حمله کماندوهای نیروی دریایی اسرائیل به کاروان مخالفین دولت اسرائیل در آبهای بین المللی و در صد وپنجاه کیلومتری سواحل نوار غزه در سحرگاه روز دوشنبه همین هفته٬ سرتیتر مهمترین رویداد بین المللی گردید٬ جهان متمدن بحق و یکپارچه در مقابل این جنایت دست به اعتراض زد. وسعت بین المللی این اعتراضات و تاثیرات و تبعات سیاسی متعاقب آن٬ دولت اسرائیل را غافلگیر کرد. نزدیکترین متحدین غربی آن نیز تحت فشار افکار عمومی مترقی جهان زبان به اعتراض گشودند. باراک اوباما و بنیامین نتانیاهو برنامه ملاقاتشان را لغو کردند٬ ملاقاتی که در پی تنش سیاسی و دیپلماتیک میان دو کشور در رابطه با ادامه شهرک سازیها در مناطق فلسطینی از اهمیت و حساسیت ویژهای برخوردار بود. به خطر افتادن روابط اسرائیل با متحدین دیرنه اش مانند ترکیه و حتی یونان در منطقه و مسدود شدن راههای هرچند ناهموار دستیابی به صلح با فلسطینیان و کشورهای عربی٬ محکومیت شدید نزد افکار عمومی بین المللی و از دست دادن کامل اعتبار و وجهه دیپلماتیک از نتایج فوری این اقدام بود. حمله به کشتیهای حامل کمک برای غزه، تاثیرات مخرب و ماندگاری بر روابط دیپلماتیک اسرائیل و ترکیه باقی خواهد گذاشت. روابطی که طی دو سال گذشته رو به تیرگی بیشتری گذاشته است.
عمده هدف حمله اسرائیل، کشتی مرمره بود که کمکها و فعالان مخالف اسرائیل را با پرچم ترکیه حمل می‌کرد. در پی این درگیری خونین، دولت ترکیه ضمن اعتراض شدید به اسرائیل، سه مانور مشترک و استرتژیک نظامی پرهزینه را که قرار بود با اسرائیل انجام دهد لغو کرد، سفیر خود را از تل‌آویو به آنکارا فراخواند و همزمان درخواست نشست اضطراری اعضای شورای امنیت سازمان ملل را مطرح ساخت.
حمله نظامی دولت اسرائیل به این کاروان غیر نظامی چندان دور از انتظار نبود. چندماه کمپین تبلیغاتی وسیع برای جمع آوری کمک و براه انداختن این کاروان در بسیاری از کشورهای اروپایی و چند کشور دیگر از جمله مالزی٬ اندونزی و ترکیه٬ توسط طیف متنوع و گاها بسیار متفاوتی از مخالفین دولت اسرائیل و اشغال مناطق فلسطینی و انعکاس آن در میان رسانه های بین المللی و استقبال گرم دولت حماس از این اقدام٬ حرکت کاروان صلح را به موضوعی جدی در تنشهای منطقه ای بدل کرد. اسماعیل هنیه، نخست وزیر دولت حماس اعلام کرد تشکیلات حماس از چند هفته پیش مشغول تدارک استقبال از کاروان دریایی است و بندر غزه در حال آماده سازی برای لنگر اندختن کشتیهای این کاروان است. دهها قایق ماهیگیری مامور حمل اعضای بلند پایه دولت حماس برای استقبال از این کاروان گردیده بود. تشکیلات اسلامیIHH “یاری به حقوق و آزادی در ترکیه” مهمترین سازمانده و از مبتکران اولیه این کاروان بود با خرید سه فروند کشتی جمعا به ارزش یک میلیون و هشتصد هزار دلار٬ امکانات لجستیکی این سفر را مهیا کرد. این سازمان که خود را غیر دولتی مینامد درسال ١۹۹۰ توسط بازاریان اسلامی تحت عنوان کمک رسانی به فقرا در استانبول تاسیس گردید و بسرعت به نیروی کمک رسانی به مسلمانان بوسنی در جنگهای بالتیک بدل گردید٬ سپس دامنه نفوذ خود را به مناطق جنگ زده در پاکستان٬ لبنان٬ اتیوپی٬ عراق و حتی مناطقی از اندونزی و سرزمینهای فلسطینی گسترش داد.
