ندای انقلاب: اخیراجفری رابرتسن یک وکیل سرشناس انگلیسی گزارشی در باره کشتار زندانیان سیاسی در تابستان شصت و هفت به زبان انگلیسی منتشر کرده و این قتل عام را بسیار وسیع تر از کشتار اسیران در ژاپن در پایان جنگ دوم جهانی و کشتار صربرنیتسا در جنگ بالکان ارزیابی کرده است. وی معتقد است سازمان ملل باید دادگاه ویژه ای برای مجازات آمران و عاملان کشتار شصت هفت در ایران برگزار کند. ما سالهاست که خواست محاکمه سران جمهوری اسلامی به جرم جنایت علیه بشریت را دنبال کرده ایم و اکنون به نظر می رسد که چشم ها و گوش های بیشتر نسبت به این خواست بازمی شود. شما در مورد گزارش جفری رابینسون چه نظری دارید و این مسئله چگونه می تواند امر محاکمه سران جنایتکار جمهوری اسلامی را تسهیل کند؟

فرشاد حسینی: اول اجازه بدهیه کمی در باره اهمیت و جایگاه سیاسی، حقوقی گزارشی که آقای جفری رابرتسون نوشته صحبت کنم. به نظر من نفس خم شدن یکی از مهمترین قضات حقوق بشری بر روی کشتارهای جمهوری اسلامی و باز کردن پرونده جنایت علیه زندانیان سیاسی در سال ۶۷ خود نشان دهنده این است که تلاش و مبارزه دیرینه ما برای محاکمه سران جنایتکار جمهوری اسلامی در حال به بار نشستن است. لازم است که بدانید خود شخص جفری رابرتسون یکى از قضات و وکلاى مشهور و با اعتبار جهانى درباره حقوق بشراست. ایشان یک آدم کلیدی در باز شدن پرونده های جنایت علیه بشریت در دادگاههای بین المللی است. او قاضی دادگاه سازمان ملل در بررسی پرونده های جنایت در سریلانکا، گزارشگر ویژه در پارلمان انگلیس در خصوص تحقیق بر روی پرونده قتل عام ارامنه بوده. جفری رابرتسون به اتفاق لرد وولف رئیس دادگاه عالی لندن، ۴۴ تن از اعضای دادگاه ویژه صدام را آموزش ویژه حقوقی قضایی دادند. همین اندازه کافی است که انتشار چنین گزارشی از جانب چنین فردی به روشنی نشان دهنده این است که پرونده محاکمه سران جمهوری اسلامی امروز به دروازه های سازمان ملل رسیده است. اما نکته مهم دیگر این است که انگشت اتهام به روی کشتار سال ۶۷ نشانه رفته است. کشتاری که فصل مشترک جنایت تمام جناحهای رژیم اسلامی است. بعبارتی کشتار سال ۶۷ حلقه واسطی است که جنایتهای رژیم از اولین روز حیاتش در سالهای ۵۸تا ۶۷ از یکسو و ۶۷ به بعد را بهم متصل میکند. بهر حال به لحاظ سیاسی این بدین معنی است که هیچکدام از جانیتکاران و مهندسین و معماران قتل عام مردم در طی این سی ساله نمیتوانند از زیر ضرب محاکمه فرار کنند. در گزارش روبرتسون این کشتارها به کشتارهایی مقایسه شده است که بخاطر آن کشتارها پرونده های جنایت در سازمان ملل باز شده و محاکمات بین المللی صورت گرفته است. بهر حال الان شبح محاکمه سران رژیم بر فراز سر سازمان ملل به چرخش آمده است. شبحی که دیر یا زود خود را در قالب یک واقعیت مادی و تاریخی دردناک در معرض دید افکار عمومی قرار داده و چشم دنیا را به روی یکی از فجایع تکان دهنده تاریخ بشری باز خواهد کرد. دیر یا زود این غم و اندوه و درد و نفرت عممیق میلیونها انسان، این خواست میلیونها انسانی که در طول این سی سال بهر شکلی داغ جمهوری اسلامی را بر پشت های خود حس کرده اند، دهان باز میکند. به نظر من آغاز محاکمه ببین المللی سران رژیم اسلامی، مهمترین اتفاق سیاسی روز دنیا خواهد شد. جامعه ایران مثل بمب منفجر خواهد شد. جدال جناحهای رژیم برای در رفتن از زیر تیغ محاکمه، عمیق تر شده و صفوف رژیم متشتت تر و ضعیف تر و پراکنده تر میشود. از سوی دیگر آن نیروی انقلابی که اساسا بعد از سی سال موفق شد تمام طلسمها و تابوهای پروسه حقوقی محاکمه بین المللی سران را بشکند و امروز چشم کارشناسان حقوقی سازمان ملل را به روی این جنایات باز کند، در پس آغاز محاکمه سران دست به یورش نهایی خواهد زد. محاکمه بین المللی سران جمهوری اسلامی به یک اتفاق و تحول بی نظیر سیاسی در تاریخ قرن بیست و یکم بدل خواهد شد. علتش هم این است که این محاکمه در دل یک انقلاب زیر و روکننده و در حال جریان رخ میدهد. این محاکمه ای مانند محاکمه صدام و میلوسویچ و عمر البشیر و غیره نیست. جامعه ایران ماننداین جوامع خاموش و بهت زده و رام شده نیست. این محاکمه سران نظامی است که یک انقلاب عظیم آنها راچالنج کرده است. یک جامعه عظیم هفتاد میلیونی در کمین شان نشسته و برای بلعیدن شان دهان باز کرده است. محاکمه سرانی است که فراخوان دهنده و شاکیان اصلی اش نه نمایندگان قدرتها و دولتهای بزرگ در بالای سر مردم و در کریدورهای سازمان ملل که خود توده های زخم خورده مردم اند. خواست محاکمه سران جمهوری اسلامی از خیابانها بلند شده و به کرویدروهای سازمان ملل راه پیدا کرده است. تمام این اتفاقات ویژه است. مهر این ویژه گی ها در جریان و روند محاکمه بین المللی سران به این اتفاق خواهد خورد. این محاکمات مهر انقلاب بر خود دارد. بدیهی است اولین و مهمترین تاثیرات سیاسی زیر و روکننده اش نیز در خود ایران بروز خواهد کرد.      

