بار دیگر جلاد خون ریخت. باردیگر بهترین فرزندانمان به جوخه های اعدام سپرده شدند. دیگر بس است. دیگر نباید اجازه داد که این جنایتکاران؛ بهترین فرزندانمان ، پرچم داران آزادی و برابری را به خاک و خون کشند. اعدام فرزاد کمانگر، علی حیدریان،فرهاد وکیلی،شیرین علم هولی و مهدی اسلامیان باید جواب بگیرد. باید به این آدمکشان نشان داد که دوران چماقداران و چاقوکشان اسلامی بسر آمده است. اعدام این عزیزان فقط نشان از عجز و ترس از خروش انقلاب است. صدای انقلاب را شنیده اند. صدای انقلاب هراس به جانشان انداخته و خواب را از چشمانشان ربوده است.
مردم مبارزکردستان !
تاریخ ۳۰ ساله مبارزه شما علیه حکومت اسلامی تاریخ پر از افتخار و آزادیخواهی است. صدها نفر از عزیزترین فرزندان شما از همان روز اول روی کار آمدن این جانیان تا اکنون قربانی شده اند. تاریخ شما تاریخ مبارزه برای آزادی و برابری بوده و خواهد بود. اکنون وقت آن رسیده که بار دیگر در مقابل این گروه قمه کش و آدم کش ایستاد و نشان داد که خانواده ی این قربانیان تنها نیستند. که هر خانه ای در کردستان و ایران خانه ی فرزاد است و هر کلاسی کلاس درس فرزاد است و هر دانش آموزی معلمش فرزادی است. روز ۲۳ اردیبهشت را باید به روز اعتراض و اعتصاب علیه این قداره کشان آدمکش تبدیل نمود. باید در مقابل زندانها و اماکن نهگداری از زندانیان سیاسی اجتماعات اعتراضی برپا نمود.
مرکز آموزشی و کار را تعطیل نمود و در خیابانها و میادین اجتماع نمود و خواهان آزادی بی قید و شرط همه زندانیان سیاسی در سراسر ایران شد.
۲۱ اردیبهشت ۱۳۸۹