یک سئوال از عبدل گلپریان
ماشین سرکوب در محلات. چه باید کرد؟
آوات فرخی: خبرها حاکی از آن است که جمهوری اسلامی می خواهد همزمان با اجرای طرح هدفمند کردن یارانه ها و برای جلوگیری از اعتراضات میلیونی مردم، نیروهای سرکوبگر خود را به محلات  بکشاند و خود را برای مقابله با اعتراضات مردم آماده می کند. هدف شان از رژه نظامی در محلات و کوچه پس کوچه های شهرها چیست؟ آیا اوضاع را تا این حد به حال خود وخیم می دانند؟. اگر پاسخ مثبت است  به نظر شما مردم برای خنثی کردن سرکوب اعترضات توسط سرکوبگران رژیم اسلامی چه اقداماتی را در دستور کار خود باید قرار دهند و مشخصا فعالین در محلات چگونه با نیروی اراذل و اوباش جیره خوارحکومت که برای سرکوب مردم اجیر شده اند روبرو شوند و چه کارهای عملی را می توانند انجام دهند؟

عبدل گلپریان: درست است اینها اوضاع را خیلی وخیم به حال خود تشخیص داده و بو کشیده اند. طرح حذف یارانه ها تحت عنوان ” هدفنتد کردن یارانه ها”، سران و کاربدستان رژیم اسلامی را در بد مخمصه قرار داده است. از مقطع شروع طرح این مسئله که تلاشی برای برون رفت از فروپاشی بحران و بن بست سیاسی اقتصادی رژیم از سوئی و از سوی دیگر به طبع اجرای عملی آن و برای مرهم نهادن بر درد بی درمانشان، می خواهند خانه خرابی و چپاول هر چه بیشتر از سفره مردم را ببار بیاورند. از این رو این بن بست اقتصادی سیاسی، طراحان و سران حکومت را با کابوسی لاعلاج روبرو ساخته است. می خواهند بازوی سرکوب را تا حیاط خانه های مردم گسترش دهند. اینگونه طرحهای بی خاصیت شده سرکوب، نشان از اوج شکست و استیصال رژیمهای در حال سرنگون شدن است. 
در حالیکه هنوز اقدامات عملی این طرح رسما اعلام نشده است، قیمت مایجتاج عمومی و بویژه قیمت کالاهای اساسی مردم در بازار به چندین برابر افزایش یافته است. سران و فرمانده هان رژیم اسلامی پیشتر صراحتا اعلام کرده بودند که باید در مقابل عوارض این طرح یعنی شورشهای شهری کاملا آماده باشند. در شهرهای مختلف سراسر کشور نیروهای انتظامی، ناجا و دیگر سرکوبگران به خط شده اند و تا کنون در مقابل آنچه که سران رژیم آنرا “فتنه” نام نهاده اند خواب راحتی نداشته اند. برای میلیونها مردمی که با اجرای این طرح هستی شان ساقط تر میشود، دردشان طرح حذف یارانه ها نیست بلکه مسئله اساسی برای مردم پایان دادن و به زیر کشیدن حکومتی است که جامعه را به تباهی، فقر، کشتار و نیستی کشانیده است.رژیم مفلوک اسلامی که برای تداوم چند روز بیشتر  عمر سراپا نفرت انگیزش با اینگونه طرحهای اقتصادی ناچار است در هر کوی و برزنی رژه و مانور نظامی براه اندازد، مرگ و سقوط حتمی خود را دارد جار می زند.

اینک در تلاشند تا طرح مقابله با “فتنه” یا همان شورشهای شهری و خیابانی را به محلات نیز بکشانند. به همین منظور نمایندگان رژیم در مراسم نماز جمعه ها در مقرات و مراکز نظامی و تجمعات نیروهای بسیج و دیگر لمپنهای سرکوبگرشان، در تلاش برای آماده سازی این نیروها و برای سرکوبی اعتراضات مردم هستند. خواب راحت ندارند. به وحشت افتاده اند. فضای نظامی، امنیتی و پلیسی ای که در یکی دو ماه اخیر توسط رژیم بیشتر شده است را میتوان با آماده باش برای جنگ با یک کشور دیگر مقایسه کرد. اکنون آیت اله های میلیاردر و فرماندهان قتل و جنایت، دیگر نمی توانند با تبلیغات کثیف نظامی، ملی و مذهبی دوران استقرارشان کسی را فریب دهند. ریش و پشم شان کاملا ریخته است. وعده کلید بهشت، شیطان بزرگ، منبرهای موعظه و عوامفریبی و دیگر اراجیف سه دهه اخیر کاملا جای خود را به زندان، شکنجه، تهدید و تجاوز و میلیتاریزم داده است.حذف یارانه ها و در کنار آن براه انداختن مانور و رژه نظامی در داخل شهرها، طرح اشغال محلات و ایجاد فضای امنیتی و پلیسی اش، بعنوان تلاشی برای جلوگیری از فروپاشی اقتصادی و سیاسی اش قابل توضیح است. هیچ پند و نصیحتی و هیچگونه تبلیغات مسخره ای امروز دیگر برای سران نظام اسلامی و برای سرپا نگاه داشتن حکومتشان کارساز نیست. تاریخ مصرف اینگونه چرندیات سالهاست به پایان رسیده است. خزعبلات همیشگی شان امروز دیگر همگی دود شده و به هوا رفته است. راه دیگری برایشان متصور نیست بجز سرکوب و ارعاب.
طرف دیگر جبهه این نبرد نیزمیلیونها مردم عاصی و متنفر از حکومت اسلامی قرار دارند که جانشان به لب رسیده است و راهی جز خلاص شدن از این جهنم را ندارند. نه تنها محلات بلکه هر مکانی که توده عظیم مردم و به خشم آمده در آن حضور دارند، برای سران حکومت اسلامی به غولی که می خواهد به این تباهی پایان دهد تبدیل شده است. حملات بی اثر به تجمع کارگران معترض در محیط کار، در خیابان و در مقابل مجلس مفتخوران اسلامی، تعرض به دانشجویان، پر کردن زندانها، اعدام و غیره تا کنون برایشان کارساز نبوده است و اکنون می کوشند ماشین سرکوب خود را به محلات که یکی دیگر از مراکز مهم تجمعات اعتراضی و شبانه روزی مردم است روانه کنند.