ندای انقلاب: سال گذشته به دنبال آکسیون موفق کمیته بین المللی علیه اعدام در لاهه شما موفق شدید پرونده جمهوری اسلامی در دادگاه بین المللی جنایی لاهه را باز کنید. کار این پرونده به کچا رسید؟

فرشاد حسینی: این پرونده کماکان باز است. ما از هنگام بازگشایی این پرونده تا به امروز مدام اسناد جنایات رژیم را جمع آوری کرده و برای دادستانی ارسال میکنیم. هر دستگیری هر شکنجه هر اعدامی و هر مورد نقض حقوق انسانی را بعنوان موارد جرانم جدید جمهوری اسلامی جمع آوری کرده و ارسال میکنیم. این پرونده تا زمانیکه جمهوری اسلامی به روی کار باشد باز خواهد ماند. و لیست جرانم رژیم را طولانی تر میکند. این البته بدین معنی نیست که ما به جمع آوری اسناد جرائم و ارسال آن به دادگاه بسنده میکنیم. این یکی از کارهای ما حول این پرونده است. کار اساسی ما در عین حال دامن زدن به یک جنبش سیاسی وسیع و سراسری برای محاکمه سران است. این اسناد ماتریالهای ما برای تسلیح توپخانه سیاسی و حقوقی جنبش محاکمه سران جمهوری اسلامی است. جمهوری اسلامی را تنها با اسناد جنایتش نمیتوان به دادگاه کشاند. پشت این اسناد باید جنبش زنده و فعال و رزمنده سیاسی باشد که این اسناد را بعنوان بزرگترین تراژدی های قرن به قلب افکار عمومی دنیا و مراجع قضایی بین المللی بزند. بهر حال از سال گذشته که این پرونده باز شده تا به امروز این جنبش پیشرویهای مهم و قابل توجهی داشته است. تلاشها و تکاپوهای جدی و مختلفی برای محاکمه سران رژیم از جانب گروهها و افراد مختلف به راه افتاده است. ما تلاش میکنیم تمام این تلاش ها را در یک شط جهت دار هدایت کنیم و در سرعت و شتاب و قدرت پیشروندگی اش تاثیر گذار باشیم. تلاش میکنیم چتری ایجاد کنیم که مجموعه این فعالیتها را زیر خودش جمع کند. به کل این فعالیتها یک افق و دورنمای سیاسی بدهیم. در همین راستا و در خصوص سالگرد بازگشایی پرونده سران رژیم در دادگاه بین المللی جنایی لاهه اقدامات سیاسی و حقوقی مهم نیز در دستور کار داریم که بزودی به اطلاع عموم میرسانیم.
 

