حدودا ۲۰ روز پیش چند تن از پناهجویان ایرانی در شهر آتن پایتخت کشور یونان برای اعتراض به وضعیت اسفبار خود و هزاران پناهجو در کشور یونان که سالهاست این انسانها پشت میلهای انتظار منتظر جواب از طرف دولت یونان هستند دست به اعتصاب غذا زده اند و یکی از این پناه جویان با دوختن لب خود به مقا بله با قوانین ضد پناهندگی دولت یونان رفته است .
متا سفا نه بعد از روی کار آمدن رژیم اسلام سیاسی در ایران و سرکوب خشن و متحوش آزادیخواهان و دیگر نیروهای انقلابی مسئله و پناهنده شدن ایرانیان به کشورهای هم جوار ایران و اروپایی شرو شده و هم اکنون نیز ادامه دارد و حتی وسعتی بیشتر پیدا کرده است .در مدت این سی سال ما شاهد افت و خیزهای بسیاری در عر سه پناهندگی بوده ایم در این راه انسانهای زیادی در سرما در گرما در آبهای خروشان جان خود را ازدست داده اند و بسیاری نیز تو سط قاچاقچیان انسان مورد تجاوز قرار گرفته و کشته شده اند .اعتراضات زیادی در این سه دهه به معضلات پناهندگی و قوانین نیم بند سازمان ملل در امور پناهندگان شده است ؛اعتراضات ؛اعتصابات ؛ خود را به آتش کشیدن و صداها تجربه دیگر …. اما متا سفا نه هنوز ما میبینیم که معضل پناهندگی و مشکلات پناهندگی نه تنها بهتر نشده است بلکه هر روز بد تر و بد تر میشود و خصوصا بعد از واقعه ١١ سپتامبر می بینیم در سطحی جهانی و متشکل شده به قوانین پناهندگی حمله میشود وخود کمیساریای عالی پناهندگان نیز در این صف قرار گرفته و تمام انسانهایی که به هر دلیلی خود را به این سازمان معرفی میکنند به جای دفاع از حقوق انسانی انها ورسیدگی به وضعیتشان انهارا رسما مورد باز جویی و محاکمه قرار میدهد به درخواست پناهندگیشان جواب رد میدهد . وقتی تمام این مقولات ضد بشری در مقابل ما قرار می گیرد از خود میپرسم که چه باید کرد؟ و اشکال کار ما در کجاست وچگونه باید با این معضل بزرگ اجتماعی و قوانین ضد انسانی این دنیای وارونه سرمایه داری مبارزه کرد و تا کی بایددید که سرمایه داری متحوش مانند سگ هار ولجام گسیخته به جان و مال انسانها حمله کند .همه ما میدانیم منظره غم انگیز و غیر انسانی پناهجویان متحصن در اتن نه اولین است ونه اخرین خواهد بود وباید ازخود پرسید در این کره پهناور با تمام مواهب و ثروتش چرا جایی برای زندگی کردن این انسانها وجود ندارد ودر همین جاست باید فهمید که مسئله پناهندگی یک مسئله سیاسیهست و باید با این معضل که زائیده نظام سرمایه داری می باشد برخوردی طبقاتی کرد .اروج اسلام سیاسی در سالهای ١٩٧٩ جنگهای خانمانسوز ؛نظم نوین جهانی شعار تک بازاری شدن سرما یه داری از اسیا و اسیای میانه تا شاخ افریقا ملیونها انسان را از خانه و کاشانه خود اواره کرده و در ساحل مرگ و زندگی قرار داده است . هزاران انسان یا باید سالهای سال در پشت درهای انتظار پناهندگی بمانند و یا به کشور مبدأ بازگرداننده و توسط رژیمهای فاشیستی اسلامی حاکم شکنجه و اعدام میشوند ؛پناهجویان برای رساندن صدایشان به گوش جهانیان هرچند یکبار ما نند پناهجویان در اتن دهان خود را میدوزند و اعتصاب غذا میکنند و همه ما می دانیم چنین روشهایی برای مبارزه با قوانین راسیستی وضد پناهندگی نه اولین هست ونه اخرین خواهد بود اما شاید فکر کنیم و بگویم که اعتصاب غذا ودوختن دهان نیز خود شکلی از مبارزه هست ؛ اما مسئله مهم این هست که باید بدانیم که در این اعتراضات و اعتصابت چه میخواهیم و چه میگوئیم؟ نزدیک به سه دهه است که خیلی از سازمانها وتشکلات سیاسی و حقوق بشری با قوانین ضد پناهندگی دنیای پر از توحش سرما یه داری مبارزه میکنند اما هنوز سرمایه داری با توحش بیشتری حقوق انسانها حمله میکند . سئوال اینجاست ایا با خود را سوزاندن ودهان خود را دوختن می توانیم قوانین ضد پناهندگی را به عقب برانیم .