کمکهای مالی و تبلیغاتی این سازمان یکی از پایه های پیروزی و بقدرت رسیدن رجب طیب اردوغان در ترکیه بود. وی پیش از حرکت کاروان از ترکیه با مسئولین طراز اول این سازمان دیدار کرد و اقدام آنان را ستود! کشتی مرمره بزرگترین کشتی از کاروان Ship to Gaza حامل بسیاری از فعالین این سازمان اسلامی بود که به همراه دو فروند کشتی دیگر حامل بیش از پنج هزار تن کالا و تجهیزات پزشکی و آموزشی٬ مصالح ساختمانی و کمکهای تدارکاتی به ارزش ده میلیون دلار بسوی غزه بود. حرکت کاروان از روز چهارشنبه از بندر دونداک در ایرلند آغاز گردید. مسیر حرکت به سمت قبرس٬ سپس با پیوستن به کشتیهای دیگری که از یونان و ترکیه حرکت را آغاز کرده بودند در آبهای مدیترانه به سوی ساحل غزه طرح ریزی شده بود. دولت اسرائیل نارضایتی و خشم خود را از حرکت این کاروان که برای شکستن محاصره سواحل غزه به حرکت در آمده بود پنهان نمیکرد و اعلام نموده بود این کشتیها به وسیله جنگی بدل شده اند٬ نمی توان آنها را تجهیزات غیرنظامی نامید و آنرا تهدیدی جدی برای امنیت خود عنوان می نمود.
واکنش رسمی اسرائیل موجب تشدید اهمیت حرکت این کاروان گردید٬ دهها خبرنگار از آژانسهای معتبر جهانی برای تهیه خبر به این کاروان ملحق شدند. کشته شدن دست کم نه نفر و زخمی شدن حدود پنجاه نفر از سرنشینان کشتیها و دستگیری حدود ششصد نفر یک رسوایی دایمی برای دولت اسرائیل به حساب می آید این سند بی تردید جنایت آشکار و نقض صریح حقوق بشر است. این نمونه رفتاری است که بیش از شش دهه است بر مردم بیدفاع فلسطین می گذرد.
محاصره دریایی غزه توسط نیروی دریایی اسرائیل از سال ۲۰۰۷ و پس از بقدرت رسیدن حماس در باریکه غزه آغاز گردید. بیش از چهار سال است که جمعیت ساکن غزه گروگان ارتش اسرائیل در خارج از مرزها و جریانات تروریستی اسلامی نظیر حماس در داخل باریکه غزه هستند. تنها راه تماس با جهان خارج گذرگاه رفح در مرز مصر است که پس از حمله اخیر اسرائیل به کاروان دریایی٬ طی بیست و چهار ساعت گذشته بطور مشروط باز گردیده است. نرخ بیکاری قریب به نود درصد است٬ عملا مردم غزه با کمکها و اعانات بین المللی قادر به زندگی هستند.
شکستن حلقه محاصره غزه و کمک به مردم بی دفاع فلسطین که بیش از شش دهه است گرفتار حملات مرگبار و وحشیانه ارتش نژادپرست و فاشیست اسرائیل هستند٬ جهان متمدن را به تکاپویی جدی انداخته است. ادامه این جنایات سبب رشد جریانات تروریستی اسلامی شده است که از ادامه بحران درمناطق فلسطینی برای خود دم و دستگاهی به هم زده اند که بطریق اولی حل بحران درمنطقه خاورمیانه را غیر ممکن می کند و بزرگترین بهانه برای حملات وحشیانه و ادامه قلدری دولت اسرائیل را تابه حال فراهم نموده است.
