آقاى کیان ظاهرا این مباحثه که از دریچه “دو سوال” و “چند یادآورى” خود را کش و قوس میدهد٬ نمیتواند به بحثى سیاسى و مفید براى خواننده تبدیل شود. روش شما پاخورده است و اگر میخواهید من وارد بحثى مستدل برسر مسائل کمونیسم با شما بشوم٬ بهتر است روشى سیاسی و سالم برگزینید.
و اما چند نکته:
١- شما من را “به یک قطره صداقت” مراجعه داده اید. من٬ نه شما و نه هیچ مجمع تشخیص دیگرى را براى ارائه کارنامه “صداقت” و “اخلاص” برسمیت نمیشناسم. جنبش کمونیستى جنبشى سیاسى است و تاریخ آن مدون. نقش افراد و احزاب نیز همینطور. این تاریخ با احکام دلبخواهى و اخلاقى و شبه مذهبى این و آن مخدوش نمیشود. من از شما “یک قطره صداقت” نمیخواهم. شما اگر از سایه بیرون بیائید و حرف اثباتى و “ساده و روشن” بزنید٬ همه بهتر میفهمند که معضل واقعى شما چیست.
٢- در پاسخ شما در یادداشت اول من آگاهانه در مورد حزب “حکمتیست” چیزى نگفتم. با این “یادآورى” تان روشن شد که شما هدفى دیگر را دنبال میکنید. توده اى٬ بعنوان نوکر و موئتلف جمهورى اسلامى٬ البته مشخص است چه میگوید. شما اما توده اى هم نیستید٬ پرووکاسیون میکنید. ما از این ماجراها زیاد دیده ایم. جناب کیان٬ این بازیها کهنه است.
٣- حال که ناچار شدید لباس “وکیل مدافع بورژوا” را از تنان درآوردید و صریحا ما را کنار حزب توده شریک در جنایت “بى پرنسیپ” بخوانید٬ هم موضوع و هم موضع سیاسى شما بیشتر روشن میشود. کسى که حزب توده را بى پرنسیپ میداند لابد پرنسیپهاى خانوادگى و جنبشى با این جریان بورژوا و ضد کارگر دارد و گرنه نقدش را به حزب توده به “بى پرنسیپى” تقلیل نمیداد. “هنر” و موضع سیاسی تان در همین یک قلم مقایسه نامربوط ما با حزب توده روشن شد. معلوم شد از این روشها نه فقط “بیزار” نیستید٬ بلکه در آن “خبره” هم هستید. چرا شکسته نفسى میفرمائید؟
۴- از زبان ما “مرغوم” فرموده اید که نمیشود منصور حکمت را نقد کرد! این یک دروغ و تر دستى ناشیانه است. کمتر کسى در تاریخ چپ ایران یافت میشود که یک صدم منصور حکمت از جانب این و آن مورد نقد و عمدتا اتهام و فحاشى قرار گرفته باشد. خودش زمانى در یک کنگره حزبى در پاسخ به کادرى که “نشریه داخلى” پیشنهاد میکرد و سوال داشت “اگر کسى بخواهد شما را نقد کند کجا باید بنویسد”٬ پاسخ داد سنت ما مبتنى بر نقد است٬ نقد سیاسى هم علنى است٬ بروید در سایت روزنه بنویسید. منصور حکمت کسى بود که با نقد مستمر دنیاى بیرون و جدل سیاسى شناخته میشد. حتما بی خبر نیستید که در اتهام زنی به منصور حکمت٬ از شریعتمداری و جلال طالبانى و حجاریان تا سحابى و رئیس دانا و ابواب جمعى توده ایسم ایران و سران ناسیونالیسم کرد “پیشکسوت” اند”. حتما خبر دارید که انواع مخالفین سیاسى طیف چپ سنتی در اپوزیسیون٬ طی این سالها کم علیه منصور حکمت نگفته اند و ننوشته اند. حتی برخى شان زیر چادر اسامى یک بار مصرف پنهان شدند تا “نقد” را با دریدگی به مرز حمله شخصى و خانوادگى ارتقا دهند.
آزادى بیقید و شرط بیان و نقد را این جریان و منصور حکمت به آن مملکت آورده و به فرهنگ سیاسی تحمیل کرده است. شما حتى به اندازه یک وکیل بورژوا و یک مورخ بازاری هم انصاف ندارید و به حقایق تاریخى پایبند نیستید. دشمنان کمونیسم که جاى خود دارند٬ اما در میان مخالفین سیاسی کمونیسم کارگری یک رگه سنگین “نقد”هاى سیاسى٬ ذهنیت پسا استالینى و پسا جنگ سردى است که با انتساب “کیش شخصیت”٬ از زمانى که منصور حکمت زنده بود تا امروز٬ تلاش میکند تصویرى کاذب و شبه مذهبى به این جریان و مدافعینش منتسب کند تا حرفهاى پخمه و نقدهاى شبه دمکراتیکشان را زیر عنوان “کمونیسم” توجیه کنند. شما٬ اگر چیزى در چنته “کمونیستى” تان در نقد دیدگاههاى حکمت دارید این گوى و این میدان. اگر حرف مستدل و سیاسى براى زدن داشتید من شخصا بحث را با شما ادامه میدهم. حالا اگر عقایدتان به شما میگوید که قبلش “تیمم” کنید یا وضو بگیرید تا در مورد “آن مرحوم” چیزى بگوئید٬ مسئله من نیست٬ امر خصوصى شماست.اما اگر به این روش سبک ادامه دهید٬ من بحثى با شما ندارم.