دفتر دفاع از حقوق پناهندگی حزب اتحاد کمونیسم کارگری این را یک توحم بسیار بزرگی می داند که با اعتصاب چند پناهنده و مر گشان قوانین ضد پناهندگی در دنیای متحوش سرمایه داری عوض شود دفاع از حقوق پناهندگی مسئله پناهندگی را یک مسئله سیاسی میداند و از بدو حضورش در مبارزه با قوانین ضد پناهندگی در عرصه بین الملیاعلام کرده است که باید با معضل قوانین ضد پناهندگی در سطح بین الملی؛ یک برخورد سیاسی کرد .دفتر دفاع ازحقوق پناهندگی معتقد هست مسئله پناهندگی نه تنها اجتماعی نیست بلکه کاملا سیاسی می باشد .معضل پناهندگی و اوارگی میلیونها انسان یکی از دست اوردهای نظم جهانی سرمایه داری و اسلام سیاسی می باشد . ما معتقدیم که جنبش ضد راسیستی وضد قوانین جوامع سرمایه داری در خصوص مهاجرت و پناهندگی یک سنت رادیکال سوسیالیستی کارگری هست ؛ دفتر دفاع از حقوق پناهندگی ضمن درک شرایط سخت پناهجویان وشرایط اسفبار وغیر انسانی که در ان جای گرفته اند و ضمن تلاش مستمر برای تحمیل پذیرش پناهندگی برای کلیه پناهندگانی که موردتعرض اسلام سیاسی قرار گرفته اند ؛مخالف اعتصاب غذا ؛خود رااتش زدن و دهان خود را دوختن به عنوان تاکتیک اعتراضی می باشد . بقول سیاوش دانشور :« هسته اصلی هر مبارزه اجتماعی خواهان تعقییر شرایط غیر انسانی هست که در ان قرار دارد؛عنصر امید به ممکن بودن اینده ایی بهتر وبدست اوردن ان» همین امید وتلاش برای تعقییر است که پایه ایی اجتماعی دارد ودر باورها وتلاش روزانه هزاران پناهنده ریشه دارد .اما صنعت و تاکتیک اعتصاب غذا؛ خود کشی ؛لب دوختن متکی بر عنصر یأس و نا امیدی به تداوم مبارزه بر علیه قوانین ضد پناهندگی است و در کل چنین مبارزه ایی باور به تلاش جمعی را نفی میکند.دفتر دفاع ازحقوق پناهندگی سیاست و هدفش مبارزه با کلیت قوانین ضد پناهندگی و معتقد هست که باید یک جنبش رادیکال ومتحد را بر علیه راسیسم وقوانین ضد پناهندگی در مقیاسی جهانی سازماندهی کرد وبا شعار زنده باد حقوق جهانشمول انسان به جنگ با سرمایه داری واسلام سیاسی رفت .باید جنبش و مبارزات پناهندگی را به یک جنبش انسان محور و حق بجانب وخوشبین برای اینده تبدیل کرد و این مبارزه و جنبش به امید و ارمان انسانهای بیشماری تبدیل شود و این مبارزه را باید با مبارزات رایکال کارگری سوسیالیستی پیوند داد؛ روش و تاکتیک مبارزه هزاران انسان پناهجو با قوانین راسیستی و ضدانسانی جهان سرمایه داری جدا از مبارزه کارگرانرادیکال سوسیالیست نیست بلکه پیوندی عمیق و طبقاتی با هم دارند؛ روشها و تاکتیکهای مبارزاتی در عرصه پناهندگی نمی تواند با اعتصاب غذا ؛دهن خود را دوختن ؛ خود را به اتش کشیدن که به خودی خود نوعی مظلوم نمایی وشبه مذهبی میباشد و نوعی خود زنی محصوب میشود و ضربات جبران نا پذیری بر روی بدن اعتصابیون وارد میکند .خود را به اتش کشیدن؛ اعتصاب غذا ودهن خود را دوختن شروع یک مبارزه نبوده ونیست بلکه برعکس ختم مبارزه میباشد و این روش از مبارزه هیچ کمکی به رفع معضل پناهندگی در جهان نخواهد کرد.دفتر فاع از حقوق پناهندگی ضمن محکوم کردن دولت یونان وقوانین ضد پناهندگیش از بدو شروع اعتصاب غذای پناهجویان در یونان در کنار انها بوده و خواهد بود .دفتر دفاع از حقوق پاهندگی حزب اتحاد کمونیسم کارگری تمامی اسانهای ازادیخواه وبرابری طلب را برای مبارزه با قوانین راسیستی و ضد پناهندگی در جهان حول پرچم خود فرا می خواند.
زنده باد حقوق جهانشمول انسان
مرگ بر جمهوری اسلامی
روزبه بیات