ایسکرا:حزب دمکرات کردستان ایران( جناح مصطفی هجری) به تاریخ ۰۹-۰۹-۱۳۸۹ بیانیه ای در رابطه با کتاب خاطرات عبداله مهتدی منتشر کرده است. گویا در این کتاب مهتدی حزب دمکرات را بانی جنگ با کومله معرفی کرده است. مضمون بیانیه بر دو نکته متمرکز شده است . اول اینکه تبلیغات کومه له برعلیه حزب دمکرات باعث جنگ شد و دوم اینکه کومه له جنگ را شروع کرد. اولین سئوال این است که چه شرایط جدیدی پیش آمده است که این موضوع اکنون و بعد از ٢۵ سال طرح میگردد؟
آسنگران: تا کنون دوستان دیگر و شاهدان زنده این تاریخ به این موضوع پرداخته اند و هر کس از زاویه ای حقایقی را بیان کرده است. برای اجتناب از تکرار حوادث آن تاریخ من سعی میکنم از زاویه دیگری به این موضوع بپردازم. زیرا برای هر فرد علاقمند در مورد این تاریخ به اندازه کافی اسناد غیر قابل انکار وجود دارد. اما این دعوای اخیر٬ دعوای دو جریان ناسیونالیست و قومپرست کرد است. هیچکدام از طرفین مشکلشان حقیقت گویی و حقیقت یابی نیست. آنها خود را رقیب همدیگر در جنبش خودشان میدانند. موضوع جنگ کومله و دمکرات فقط بهانه ای است که آنها روی همدیگر را کم کنند. زیرا سیاستهایی که باعث آن جنگ شد اکنون برای این دو جریان بی معنی شده است. زیرا حزب دمکرات میخواست کومله آنها را حزب انقلابی معرفی کند که مهتدی سالها است این کار را میکند. حزب دمکرات میخواست کومله علیه حزب دمکرات تبلیغات نکند و ماهیت سیاستهایش را به مردم نگوید٬ باز هم مهتدی سالها است که همین کار را میکند و تسلیم حزب دمکرات شده است و در جهت سیاستهای حزب دمکرات قرار گرفته است. یعنی سیاستی که حزب دمکرات با جنگ میخواست به کومله تحمیل کند و نتوانست٬ مهتدی از سال ۲۰۰۰ تا کنون همان سیاستها را داوطلبانه عملی کرده است. بنابر این اگر مشکلی هست خارج از مناسبات این دو جریان است.به یک معنی حزب دمکرات اگر یک جریان عاقل بود مهتدی را در خود هضم میکرد. اما ظاهرا محدودنگری و بی اعتماد به نفسی حزب دمکرات بیش از اینها است. مهتدی را در درون جنبش خود رقیب معرفی میکند نه همراه و هم جنبشی و متحد. این البته ناشی از وضع ناهنجار و ضعف تاریخی حزب دمکرات است. رجزخوانیهای اخیر این حزب در بیانیه اش را نباید جدی گرفت. زیرا حزب دمکرات در اوج قدر قدرتی برای تحمیل این سیاستها به کمونیستهای کردستان شکست خورد. اکنون که جامعه و احزاب سیاسی جدی هیچکدام حزب دمکرات کردستان ایران را به بازی نمیگیرند٬ بیشترین خاصیت این نوع بیانیه ها تحقیر کسی مثل مهتدی است که عین سیاستهای حزب دمکرات را دنبال میکند و رجز خوانی برای دیگر شاخه های این حزب است که هر کدام خود را میراث دار تاریخ آن میدانند.
ایسکرا:در بیانیه حزب دمکرات به چند نکته اشاره شده است: گویا این حزب در سال ۵۸ ببعد برنامه اجرای تقسیم اراضی بین دهقانان را داشته است و مردم را در امر کارهای اجتماعی در شوراها سازمان داده است و به چند مورد دیگر اشاره شده است . طبق این بیانیه کومه له با همه اینها مخالف بوده است و مانع ایجاد کرده است. این ادعاها تا چه حد صحت دارد؟
آسنگران: پر رویی و گستاخی حزب دمکرات ظاهرا حد و مرز ندارد. قاعدتا برای اینکه این دروغ شاخدارشان را کسی باور کند باید تمام اسناد و نشریات ۵۰ سال اول عمر این حزب را نابود و یا پنهان کنند. زیرا با مراجعه به آنها معلوم میشود که رهبران امروز این حزب دروغ میگویند. علاوه بر این اگر حزب دمکرات توانست نظر حتی اعضا و هواداران خودش را تغییر بدهد و متقاعد کند که این حزب برخلاف تمام تاریخ خود مدافع مردم و شورا و حقوق برابر زن و مرد و علیه منافع ملاکین و فئودالها بوده است ما هم این پدیده عجایب را از حزب دمکرات میپذیریم. معقولتر میبود اگر حزب دمکرات به عنوان سیاست تازه خود از این موضوعات حرف میزد. ولی هنگامیکه با این ادعا کل تاریخ خودش را زیر سوال میبرد برداشت من این است که عقل رهبری این حزب پاره سنگ برمیدارد. فشار از بیرون آن چنان زیاد است که رهبری این حزب را به هذیان گویی انداخته است. در ضمن فکر نکنم مردم کردستان هم مثل حزب دمکرات حافظه تاریخی خود را از دست داده باشند. اعمال سرکوبگرانه و قلدری حزب دمکرات در دفاع از شیوخ و ملاکین و صاحبان کوره ها و علیه سازمانهای سیاسی دیگر و شوراهای مردم و….. هنوز در خاطره نسل دوران انقلاب ۵۷ زنده است.
