تقریبا و همزمان با دو مطلب مواجه شدم که اشاراتی کوتاه به مقوله سانسور داشتند . کمی فکرکردم که اشاره کوتاهی ازطرف خودمان هم بد نیست ، چون موضوع سانسوررا نباید دست کم گرفت .  بهروز سورن فقط به واژه سانسور اشاره میکند و بعد بقیه اش گلایه است ویا حداکثرتضادهای فردی با مثلا سایتهای پیک ایران و روشنگری…..و  دیگران هم شاید…..  وهر دلیل دیگری که برای این گلایه دارد !

لینک گلایه بهروز سورن http://p111272.typo3server.info/10.html?&tx_ttnews[tt_news]=10964&tx_ttnews[backPid]=23&cHash=abd3c3a533
 
 مطلب آزاده سپهری را که خواندم کمی حساس شدم چون تشریح کرده بود حرفش ظاهرا خود مقوله سانسوراست ونه دلگیری های بدون وزن !
البته جهانگیرمحبی هم به همین شکل گلایه کرده بود ولی وزن این گلایه حس میشد  . به قول خودش موضوع بیانیه دفاع از حقوق کودکان را برای ۱۰۰ رسانه فرستاده ولی فقط تعدادی انگشت شمارآن را انعکاس دادند . بیشتر به یک اعتراض وارده شبیه است تا گلایه ! بحث استثمار کودک و روزجهانی کودک را که نمیشود لای زرورقهای ایدئولوژیک پیچاند ! بگذریم .
 
خلاصه اشاره آزاده سپهری به مقوله سانسور :
” سانسور از آنجایی شروع میشود که نیرویی یا دولتی بخواهد حق نظردادن و امکانات را از مخالفینش بگیرد و به هر شکلی صدای مخالفین را خفه کند …”
لینک اصلی http://azadeh-sepehri.blogspot.com/2010/10/blog-post_15.html
 