۵- به نظر میرسد شما مسئله اى شخصى با على جوادى دارید. لحن تان مملو از کینه و نفرت است. کمونیسم با سنت زورخانه و “مرشد اعظم” سنخیت ندارد. این ادبیات عقبمانده و مربوط به دوران کلاه مخملى ها است. از شما که لابد “کبر سن” ندارید٬ و از خود راضى هم نیستید٬ اگر با منصور حکمت و ما مسئله دارید٬ و به خودتان هم احترام نمیگذارید٬ اما انتظار میرود به مخاطب و خواننده مطلبتان کمى احترام بگذارید. باشد، میدانم دنیای ویرچوال است و گوینده معلوم نیست کیست. اما رعایت حداقل ها کجا رفته است؟ شما نمیتوانید از اختلافات ما این سو استفاده را بکنید. ما دست تان را خواندیم و چنین اجازه اى را نخواهیم داد. انصافا اگر از انگشت شمارى فالانژ و تحریک شده بگذریم٬ عمده رفقاى سابق ما در حزب “حکمتیست” و حزب “کمونیست کارگرى” این روحیات را بروز نداده اند. على جوادى فردى سیاسى با پرونده روشن و قابل ارزیابى است. اگر نقدى به حرف و سیاست او دارید راهش اینست که مثل یک انسان متمدن قلم دست بگیرید و نقد سیاسى کنید. مردم شعور و قدرت تشخیص دارند. اگر حقیقتى در حرفهایتان باشد حتما اول مورد توجه خود على جوادى قرار میگیرد.
۶- در مورد انشعاب در حزب کمونیست کارگرى و همینطور پروژه اتحاد٬ ما حرفمان را زده ایم. هشت سال از اولى و سه سال از دومى گذشته است و امروز هر یک در مکان و موقعیت سیاسى متفاوت و متمایزى قرار دارند. تنها کسانى علاقه دارند٬ و یا آگاهانه میخواهند٬ زمان را عقب ببرند که یا معضلى با کل پدیده کمونیسم کارگرى دارند و یا در بهترین حالت همانجا یخ زده اند. نتایج سیاستهاى هر جناح و گروهبندى علیرغم هر اشتباه این و آن امروز روشن و قابل مشاهده اند. شما بفرمائید در این میان در کدام صندلى نشسته اید و درد واقعى تان کدام است؟
٧- میدانم در دنیاى امروز “نو اندیشى” ارج و قرب دارد. اگر حکمت به موج تسلیم به راست تاچریستی و ریگانیستى و تبرى از انقلاب “در خلوت ندامت اطلاق کرد”٬ این را هم گفت که در این دنیا که نزاکت سیاسى حکم میراند٬ “نو اندیشى” معادل بهترى است. حکمت به کمونیستها با هر روایتى “نادم” و “توبه” کار اطلاق نکرد. شما٬ مثل بسیارى دیگر٬ پشت کامپیوترتان میتوانید با هر ادبیاتى به هر جنگى بروید و قبل از خواب قله ها را “فتح” کنید. اما بدانید اگر میخواهید بعنوان انسانى معرفه مسئولیت سیاسى حرفهایتان را بعهده بگیرید٬ آنوقت باید قبل از نوشتن هر ناحقى دو بار فکر کنید.
٨- و بالاخره من در مورد تزهاى بنیادى حزب “حکمتیست” حرف زدم و نه تزهاى خودم در مورد این حزب. شما٬ شاید از سر عصبانیت یا همخوانى با آن مضامین٬ این را وارونه فهمیده اید و یا ترجیح دادید با وارونه کردن آن دست به تحریک غیر سیاسی بزنید. حالا روشن است که چه کسى “سیاست بازى” میکند٬ و پشت جوابیه حزبى که ما میدانیم چگونه سرهم شد٬ قایم میشود تا دو فحش به ما بدهد و بین ما و حکک و حزب “حکمتیست” و تصویر جعلى دادن از منصور حکمت مانور بدهد. حزب “حکمتیست” البته وکیل مدافع ناشى اى مثل شما نیاز ندارد. آنها اگر حرفى براى زدن داشته باشند لابد تا حالا زده اند و یا در آینده خواهند زد. این شما هستید که معلوم نیست چه میگوئید و این بازى نخ نما را شروع کرده اید. دوره اینکارها گذشته است٬ کمى جدى باشید.
٢٠ اکتبر ٢٠١٠
سایت آزادى بیان
* تزهای بنیادی حزب “حکمتیست”
* دو سوال از سیاوش دانشور
* پاسخ به دو سوال
* چند یادآوری کوتاه به سیاوش دانشور