پیروزی بر فاشیسم!

درآستانه  سالگرد پیروزی بر فاشیسم که جنگ جهانی دوم را بر مردم جهان تحمیل نمود و میلیونها  انسان را در آتش جنگ نابود کرد،هستیم . و به همین دلیل هم شاهدیم که چگونه دستگاه های تبلیغاتی بورژوازی  جهانی با تف کردن بر روی واقعیت در تلاش اند تا با تحریف تاریخ  نقش غیر قابل انکار خلقهای اتحاد شوروی و سربازان ارتش سرخ را در این امر لاپوشانی نمایند.  
۶۵ سال از پیروزی بر فاشیسم می گذرد اما با فرو پاشی شوروی سابق حقیقت و واقعیت درباره جانبازیهای ارتش اتحاد شوروی برای آزاد سازی مردم دنیا ازبربریت نازیسم، اکنون از رسانه های همگانی در کشورهای سرملیه داری ناپدید شده و کتابهای تاریخ در مدارس و دانشگاهها واقعیت های تاریخی را ناگفته گذاشته و  انکار می کنند. جعل تاریخ امروزه در مورد جنگ و شکست نازیسم به امری غیر قابل انکار تبدیل شده است. کاپیتالیسم با رهبرانش در شرکتهای انحصاری و اولیگارشی مالی نمیخواهند که جائی برای همدردی با اتحاد شوروی و سیستم سوسیالیستی ای که آن زمان مدعی اش بود باقی بگذارند.  اما نباید فراموش کرد که این پیروزی  مدیون فداکاریهای فراموش نشدنی خلقهای شوری بود مردمی که در طی این مقاومت تاریخی ۲۵ میلیون کشته دادند. 
.
     در ۹ مه ۱۹۴۵ آلمان نازی بدون قید و شرط تسلیم اتحاد جماهیر شوروی(سابق) ، آمریکا، انگلیس و فرانسه شد.در مسکو برای پیروزی بر فاشیسم و برای قدردانی از جانبازی ارتش سرخ جشن بسیار با شکوهی گرفته شد.  چهار سال پیش از این، در تاریخ ۲۲ ژوئن ۱۹۴۱، آلمان به رهبری هیتلر با بزرگترین ارتش در تاریخ انسانی اتحادشوروی (سابق) را موردهجوم قرار داده بود.  آ لمان نازی ۸ میلیون سرباز مسلح داشت که از این تعداد، ۴٫۶ میلیون سرباز برای حمله به شوروی فرستاده شده بود و بجز آن، نزدیک به یک میلیون نیروی کمکی از کشورهای هم پیمان آلمان نازی همچون ایتالیا، رومانی، مجارستان و فنلاند، و نیز تعدادی داوطلب از کشورهای اروپائی به آنها ملحق شده بود. ارتش تجاوزگر شامل بیش از ۵٫۵ میلیون سرباز میشد در حالیکه شوروی که در دهه ۱۹۳۰ بسختی تلاش کرده بود تا تولیدات کشاورزی و صنعتی را توسعه داده و نیروی دفاع را افزایش دهد تنها موفق شده بود تا ارتشی با ۵ میلیون سرباز تشکیل دهد که از این تعداد هم، قریب به ۳ میلیون در مرزهای غربی مستقر شده بودند. در مرزهای دریای آرام، اتحاد شوروی یک میلیون سرباز برای مقابله با ارتش ژاپن مستقر کرده بود و در مرز ترکیه نیز چند صدهزار سرباز در حال آماده باش بسر می بردند. بنابراین در مرزهای غربی، ارتش شوروی به هیچوجه قابله مقایسه با ارتش مجهز آلمان نازی نبود.

