اکتبر، روز ۲۳ اردیبهشت ماه ۱۳۸۹ در اعتراض به اعدام  ۵ نفر از فعالین سیاسی توسط حکومت اسلامی در کردستان  اعتصاب عمومی صورت گرفت.   کلا  چه ارزیابی ای از این حرکت موفقیت آمیز دارید؟

سالار کرداری
قبل از هر سخنی به این اشاره می کنم که این حرکت بهترین تسکین و مرهم بود برای داغ دل خانواده های عزیزی که در این جنایت  عزیزترین اعضای خانواده شان را از دست دادند و این اعتصاب بهترین شکلی بود که میشد با خانواده های  این ۵ نفر همدردی کرد.
اعتصاب ۲۳ اردیبهشت اوج و اعتلای جنبشی بود که سالیان سال است  انسانیت ، آزادی خواهی و برابری طلبی را نمایندگی می کند . این حرکت عظیم بار دیگر ثابت کرد که مردم آزادیخواه کردستان در برابر جنایات رژیم به هیچ وجه ساکت نمی نشیند . مردم مبارز با جواب دادن به فراخوان کمیته کردستان حزب حکمتیست و دیگر احزاب و سازمانهای  اپوزیسیون چپ به مانند کومه له مهر تایید دیگری به پای برگه ی تاریخ ایران گذاشت که همچنان جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی ، جنبش انسانیت و جنبش نه به اعدام و جنایت ، برحق ترین و وسیعترین جنبش موجود در کردستان است . اعتصاب عمومی اخیر را من دنباله اعتصاب ۲۸ مرداد میدانم و شرکت کنندگان در این اعتصاب ، سرمایه های با ارزش جنبش  ما به شمار می روند.
مردم کردستان تاریخی را دوباره ساخت که به مانند کوچ شهر مریوان و اعتصاب ۲۸ مرداد بشریت را  متوجه خود کرد. اعلام انزجار وسیع از جنایات جمهوری اسلامی را این اعتصاب در بهترین شکل نمایندگی کرد و به جهانیان فهماند که این مردم با هیچ دستگاه سرکوب و خفقانی سر سازش  و تسلیم شدن ندارد.
از سوی دیگر چهره سراسیمه ی رژیم که به کرات با توسل به زور خواست مانع این اعتصاب شود ، دیدنی بود. شاید سالیان سال است که با چنین وحدت عملی روبه رو نشده بود . شاید فکر می کرد با استفاده از دستگاه کثیف تبلیغاتی اش میتواند چهره فرزادکمانگر و دیگران عزیزان اعدامی را مخدوش کند. پیام بزرگ و فراموش نشدنی این اعتصاب به رژیم این بود که مردم در مقابل جنایات وی سکوت نخواهند کرد و اعتصاب سراسری اخیر این مهم را به اثبات رساند.
پیام قابل تامل دیگری که این حرکت با خود داشت ، به کرسی نشاندن دوباره این واقعیت بود که این مردم به هیچ وجه  توهمی به جمهوری اسلامی و جناحهایش ندارد و صف خود را از کسانی که فکر می کنند می شود دست های خونین  امثال موسوی را شست و آن را نماینده ی آزادی و عدالت معرفی کرد، جدا میبیند.
نقش تعیین کننده خانواده های عزیزان اعدامی در این حرکت قابل تقدیر و اهمیت بود که یک لحظه خود را از جمعیت دور نکرده و همراه با آنها ایستادند و به شایستگی هرچه تمامتر نمایندگی فرزندان عزیزشان را کردند.
در آخر از همه ی فعالین چه در داخل و چه در خارج ، به خصوص فعالین حزب حکمتیست ، از مردم مبارز و آزادیخواه کردستان و همه ی  کسانی که در به ثمر رسیدن این اعتصاب سهیم بودند تشکر و قدردانی می کنم و در یک جمله بگویم که این حرکت پیروزمند محکمترین جواب به جنایات رژیم ، بهترین هدیه به خانواده های این عزیزان و بزرگترین نه ! به اعدام و سرکوب بود. 

۱۴ مه ۲۰۱۰

با تشکر از شما
مصاحبه کننده: اسماعیل ویسی