بنظر می رسد که این اواخر اگر حزب “حکمتیست” بخواهد سیاستی ارتجاعی را به پیش ببرد، از کانال اسد گلچینی آن را اعلام می کند. در آخرین شاهکارش، در رابطه با اول ماه مه باز هم در ادامه سیاستهای این حزب، علیه حزب کمونسیت کارگری ایران درفشانی کرده که قصد دارم به وی و حزب مطبوعش جوابی کوتاه بدهم.
اسد گلچینی و این حزب ناحکمتیست، در اوج مبارزه مردم علیه رژیم اسلامی که به راستی دیگر کمتر جریان و سازمان و حتی دولتی بود که از رژیم اسلامی قطع امید نکرده باشد، همواره تکرار کردند که “نمی شود، نکنید، مال ما نسیت، خر نشوید، بالاشهریها هستند، سبز و سیاه هستند، دیدید سرکوبتان کردند، ماه گفته بودیم تظاهرات نکنید، معلوم بود که شکست می خورید، در خانه بمانید” و بسیاری نکات اینچنینی. خوب لابد سازمان و جریانی که در مقابل شعارهای مرگ بر اصل ولایت فقیه، مرگ بر جمهوری سلامی، خامنه ای قاتله ولایتش باطله، موسوی بهانه است کل رژیم نشانه است و دهها شعار و نمونه دیگر از تلاش مردم به جان آمده از ٣١ سال خفقان و سرکوب، ٣١ سال زندان و شکنجه و تجاوز، ٣١ سال اعدام و بی حقوقی مطلق اکثریت مردم جامعه کارش این شده بود که مردم را خانه نشین کند، امروز باید احساس پیروزی کند، چرا که حتی برای دو هفته هم مردم اگر در خیابان نباشند و این شعارها تکرار نشود باید اینها جشن بگیرند و پیروزی را اعلام کنند و بگویند “دیدید انقلاب نشد.” حالا بعد از ٩ ماه تلاش و مبارزه مردم، بعد از چهارشنبه سوری ظاهرا اعتراضی خیابانی صورت نگرفته و به همین خاطر اسد گلچینی باید احساس غرور کند و به بهانه اول مه حزب کمونیست کارگری و مردم به جان آمده از رژیم اوباشان اسلامی را مورد شماتت قرار دهد. من اما می خواهم به قبل از انتخابات و همین اول مه که امروز اسد گلچینی دارد کارگران را به مناسبت آن خطاب قرار می دهد اشاره ای داشته باشم و تاکید کنم. اسد گلچینی و حزب “حکمتیست”، فقط بعد از انتخابات و شروع انقلاب مردم ایران نیست که دارند مردم را به خانه نشینی دعوت می کنند و قدرت رژیم و بی ثمر بودن مبارزه را جار می زنند. سال گذشته در یک چنین روزهایی کارگران ایران و تشکلهای موجود به رسم هر ساله مشغول خود آماده کردن برای اول مه بودند، که همین اسد گلچینی که رندانه در همین آخرین نوشته اش چنین از اول مه پارسال یاد می کند: “سال گذشته کارگران تشکل های مختلف قدمهای مهمی در این زمینه برداشتند و این حرکت مهم را باید عمق داد” (منظور ایشان مراسمهای اول مه است، که برجسته ترین آنها در پارک لاله تهران و سنندج بود) اما بعد از این فاکت ببینیم این جناب در اول مه سال گذشته مشغول چه کارهائی بود.
اسد گلچینی در مقابل فراخوان اتحادیه آزاد کارگران ایران و تشکلهای زیر که بخشی از اطلاعیه آنها را ضمیمه کرده ام، به اتحادیه آزاد نامه سرگشاده نوشت و این تشکل و کارگران را از برگزاری اول مه و راهپیمایی در شهر سنندج برحذر داشت.
“زنده باد اول ماه مه
با شرکت هر چه گسترده تر در مراسم اول ماه مه یکپارچه و متحد به دفاع از حقوق انسانی خود برخیزیم.
اتحادیه آزاد کارگران ایران و نماینده های کارگران کارخانه های پرریس، شاهو، نساجی کردستان، گونی بافی سما، فرش غرب بافت، کارخانه شیر پاک آرا، آجر شیل، آرد فجر سنندج، نیرو رخش و کارگران خدماتی بیمارستان توحید در مورخه ۳۰/۱/۸۸ با مراجعه به فرمانداری سنندج خواهان صدور مجوز راهپیمائی به مناسبت اول ماه مه در سطح شهر سنندج شدند. اما تاکنون فرمانداری این شهر پاسخ روشنی به نماینده های اتحادیه و کارگران کارخانه های فوق نداده است.