 قبل از یورش به شوروی نازیها سالها بود که در تدارک این جنگ و این حمله بودند. هیتلر با کمک و پشتیبانی مالی از طرف سرمایه داران آلمان، شروع به سرکوب طبقه کارگر و از بین بردن کمونیستها نمود.  در ژانویه ۱۹۳۳ نازیها شروع به تحریک کشورهای اروپا نمودند. همچنین در ادامه سیاست خارجی تهاجمی خود، نازیها شروع به پس گرفتن مستعمراتی نمودند که در جنگ جهانی اول به فرانسه و انگلیس باخته  و همچنین در پی به چنگ آوردن زمین های جدید در اروپای شرقی و اتحاد شوروی بودند.
     قدرت طلبی نازیها به همین جا ختم نمیشد. در نقشه تهاجمی آنها همه دنیا قرار داشت و آنها قصد تسخیر آن را داشتند. همزمان که هیتلر، کمونیستها را میکشت و یا بزندان می افکند، آلمان خود را برای یک جنگ جهانی آماده میکرد. در اکتبر ۱۹۳۳ آلمان کنفرانس خلع سلاح  در ژنو را ترک کرد. در مارچ ۱۹۳۵ نازیها خدمت نظام وظیفه را عمومی اعلام کردند که برخلاف معاهده ورسای ۱۹۱۹ بود. همزمان ارتش آلمان شروع به افزودن تجهیزات نظامی خود کرد. در مارچ ۱۹۳۶ یکی دیگر از مفاد قطعنامه ورسای را زیرپا گذاشته و در منطقه رودخانه رن که غیرنظامی اعلام شده بود ،ارتش اش را وارد نمود. نازیسم دیگر واقعیت خود را نشان داده بود گرچه هنوز آلمان چنان ارتشی نداشت که بتواند در مقابل ارتشهای فرانسه و انگلیس مقابله کند ولی فقط بدلیل نفرت و دشمنی این دولتها و سرمایه دارانش از کمونیسم و شوروی، هیتلر را که همچون یک دیکتاتور عمل میکرد را دراعمال خود رها کرده و نازیسم را پذیرا شدند.
     هیتلر با اجرای نقش آخرین سنگر بر علیه کمونیسم توانست دولتهای غربی را با خود همراه کند. ارتش آلمان نازی روز بروز افزایش یافته و مجهزتر میشد، و تقاضاهای اتحاد شوروی برای  ائتلاف در مقابل آلمان نازی هیچوقت جواب داده نشد.

     در اوائل ژوئن ۱۹۴۱ جو سیاسی در اروپا بگونه ای شده بود که اکثر کشورهای اروپایی از قدرتهای فاشیستی و نازیستی فرمان می بردند. در اول مارچ ۱۹۳۸ آلمان نازی کشور اطریش را تصرف کرد، در ماه سپتامبر با توافق انگلیس و فرانسه، بخش آلمانی زبان چکسلواکی (سابق) را بخود ملحق کرد، در ماه مارچ ۱۹۳۹ تمام چکسلواکی را گرفت، در همان ماه فاشیستهای هوادار فرانکو در اسپانیا به کمک آلمان نازی و ایتالیای فاشیست قدرت را در کشور بدست گرفتند.  اول سپتامبر ۱۹۳۹ آلمان به لهستان حمله کرد، به کشوری که فرانسه و انگلیس به آن تضمین داده بودند که امنیت آنرا حفظ کنند ولی با حمله آلمان فقط نظاره گر باقی ماندند.  اعلان رسمی جنگ از طرف فرانسه و انگلیس بر علیه آلمان نازی در سوم سپتامبر فقط در حرف بود هر چند در آن زمان و موقعیت می توانستند به نازیسم خاتمه بدهند، همانطور که آلفرد یودل (۱) رئیس ستاد عملیاتی ارتش در دادگاه نورنبرگ چنین اعتراف کرد “اگر ما در سال ۱۹۳۹ شکست نخوردیم فقط به آن دلیل بود که ۱۰۰ لشگر فرانسه و انگلیس در جبهه غرب، نظاره گر بودند وقتیکه آلمان نازی فقط با ۲۵ لشگر به طرف لهستان یورش برد.”

