بنا به آخرین خبرها، بعد از ظهر روز جمعه ۲۲ اکتبر، سنای فرانسه طرح نیکلا سارکوزی برای بالابردن سن بازنشستگی را با مرز حاشیه ای ناچیز ۱۷۷ به ۱۵۳ پذیرفت. قرار است روز دوشنبه نمایندگان مراجع قانون گذاری گرد هم جمع شوند تا بعد از بررسی دقایق این طرح ،روز چهارشنبه این طرح بطور رسمی به قانون فرانسه تبدیل شود.
سه هفته اعتصاب گسترده و سراسری سندیکاهای فرانسه که کشور را بصورت قلج در آورده و با حمایت سایر بخشهای جامعه هم مواجه شده، هنوز نتوانسته اراده طبقه حاکم فرانسه را در هم بشکند. زحمتکشان فرانسه از اهرمهای سیاسی لازم برای شکست دادن این طرح بی بهره اند. فرانسه در تب بحرانی بزرگ می سوزد. ملیونها نفر در خیابانها خواهان پس گرفتن این طرح از سوی حکومت هستند در حالیکه وزیر کار فرانسه روز جمعه اعلام کرد که “مردم فرانسه بعدها از این طرح رئیس جمهور سارکوزی تشکر خواهند کرد”. طبقه حاکمه فرانسه از ضعف جنبش اعتراضی حد اکثر استفاده را می کند و بی شرمانه بر تصمیمش پای می فشرد.
اصل ماجرا چیست؟
اصل ماجرا اینست که صندوق حمایت از بازنشستگی در فرانسه کاسه اش دارد خالی می شود. حاکمان مدعی هستند که اگر سن بازنشستگی را بالا نبرند، دولت توان پرداخت بازنشستگی را نخواهد داشت. مدعی هستند حتی اگر این طرح بالابردن سن بازنشستگی که سن بازنشستگی را از ۶۰ به ۶۷ سال بالا خواهد برد هم پیاده شود، باز هم صندوق بازنشستگی تا سال ۲۰۱۸ یعنی ۸ سال دیگر خالی خواهد شد. این ماجرا در همه کشورهای بزرگ سرمایه داری تبدیل به مشکلی همه گیر شده. در آمریکا هم سالهاست دولت آمریکا مدعی است که صندوق حمایتهای اجتماعی در حال ورشکستگی است و توان حمایت از مردم را بزودی نخواهد داشت.
راستی منابع حمایت اجتماعی چرا دارند ته می کشند؟ آیا مردم دارند تنبل تر می شوند؟! آیا تولید اجتماعی در حال فروکش است؟ قضیه چبست؟! چرا حمایت اجتماعی دارد ته می کشد؟
باید دید این حمایت اجتماعی اساسا از کجا شروع شد و منابعش چه بود که حالا دارد “ته می کشد”؟ حمایت اجتماعی نتیجه نبرد محرومین جامعه بود. جامعه اینرا به حکومتهای اروپا و آمریکا تحمیل کرد. دولت از صد سال پیش مجبور شد برای جلوگیری از شورشهای اجتماعی، سهمی از مالیات و منابع خودش را برگرداند به جامعه.
دولت کشورهای بزرگ سرمایه داری با مبارزه مردم مجبور شد که نقش “حامی” مردم را بازی کند تا جامعه به انقلاب کشیده نشود. فروکشیده شدن بلوک شرق و هجوم تقریبا بی وقفه راست سیاسی در کشورهای غرب، این فضا را بوجود آورد که دولت مرتب از وظایف اجتماعیش بیشتر شانه خالی کند و مدعی شود که حالا موقع ” نظام بازار ” است که خودش مسائل را حل کند. رشد راست در جامعه همراه رشد تفکرات ارتجاعی، ناسیونالیستی و نژادپرستانه و سیاست گریزی جامعه، سندیکالیزم ناتوان و ورشکسته ، باعث شد که سازماندهی طبقه کارگر حتی در سطح ابتدائی صنفی هم پس برود. تعداد عمومی اعضای اتحادیه های کارگری در طی دو دهه گذشته در تمامی کشورهای غربی کاهش چشمگیری را نشان می دهد. اینها عواملی بود که پس رفتن جنبشهای اجتماعی و پیش رفتن راست را ممکن ساخت.
این شد که مسیر عمومی سیاست بعنوان موازنه قدرت ، بسوی راست تغییر مسیر یافت و زمینه برای عروج خکومتهای راست در دو دهه اخیر فراهم شد. حتی گرایشات “سوسیال دموکرات در اروپا و معادلشان در آمریکا که اسمشان “دموکرات” بوده، به راست چرخیده اند و دنباله روی نئوکانزروانیزم” افتاده اند!
طبعا ادامه این تغییر موازنه هم این می شود که این خکومتها اعلام کنند که “صندوقهای حمایت اجتماعیشان” ته کشیده! ترجمه این ادعا اینست که خکومتهای سرمایه داری دارند از بار حمایت اجتماعی شانه خالی می کنند. می خواهند خرج دوران پیری و از کار افتادگی را هم به زحمتکشان تحمیل کنند. این اصل ماجراست!
فرانسه به کجا خواهد رفت؟
بار دیگر فرانسه محل کشاکش نبرد طبقاتی در اروپاست. این نبردی بسیار حساس و تعیین کننده است. نتیجه نبرد طبقاتی در فرانسه بی تردید برای آینده اروپا و حتی کل نظام سرمایه داری می تواند تعیین کننده باشد. آنچه مسئله را پیچیده می کند اینست که سازمانهای اتحادیه ای توان پیشبردن سیاسی این جنبش را ندارند و برای اینکار هم ساخته نشده اند. احزاب سنتی “چپ” از جمله حزب سوسیالیست و احزاب سنتی کمونیستی هم خیلی وقت است به حاشیه کشیده شده اند و از رهبری این جنبش حاضر در خیابان عاجز هستند. یکبار دیگر چپ فرانسه از جامعه اش عقب افتاده و این درامی است که پیروزی جنبش در خیابانرا بی نهایت مشکل ساخته است.
جنبش حاضر در خیابانها اینروزها امکان بغایت مهمی را برای چپ فرانسه ایجاد کرده تا به سازمانده نارضایتی بر علیه کلیت طبقه کارگر و زحمتکشان تبدیل شود. باید دید در این نبرد، این چپ چقدر آمادگی دارد.
لحظات حساسی در فرانسه در حال وقوع است. قلب همه انسانیت اینروزها با مردم و زحمتکشان فرانسه می زند. جای کمونیزم کارگری که بتواند این جنبش را تبدیل به جنبش سوسیالیستی برای پائین کشیدن کلیت نظام بهره کشی تبدیل کند خالی است اما تاریخ منتظر نمی ماند.
 با آرزوی پیروزی مردم فرانسه بر حاکمیت سرمایه!

منابع بیشتر:
شهلا دانشفر: اعتصابات کارگری فرانسه را به تعطیلی کشانده است
http://rowzane.com/fa/articles-archiev/45-shahla-d/4469-1389-07-30-11-37-54.html

پیام حزب کمونیست کارگری ایران به کارگران و مردم فرانسه!
http://rowzane.com/fa/annonce-archiev/67-bayanie/4478-1389-08-01-17-32-04.html

سنای فرانسه طرح دولت فرانسه را تصویب کرد(آخرین خبر۲۲ اکتبر)
http://www.nytimes.com/2010/10/23/world/europe/23france.html?_r=1

کارگران صنایع حمل و نقل زندگی را  در فرانسه مختل کردند
http://www.boston.com/bigpicture/2010/10/france_on_strike.html