نامه های منظم و متوالی فرزاد کمانگر از زندان مکتبی را رواج داد که در تاریخ معاصر ایران کمتر شاهد آن بوده ایم. فرزاد وقتی به زندان رفت دیگر یک معلم زندانی نبود، او به یک زندانی معلم تبدیل شد که جامعه را با ادبیات مقاومت و مبارزه اش آموزش می داد.
اعدام فرزاد کمانگر و چهار زندانی سیاسی دیگر علی حیدریان، فرهاد وکیلی، شیرین علم هولی و مهدی اسلامیان، برخلاف تصور سران رژیم اسلامی باعث ترس و عقب نشینی مردم به ستوه آمده نخواهد شد، این احمقانه ترین برداشت سیاست گذاران دولت اسلامی حاکم بر ایران است اگر چنین تحلیلی داشته باشند. این جنایت نفرت و بیزاری از این رژیم را به اوج می رساند. رویدادهای دو روز گذشته این واقعیت را به روشنی نشان داد.
به دنبال دستگیری و بویژه بعداز صدور حکم اعدام، فرزاد کمانگر ادبیات مبارزه و مقاومت، ادبیات معلمی همچنان مبارز و معلم در زندان را در جامعه ائی با حاکمیتی وحشی و انسان کُش با نامه های زندانش شکل داد.
 نامه های منظم و متوالی فرزاد کمانگر از زندان که می توان آنها دروس دوران اسارت نام نهاد، مکتبی را رواج داد که در تاریخ معاصر کمتر شاهد آن بوده ایم. فرزاد وقتی به زندان رفت دیگر یک معلم زندانی نبود، او به یک زندانی معلم تبدیل شد که جامعه را با ادبیات مقاومت و مبارزه اش آموزش می داد. نمونه نامه های زندان او از رویدادهای تاریخی است که تکرار آن در جوامعی با چنین حاکمیتی بندرت تکرار خواهد شد. من هنوز هم وقتی یکی از نامه های او با عنوان من “یک معلم می مانم و تو یک زندانبان” مطالعه می کنم تمام وجودم سرشار از عشق به آزادی انسان دردمند خواهد شد و دلم میخواهد با تمام گلو فریاد آزادی و رهائی انسان دردمند را سر دهم و در مقابل عظمت چنین شخصیتی سر تعظیم فرود آورم.
برای جمهوری اسلامی ممکن نیست چنین رهبری را اعدام کند، اما در این خیال باطل بسر برد که جامعه سکوت خواهد کرد. حماقت خواهد بود اگر این استاد مبارزه و مقاومت، این معلم نسل آینده، این چهره محبوب و دوست داشتنی کودکان چهره تکیده دامنه های کوههای سربلند و آزادی پرور “شاهو” و “اوالان” را به چوبه دار بسپارد و منتظر پاسخ نماند.
 فرزاد کمانگر همانند کوه استوار و یکی از مقاوم ترین زندانیان سیاسی تاریخ معاصر بود، تنها مطالعه نامه های زندان او برای این قضاوت کافی است. جمهوری اسلامی نمی تواند این معلم مکتب مبارزه و مقاومت را در مقابل چشمان همه ما به چوبه دار بسپارد و در این تصور باقی بماند که جنایتش را بی پاسخ بگذاریم.
فرزاد کمانگر با نامه های زندانش بانگ برآورد که به همه ما به کودکان رنج و کار، به کودکان محروم از تمام نعمات مادی، به پدر مادرهای دست تنگ و رنج کشیده به همه ستمدیدگان ایران از کردستان تا سیستان و وبلوچستان، ازآذربایجان تا فارس و وجب به وجب ایران تعلق دارد. به چوبه دار سپردن فرزاد کمانگر جنایت بزرگی که است که جمهوری اسلامی باید تاوان آن را بپردازد. ما شاهد واکنش مردم خشمگین خواهیم شد.