     در سال ۱۹۴۰ ارتش آلمان نازی به تهاجم خود ادامه داد. دانمارک در ماه آپریل تصرف شد، نروژ در ماه آوریل ـ ژوئن گرفته شد، در ماه مه ۱۹۴۰ ارتش آلمان نازی به طرف غرب ادامه داده و هلند در ۱۴ ماه مه تسلیم شد. لوکزامبورگ بعد از آن و بلژیک در ۲۸ مه به تصرف درآمد.
     در ۲۰ ماه مه تانکهای نازی در ساحل دریای مانش مستقر شدند. یک ارتش بریتانیایی با ۳۳۰ هزار نظامی در شمال فرانسه در مقابل ارتش مجهزتر آلمان نازی از مبارزه دست کشیده با شتاب هر چه تمامتر عقب نشینی کرده و به انگلیس برگشتند( ۲۷ مه تا ۴ ژوئن) ، در این عقب نشینی ارتش انگلیس مقدار بیشماری اسلحه و تجهیزات نظامی از جمله ۷۰۰ تانک بجا گذاشتند.  فرانسه که قدرت بزرگی در اروپا بود هدف بعدی شد. در عرض ۵ هفته فرانسه شکست خورده و در ۲۲ ژوئن۱۹۴۰  تسلیم شد.  در ماه آوریل ۱۹۴۱ آلمان نازی کشورهای یونان و یوگسلاوی(سابق) را اشغال کرد.  سایر کشورهای اروپائی همچون ایتالیا، فنلاند، مجارستان و رومانی هم پیمانان آلمان هیتلری بودند و بلغارستان و سلواکی نیز به قلمرو آلمان هیتلری اضافه شدند. نازیها در طول سه سال تقریبا همه اروپا را اشغال کردند

     در بهار ۱۹۴۱ ارتش آلمان نازی به یک ارتش شکست ناپذیر تبدیل شده بود.ارتش آلمان نازی اکنون شامل ۱۳۵ لشگر، ۲۸۵۰ تانک و ۳۸۳۴ هواپیمای جنگی در جبهه غرب بود. ارتشی که توانسته بود ارتشهای فرانسه، انگلیس، بلژیک و هلند را در مدت ۵ هفته شکست بدهد، علیرغم اینکه ارتش این کشورها در مجموع ۱۴۷ لشگر داشتند. آلمان نازی از نوعی شیوه جنگی بنام ” حمله برق آسا” استفاده میکرد . تاکتیکی که به وی امکان می داد که تقریبا از تمام نیرویهایش برای سرکوب و شکست دشمن استفاده نماید.

