١ تن را به جرم ارتباط با جندالله در سیستان و بلوچستان بدار آویخت. جرم تعدادی از این اعدام شده ها را حمل و نقل و فروش مواد مخدر اعلام کردند. جرم ١١ نفر از آنها ارتباط با جندالله اعلام شد. برای یکی از آنها پاپوش جاسوسی برای اسرائیل دوخته شد و علی صارمی را هم بجرم هودارای از مجاهدین خلق و محاربه اعدام کردند. این اعدام‌ها قرار است راه را برای خواب و خیال رژیم در قطع بی درد و سر یارانه‌ها هموار کند و جامعه ای ملتهب و در آستانه سربلند کردن دوباره و عاصی را مرعوب کند!
جمهوری اسلامی هر محاسبه ای در مورد “هدفمند کردن یارانه ها” برای خود داشته باشد، هر دلیل و برهان پوچ و کودکانه ای را به خورد جامعه بدهد، هر تصویر اقتصادی ای به خارج و سرمایه گذاران خارجی بدهد، اما در آخر مردمی که نانشان به گرو گرفته شده است و نسلی که با این رژیم سر و کله زده و خوب آن را می شناسند، یک نتیجه منطقی می گیرند: که این رژیم فقط برای پر کردن بیشتر حسابهای بانکی شان سفره مردم را خالی تر می کند. (در همین مدت بار دیگر گوشه کوچکی از دزدیهای آنها در حسابهای بانکی شان در بانکهای خارجی، از غارت و چپاول سران این رژیم و خوان یغمائی که به پا کرده اند در رسانه های خارج کشور و اینترنت افشا شد.) شعور هیچ انسانی در این جامعه به بازی گرفته نمی شود که گویا این رژیم دارد برای آرامش جامعه اعدام می کند؛ که برای رفاه و هدفمند کردن اقتصاد جامعه، قیمت نان و کرایه اتوبوس و آب و برق را بالا می برد. جمهوری اسلامی بانی و باعث اصلی ناآرامی، قتل و بزهکاری در جامعه است. بانی و مسبب اصلی اعتیاد و خرید و فروش مواد مخدر است. اقتصاد جامعه خراب است چرا که در وهله اول دزدی و بچاپ بچاپ برایشان اصل است.
اما دست به هرکاری بزنند، این حکومت به شهادت هر اتفاقی که در این جامعه می افتد، در حال رفتن است. رژیمی به شدت داغان که تنها امید و تکیه اش سرکوب و گله سرکوبگران است. جناح‌ها و باندهایش بشدت درگیرند و در حال متلاشی کردن بقایای یکدیگرند. رژیمی که مشروعیتش را از سرکوبش می گیرد در نزد نزدیکترین دوستانش هم ماندنش با نماندنش فرق زیادی نمی کند. این رژیم ظاهرا هنوز سرنگون نشده است اما در ذهن هیچ احدالناسی در این مملکت یک رژیم ماندنی و قابل اتکائی نیست. رژیمی است که در ذهن حکومت شوندگان سرنگون شده است. شاید بتوانند با دست زدن به چند قتل و اعدام دیگر دو روز دیگر برای خودشان وقت بخرند، اما فقط نفرت مردم این جامعه را نسبت به خود می افزایند. این حکومت به جامعه اعلان جنگ داده است. و جنگ یک حکومت به جامعه هیچگاه نتیجه اش به نفع حکومتها نبوده است.
٢٨ دسامبر