اقدام کثیف رژیم در به گلوله بستن کاسبکاران مرزی کردستان طی چند هفته گذشته در منطقه سردشت و مریوان جزئی از صدها موردی است که توسط مزدوران جنایتکار حکومتی صورت گرفته است.
جانیان اسلامی سرمایه بیش از سه دهه به کمک سرکوب، کشتار و اعدام توانسته اند حیات خود را ممکن سازند. پایه های رژیم بر زور، جنایت و ایجاد رعب وحشت استوار است و بدون اختناق و در فضای باز سیاسی جانوران اسلامی یک روز هم دوام نخواهند آورند. هر اقدام جنایتکارانه رژیم در کردستان نیز مسیری در جهت مرعوب کردن مردم و نشان دادن شمشیر خونینن اسلام است. نمایش کثیفی که رژیم هر از گاه جهت ارضای صفوف خود به آن نیاز دارد.
کردستان از همان روزهای آغازین به قدرت رسیدن خیل تحجر اسلامی، صف خود را در تقابل با این پدیده شوم سازمان داد و به یک عامل مهم بی ثباتی و شناساندن ماهیت رژیم تبدیل شد. کارگران کردستان تقلاهای رژیم جهت تحمیل خود به جامعه را به خوبی میشناسند، به جنایت حکومتگران اسلامی به قدمت عمر ننگینشان واقف هستند. توان خنثی کردن ترفندهای قداره بندان حکومتی را در قوه خود می بینند و چیزی که برای به فعل در آوردن آن نیاز دارند، اتحاد و همبستگی سیاسی حول پرچم آزادی خواهی و برابری طلبی است.
گردنه گیری امروز رژیم و ترور و کشتن انسانهای که فقر و فلاکت بی سابقه ی ناشی از وجود مدافعان اسلامی سرمایه وادارشان نموده که برای سیر کردن شکم خود و خانواده شان کوه ها و جاده های پر مخاطره را پشت سر گذارند و راهی دیار دیگری شوند تا بلکه هنگام برگشت شبی را آسوده در کنار فامیل و دوستان بگذرانند، تنها ار جانیان اسلامی بر می آید. این عمل شنیع و وحشیانه چهره واقعی بربریت اسلامی را برای صدمین بار به تصویر می کشد و تنفر مردم کردستان را صد چندان افزایش میدهد. چیزی که حکومت های متعارف سرمایه داری در جوامع عقب افتاده نیز قادر به انجام آن نیستند. اینها تارنمای تعفن اسلامی هستند که بدونه گره زدن حفاظت از سرمایه به شیوه غیر متعارف یک روز هم به حیات سیاسی خود نمی توانند ادامه دهند.
تنها راه کوتاه کردن دست رژیم از زور و جنایت، اعتراض آگاهانه و سازمان یافته و تبدیل کردستان به جهنمی برای مزدوران اسلامی است. اعتراضات پراکنده و موردی نیز میتواند موثر واقع شود ولی کافی نیست و تنها به عقب نشینی موقت مزدوران حکومت آنهم در مواردی منجر میگردد. بعدا و در فرصتی مناسب جهت زهر چشم گرفتن از مردم، درنده گی بیشتری از خود نشان خواهند داد. نباید یک روز هم جانیان اسلامی را راحت گذاشت. نباید اجازه داد که مزدوران رژیم به هستی مردم تعرض نمایند. هر بی تفاوتی در مقابل رژیم تعرض بعدی را بدنبال خواهد آورد. راهی غیر از متشکل و متحد شدن کارگران و مردم زحمتکش کردستان برای مقابله با استثمار کارگران و وحشیگری حاکمان اسلامی سرمایه وجود ندارد. باید از اعتراض موردی فراتر رفت و نفرت خود از رژیم و لومپن های قداره بند ش را به کوچه و خیابان، به مدارس و دانشگاه، به محل کار و کارخانه و هر جا که ماموران رژیم کوچکترین بی حرمتی به مردم و کارگران کردستان می نمایند کشاند. باید کاری کرد که حتی از خیال تکرار چنین جنایتی در مورد کسبکاران مرزی وحشت نمایند. باید کاری کرد که جانیان اسلامی هر جا پا گذاشتند خود را در محاصره نفرات مردم بیابند.
تنها حزب سیاسی رادیکال و کمونیستی ارتقای مبارزات پراکنده و محلی، به سطح عالیتری را ممکن می سازد و توان تبدیل رو در روی و اعتزاض محلی را به حرکت سراسری دارد. روزانه صدها مورد اعتراض و مبارزه در اشکال متنوعی در سراسر ایران از مبارزات کارگری، زنان، تا اقشار کم در آمد جامعه در جریان است که کارخاته، مدرسه، تا محلات و شهرهای مختلف ایران و منجمله کردستان را در بر می گیرد. هر یک از این اعتراضات پراکنده بدون در جریان قرار گرفتن و اطلاع یافتن کوچه و خیابان و کارخانه آنور محل صورت می گیرد و این اثرات تلاش و مبارزه کرگران و مردمان زیادی جهت رسیدن به مطلباتشان را نا محسوس و بعضا به نا امیدی نیز می انجامد. درغیبت حلقه محکمی جهت اتصال این مبارزات بهم، در نبود خطی که اعتراضات موجود را هدفمند نماید و تشخص دهد در چه محدوده ای گسترش یابد و کجا و در چه شرایطی به حرکتی وسیع و سراسری تبدیل شود، نتیجه اش در محدوده اعتراض لازم اما ناکافی جمعی از مردم شهر و حومه سردشت باقی خواهد ماند و تاثیراتش از سکوت موقت رژیم فراتر نخواهد رفت و بار دیکر تعرض مجدد خود به کارگران و زنان و کسبکاران مرزی و… را شروع می نماید. چنانکه این بار مجددا در مریوان دست کثیف خود را به خون کسبکاران مرزی آلوده نمود.
کارگران و مردم کردستان تجربه گرانبهای را در امر سازمان و مبارزات سازمان یافته را در جنگ وگریز با رژیم از مبارزه مسلحانه گرفته تا مبارزات توده ای شهری و اعتراضات کارگری را از سر گذرانده اند و احزاب و جریانات ناسیونالیستی و کمونیستی را در شریط سخت مبارزات انقلابی در بوته آزمایش قرار داده اند. این تجربه انتخاب جریانات سیاسی در دور جدید توسط کارگران و مردم زحمتکش کردستان را از سایر مناطق ایران آسان تر نموده است. تنها انتخاب کمونیسم و متحد شدن حول حزب طبقاتی کارگران و از این طریق مبارزه پیگیر، سازمان یافته و هدفمند می تواند دست جانیان اسلامی سرمایه را از زندگی کارگران و مردم کردستان و از جمله کاسبکارن مرزی کوتاه نماید.
۲۳/۰۴/۲۰۱۰