در یورش کماندوهای ارتش اسرائیل به یک ناوگان حامل کمک های بشردوستانه به غزه، در سحرگاه ۳۱ مه ۲۰۱۰، احتمالا تعداد کشته شدگان بیش از ۹ نفر است. این حمله در آب های بین المللی صورت گرفته که اعتراضات جهانی علیه این جنایت دولت اسرائیل، هم چنان ادامه دارد.
از جمله اعتراضات می توان به یک ابتکار مهم کارگران بنادر سوئد اشاره کرد. اتحادیه کارکنان بندرگاه های سوئد) (Svenska Hamnarbetarförbundet اعلام کرده است که در اعتراض به حمله نیروهای اسرائیل به کاروان امدادرسانی به غزه و کشتن ۹ نفر از امدادگران، حرکت کشتی ها و عبور کالا از سوئد به اسرائیل و از اسرائیل به سوئد را بلوکه خواهد کرد.
زمان این اقدام مهم کارگری، از ۱۵ تا ۲۵ ژوئن ۲۰۱۰ اعلام شده است. شرط تعیین شده برای عدم انجام این اقدام، بررسی حادثه، مجازات عاملان و مسببین این حادثه و لغو محاصره غزه از سوی اسرائیل عنوان شده است.
بیورن بوری (Björn A. Borg)، مدیر این اتحادیه گفته است که با دیگر اتحادیه ها و سندیکاها در سطح بین المللی تماس گرفته خواهد شد. وی، اظهار امیدواری کرد که آن ها نیز به این اقدام بپیوندند.
بیورن، از استقبال اعضای اتحادیه از این تصمیم و از احتمال پیوستن اتحادیه های دیگر سوئد نیز خبر داده است.
در اتحادیه کارکنان بندرگاه های سوئد، بیش از ۱۵۰۰ نفر عضویت دارند که نیمی از تمام کارکنان بنادر سوئد محسوب می شوند.
این اقدام کارگری، در حالی که با استقبال نیروهای چپ و کمونیست و آزادی خواه روبرو شده است سوسیال دمکرات ها با آن مخالفت کرده اند.
خانم مونا سالین، رهبر حزب سوسیال دموکرات سوئد، با بایکوت کشتی ها و کالاهای اسرائیل که از سوی اتحادیه کارکنان بندرگاه های سوئد، پیشنهاد شده، مخالفت کرده است. او، هم چنین درخواستی را که از سوی شماری از اعضای حزب سوسیال دموکرات برای قطع رابطه با حزب کارگر اسرائیل مطرح شده را نیز رد کرده است. او، ادعا کرده است که در این حزب، افرادی حضور دارند که برای صلح و آرامش در منطقه مبارزه می کنند و قطع ارتباط با حزب کارگر به معنای تنها گذاشتن آن ها در این مبارزه نیز می شود.
در این میان، آخرین سوئدی هایی که در پروژه کمک رسانی به غزه شرکت داشتند، شب گذشته با یک هواپیمای ترکیه از تل آویو به استانبول منتقل شدند.
در فرودگاه استانبول شمار زیادی از خبرنگاران و به ویژه بستگان و استقبال کنندگان حدود ۵۰۰ سرنشین ترک کشتی های حامل کمک به غزه که با ۳ هواپیمای اختصاصی ترکیه به این شهر انتقال داده شده بودند، گرد آمده بودند. کارل بیلدت، وزیر امورخارجه سوئد نیز در این فرودگاه از آن ها استقبال کرد. در میان ۷ سوئدی آزاد شده Mattias Gardell استاد تاریخ مذاهب و همسرش Edda Manga که استاد تاریخ اندیشه است از جمله مسافران کشتی بودند که سربازان اسرائیلی ۹ سرنشین ترکیه ای آن را به قتل رساندند. آن ها می گویند که شاهد خشونت سربازان اسرائیلی و تیراندازی مستقیم آن ها به روی سرنشینان کشتی بوده اند.
۷ سوئدی زندانی که شب گذشته به استانبول وارد شدند، گفته اند که با وجود عدم تمایل به امضای برگه ای که مقامات اسرائیلی از آن ها می خواستند، پس از این که وکلایشان آن ها را قانع کردند که این برگه ها هیچ مشروعیت و اهمیت حقوقی ندارند، آن ها را امضاء کردند.
۵ نفر از ۱۱ نفر آلمانی که در کشتی های امدادرسانی بودند روز سه شنبه ۱ ژوئن، به آلمان بازگشتند. دو نفر از نمایندگان حزب چپ ها در مجلس آلمان (بوندس تاگ) نیز جزو افرادی بودند که با این کشتی ها عازم غزه بودند. آن ها، به خبرگزاری ها گفته اند: «ما اهداف مسالمت‌آمیز داشتیم، هیچ کس به سلاحی مسلح نبود و می خواستیم کمک برسانیم.»
فعالان آلمانی تعداد کشته‌شدگان را بر خلاف ادعای دولت اسرائیل که ۹ نفر اعلام کرده، ۱۸ نفر می دانند.