نماینده های کارگران کارخانه های فوق واتحادیه آزاد کارگران ایران اعلام کرده اند در صورت عدم صدور مجوز برای انجام راهپیمائی در خیابانهای اصلی شهر سنندج، حق خود میدانند که مراسم اول ماه مه امسال را با راهپیمائی در سطح شهر برگزار کنند.”(بخشی از اطلاعیه اتحادیه آزاد و ده تشکل و کارگران خارخانه های سنندج برای برگزاری مراسم سال گذشته.)
در مقابل این تلاش کارگران برای برگزاری اول مه، اسد گلچینی در بخشی از نامه سرگشاده خود خطاب به اتحادیه آزاد کارگران و تشکلهایی که خود را برای برگزاری اول مه با و یا بدونه مجوز دولت آماده می کردند چنین نوشت: “۲- اشتباه است اگر که اتحادیه آزاد کارگران و فعالین و رهبران کارگری در مراکز مختلف کار، اولویت اصلی خود را به این شکل از اعتراض و تجمع در اول ماه مه محدود میکنند. بر اثر سرکوب وحشیانه و بر اثر تشتت و پراکندگی در میان رهبران و فعالین کارگری، متاسفانه در سالهای گذشته هم، مهر این وضعیت بر مراسم های اول ماه مه زده شده و شما با تکرار این نوع فعالیتها از این تاثیرات نمیکاهید. حرکت شما برای اول ماه مه امسال به نظر میرسد اساسا برپا کردن یک آکسیون صرف است. آکسیونی که هدفی معین برای استحکام سنت اول ماه مه بعنوان روز اتحاد و همبستگی کارگران در این شهر را ایجاد نمیکند.” این تلاشهای ضد کارگری اسد گلچینی در اول مه سال گذشته بود که دیگر نمی تواند یقه خود و حزب مطبوعش را تحت عنوان جنگ جناحهای جمهوری اسلامی به خورد هواداران خود بدهد. بله برای برپائی اول مهی با شکوه اکثریت کارگران کارگاها و کارخانه های سنندج و اتحادیه آزاد کارگران ایران که امروز دامنه فعالیت آن به اکثر نقاط کشور رسیده فراخوان برگزاری اول مه می دهند و این مدافع خجول ارتجاع هنوز هم تشتت و آماده نبودن شرایط و قدرت رژیم هار اسلامی را به کارگران گوش زد می کند تا نکند در روز خود دست به اعتراض خیابانی بزنند!
بهرحال آنچه مسلم است حزب ناحکمتیست در دوره بعد از انتخابات سیاستهایی را در پیش گرفت که تنها می توان آنرا با سیاستهای حزب توده و اکثریت در اوائل انقلاب مقایسته کرد؛ چرا که امروز به راستی به غیر از روزنامه کیهان شریعتمداری و دارو دسته های جلادانی مثل احمدی نژاد و خامنه ای کسی و جریانی امیدی به سرپا ماندن رژیم اسلامی در مقابل اعتراض و انقلاب کوبنده مردم علیه اینها ندارد. اما نقطه سیاه سیاستهای حزب “حکمتیست” اینجاست که در دوره های گذشته هم نه تنها تلاشی برای متحد و متشکل کردن کارگران و مردم به جان آمده نکردند، بلکه هر جا که توانستند علیه هر تلاشی از جانب کارگران و بخشهای مخطلف مردم علیه جمهوری اسلامی ایستادند. البته این سیاستهای راست و ارتجاعی امروز در جامعه ایران به هر درجه که مردم در باره آن شنیده باشند با نفرت و انزجار از رهبران و کسانی نام می برند که خود را قهرمانان شکست مردم می دانند. در دنیای مجازی و اینترنتی امروز اینها می توانند بر خود ببالند که مردم شکست خوردند. اما انقلابی که در نه ماه گذشته صحنه های با شکوه آن دنیا را در نوردید، و حمایتهای بی دریغ میلیونی را در سطح جهانی کسب کرد، تنها می تواند با نابودی جمهوری اسلامی و برقراری جامعه ای آزاد و برابر پایان یابد. مردم ایران ناگزیرند علیه وضع موجود به پا خیزند و اول مه امسال باز فرصت دیگری است برای طبقه کارگر که بعنوان صاحب جامعه نیروی عظیم و میلیونی خود را به میدان بیاورد و یک بار برای همیشه به حکومت دزدان و قاتلان رژیم اسلامی و سرمایه داران خاتمه دهد.
٣ اوریل ٢٠١٠