مصاحبه کننده: اسماعیل ویسی

سایت اکتبر:. در آخرین روزهای کاری ” سال  ۱۳۸۸ ” شورای عالی انقلاب فرهنگی طرح کاهش ساعت کار زنان کارمند متاهل را با تأمین حقوق و مزایا  تصویب کرد. هر چند  مجلس شورای اسلامی بعنوان قانون باید آنرا یه تصویب برساند تا به مرحله احرا در آید. این حرکت با شرایط و اوضاع نابسامان و فلاکتبار  اقتصادی و سیاسی چه ارتباطی دارد؟ و آیا خدمت به زنان کارمند است یا این که به ضرر آن‏ها است؟

 

 

 

اعظم کم گویان: این طرح در چهارچوب ارزشهای ناظر بر قانون اساسی جمهوری اسلامی و یکی از تاکتیکها و اقدامات عملی برای تحمیل بار بحران اقتصادی به زنان و تکمیل آپارتاید جنسی در کل جامعه است. این اقدام در راستای ارزشهای ایدئولوژیک این نظام و نزدیک شدن به تامین اصل قانون اساسی مبنی بر “جایگاه زنان در خانواده و اجرای وظیفه مادری” می باشد. جنین قوانینی در صورتی می تواند به نفع زنان باشد که کاهش ساعات کار زنان کارمند باعث اشتغال زنان دیگری بشود که در ایران چنین نیست. بخشهای وسیعی از جمعیت زنان در ایران  خانه دار، شاغل در بخشهای غیررسمی و یا بیکار محسوب می شوند و چنین طرحی با توجه به سابقه جمهوری اسلامی اقدامی است که بتدریج این زنان کارمند را هم به سرنوشت بخش وسیعی از زنان که خانه دار و بیکار هستند، دچار می کند، هر چند که در ابتدای امر حقوق و مزایای آنها را تامین کنند. اما بتدریج پس از کم کردن ساعات کار، حقوق و مزایا را هم کاهش خواهند داد. به دلیل بحران اقتصادی و  شرایط بسیار وخیم اقتصادی و پایین آمدن قدرت خرید خانواده‏ها، زنان ناچارند بخشی از  بار تامین خانواده را بعهده بگیرند. از این رو تعداد زنان شاغل در بخش غیررسمی اقتصاد افزایش چشم‏گیری پیدا می کند. بخشی که در آن، زنان دستمزد بسیار پائینی دریافت می کنند و نه حقوق اجتماعی و نه بازنشستگی دارند.

 

 

 

 سایت اکتبر: این طرح هم‏چنین شامل دو بخش دیگر می‏شود که یکی منع کار زنان در شیفت شب و دیگری بازنشستگی پیش از موعد کارمندان زن است. شاید اگر هر کارمند زنی این دو مورد را بشنود، ممکن است فکر کند به نفع‏ او است. ولی تاثیری که در کل جامعه و در کار  و استخدام زنان به طور کلی می‏گذارد، می‏تواند مثبت باشد؟

 

 

 

اعظم کم گویان: نه، بشدت منفی است. چنین طرحهایی خاصیتی جز تحکیم موقعیت درجه دو زن در اشتغال و زندگی اقتصادی ندارند. چنین طرحهایی از نگاهی مردسالارانه به موقعیت زن ناشی می شوند. اگر کار شب سخت و خطرناک است هم برای مردان و هم زنان نامناسب است و باید تسهیلاتی برای هر دو بخش کارکن که در شیفت شب کار می کنند، تامین بشود. در مورد بازنشستگی هم همینطور است. از نظر من تنها استثنای موجود زایمان و حقوق مادری زنان است که باید حقوق کامل این ایام برای زنان باردار و مادران و پدران تامین بشود.

 

تاریخا همیشه طبقه سرمایه دار از این حربه دولبه برای نثبیت شکاف و تفرقه در صفوف مردم کارکن و کارگر استفاده کرده با استناد به اینکه “باید مراعات زنان را کرد” اولا بین زن و مرد تفرقه بوجود آورده اند و ثانیا موقعیت ناتوان و درجه دو را به زنان تحمیل کرده اند. تاریخا هر زمان زنان خواستار حقوق برابر با مردان شده اند، کارفرمایان و دولت آنها با اتکا به جنین قوانینی زنان را به عقب رانده اند.

 

بعلاوه اگر قرار باشد کارفرمایان ساعات کار زنان را با حفظ حقوق و مزایا کاهش بدهند، انها دیگر به هیچ رو حاضر به استخدام زنان نحواهند شد و به جای آنها، مردان را استخدام می کنند. همانطور که می بینید از هر زاویه ای که به این طرح نگاه می کنید ضدیت سرشار آن را با حقوق و موقعیت زنان در جامعه می بینید. طرحی بشدت زن ستیزانه که سعی کرده اند در یک بسته بندی فریبکارانه عرضه کنند.

 

 

 

 سایت اکتبر: طرف‏داران این طرح، مساله را به کشورهای اروپایی ارجاع می‏دهند و استدلال می‏کنند که طبق آمار منتشر شده، مثلا در آلمان ۸۵درصد زنان کارمند و در سوییس ۸۰درصد آنان در مشاغل نیمه‏وقت کار می‏کنند. آیا این استدلال به نظر شما درست است؟  به طور کلی در کشورهای پیشرفته، اتحادیه اروپا  بخصوص اسکاندیناوی ، آیا تسهیلاتی برای زنان کارمند و کارگر، فقط به خاطر زن بودن‏شان، در نظر گرفته می‏شود ؟

 

 

 

اعظم کم گویان: کار نیمه وقت زنان در کشورهای اروپایی بهیچ وجه امتیازی برای زنان نیست  برعکس زنان ناچار به قبول آن شده اند  چون کار تمام وقت برای آنان وجو ندارد. بدلیل کار نیمه وقت دستمزد زنان پائین است و از نظر مزایای اجتماعی هم دچار تبعیض در اشتغال هستند. عوامفریبان نظام اسلامی طوری صحنه را می چینند که گویا در جوامع اروپایی زنان با ساعات کار کمتر، از موقعیت برابری برخودارند. چنین نیست و بخصوص  زیر فشار بحران اقتصادی اکثریت زنان ترجیح می دهند که کار تمام وقت داشته باشند تا بتوانند از پس دشواریهای اقتصادی و هزینه گزاف زندگی برآیند. 

 

 

 

 سایت اکتبر:  برای به شکست کشانیدن این طرح ارتجاعی و ضد زن چکار باید کرد؟

 

 

اعظم کم گویان: باید این طرح فریبکارانه و ضد زن و مزایای آن برای دولت و کارفرمایان را را افشا کرد. آگاهگری و مقاومت و مبارزه متحدانه تنها راه جلوگیری از تصویب این طرح است. این مساله فقط مربوط به زنان نیست بلکه امر  کل زنان و مردان است. باید در مقابل تحمیل بار بحران اقتصادی به زنان و تفرقه افکنی در بین زنان و مردان ایستاد. اتحاد و مبارزه و دفاع از اشتغال زنان امر کل زنان و مردان است.

 

 

با تشکر از شما

۱ آوریل ۲۰۱۰