   در واقع همه این جنگها و پیروزیها تدارکی بود برای گام بزرگ بعدی چرا که  آلمان نازی خود را برای یک جنگ بزرگ، جنگی برای ریشه کن کردن کمونیسم در اولین کشوری که ساختمان  سوسیالیسم را آغاز کرده بود آماده میکرد. برای این آمادگی ، پیشرفت صنایع و بخصوص صنعت جنگ در خاک آلمان کافی نبوده برای همین تمام تولید در کشورهای اروپایی را بخدمت گرفت، آلمان صنایع فلز، ماشین سازی، معادن ذغال سنگ و صنایع شیمیائی لهستان را تصاحب کرد. صنایع فلز ، ذوب آهن، ماشین سازی و هواپیما سازی فرانسه را نیز بکار گرفت، و بغیر از آن نازیها تمام کارخانه های ابزار سازی را تصاحب کردند.  و این سرقت در تمام اروپا انجام شد، و نیز برای کم کردن مخارج تولید، بسیاری از کارگران و اسرای جنگی را از اروپا به آلمان فرستاده وآنها را به بیگاری مجبور کردند. تجهیزات ارتشهای شکست خورده اروپا را نیز بکار گرفته و خود را برای حمله به شوروی با ارتشی بزرگ آماده کردند.
     ارتش آلمان و هم پیمانانش در صبح ۲۲ ژوئن ۱۹۴۱ به اتحاد جماهیر شوروی حمله بردند.  طبق گفته هیتلر قراربود که در طول ۸ تا ۱۰ هفته با حمله برق آسا اتحاد جماهیر شوروی سقوط کند. در طرح جنگی هیتلر پیش بینی شده بود که جنگ در آغاز ماه سپتامبر همان سال پایان پذیرد  وبعد از آن شوروی را به چهار بخش بزرگ تحت تسلط آلمان تقسیم کرده و جمعیت بسیاری از آنها را به بردگی ببرند و از جمعیت باقیمانده از این چهار بخش را با کشتار و گرسنگی ازبین برده و شهرهای بزرگ همچون مسکو، لنینگراد، کیف و شهرهای دیگر را با خاک یکسان کنند.
     ارتش عظیم آلمان با ۱۵۳ لشگر که شامل ۳۳ لشگر زرهی و با ۴٫۶ میلیون سرباز،۴۲۰۰۰ تانک و نارنجک انداز و ۴۰۰۰ هواپیما  ، و هم پیمانان نظامی با ۳۷ لشگر، ۹۰۰ هزار نظامی، ۵۲۰۰ توپ افکن و نارنجک انداز، ۲۶۰ تانک و ۱۰۰۰ هواپیمای جنگی بود حمله غافلگیرانه خود به اتحاد شوروی راآغاز نمود.
آلمان نازی در مراحل اولیه جنگ، در پرتو برتری های اقتصادی و نظامی وحمله غافلگیرانه خود و دیگر شرایط مساعد، توانست دشواریهای طاقت فرسائی را دامنگیر مردم، دولت و ارتش شوروی بکند و تا مسافت عمیقی در خاک شوروی پیش برود. نازیها با بمباران وحشیانه مراکز سکونت و صنعتی، زیان بزرگی به اقتصاد اتحاد شوروی وارد آوردند، توانستند لنینگراد را در محاصره بگیرند، خود را به نزدیک مسکو و سپس ولگا برسانند و چشم به فتح قفقاز بدوزند.
     اما مردم شوروی در این مرحله دشوار، به دلیل درک سوسیالیسم و تاثیر آن در زندگی آنها، دفاع از سوسیالیسم، دفاع از میهن و همبستگی جانبازانه و اراده خلل ناپذیر و قهرمانی توده ای، ضربات مهلکی به دشمن وارد آوردند و افسانه “شکست ناپذیری” ارتش نازی را باطل ساختند.
    ارتش آلمان که به قصد محو سریع اتحاد شوروی آمده بود، نخست در مسکو با شکستی سخت روبرو شد که برتری نظامی را بهم زده و چرخش قطعی را آغاز نهاد. این چرخش سپس در نبرد حماسه آفرین استالینگراد، که در آن دشمن ۱٫۵ میلیون نفر تلفات داد ، تکمیل شد. ارتش نازی به حالت دفاعی درآمد و ارتش شوروی ابتکار استرتژیک جنگ را بدست گرفت و تا پایان نیز آن را در دست خود نگاه داشت.
     سال ۱۹۴۴ سال پیروزی قطعی ارتش شوروی بود. طی ضربات سختی دشمن از همه سرزمین شوروی رانده شد. علاوه بر آن در جریان همین ضربات بود که رومانی، بلغارستان و مجارستان از صف متحدین آلمان هیتلری خارج شده و بخش های مهمی از لهستان، یوگسلاوی، چکسلواکی و نروژ نیز از نیروهای پلید فاشیسم پاک گردیدند.
     سال ۱۹۴۵، سال پایان جنگ جهانی دوم است. در این سال بود که ارتش شوروی پس از پیروزی در جبهه ها، عملیات تعرضی گسترده ای را در بسیاری از مناطق اشغالی توسط نازیها در پیش گرفت و در نهایت در جبهه اودر ـ تایسه، در خاک آلمان متمرکز شده و در دوم ماه مه، برلین پایتخت آلمان فاشیستی سقوط کرد.
     پس از سقوط برلین ، ارتش نازی در مناطق دیگر نیز شکست خورد و بالاخره در نیمه شب هشتم ماه مه، تسلیم بلا قید و شرط آلمان هیتلری در برلین به امضاء رسید بدینسان روز نهم ماه مه به عنوان روز پیروزی  مردم شوروی و همه خلقهای جهان بر دیو پلید فاشیسم برای همیشه در تاریخ ثبت گردید.
در این جنگ تحمیل شده و خانمانسوز ،۲۵ میلیون شهروند شوروی در اسارتگاهها، بازداشتگاهها و در میدان نبرد به شهادت رسیدند، ۱۷۱۰ شهر بزرگ و کوچک و ۷۰۰ هزار روستا در اتحاد شوروی ویران گردید و در نتیجه ۲۵ میلیون نفر بی خانمان شدند. دژخیمان هیتلری ۳۲هزار موسسه صنعتی و ۶۵۰۰ کیلومتر راه آهن را نابود کردند و به غارت ۶۵ هزار کالخوز، ۱۸۷۶ ساوخوز دست زدند. خسارت مالی شوروی به بیش از ۶۷۹ میلیارد روبل بالغ گردید.

