در سوگ عاشقترین عاشقان زمان ، بی باکترین فرزندان کار و علم و امید و آینده مینشینیم ، برای ماهیان سرخ کوچک پرشور و بیقرار که از برکه های راکد و تنگ ، گذری آگاهانه کردند و به دریا پیوستند .برای همیشه به یاد ماندگانِ جانباخته و عزیزمان فرزاد کمانگر ، شیرین علم هولی ، فرهاد وکیلی ، علی حیدریان و مهدی اسلامیان که در مقابل جلادان و حافظانِ رژیمِ جعل وسرکوب و سرمایه سر تسلیم فرود نیاوردند وبه جاودانگی پیوستند. با درود و تسلیت به مادران و پدران داغدیده این یاران به خون خفته و بی باک.
ناباوری و اندوه عظیمی که از اعدام این دلیران سرزمینِ سوخته در آتش و خون ، برای هزاران انسانِ با وجدان در سراسر جهان به وجود آمده است ، کم سابقه ودر ابعادی عظیم و بینظر میباشد. یاد و خاطرۀ این شقایقان گلگون دشتهای وسیع انسانیت و مقاومت برای همیشه باقی است. یادشان گرامی باد.
در مسیر طوفانهای ویرانگر
ای جلاد!
با من از هر رنگ و نیرنگی سخن که بگویی
با هزاران شگرد و راز و رمز
خاموش نخواهم گشت.
آری خاموش نخواهم گشت.
آنان را که دستهای سترگ یارانم را
زبونانه در غل و زنجیر کردند
و به قتلگاه بردند
من هرگز،هرگز نخواهم بخشید.
هرگز-
از من نخواه که عشقی دروغین را موعظه کنم.
باورکنم از شمایان یاوه های توخالی انسانیت دروغین را
دیر زمانی است که عاشقان شرزه
در این دیار به همراه آیه های آسمانی به مسلخ برده میشوند.
دیرزمانی است که شکوفه های تازه سر بر آورده
از خاک سفت لگد کوب شده
در مسیر طوفانهای ویرانگر
عاشقانه به هستی پرطلاطم خویش ادامه میدهند
ما صدائی خواهیم شد.
برای بیصدایان
زورقی برای ره گم کردگان
سایبانی برای شکوفه های نو رسیده
از هراس طوفان
فریادی برای فریادهای در سینه خفته
از من مخواه خاموش باشم
خاموشی من مرگ من است
صدایم، صدای زندگی
برای پرنده های مهاجرِ از سرزمین خویش جدا افتاده
از من نخواه که خاموش باشم
مرگ را بیشتر از آن میپسندم
آنجا که خاموشی است.
مرگ آغوش خود را میگشاید
به استقبال زندگی بشتابیم
با صدا که همیشه میماند .
بنفشه کمالی ۱۰-۵-۲۰۱۰