ایسکرا: حزب دمکرات تلاش میکند سازمان عبداله مهتدی را بستر اصلی کومه له قلمداد کند. اما این سازمان به تاریخ کومه له ربطی ندارد. دلیل تثبیت گروه عبداله مهتدی ازنظر حدکا بعنوان کومه له چیست؟
آسنگران: من فکر نمیکنم که حزب دمکرات تا این حد متوهم باشد. حزب دمکرات عادت دارد رجز بخواند. اما تا این حد متوهم نیست. آنها دارند از یک طرف به صفوف خودشان میگویند که دیدید سیاست ما درست بوده و عبدلله مهتدی هم بعد از ۲۵ _ ۳۰ سال همان حرفهای قدیم ما را میزند. وقتی که اینرا گفتند تازه بر میگردند به عبدلله مهتدی میگویند صندلی ناسیونالیسم کرد اشغال شده است. او باید دم در در نوبت بایستد. اگر میخواهد جایی در میان ناسیونالیستها داشته باشد باید تمام و کمال سیاستهای حزب دمکرات را تایید کند. این خاصیت کل بیانیه حزب دمکرات است. بعلاوه کمی رجز خوانی٬ این ادا و اطوار را هم ممکن است کسی مثل مهتدی جدی بگیرد٬ اما ما کمونیستها این رجزخوانی را دوران خودش جواب محکمی داده ایم. اکنون دیگر حزب دمکرات امروزی را با پرو بال ریخته زیاد جدی هم نمیگیریم. اگر هم به این رجز خوانی زیادی ادامه بدهد روز خودش به او خواهیم فهماند که دوران قلدری حزب دمکرات تمام شده است.
ایسکرا: جماعت عبداله مهتدی زیر سایه اتحادیه میهنی و بعد از بقدرت رسیدن این حزب در کردستان عراق و باکمک آنها ایجاد شد. اتحادیه میهنی با حدکا اختلاف داشته بعنوان نمونه در سال ۱۹۹۶ نیروهای ج ا باهمراهی و کمک اتحادیه میهنی به مرکز اصلی و ایستگاه رادیوئی حدکا یورش بردند. از طرفی حدکا با جریان رقیب جلال طالبانی یعنی مسعود بارزانی روابط نزدیکتری دارد. اختلافات این دو نیروی درقدرت در کردستان عراق و پشتیانی جلال طالبانی ازگروه عبداله مهتدی چه تاثیری در موضوع مورد بحث دارد؟
آسنگران: روابط سنتی این احزاب با هم همیشه دوری و نزدیکی آنها به همدیگر را نمایندگی کرده است. تاریخا ملا مصطفی بارزانی شخص دست راست قاضی محمد بوده و از آن به بعد هم همیشه دو حزب دمکرات کردستان ایران و عراق با هم رابطه نزدیکی داشته اند. جلال طالبانی هم علیرغم این دوری سنتی همیشه روابطی با حزب دمکرات کردستان ایران داشته است. اما در پایه ای ترین سطح بلاخره همه اینها از شجره ناسیونالیسم کرد هستند. یک ریشه دارند. ولی اگر این شجره را نگاه کنید تاریخا حزب بارزانی شاخه ای از حزب دمکرات کردستان ایران است. در واقع حزب بارزانی خود را مدیون حزب دمکرات کردستان ایران میداند. در مناسبتهای سیاسی این احزاب با هم مشخص است که روابط کومله با طالبانی و دمکرات با بارزانی نزدیکتر بوده است. بر اساس همین مناسبات و تاریخ خانواده مهتدی عملا خود را تابع بی چون و چرای طالبانی دانسته اند و او را پدر خوانده خود تعریف کرده اند. به همین دلیل مهتدی در کتاب خاطرات خود حمله سپاه پاسداران و همراهی طالبانی با این سپاه در تعرض به مقر های حزب دمکرات در کویه را توجیه کرده و آنرا لجاجت حزب دمکرات کرستان و نه همکاری طالبانی با سپاه پاسداران معرفی کرده است. این یکی دیگر زیادی شور است و حزب دمکرات آنرا به مهتدی نخواهد بخشید. و البته در این مورد حق با حزب دمکرات است. ادامه دارد