٢٢ سال است، روزهای آخر ین سال یادآور خاطرات تلخ و تکان دهنده برای انسانیت و برای همه ما و مردم کردستان ایران و عراق است.
٢٢ سال قبل در چارچوب جنگ جنایتکارانه ایران و عراق مردم بیدفاع حلبجه توسط رژیم فاشیستی بعث بمباران شیمیایی شدند و بیش از پنج هزار نفر از ساکنان این شهر در لحظاتی کوتاه جان باختند. جنایتی هولناک که توسط بشریت متمدن محکوم است. ابعاد این فاجعه چنان بزرگ بود که اتفاقات تکان دهنده و همزمان دیگری دقیقا بر اثر بمباران شیمیایی و پیامدهای جنگ دو رژیم هار و ضد بشری، از جمله جانباختن صدها تن از ساکنین شهر مریوان و حومه ( که پنج نفر از بستگان من هم جزو آنها بودند) در محور مریوان / سنندج و٧٢ نفر از رفقای عزیز و کمونیست گردان شوان را فرعی کرده است.
هر ساله در سالگرد این فجایع ، مردم آزادیخواه ادعا نامه برحق خود را علیه این فاجعه و مسببین آن به میدان میکشند. اما طنز تلخ آنجا است که دولت ها و احزاب و سیاستمدارانی هم برای مردم حلبجه اشک تمساح می ریزند که هر کدام بنوعی شریک این رویداد ضد انسانی می باشند.
امریکا و انگلیس و دیگر کشورهای اروپایی از همه نقشه های جنگی صدام با خبر بودند و در دوران جنگ با جمهوری اسلامی حامی صدام شدند. تسلیحات شیمیایی را که با آن رژیم بعث فاشیست مردم بیدفاع حلبجه را به هلاکت رساند،همین دولت ها در اختیارش قرار داده بودند. همان تسلیحاتی که در مقطع دیگری به بهانه آن به عراق حمله کرده و اوضاع سیاه کنونی را به مردم تحمیل کرده اند. پرونده فروش این سلاح های کشنده، هم اکنون در چند دادگاه اروپا ازجمله هلند و آلمان در جریان است و یگ بازرگان هلندی و یک شرکت سازنده مواد شیمیایی آلمان را قربانی این سیاست ضد انسانی و شنیع خود کرده اند.
سران دولت های آمریکا و انگلیس و غرب که آن هنگام در مقابل این جنایات صدام لال بودند ، و نه تنها مانع این جنایت نشدند، بلکه تشویق کننده اش بودند و در دو دهه اخیر هم بانی محاصره اقتصادی و جنگ و اوضاع کنونی عراقند، مجرمند و اگر دنیا وارونه نبود و اندک عدالتی حاکم بود، میبایست محاکمه شوند.
یکی دیگر ازطرف های دیگر این جنایت جمهوری اسلامی است. این رژیم هر ساله در کردستان عراق توسط عوامل خودش و در شهرهای کردنشین ایران، ریاکارانه اجازه می دهد که برای جانباختگان حلبجه مراسم بگذارند، با راه انداختن فستیوال های فیلم و فرستادن کاروان ها ی همدردی با مردم حلبجه می خواهد وانمود کند که دوست مردم حلبجه می باشد تا پایگاه عوامل و مزدورانش و دستجات تروریستی اسلامی اش در حلبجه را تقویت کند. اما کیست که نداند جمهوری اسلامی با حمله ای که به حلبجه کرد خود بخشی از این نقشه جنایت بزرگ است و دست در دست صدام حسین از برپادارندگان این نسل کشی فراموش نشدنی است.
ناسیونالیسم کرد و نیروهای جبهه ای متشکل از احزاب اپوزیسیون کردستان عراق در همراهی و هماهنگی با سپاه پاسداران و ارتش جمهوری اسلامی شریک جرم دیگر جنایت حلبجه هستند. افشاگریهایی که رهبران این احزاب ، در سالهای اخیر در کتاب ها و نوشته ها علیه همدیگر مطرح میکنند، تردیدی باقی نگذاشته است، هیزم بیار این معرکه ضد انسانی علیه مردمی بوده اند که آنوقت و امروز هم سنگ دفاع از آنها را به سینه زده و میزنند. این واقعه هم نشان میدهد که ناسیونالیسم کرد، هیچگاه کوچکترین ربطی به سرنوشت و منفعت مردم نداشته است. بلکه از وجود ستم ملی ناندانی برای خود و به قدرت رساندن بورژوازی کرد ساخته است.
دولتهای غربی و جمهوری اسلامی و احزاب حاکم در کردستان عراق طبق منفعتهای خاص خودشان به هر میزان هم برای مردم حلبجه اشک تمساح بریزند، روز بروز واقعیات این جنایت بزرگ بیشتر نمایان میشود، و ماهیت گردانندگان آن افشاتر میشود. این روند مهمی برای مردم حلبجه و مردم حق طلب است ، تا خود را از چنبره ارتجاع در هر شکل و شمایلی رها سازند.
مردم حلبجه هنوز در سوگ عزیزانشان بسر می برند. سالانه تعداد دیگری از مجروحان این جنایت از بین می روند، هنوز مردم حلبجه با دنیایی از مشکلات بیکاری و فقر و زندگی سخت و بی تامینی و بلاتکلیفی دچار شده و دست به گریبانند . هنوز حلبجه و کردستان عراق و کل جامعه عراق زخمهای بزرگی را بر پیکره خود دارند، که ناشی از دخالت و حاکمیت همان نیروها یی است که بعد از حکومت بعث و صدام در برپاکردن جنایت حلبجه نقش داشته اند. درسالگرد یادمان قربانیان حلبجه ادعانامه صف آزادیخواه و برابری طلب و حق طلب در کردستان عراق و هر جای دیگر همه نیروهای شریک در این نسل کشی را میتواند و باید به مصاف بطلبد.
***