به دوستان اروپاییم

به شما چگونه بگویم؟
از من خواهید از مردمانم
و از سرزمینم برایتان بگویم
از ایران زمین
سرزمین نفت و ثروت
سرزمین قصه و شعر و موسیقی
از درختان با میوه های رنگارنگ
و برنجزارهای وسیع و گندمزارهای پر حاصل
و تفریحگاههای ِ زیبا با گلهای ِ نایاب
ººººººº
آه ای دوستان من
به شما  چگونه بگویم؟
که قطره های اشک
از چشمان آبیتان بر گونه هایتان نلغزد
و قلبهای مهربانتان به تپش نیفتد
برای شما چگونه بگویم؟
که تمامی ِ بهرهای ِ طبیعت ِ سرزمین ِ مرا
و نیروی ِ کار ِ مردمانم را
مشتی دزد و غارتگر به تاراج می برند
و از آن بمب و سلاح می سازند
و مردمان ِ سرزمین ِ من
مدام در مرداب ِ مهیبی به نام ِ زندان ِ زندگی
دست و پا می زنند
و دختران ِ سرزمین ِ من
همچون غنچه های ِ پژمرده اند
و پسران ِ سرزمین ِ من
چون نهالهای ِ نازک و لرزان
در بیابان ِ بی آب ، خشکیده اند
که در سرزمین ِ من
جواب ِ عشق ورزیدن، سنگسار
و جواب ِ آزاد اندیشیدن، طناب دار است
ºººººº
چگونه بگویم که در آن هنگام
که دختران ِ سرزمین ِ شما
بر سکوی پیروزی می ایستند
و مدال ِ قهرمانی دریافت می کنند
دختران ِ سرزمین من
بهار ِ زندگی ندیده
همچون برگهای ِ پاییزی، از شاخه ها می ریزند
و مهره های ِ پشتشان
در زیر ِ پای ِ قوانین ِ عقب مانده، خرد می شود
و در آن هنگام
که جوانان ِ هشیار ِ سرزمین ِ شما
جایزه ِ افتخار دریافت می کنند
جوانان ِ سرزمین من
به جرم ِ هشیار بودن، شکنجه می شوند
و در آن هنگام
که کارگران ِ سرزمین ِ شما
برای ِ بالا بردن ِ دستمزدهای شان اعتصاب می کنند
در سرزمین ِ من کارگران
بخاطر اعتراض به عدم ِ پرداخت  دستمزدهای شان
شلاق می خورند
و در آن هنگام
که محافظان ِ گل و گیاههای ِ سرزمین شما
بر سر ِ بی توجهی به نوعی گل یا گیاه ، اعتراض می کنند
کودکان ِ سرزمین ِ من
این قشنگترین گلهای ِ زندگی
همچون گل و لای ِ جنگلها، در زیر پای ِ عابران
  لگد مال می شوند
ºººººº
میدانم، میدانم  ،میدانم
که در سرزمین ِ شما هم ناعدالتی هست
اما نه به ناعدالتی ِ سرزمین من
دزدان و غارتگرانی هست
اما نه به پستی دزدان و غارتگران ِ سرزمین ِ من
مردمانتان زندگی ِ لایق ِ انسان را ندارند
اما نه در حد ِ مردمان ِ سرزمین ِ من
پس شما به من بگویید
که من برای ِ شما چگونه بگویم
که قطره های ِ اشک از چشمان ِ آبیتان
بر گونه هایتان نلغزد
و قلبهای ِ مهربانتان به تپش نیفتد
 شما به من  بگویید
که من از سرزمین ِ خود
برای ِ شما، چگونه بگویم؟
ناهید وفایی                                              ۱۰٫۰۶٫۱۰