مدتیست اکثر سایتها ، نشریات و وبلاگها زمزمه ۸ مارس است ، برگزاری ۸ مارسی با شکوه و تاریخی با شعارهای برابری زن و مرد، لغو آپارتاید جنسی ، لغو حجاب اجباری ، نابود باد ستم بر زن، اینها شعارهای کلیدیست که در ۸ مارس باید گفته شود .در روز ۸ مارس تمامی تلاشمان بر این است ظلم و ستمی که بر زنان در کشورهای اسلامزده روا میدارد را به گوش جهانیان برسانیم و ۸ مارس امسال را باید به یک روز تاریخی تبدیلش کنیم.

همانطور که همه میدانیم و آگاهیم در حکومت ارتجاعی جمهوری اسلامی هیچ انسان آزاده ای نمیتواند خود را با آن سیستم و نظام حاکم وفق دهد و کوچکترین فریاد آزادیخواهی مواجه است با جزای کیفری یعنی شلاق ، زندان ، شکنجه و اعدام و محرومیت اجتماعی غیره میباشد.
در این فضای مسموم و آلوده چه بسیار زنانی که به طرز وحشت انگیزی سنگسار و اعدام شدند و هستند زنانی که در انتظار و کابوس وحشتناک سنگسار و اعدام در زندان بسر میبرد و همچنین روابط آزاد زنان در کشورهای اسلامزده مساویست با سنگسار و اعدام،چه زنان آزاده ای که در سالهای گذشته فقط به خاطر فریاد آزادیخواهی اعدام شده اند و چه بسیار کودکانی که هنوز منتظر مادرانشان هستند که بدست این رژیم فوق ارتجاعی بدار آویخته شده اند و زیر خروارها خاک آرمیده اند چه کسی باید جوابگوی این همه جور ظلم و ستم زمانه باشد ؟
با تمام این خفقان و فشار که کشورهای اسلامزده بر زنان حاکم کرده است طیفی از آنها از کشورهای خود (ایران ، عراق ، افغانستان)گریخته و به کشورهای همجوار خود و یا به کشورهای اروپائی از طریق قاچاق متواری شده اند (هر چند که کشورهای عراق و افغانستان به ظاهر حکومتی دمکراسی دارند اما مذهب و مرد سالاری همچنان بر زندگی آنان نقش مهمی دارند خصوصا بر زندگی زنان و دخترانشان).
وقتی این مسائل و موضوعات ستم بر زنان را میبینم به یک نکته متمرکز میشوم که غیر از زنانی که در این کشورها با این شرایط دست و پنجه نرم میکند زنانی نیز هستند که برای یک زندگی بهتر از چنگال این نظام زن ستیزگریخته اند و بعنوان پناهجو در کشورهای همجوار خود زندگی پر مشقت و اسفناک پناهجوئی را همراه با کودکان خود یا تنها بسر میبرند یعنی به اصطلاح از چنگال رژیم مستبدشان گریخته اند اما متاسفانه در کشوری که پناهجو هستند با سیاست و ظلم دیگری مواجه میشوند .
در این نوشته ام که همه جا زمزمه ۸ مارس است و تمامی افکارها به مسائل زنان فوکوس شده است لازم دیدم گوشه ای مختصر از وضعیت سخت  و دشوار زنان پناهجو را بنویسم هر چند که مشکلات آنها در چندین ورق گنجانده نمیشود اما مختصری از شرح حال زندگی پناهجوئی آنان بد نیست در این روزها اشاره شود.
هر پناهچو در بدو ورود به خاک کشوری که برای پناهجوئی به آنجا میرسد به امید رسیدن به یک زندگی بهتر آمال و هدفهائی دارد اما دریغ از اینکه با چه مشکلات عدیده ای رو برو خواهد شد همچنانکه که در میدیا، سایتها و نشریات نمونه زنان پناهجو زیادی را دیدیم که چگونه دولت آن کشور تصمیم به دیپورت این زنان گرفته اند دیپورت به کشور نا امن خود نمونه بارز این زنان (زهرا کمالفر همراه دو فرزندش که چندین ماه در فرودگاه مسکو در کابوس و وحشت و ترس از دیپورت به ایران که به چه عواقب وحشتناکی در ایران دچار خواهد شد و نمونه های دیگر ….).  و از جمله مشکلات عمده دیگر زنانی که از کشور خود به طریق قاچاق متواری میشوند در ابتدا در معرض هجوم تعرض جنسی قاچاقچیان و هزاران بلای دیگرمیشود و چه بسا زنان تنهائی که تحت فشار فقر و نداری و برای بر طرف کردن نیاز بچه هایشان تن به  هر کاری میدهند. وقتی با تعدادی از زنان پناهجو صحبت میکردم میگفتند وقتی برای امرار معاش خود میخواهند به سر کار بروند  صاحب کار ابتدا ما را به دید سکس نگاه میکنند و با کار زیاد وحداقل دستمزد و وقتی خواسته های این زنان را خواستم تمامی آنها نجاتشان از این وضعیت رفتن به کشوری امن و مشکلات اقتصادی و پزشکی .
متاسفانه جو پناهجوئی مشکلات ما را افزونتر و خصوصا مشکل زنان را بعضا تاسف بار نموده است عدم دفاع از حقوق زنان پناهجو موجب ادامه وضع موجود و چه بسا بد تر از کشوران خود گردیده است.
بی توجهی سازمان ملل نسبت به زنان پناهجو، عدم اشتغال ، عدم حمایتهای مالی،پزشکی و هستند زنانی که در همین شرایط نا بسامان پناهندگی از دست شوهران خود کتک خورده اما هیچ مرجع قانونی برای حمایت از این زنان وجود ندارد .
زنانی که از خفقان جمهوری اسلامی و کشورهای اسلامزده متواری میشوند در دوران پناهجوئی تجربه و زندگی شبیه کشور خود را در این خاک تجربه میکند.
این وضعیت بسیار مختصری از زنان پناهجو و گریخته از چنگال نظام مستبد و زن ستیز بود .
ما به مثابه انسانهای آزادیخواه و مدافع حقوق زنان نه تنها روز ۸ مارس بلکه تمام تلاش و مبارزه مان برای رفاه و آزادی زنان از چنگال مذهب و مرد سالاریست چه در ایران چه در کشورهای اسلامزده و چه زنانی که بعنوان پناهجو بسر میبرند.

زنده باد رهائی زنان از هر قید و بند