     پیروزی بر چنین ارتشی از عظمت و فداکاریهای سربازان ارتش سرخ حکایت میکند. ۶۵ سال پیش نازیسم بعنوان یک قدرت جهانی شکست خورد و از بین رفت ولی نباید فراموش کرد که این پیروزی مدیون انسانهایی است که زندگی خود را فدا کردند.  روشن و واضح است که خلقهای اتحاد شوروی موقعیتی خاص و افتخارآمیزی در پایان دادن به جنگ جهانی دوم دارند، ولی کاپیتالیسم با رهبرانش در شرکتهای انحصاری و اولیگارشی مالی نمیخواهند که نسل جوان واقعیتهای آن دوره را فهمیده و با درک نقش بزرگ اتحاد شوروی در پیروزی بر فاشیسم  با این کشور که به دنبال انقلاب اکتبر ساختمان سوسیالیسم را آغاز کرده بود،  همدردی نمایند.
     براستی وقایع در رابطه با جنگ جهانی دوم چگونه توسط سرمایه داران جعل میشود؟ حقیقت نه فقط در کتابها جعل میشود بلکه سرمایه داری از هر وسیله ارتباط جمعی استفاده میکند. ترویج دروغ  بر علیه شوروی و هر گونه جنبش سوسیالیستی تنها بتوسط یک روزنامه نگار یا یک سیاسی انجام نمیشود، درست است که اینها، روزنامه نگاران و مقامات سیاسی در خدمت سرمایه داری زنجیر مهمی برای پخش جعل تاریخ هستند ولی اینکار در اصل بدرخواست سرمایه داران بین المللی انجام میشود که نقش مهمی در سازمانهای دولتی دارند و هزینه اینکار یا توسط دولت یا از طریق کمک هزینه هایی است که سرمایه داران صرف میکنند. آنهایی که این وظیفه را برعهده گرفته اند پروفسورهای دانشگاههای کشورهای امپریالیستی هستند، در آمریکا پنتاگون بیش از ۱۰۰ جلد کتاب در مورد جنگ جهانی دوم چاپ کرده است که از جمله “ارتش آمریکا و جنگ جهانی دوم” در ۸۰ جلد بچاپ رسیده است و در انگلستان دولت انگلیس کتاب ” تاریخ رسمی درباره جنگ جهانی دوم” که آن نیز در ۸۰ جلد چاپ شده است. بخش تاریخی ـ نظامی دانشگاه افسری بوندسور(۲) آلمان کتاب ۷۰ جلدی را با عنوان “آلمان و جنگ جهانی دوم” بچاپ رسانده و در ژاپن وزارت دفاع کتاب ۹۶ جلدی “تاریخ رسمی درباره جنگ در آسیای شرقی” را بچاپ رساند. چنین نوعی از “حقایق رسمی” است که زیربنای ضدیت با نقش اتحاد شوروی در رابطه با جنگ جهانی دوم را تشکیل میدهد. وجه اشتراک این تلاشها، خواسته امپریالیسم در نابودی حقایق و لاپوشانی فداکاری های اتحاد شوروی در بشکست کشاندن نازیسم است. و نیز در تلاش هستند تا سوسیالیسم را لجن مال کرده و حقانیت امپریالیسم را به ثبوت برسانند. دنباله روان آنها در رابطه با پخش کتابها، روزنامه ها و فیلمها نه تنها همین سیاست را دنبال میکنند بلکه در ترویج  آن نیز کوتاهی نمیکنند. امری که نشان می دهد در مبارزه با خواسته های توده ها و بخصوص طبقه کارگر، کاپیتالیسم از هر وسیله ای بر علیه کمونیسم استفاده میکند.

     مبارزه با این نوع سیاست برای مبارزان جوان حائز اهمیت بسیار است و یکی از راههای مبارزه، گفتن حقیقت است.

     برای تمام کسانی که در مبارزه با نازیسم هیتلری جان باختند، سر تعظیم فرود  آوریم.

تاریخ : ۲۲ آوریل ۲۰۱۰

     ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
Alfred Jodl-1
Bundeswehr-2