پس از پیروزی حزب لیکود و ائتلاف دست راستی ترین جریانات قومی و نژادی در اسرائیل تنها روزنه باریک وامید برای دست یابی به صلحی پایدار به یاس مبدل گردید. دولت ائتلافی اسرائیل عملا وارد مناسبات جدیدی با جهان پیرامون خود شده است. یگانه سیاستی که این دولت اعمال می کند٬ تاکید بر زور و تکیه بقدرت و نفوذ مذهبی و قوم پرستی است. این یگانه دکترین سیاسی دولت اسرائیل درحال حاضر است. بنیامین نتانیاهو با تاکید و تایید بر حملات دریایی اخیر و اعمال قهر بعنوان یک حق برای دولت اسرائیل٬ عملا پایان هر نوع مصالحه و دستیابی به صلح در منطقه را اعلام می کند. او تاکید کرد که با کشتیهای دیگری که به عزم کمک به غزه نزدیک شوند نیز همین رفتار تکرار خواهد شد. در واقع او سیاست دولت خود را برای ادامه روند مذاکرات صلح اعلام میکند تا هر مذاکره احتمالی تابع قلدری و قدرت بلا منازع اسرائیل قرار گیرد. این ادامه سیاست جنگی در زمان ” مذاکره” است!
حتی ایالات متحده امریکا بزرگترین متحد تاریخی دولت اسرائیل٬ که بعد از حضور نظامی در عراق و در ادامه در افغانستان به ثبات و تعادل سیاسی جدی درمنطقه خاورمیانه و تنظیم رابطه مستحکم با کشورهای عربی نیازمند است با سیاستهای تند و لجوجانه دولت ائتلافی اسرائیل عملا قادر به حفظ مناسبات خود در منطقه نیست. پافشاری دولت و ارتش اسرائیل بر اعمال قهر و قلدری بعنوان یگانه راه حفظ خود٬ تند پیچی است که همه متحدین پیشین اسرائیل از جمله ترکیه را نیز وادار به واکنش کرده است. اسرائیل از جانب دولتهای غربی و اتحادیه اروپا تحت فشار است٬ بسیاری از دولتهای اروپایی کمپین حرکت کاروان دریایی به سمت غزه را عمدا نادیده انگاشتند و با عدم ممانعت در انجام آن٬ عملا راه را برای وسعت بخشیدن به آن باز گذاردند. دولتهای اروپایی خواهان آنند که اسرائیل به محاصره غزه پایان دهد؛ از پنج عضو دائم شورای امنیت، چهار آن عضو خواهان خاتمه دادن به محاصره هستند. حتی دولت اوباما هم از اسرائیل خواسته است در سیاست خود نسبت به مسئله فلسطین تعدیل نشان دهد. روزنامه اسرائیلی هاآرتز وابسته به راست میانه در مطلبی درباره سیاست دولت اسرائیل نوشت، “برای اسرائیل تاوان جنگ دوم غزه در نهایت میتواند بسیار سنگین تر و پرهزینه تر از جنگ اول باشد٬ جنگی که هم اکنون دور دوم آنرا در دریا باخته است”.
حمله اسرائیل به کاروان دریایی کمک برای غزه تلاشی ناموفق و درعین حال گریز ناپذیر برای اٸتلاف اولترا راست دولتی اسرائیل در منطقه است و دقیقا نشان میدهد که اسرائیل خود را درتنگنایی جدی یافته است. هر درجه از اعمال زور٬ نشان از عدم تمایل این رژیم به پایان دادن به مخاصمات دیرینه در منطقه است. اسرائیل باید پیروزمندانه پای هر میزمذاکره ای بنشیند و این را جز با خون پاشیدن به منطقه نمی تواند تامین کند. این دقیقا همان سیاستی است که سازمانهای تروریستی اسلامی از جنس جمهوری اسلامی ایران درمنطقه به آن نیاز دارند تا نقش قربانی را بازی کنند و مانند رقیب در را بر هر راه حل صلح آمیزی در منطقه ببندند!
با این رویداد خونین ضرورت حل مسٸله فلسطین یکبار دیگر به خواستی جدی در سطح بین المللی ارتقا یافت. آنچه جهان با این اقدام تروریستی و وحشیانه شاهد آن بود٬ جنایت یک رژیم ایدٸولوژیک قومی و مذهبی است که ادامه خونریزی برای تصرف ارض موعود هدف مقدس آن است. این چیزی بجز تداوم و تکرار این جنایت مقدس نیست!