هم چنین یک روز پس از حمله اسرائیل به کشتی های امدادرسان، مرز رفح توسط دولت مصر به سوی سرزمین های فلسطینی برای دو روز در هفته گشوده شد. این اقدام به منظور انتقال دارو و سایر کمک های بشردوستانه به نوار غزه و ورود بیماران فلسطینی به مصر صورت گرفته است.
در حالی که این جنایت اسرائیل در سطح بین المللی محکوم شده است و تظاهرات های بزرگی نیز در کشورهای مختلف جهان و در مقابل سفارتخانه های اسرائیل صورت گرفته، نیروی هوایی ارتش اسرائیل، روز سه شنبه ۱ ژوئن، بخشی از نوار غزه را بمباران کرد. به گزارش خبرگزاری ها، در اثر این بمباران سه فلسطینی جان خود را از دست دادند.
عبدالله گل، رییس جمهوری ترکیه نیز گفته است بعد از حمله نیروهای اسراییلی به کشتی هایی که قصد رساندن کمک به غزه را داشتند، روابط این کشور با اسراییل هرگز به حالت گذشته برنخواهد گشت.
عبدالله گل، در سخنان خود که از تلویزیون دولتی ترکیه پخش شد، گفت که این اتفاق یک شکاف عمیق و غیرقابل ترمیم را در روابط دو کشور به جا گذاشت.
رییس جمهوری ترکیه این بیانات را در حالی ابراز داشت که مراسم تشییع جنازه ۹ نفر از کشته شدگان این واقعه امروز پنج شنبه ۳ ژوئن در ترکیه برگزار شد.
بیش از ۵۰۰ نفر از سرنشینان کاروان که دوشنبه گذشته مورد حمله قرار گرفتند بعد از بازداشت در اسراییل، امروز به استانبول باز گشتند و هم چون قهرمانان آزادی مورد استقبال قرار گرفتند.
رادیو فرانسه، گفته است که هزاران نفر از مردم ترکیه امروز در مراسم سوگواری نه نفر قربانی حملات نظامی اسرائیل که همگی ترکیه ای هستند شرکت کردند.
رویترز، گزارش داد که جمعیت شرکت کننده غمگین و در عین حال خشمگین به نظر می رسیدند، از قول یکی از عزاداران نقل کرده است که جهان باید از خود واکنش نشان دهد. او گفته است که دولت ترکیه نباید فقط به اعتراض زبانی دلخوش کند.
بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل متحد نیز روز سه‌شنبه ۱ ژوئن – ۱۱ خرداد، بار دیگر خواستار پایان دادن به محاصره نوار غزه شد و گفت: «اگر اسرائیل به خواسته من توجه کرده بود و به محاصره غزه پایان داده بود، چنین تراژدی رخ نمی داد.»
دبیر کل سازمان ملل، هم چنین گفت در تماس تلفنی که با محمود عباس، رییس تشکیلات خودگردان فلسطین داشته وی را تشویق به ادامه گفتگو‌های غیرمستقیم کرده است.
امداگران به دلیل این که از کشورهای مختلف عازم غزه بودند و با یورش وحشیانه کماندوهای اسرئیل روبرو شدند، سریعا انعکاس جهانی پیدا کرد. اما روشن است که دولت ها، هم چون گذشته به مماشات خود با دولت اشغالگر و آدم کش اسرائیل ادامه خواهند داد. این اعتراضات مردمی و به ویژه اعتصابات کارگری است که می تواند دولت ها را وادار کند به مماشات خود با دولت اسرائیل پایان دهند؛ دست به بایکوت سیاسی اسرائیل بزنند و تا عقب نشینی ارتش اسرائیل از سرزمین های فلسطینی این بایکوت را نشکنند.
هم زمان «کمیته آزادی غزه»، اعلام کرد که یک کشتی امدادرسانی دیگر با ۳۵ سرنشین در راه است و تلاش خواهد کرد محاصره نوار غزه را بشکند.
طبیعی است که هر نیرو و جریان کارگری کمونیستی و چپ و آزادی خواه این ابتکار پیشرو کارگران نبادر سوئد را به عنوان یک اقدام موثر در عقب راندن دولت اشغالگر اسرائیل از غزه و پایان دادن به محاصره این منطقه و نهایت خروج همه نیروهای اشغالگر اسرائیلی از سرزمین های فلسطینی کارساز دانسته و از هر طریق ممکن به تقویت و گسترش آن برمی خیزد.
باید به کارگران بنادر سوئد، با این تصمیم شجاعانه و طبقاتی که در همبستگی و همدردی با کارگران و مردم تحت ستم فلسطین اتخاذ کرده اند صمیمانه تبریک گقت و آن را به عنوان یک الگو و نمونه خوب در کشورهای دیگر نیز پیگیری و سازمان دهی کرد.
پنج شنبه سیزدهم خرداد ۱۳۸۱ – سوم ژوئن ۲۰۱۰