رژیم اسلامی سرمایه داران، تا کنون تمام قدرت نظامی، امنیتی و پلیسی خود را به کار گرفته است اما همچنان از بروز مجدد حرکت انقلابی مردم پیکر ه نظامش دارد می لرزد.این جدال اجتماعی- طبقاتی از ۱۸ ماه قبل تا کنون با افت خیزهایش و همچنین علارغم فضای بشدت نظامی و پلیسی ای که حکومت اسلامی در مقابل آن ایجاد کرده است، دارد خود را برای نبرد نهایی آماده می کند. سران و جناحهای مختلف رژیم اسلامی که اعتراض و مبارزه مردم آنان را به جان هم انداخته است، بیشتر از پیش دارند به جان هم می افتند. مردم در ادامه حرکت انقلابی سال گذشته که رژیم با کشتار و کهریزکها از سقوط حتمی خود جلوگیری کرد، اینبار می رود تا  شعله های فروزان تری را برای برچیدن این بساط ضد انسانی مهیا کند. کشاندن ماشین سرکوب به محلات شهرها تلاشی برای به تعویق انداختن ریزش کل نظام اسلامی در ایران است.

برای خنثی کردن اقدامات سرکوبگرانه رژیم در محلات، فعالین چپ و رادیکال در محلات نقش و وظایف بسیار مهمی بر عهده دارند. نقش محوری در سازماندهی و هدایت درست حرکت مبارزاتی در هر عرصه ای را فعالین و رهبران عملی آن عرصه بر عهده دارند. در محلات نیز این حکم صادق است. چهره های سرشناس و رهبران عملی و با نفوذ در محلات با اتکا به توده اهالی محل و بویژه جوانان، می توانند در سازماندهی مردم محلات و برای مقابله با هر گونه حرکت سرکوبگرانه توسط مزدوران رژیم دست بکار شوند.در صورت پیدا شدن سروکله مزدوران سرکوبگر در محلات، واکنش فعالین و مردم بطور سازمانیافته ضرورت اقدامات عملی مشخصی را در دستور کار فعالین قرار میدهد.اقدامات عملی جزء به جزء  و از پیش تعیین شده ای را اکنون نمیتوان بعنوان نسخه ای برای فعالین محلات توصیه کرد اما می توان گفت که طرح سازماندهی هسته های محلات با دخیل و شرکت دادن توده اهالی هر محل در زمنیه های مختلف نظیر گروه های تدارکاتی، گروه یا هسته های امنیتی محلات، هسته های امداد رسانی، حفاظت و نگهبانی از محلات توسط جوانان و با استفاده از امکانات موجود فعلی و ابتکارات مختلف در جهت مقابله با هر گونه تعرض و حتی هر گونه حضوری از نیروهای رژیم در محلات، از ابتدایی ترین و عمومی ترین اقداماتی است که فعالین و رهبران سرشناس در محلات می توانند مورد توجه قرار داده و در تلاش و تدارک برای سازماندهی آن باشند. محلات مختلف شهرهای کردستان در این رابطه تجارب بسیار خوبی از مقابله با سرکوبگران در محلات را دارند. می توان و باید کاری کرد که نه تنها وجود مزدوران حکومت در محلات را غیرممکن ساخت بلکه باید در خیابانها نیز آنها را به عقب راند.
به میدان آمدن دور دیگری از حرکت انقلابی مردم در راه است. سرکوبگران رژیم اسلامی را در کارخانه، خیابان، دانشگاه و محله باید به زانو درآورد و آنان را از صحنه زندگی مردم جارو کرد. کل جامعه و در راس آن جنبش کارگری امروز بخوبی لیاقت و ظرفیت آن را دارد که با به زیر کشیدن این نظام فاسد، گندیده و ضد انسانی جامعه ای انسانی را بنیاد نهد.
۲۳ نوامبر ۲۰۱۰