قابل فهم است و بدون تفسیر….که با این تعریف مخالفتی ندارم . حالا با هم سری هم به ویکی پدیا بزنیم برای تعریف سانسور ……
” سانسور عمل کنترل سخن و انواع دیگربیان و ابراز وجود انسانهاست !
عده ایی ممکن است صحت سیاسی مفرط را نوعی محدودیت بدانند که از جانب جامعه به فرد تحمیل میشود ( و نه از طریق دولت یا حزب و سازمان ) که اگراین پدیده به اوج خود برسد به پدیده خودسانسوری تبدیل خواهد شد ”
اینم ازویکی پدیا . نمیخواهم طولانی بنویسم هرچند موضوع برای من و از نظر من حیطه اش خیلی وسیعتر از این حرفها است . فقط خواستم اشاره کنم که با این تعاریف قابل فهم چه چیزی به سانسور کشیده میشود و چه چیزی به خود سانسوری ؟
هر رسانه و سایتی و مسئولینش این حق را دارند تا مطالب را گزینشی انتخاب کنند و عدم درج هرمطلبی ربطی به سانسور ندارد .
هررسانه ایی معیارهای خودش را برای انعکاس به هر مطلبی دارد .
مسئول هر رسانه ایی این حق را دارد که سلیقه اش را هم اعمال کند و میکنند .
کسی طلبکارکس دیگری نمیتواند بشود .
معیار گزینش ها ازتفکر شروع میشود تا اختلاف در خط سیاسی و تا الویت بندی های مختلف که هر سایتی برای خودش دارد تا اختلاف نظر و اعمال سلیقه شخصی در ادبیات و سبک نوشتن و تا منافع مشخص مادی یا سیاسی …..
دراینجا با رسانه ها و سایتهای وابسته که گوش به فرمان بالاترهستند کاری نداریم . به عنوان مثال مطلبی برای سایتی ارسال میشود طرف تشکر میکند و میگوید خوشش آمده و مطلب را انعکاس میدهد ولی درکمتر از نصف روز مطلب از روی سایت ناپدید میشود .
طرف تماس میگیرد و ازمطلب میگوید خوشش آمده ولی نمیتواند انعکاس بدهد ….. طرف پیشنهاد میدهد که کمی آرامتر بنویس و وقتی میگویم من ازهرسنخ ادبیاتی مینویسم والزاما این نیست که همیشه به قول تو عصبانی بنویسم ….تو از هرکدام که به رسانه ات ” لطمه ایی ” نمیزند استفاده کن ! ولی فقط  سکوت جواب میدهد. این به عهده خودتان که اسم این را چه میگذارید . سانسور یا خود سانسوری ؟ چون از نظرمن خودسانسوری زمینه سانسوردرهرموردی است .
اجازه بدهید تا کمی وسیعتربرویم . مدتی است به بعضی از وبلاگها که سرمیزنم میبینم بسته شده اند وبا یک خط توضیح :
” این وبلاگ به دلیل رعایت نکردن موازین و قوانین سایت بسته شده است ! ”
حالا پیدا کنید پرتفال فروش را . موازین و قوانین دنیای مجازی چیست و چه کسی آنها را وضع میکند ؟ به عنوان نمونه وبلاگهای مورد اشاره من نه جان کسی را تهدید کرده بودند و نه تبلیغ تروریست میکردند و نه هیچ خطری برای هیچ انسانی داشتند به جز برای ….عده ایی که از خرافات و سبزی که قرارگذاشته بودند شکلش بدهند خیلی حفاظت میکنند . منظورهم فکری ( خرافات و ارتجاع )….. و سیاسی (هاپولی کردن جنبش مردم ایران توسط ریزشیهای حکومت اسلامی !)
درجریان خیزش مردم ایران علیه حکومت اسلامی ، یکی از بزرگترین و موثرترین رسانه های جهانی با نام یوتوب ، انبوهی ازفیلمهای مربوط به قیام مردم را حذف کرد ولی درعوض سالهاست که فیلم چندش آور بریدن سرانسانها وپیام و چهره بن لادن بروی این رسانه میدرخشد ، و به تازگی هم که طالبان برای مذاکره با امریکا ؛ وارد کابل شده است ! عجب…..
  نیازشان به توجیه جنگ و تجاوزواشغالگری ، فهمش برای عوام ساده نیست . سیستم و کسانی که از این صحنه ها نهایت سود و توجیه برای هر عمل احمقانه ایی را میبرند ، هم اسم دارند و هم قانونی تجاوزمیکنند اینها حتی مخفی هم نیستند فقط باید حضورشان را درست دید و به موقع !
من هم با این حرف موافقم که عدم انعکاس مطلبی درهر رسانه ایی به معنی سانسور نیست . اگرمطلب و حرفی جدی باشد بهروزو امثالهم چیزی را از دست نمیدهند بلکه دیگران از کفشان رفته است .هرکس خودش مشخص میکند درچه ارتفاع فکری نشسته و راحت است . بالاخره همه ما درهر شرایطی و با هر ایسمی مستمرا درحال انتخاب کردن هستیم . توجیهات سرسوزنی اهمییت ندارد  !
کلاغ حداکثرارتفاع پروازش ۱۰۰ متراست با ۳۰۰ سال طول عمر
عقاب برعکس است . ۱۰۰ روز زندگی میکند ولی درارتفاع ۳۰۰۰ متری
وقتتان را بی جهت تلف نکنید . این پدیده بسیارریشه دارتراست از اونچه که فکرش را بکنید . گاهی شما جلو هستید و گاهی عقب . دراین مسابقه طولانی خود سانسوری و سانسور ، دراشکال مختلف ، سرانجام هرکسی خودش رقیب خودش میشود ! دیگران آینه هستند برای دیدن خودمان ! سیاستمدارن همیشه کلک میزنند و ما هم اگرزنده بودیم ، پیرمیشویم وبعد روزی به یادمان میاید که درجوانی ودردیکتاتوری های معمولی چقدرساده سانسور میشدیم و سانسورچقدرساده قابل فهم بود  .
 
 کیست این وقت شب در میزند
مشت تردیدی به باور میزنه
 
 
اسماعیل هوشیار
ژنو
تاریخ ۲۵٫مهر.۱۳۸۹
 

info.tipf.www