a.bamshad@yahoo.com
خامنه ای رهبر رژیم اسلامی در دیدار با  اعضای دوره ی چهارم مجلس خبرگان رهبری  در روز پنج شنبه ۲ اسفند۸۵ برابر با ۲۲ فوریه  ۲۰۰۷ ، هم زمان با پایان مهلت دو ماهه شورای امنیت سازمان ملل برای تعلیق غنی سازی اورانیوم، و بی توجه به نگرانی های شدید مردم از اوضاع کنونی، دیدگاه های  خود را در زمینه های گوناگون بیان کرد.

خامنه ای در سخنان خود موضع آن بخش از روحانیت که در دیدارهای هاشمی رفسنجانی از حوزه ی علمیه قم، اوضاع کشور را خطرناک ارزیابی کرده و گسترش تحریم های اقتصادی را به ضرر کشور می دانند و یا نگران حملات آمریکا به ایران هستند، را مورد حمله قرار داد و در پاسخ به آن ها اعلام کرد: " هیچ وضع فوق العاده ای در کشور وجود ندارد. چرا که صف آرایی دشمنان در مقابل جمهوری اسلامی در تمامی ۲۸ سال گذشته ادامه داشته است" و افزود :" امروز نظام اسلامی در مقایسه با ۲۸ سال گذشته ، از جهات مختلف در قوی ترین جایگاه  قرار دارد" او سپس مسئولان نظام را به صبر دعوت کرد و گفت :" صبر همیشه به معنای تحمل سختی ها نیست، بلکه به معنای استقامت و ادامه دادن راه است چرا که در غیر این صورت، هر نقطه ی توقف، به نقطه ی تهاجم  دشمن تبدیل می شود".
موضع گیری صریح خامنه ای در مقابل موضع گیری های رفسنجانی و دیگر روحانیون و  همچنین اصلاح طلبان که سیاست خارجی رژیم را باعث به بن رسیدن مذاکرات با غرب و تصویب قطع نامه شورای امنیت علیه ایران، می دانند، نشان می دهد که سیاست های دولت احمدی نژاد عمومأ با تصویب دستگاه ولایت انجام گرفته است. از این رو
او از دولت احمدی نژاد نیز قاطعانه دفاع کرد و گفت: " مسئولان دولت به معنای حقیقی کلمه، شبانه روز در حال مجاهدت هستند وبا برنامه ریزی، اقدام و پیگیری، اهداف نظام و مردم را دنبال می کنند." با این دفاع از دولت و تأکید بر ادامه ی سیاست تاکنونی، تردیدی باقی نمی گذارد که جمهوری اسلامی راه درگیری با غرب را برگزیده است. و این انتخاب بی توجه به نگرانی شدید مردم از گسترش تحریم ها و یا حملات نظامی که به ویرانی کشور منجر می شود، بیانگر آن است که سرنوشت مردم و کشور برای دستگاه رهبری رژیم اساسأ مطرح نیست و آن ها بیش از هر چیزبه فکر قدرت و تسلط خود بر کشور هستند. این سیاست غیر منعطف، بهترین هدیه ای است  که جمهوری اسلامی می توانست به آمریکا بدهد تا بر سیاست های تجاوزگرانه ی خود تأکید بیشتری کند و راحتتر بتواند دیگر کشورها را با سیاست های تهاجمی خود همسو سازد.
سیاست خامنه ای در مقابله با فشارهای آمریکا و دیگر کشورها، از ابتدا بر پافشاری بر مواضع رژیم و عدم سازش استوار بود. خامنه ای بارها در جمع بندی خود از فروپاشی اتحاد جماهیرشوروی سخن گفته بود که با هر عقب نشینی این کشور، فشار بر آن تشدید شد. از این روست که از همان ابتدا، سیاست او و همراهانش بر اتخاذ شیوه و مدل چینی مقابله با غرب و اصلاح طلبی داخلی استوار بوده است. فشارهای او بر دولت اصلاح طلبان نیز از این دیدگاه او ناشی می شد. دستگاه ولایت بر این ارزیابی است که هر نوع عقب نشینی  راه را برای عقب نشینی های جدید هموار می کند.