ندای انقلاب: کار محاکمه جنایتکاران حاکم بر ایران علاوه بر تشکیل دادگاه و یک تریبونال بین المللی در برگیرنده یک مجموعه فعالیت و کمپین علیه رژیم است. اینها را شما چگونه لیست می کنید؟

فرشاد حسینی: ببینید محاکمه سران رژیم تنها یک حوزه صرفا حرفه ای و حقوقی فعالیت نیست. یک عرصه وسیع فعالیت سیاسی برای به زیر کشیدن کل رژیم اسلامی است. یکی از ابزارهای انقلاب مردم است. دامنه و ابعاد سیاسی و اجتماعی آن به اندازه فعالیت برای پیروز کردن انقلاب مردم علیه رژیم هار و جنایتکار اسلامی است. حتی حوزه جغرافیایی آن نیز محدود به خارج کشور نیست. این یک عرصه کار مشترک در داخل و خارج است. مرکز ثقل فیزیکی اش خارج است همانطور که مرکز ثقل به زیر کشیدن رژیم در داخل است. اما عرصه کار؛ داخل و خارج را الزاما بهم متصل میکند. چه به لحاظ مضمون و محتوای کارها و فعالیتها و چه به لحاظ فرم و نوع کاری که این فعالیت باید به پیش ببرد نیازمند دخالت وسیع در داخل و خارج است. همانطور که پیشتر گفتم جنبش محاکمه سران رژیم در دل خیزش انقلابی مردم از درون خیابانها در ایران سر بلند کرد. به نظر من تکنولوژی پیشرفته امروزی نقش مردم در داخل را به مراتب برجسته تر کرده است. فیلمهای گرفته شده از اعتراضات مردم و سرکوب آنها توسط نیروهای نظامی امنیتی رژیم در خیابانها خود به نوعی اعلام جرم است. فیلم کشته شدن ندا خود یکی از قویترینن سند و مدرک و کیفرخواست علیه رژیم اسلامی. اعترافات دستگیر شدگان و شکنجه شدگان مهمترین سند اعلام جرم است. یوتیوب و فیس بوک و تویتر و غیره همه اکنون به بهترین نحوی میتواند در خدمت امر فعالیت برای افزودن جرائم رژیم و مستند کردن ان باشد. در خارج اما به دلیل اینکه مرکز ثقل محاکمات است، لیست وظایف و فعالیتها وسیعتر و متنوع تر است. این فعالیتی محدود در پشت دیوار سالن و کریدورهای مجامع بین المللی نیست. کل تاریخ خونبار این جنایت ها را باید در مقابل چشم افکار عمومی دنیا قرار داد. باید توجه داشت که جرائم جمهوری اسلامی تنها به قتل و شکنجه محدود نمیشود. محروم کردن کل جامعه برای سه دهه از ابتدایی ترین حقوق و آزادیهای خویش از حرمت و کرامت انسانی همه خود از مصادیق جرائم علیه جمهوری اسلامی هستند که باید با دقت و جزئیات لیست شوند. حاکم کردن یک آپارتاید جنسی تمام عیار در جامعه، ممنوع کردن فعالیت سیاسی برای احزاب مخالف، محروم کردن جامعه از برخورداری از شرکت آزادانه در سرنوشت سیاسی خویش و غیره خود یک لیست طویل تری است که با زور و فشار نیرومند این جنبش باید روی میز کار سازمان ملل در بررسی جرائم جمهوری اسلامی قرار گیرد. و این کاری صرفا لابیستی نیست. باید سمینارهای متعدد گذاشت. جزوات و بروشور و کتابچه ها و جزوات مفصل آماده کرد. باید فیلمها و عکسهای جنایات را جمع آوری و در معرض دید عموم گذاشت. مخاطبین ما در این پروسه صرفا مقامات دولتی و بین المللی نیستند، کل افکار عمومی به معنی واقعی و گسترده آن مخاطبان ما هستند. باید در افکار عمومی دنیا جا انداخت که دنیا نباید میدان تاخت و تاز هر جنایتکاری باشد. باید سازمان ملل را در مقابل فشار قدرتمند افکار عمومی جهانی قرار داد. وجدان آزاد بشریت متمدن باید بر روی ذهن تمام نمایندگان سازمان ملل و مسئولین نهادها و مراجع بین المللی سنگینی کند. باید از پایین و با فشار افکار عمومی به سازمان ملل راه پیدا کرد. باید چنان فضایی را ساخت که تعلل در محاکمه سران جنایتکار اسلامی را به یک کابوس فضاحت سیاسی بدل کند. این خود دنیایی کار است. دریچه های متنوعی از فعالیتهای مختلف را به روی مخالفین حکومت میگشاید. موضوع را حتی صرفا از خود مسئله محاکمه فراتر میسازد. و کلا هر گونه نشست و برخاست با مقامات رژیم اسلامی را به یک رسوایی بدل کند. خواسته هایی مانند اخراج جمهوری اسلامی از کلیه سازمان ها و مجامع بین المللی، بستن سفارتخانه های جمهوری اسلامی، عدم صدور روادید و ویزا به مسئولین جمهوری اسلامی باید هم عرض خواست محاکمه سران رژیم پیش برده شوند. لیست مشخص تر فعالیتها را مفصلتر در اینده  به اطلاع خواهیم رساند.