اما این سیاست ویرانگر  عملأ کشور را هم  به سمت تحریم های گسترده ی اقتصادی و فنی سوق داده  و هم خطر حمله و بمباران های گسترده ی ایران را بیش از پیش افزایش داده است. به دلیل این مواضع سرسختانه و خطرناک است که هاشمی رفسنجانی و بخشی از روحانیت که منافع گسترده ی خود را در خطر می بینند، تلاش کرده و می کنند که از اهرم  مجلس خبرگان برای تغییر این مواضع بهره برداری کنند. هاشمی رفسنجانی در مصاحبه های گوناگونش پیرامون نقش و جایگاه مجلس خبرگان در کنترل سیاست های رهبری تأکید کرده است. او در چهارچوب سازماندهی این فشار دو روز قبل از حضور اعضای مجلس خبرگان در جماران، اعضای این مجلس را به دفتر مجمع تشخیص مصلحت نظام دعوت کرد و در آنجا  بازهم تأکید کرد که:"مجلس چهارم خبرگان رهیری با توجه به دیدگاه های روشن گرانه ی رهبر معظم انقلاب می تواند به وظایف نظارتی خود فعال تر عمل کند." او قبلا، نیز در این رابطه در مصاحبه با مسئولان  فصل نامه "حکومت اسلامی" در تابستان ۸۵ پیرامون نقش نظارتی مجلس خبرگان گفته بود: "مجلس خبرگان فرضش بر این بود که هر چیزی که به رهبری مربوط می شود را پیگیری کند مثل مجمع تشخیص مصلحت نظام، صدا و سیما، نیروهای مسلح و هر چه تحت امر رهبری است. این ها به مجلس خبرگان گزارش کار خودشان را به  خبرگان بدهند و خبرگان هم سئوال کنند و آن ها هم توضیح بدهند و احیانأ اگر اشکال  و ایرادی هم بود، در همان جلسه مطرح شود تا همه در جریان قرار بگیرند. این به صورت قانون درآمد. اما وقتی بعضی ازاین نهادها دعوت شدند که در جلسه خبرگان حضور پیدا کنند تا گزارش عملکرد های خودشان را بدهند، دفتر رهبری مانع  حضور آن ها در خبرگان شد و اظهار داشتند که رهبری نظرشان این است که این موضوع جزء وظایف خبرگان نیست. ایشان گفته بودند :" مگر دولت  از این نهادها مستثنی است؟ همه چیز زیر نظر رهبری است. بله ، اگر شک کنید به این که رهبری در نصب مسئولین درست عمل نکرده است، شما می توانید این کار را بکنید." نقل این درگیری و اختلاف نظر میان مجلس خبرگان و دستگاه رهبری بر سر جایگاه نطارتی مجلس خبرگان و تأکید تازه ی رفسنجانی  بر نقش فعالتر نظارتی مجلس خبرگان در شرایط  فوق العاده حساس کنونی معنا و مفهوم خاصی دارد. روشن است که خامنه ای پیام رفسنجانی و بخشی از روحانیت که نسبت به آینده نگران شده اند را به خوبی دریافته است و تردیدی باقی نگذاشته است که قصد دارد  با فشار روحانیت به مقابله برخیزد. از این روست که در دیدار با نمایندگان مجلس خبرگان، وظیفه ی نظارتی این نهاد را به کناری گذاشته و آن ها را به تصمیم گیری پس از مرگ خود حواله داد و گفت: " وظیفه  اصلی این مجموعه بسیار مهم، تصم
یم گیری در روز مبادا است. بنابراین نمایندگان خبرگان باید با معرفت،شجاعت و روشن بینی خود را برای ایفای مسئولیت خود در آن زمان لازم،آماده کنند."
طرح  دیدگاه های روحانیت در هفته های اخیر که خواهان اتخاذ  سیاست دیگری از رهبری رژیم بودند، و رد قاطعانه ی این درخواست از سوی ولی فقیه، موجب تحکیم  قدرت دستگاه نظامی ـ امنیتی و دولت منتخبشان خواهد شد. خامنه ای چاره ای ندارد که برای مقابله با نارضایتی روحانیتی که بر بستر فشار افزایش یابنده خارجی از یک سو و خطر شورش های توده ه ای که زمین را زیر پای حاکمان اسلامی به لرزه در خواهد آورد، ازسوی دیگرنگران آینده خود است، بیش از پیش به دستگاه نطامی ـ امنیتی حاکم تکیه کند. این به بدان معناست که سیاست سرکوبگرانه ی داخلی همچنان تشدید خواهد شد و خفه کردن هر نوع مخالفت خوانی نیز در دستور قرار خواهد گرفت. چنین روندی امکان بکارگیری سیاست دیگری در زمینه خارجی و در مورد انرژی هسته ای را نیز بیش از پیش مشکل خواهد کرد. تداوم سیاست ویرانگر تاکنونی و تأکید ویژه بر آن عملأ دست سلطه گرایان آمریکایی و متحدان اسرائیلی شان که قصد حمله و بمباران تأسیسات اتمی و زیربنائی کشور را دارند بازتر خواهد گذاشت. بگذریم که حتی گسترش تحریم های اقتصادی که روز به روز از سوی کشورهای  بیشتری  به اجرا در می آید نیز فشار طاقت فرسائی بر مردم کشور وارد خواهد ساخت.
 اتخاذ موضع سرسختانه و ویرانگر رهبری رژیم با تکیه بر دستگاه نظامی ـ امنیتی، مخالفت خوانی روحانیت و اصلاح طلبان را بی ثمر خواهد کرد. اکنون در شرایطی قرار گرفته ایم که دو نیروی دشمن مردم ایران، خود را برای درگیری های گسترده تری آماده می سازند. اکنون تنها حضور گسترده ی مردمی می تواند جلو یک فاجعه ی همه جانبه را بگیرد. هر چند دستگاه رهبری رژیم دم از این می زند که رژیم در قوی ترین موقعیت خود در ۲۸ سال اخیر است، اما در صورتی که حرکت های مردمی گسترش یابند، تمامی این ادعاهای بی پایه به یک باره نقش می بازند. ما اکنون شاهد حرکت های گوناگون توده ای در کشور هستیم. تنها با گسترش این حرکت ها، با هم آهنگی اقدامات توده ای ، با همکاری گسترده ی نیروهایی طرفدار مردم می توان به شکل گیری صف مستقل توده ای خدمت کرد. تنها صف مستقل توده ای است که می توان هم سلطه گری آمریکا و توطئه هایش را در هم بشکند و هم در مقابل سیاست های ویرانگر رژیم سدی ایجاد کند و شرایط در هم شکستن قدرت اسلامی را فراهم آورد تا قدرتی از آن مردم ایجاد شود.
 اکنون به نقطه ای نزدیک تز می شویم که بدون دخالت فعال و همه جانبه مردمی، بدون حضور مملوس توده ی ناراضی و مخالف با سیاست های ماجراجویانه ی رهبری رژیم،بدون سازماندهی گسترده اعتراضات توسط ایرانیان خارج از کشور، نمی توان جلو خطری که ایران را تهدید می کند گرفت. زمان به سرعت دارد از دست می رود.
۴ اسفند ۸۵ ـ ۲۳ فوریه ۲۰۰۷ 
http://www.rahekargar.net/maghalat/200702/20070223-01-maghalat.htm